ADHD ( net ontdekt)

Hoop voor jou dat je afspraak nu blijft staan dan. Bij mij zat er trouwens twee weken tussen die intake van drie uur en het 'adviesgesprek' waarin ik de diagnose kreeg. Dat ging wel vrij vlot dus. De psychologe zei dat ze bij PsyQ ernaar streven om binnen maximaal vier weken na de intake het adviesgesprek te doen.

PsyQ een onderdeel van GGZ? Ok dat wist ik niet. Mijn gevoel bij dit bedrijf is in elk geval dat ze er op gebrand zijn om je zo snel mogelijk in groepstherapie te krijgen. En ik kan me goed voorstellen dat groepstherapie lekker winstgevend is, dus 1+1=2. Maar misschien heb ik ongelijk hoor.

Wat naar dat je niet tegen rommel kan, maar dat je wel veel rommel om je heen hebt. Dat lijkt me gekmakend zeg! Ik kan zelf ook niet tegen rommel. Daarom probeer ik tafels, bureaus, aanrecht, nachtkastje etc altijd opgeruimd te houden. Bijna dwangmatig eigenlijk. Verder heb ik me aangeleerd om dingen weg te gooien die ik lang niet gebruikt heb, anders zou mijn huis ook langzaam een grote bende worden.
Heb jij er nog geen trucjes op gevonden?

En hoe gaat het nu met je studie? Heb je wel het gevoel dat het je gaat lukken? Ik heb er wel respect voor dat je het gewoon doet hoor! Ik voel me op dit moment veel te onzeker om weer met iets te beginnen. Blijf voorlopig gewoon op de klantenservice zitten waar ik nu werk, en als Tomas eenmaal op de basisschool zit zien we wel weer verder. Pff heb nu echt geen zin meer in nóg een teleurstelling.

Filoria schreef:Hoop voor jou dat je afspraak nu blijft staan dan. Bij mij zat er trouwens twee weken tussen die intake van drie uur en het 'adviesgesprek' waarin ik de diagnose kreeg. Dat ging wel vrij vlot dus. De psychologe zei dat ze bij PsyQ ernaar streven om binnen maximaal vier weken na de intake het adviesgesprek te doen.

PsyQ een onderdeel van GGZ? Ok dat wist ik niet. Mijn gevoel bij dit bedrijf is in elk geval dat ze er op gebrand zijn om je zo snel mogelijk in groepstherapie te krijgen. En ik kan me goed voorstellen dat groepstherapie lekker winstgevend is, dus 1+1=2. Maar misschien heb ik ongelijk hoor.

Wat naar dat je niet tegen rommel kan, maar dat je wel veel rommel om je heen hebt. Dat lijkt me gekmakend zeg! Ik kan zelf ook niet tegen rommel. Daarom probeer ik tafels, bureaus, aanrecht, nachtkastje etc altijd opgeruimd te houden. Bijna dwangmatig eigenlijk. Verder heb ik me aangeleerd om dingen weg te gooien die ik lang niet gebruikt heb, anders zou mijn huis ook langzaam een grote bende worden.
Heb jij er nog geen trucjes op gevonden?

En hoe gaat het nu met je studie? Heb je wel het gevoel dat het je gaat lukken? Ik heb er wel respect voor dat je het gewoon doet hoor! Ik voel me op dit moment veel te onzeker om weer met iets te beginnen. Blijf voorlopig gewoon op de klantenservice zitten waar ik nu werk, en als Tomas eenmaal op de basisschool zit zien we wel weer verder. Pff heb nu echt geen zin meer in nóg een teleurstelling.

Oh 2 weken is inderdaad erg snel! Hopelijk gaat dat hier ook zo snel.. Alleen groepstherapie zit ik niet zo heel erg op te wachten haha.

Over die rommel, bedoelde dat mijn vriend daar niet tegen kan Ik zelf word er soms ook wel helemaal gek van hoor (als de boel echt helemaal ontploft is). Maar vaak zie ik dingen ook niet eens, ik laat altijd alles achter me kont slingeren zeg maar, en daar wordt hij helemaal gek van
Heb daar nog niet echt een trucje in gevonden.. Wel met mijn vriend afgesproken dat hij me er op een rustige manier op wijst, al is de irritatie vaak best hoog, omdat hij dus echt obsessief is bijna met opruimen, dat het er nog wel eens snauwend uit komt Verder vergeet ik altijd alles, ben weken geleden begonnen met een klein kladblokje bij me te dragen om alles op te schrijven.. dat gaat een week goed en daarna vergeet ik dat ding weer mee te nemen, of uberhaupt in te kijken om te kijken wat ik moet doen
Ik zou ook niet weten waar hij ligt op dit moment...

Met mijn studie gaatr het niet zo goed, geen enkel examen gehaald afgelopen semester, op mijn praktijk na. Maarja, heb wat herkansingen in augustus en dan heb ik hopelijk 50% van t hele jaar gehaald.. Volgend jaar gewoon opnieuw beginnen in het 1ste jaar, en dan krijg ik een persoonlijk rooster, deel 1ste jaars vakken, deel 2de jaars vakken en dan zie ik het wel.. Opgeven doe ik in ieder geval nog niet (Alhoewel ik de laatste weken constant gedacht heb, ik stop er mee! maarja daar schiet ik ook niks mee op)
Kan me voorstellen hoor dat je op dit moment even niet zit te wachten op een eventuele nieuwe teleurstelling! Maar je hebt natuurlijk ook een kindje, dat maakt het allemaal wel even wat lastiger natuurlijk, je hebt een veel grotere verantwoording, dus kan het goed begrijpen hoor!
Ik ging voorheen ook veel uit de weg uit onzekerheid.. Liever van te voren afhaken dan de kans te lopen om te falen..
Hopelijk vind je binnen een paar jaar een manier om toch een opleiding te gaan doen die je graag wilt doen!!!

haha een blocnootje om dingen in op te schrijven die je niet moet vergeten, en die dan vergeten. Briljant!

Ik grapte ook al tegen mijn familie: 'ik ga binnenkort een training agendabeheer volgen. Als ik niet vergeet om 'm in mijn agenda te schrijven tenminste.'

Filoria schreef:PsyQ een onderdeel van GGZ? Ok dat wist ik niet. Mijn gevoel bij dit bedrijf is in elk geval dat ze er op gebrand zijn om je zo snel mogelijk in groepstherapie te krijgen. En ik kan me goed voorstellen dat groepstherapie lekker winstgevend is, dus 1+1=2. Maar misschien heb ik ongelijk hoor.

PsyQ is inderdaad een "zusje" van het GGZ. Weet niet precies hoe het zit, maar ze zijn familie van elkaar.
Mijn eigen ervaring (op andere onderdelen van PsyQ, namelijk eetstoornissen en persoonlijkheidsproblematiek) is dat ze je inderdaad gauw in een groep willen hebben. Ik denk echter dat dat niet uit commercieel belang is of met het oog op winst, maar meer uit "gemak". Je slaat negen vliegen in één klap, als je negen cliënten in één groep zet. Althans, zo komt het weer op mij over. 't Is trouwens wel ontzéttend duur, therapie. Een half jaartje therapie daar heeft me duizenden euro's gekost namelijk (via verzekering, maar ik heb de rekening ontvangen). Ik denk niet dat het ze gaat om maken van winst, overigens, gezondheidszorg IS duur.

Vischje schreef:

PsyQ is inderdaad een "zusje" van het GGZ. Weet niet precies hoe het zit, maar ze zijn familie van elkaar.
Mijn eigen ervaring (op andere onderdelen van PsyQ, namelijk eetstoornissen en persoonlijkheidsproblematiek) is dat ze je inderdaad gauw in een groep willen hebben. Ik denk echter dat dat niet uit commercieel belang is of met het oog op winst, maar meer uit "gemak". Je slaat negen vliegen in één klap, als je negen cliënten in één groep zet. Althans, zo komt het weer op mij over. 't Is trouwens wel ontzéttend duur, therapie. Een half jaartje therapie daar heeft me duizenden euro's gekost namelijk (via verzekering, maar ik heb de rekening ontvangen). Ik denk niet dat het ze gaat om maken van winst, overigens, gezondheidszorg IS duur.

Ik heb ook ervaring met PsyQ, maar ik denk dat ze je in een groep willen hebben omdat ze de ervaring hebben dat groepstherapie voor veel mensen goed werkt, niet omdat ze daarmee de kosten willen drukken. Vaak hebben mensen naast groepstherapie sowieso ook nog wel individuele therapie.

Groepstherapie haalt mij alleen maar verder naar beneden.
Ik heb o.a. in een eetstoornisgroep gezetten.
Als iedereen daar verkondigt * kilo te zijn afgevallen terwijl ze juist moeten aankomen (evenals ik), stimuleert mij dat niet.
Bovendien ben ik erg gevoelig voor sfeer en als iedereen depri zit te weten, word ik daar nog somberder van.
Mij helpt het dus niet.

Mij ook niet, ik ben daar ook vrij snel mee gestopt. Ik heb wel cognitieve training gedaan, dat was ook in een groep en dat vond ik wel nuttig.

Dat is inderdaad iets theoretischer benaderd, dat heb ik ook in een groep gehad (het was een combinatie van verschillende onderdelen). Dan is steun en inbreng van groepsleden wel handig.

*weg

Susan schreef:ik denk dat ze je in een groep willen hebben omdat ze de ervaring hebben dat groepstherapie voor veel mensen goed werkt, niet omdat ze daarmee de kosten willen drukken.

Dat hoop ik dan maar inderdaad

Vischje: wat jammer dat die groepstherapie niet werkte voor jou. Heb je wel iets anders gevonden waardoor het beter met je gaat?

Curious: fijn dat het al rustiger is in je hoofd! Heb je nog last van bijwerkingen? Het lijkt me best wel eng, zo'n eerste keer medicijnen.

Ik ga geen medicijnen slikken omdat ik zwanger wil worden, dus kan er niet over meepraten. Maar je vraag over het vertellen aan de omgeving kan ik wel beantwoorden:

Heb het vlak na de diagnose verteld aan mijn man, ouders, broertje en zusje, en mijn beste vrienden. Mijn man zag het wel aankomen, maar mijn ouders zijn er nogal sceptisch over. Die vinden mij niet het ADHD-type, en zijn bang dat ik me hierdoor als slachtoffer ga opstellen of dat ik afhankelijk word van medicijnen. Wat allebei helemaal niet het geval is.

Verder is iedereen vooral verbaasd dat ik adHd heb, omdat ze me niet hyperactief over vinden komen.

Heb jij t al verteld?

*

*

Curious schreef:Ik wil nog steeds zwanger worden, maar maak wat dat betreft even pas op de plaats. Hoe ik nu functioneer en mezelf voel kan ik niet zwanger zijn en een kind opvoeden. Eerst dus even aan mezelf werken. Als dat wat stabieler is dan maar eens kijken naar een kindje.
Tenslotte ben ik nog jong en ga binnenkort verhuizen, ik heb voorlopig dus nog genoeg aan mezelf en wil ook graag wennen in het nieuwe huis (veranderingen zijn erg moeilijk voor mij).

Wat zijn de adviezen die jij gekregen hebt wat betreft zwanger zijn en ADHD hebben? Ga je na de zwangerschap/borstvoeding wel medicijnen proberen?

Verstandig hoor, om eerst de dingen voor jezelf op een rijtje te krijgen. Ik heb natuurlijk al een zoontje, dus ik weet dat ik het kan, om het maar zo te zeggen.. Met twee kinderen zal het zwaarder worden natuurlijk. Maar ik durf het wel aan.

Na een eventuele periode van zwangerschap+borstvoeding wil ik denk ik wel medicijnen gaan proberen ja. Dat zie ik tegen die tijd wel.

Hoe bevallen de medicijnen na een paar dagen trouwens? Heb je het idee dat het een vooruitgang is?

En wat spannend van je nieuwe huis! Wanneer ga je verhuizen?

@chococupcake: jeetje wat een lijst van hulpverleners ben je al afgeweest inderdaad. De meeste 'gewone' psychologen zijn niet in staat om een diagnose ADD/ADHD te stellen. Daar heb je gespecialiseerde psychologen voor, of speciale instanties.
Ik ben zelf via de psycholoog doorverwezen naar PsyQ. Daar heb ik een telefonische intake gehad, toen vragenlijsten ingevuld, toen een gesprek van 3 uur gevoerd (waarbij mijn man en moeder ook gedeeltelijk aanwezig waren). Twee weken later had ik een 'adviesgesprek' waarin de diagnose werd gesteld.

*

Thanx voor de informatie, ik ben bij het *** nu bezig... Heb dus gisteren het eerste intake gesprek gehad en dinsdag het tweede intake gesprek... Ik was gistermiddag helemaal gesloopt na het gesprek en die vragenlijsten... Ben benieuwd wat er gaat volgen nu...

Het is zeker heel vermoeiend zo'n intake met al die vragen! (ik heb net een heel verhaal in je andere topic gepost).
Wat is er vooraf gegaan aan jou aanmelding bij ***?

* ivm persoonlijke/ werkdetails....

*

*

Tis inderdaad wat jij ook schrijft heel dubbel om een stempel te krijgen.
Ik heb de naam ook uit mijn post weggehaald voor je privacy.
Ik hoop dat wat het ook mag zijn, je in ieder geval goed geholpen kan worden! Succes dinsdag!

Curious schreef:Oeps, een heel verhaal. Mn hyperfocus geloof ik, hihi. Hoop dat jullie je kunnen concentreren op dit hele verhaal, haha.

Wat doe je me aan!

Zal even per onderwerp reageren.

Medicijnen: jammer dat je slaapproblemen nog niet verholpen zijn. Hopen dat je daar iets op vindt. Met wie overleg je daarover? De psycholoog of je huisarts? Bij PsyQ mag alleen de psychiater bepalen over medicijnen, dus daar moet ik tegen die tijd speciaal een afspraak voor maken.

Kinderen: ik zou hetzelfde als jij gehad hebben als ik nog kinderloos was geweest hoor. Dan had ik die beslissing nu niet zo gemakkelijk genomen. Een tweede is anders inderdaad. Al denk ik wel dat ik - nog meer dan andere moeders - moeite ga krijgen met het verdelen van aandacht, twee dingen tegelijk doen etc.
Hoe denkt je vriend erover?

Huis: wauw een eigen nieuwbouwhuis, vet!

PsyQ: ik zit in mijn eigen woonplaats, Eindhoven zou wat ver zijn voor mij haha. Ik ga in september eerst naar de 'introductiegroep', en daarna kan ik kiezen uit 'emotiebeheersing' en iets in de trant van 'agendabeheer en concentratie'. Maar ik wil denk ik sowieso allebei die groepen doen, alleen nog even kijken welke ik eerst ga doen. Het is maar 1 keer per week twee uurtjes, dus ik ben er wel even zoet mee.
Waar gaat jouw behandeling verder uit bestaan? Naast medicijnen dan?

Werk: in het verleden heb ik een hoop baantjes gehad die niet lekker liepen door (achteraf gezien) mijn ADHD. Ik heb gewerkt in winkels, op internetredacties en bij kinderdagverblijven. Dat werken in winkels ging wel aardig, maar op die internetredacties was mijn productiviteit erg laag doordat ik steeds afgeleid raakte. En werken in de kinderopvang vond ik superleuk, maar er gebeurden teveel ongelukjes doordat ik overzicht mis. Met 2 of 3 kinderen gaat het prima, maar 10 is gewoon teveel voor mij. De leidinggevenden zagen dat en hebben erop aangedrongen dat ik zou laten uitzoeken of ik ADD/ADHD heb.
Op mijn huidige werk weten ze van niks, maar hier heb ik er ook vrij weinig last van. Ik werk op een telefonische klantenservice. Ik hoef er nooit twee dingen tegelijk te doen, of taken in de plannen... je wordt gebeld, neemt op, helpt de klant: that's it. Gaat me heel goed af. Ookal baal ik ervan dat ik veel beter zou kunnen. Ik ben ooit begonnen op het gymnasium, en nu zit ik hier.
Ben nu wel benieuwd hoe het met jou zit qua werk(verleden) en of jij het verteld hebt aan je werkgever!

Familie: wat stom dat je preken krijgt van je schoonouders. Heb je wel het idee dat ze blij zijn met je verder?
Ik denk dat mijn schoonouders ook liever een wat meer uitgebalanceerde schoondochter hadden gehad, maar aan de andere kant is mijn man soms wat afwachtend, en zien zij ook wel in dat het goed is dat ik hem soms een schop onder zijn kont geef Wij vullen elkaar lekker aan wat dat betreft.

Het deed mij destijds eigenlijk niet zoveel dat ik een stempel kreeg, is dat heel raar?

Als je het zelf al aan zag komen is dat niet zo gek.

Als ik het stempel ADD had gekregen had het me minder gedaan, ik ben nu vooral verbaasd dat het ADHD is. Omdat ik zelf ook dat vooroordeel had dat ADHD'ers altijd van die stuiterballen zijn. En zo zie ik mezelf niet.

Wat heb jij eigenlijk Susan, of wil je dat hier liever niet zeggen?

Susan schreef:Het deed mij destijds eigenlijk niet zoveel dat ik een stempel kreeg, is dat heel raar?

Ik ook niet. Het is ook niet iets wat ik zeg dat ik heb ofzo. Het komt alleen ter sprake in gesprekken als we het erover hebben. Voor mezelf vind ik het wel fijn dat ik het weet, omdat ik nu truucjes weet om het mezelf makkelijker te maken in het leven.

.