ADHD-verschijnselen

Ik kom net mijn zoontje (6 jaar) bij de kinderarts vandaan en ze verdenkt hem van ADHD.

L. is geboren zonder schildklier en staat al vanaf zijn geboorte onder behandeling van de kinderarts. Hij krijgt thyrax om de werking van de schildklier over te nemen en dit werkt goed. Hij is over het algemeen goed ingesteld. Vandaag weer een controle afspraak en nu blijkt dat hij te weinig medicatie krijgt, dus een kwart tabletje erbij.

Nu is het ook zo dat L. extreem wiebelig is. Hij kan echt geen seconde stil zitten; zijn zijn armen rustig, bewegen zijn benen, zijn zijn benen rustig, beweegt hij met zijn hoofd. Vooral tijdens momenten dat hij stil "moet" zitten gaat het mis. Hij staat constant op, gaat dan weer op zijn stoel liggen enz. Hierdoor wordt mijn andere zoontje (2 jaar) ook weer erg onrustig, waardoor hij niet meer wil eten, gaat staan in zijn kinderstoel en hard "klaar" roept.
Ook op school is hij erg wiebelig en de laatste paar weken vaak ruzie met zijn vriendjes in de klas. Het emmertje is vol bij alle kindjes, duidelijk aan vakantie toe.

Daarnaast is L. erg lomp. Hij valt vaak en dat komt weer doordat hij met van alles en nog wat bezig is, maar niet met de weg waarop hij loopt. Hierdoor knalt hij vaak ergens tegen aan, loopt de bosjes in, enz.

Maar zijn schoolpresentaties zijn erg goed! Hij gaat volgend schooljaar naar groep 3 en loopt eigenlijk bijna op alles voor op zijn leeftijdsgenootjes. Hij vindt leren ook erg leuk en gaat altijd met veel plezier naar school.

Nu heeft de kinderarts voorgesteld om zijn verhoging van de medicatie aan te zien voor de duur van 7 weken. Na deze 7 weken hebben we opnieuw een afspraak om te kijken wat de medicatie heeft gedaan met L. en of dat extreem wiebelige nog steeds erg aanwezig is, is verminderd of juist is verergerd. Aan de hand daarvan wordt gekeken wat het verdere plan gaat zijn. De arts had het over Ritalin op proef; 3 potjes met daarin voor 2 weken medicatie. In het ene potje een lage dosering, andere potje hoge dosering en 3e potje placebo. Op deze manier kunnen we goed inzichtelijk maken of zijn gedrag verandert door de Ritalin of juist niet.

Maar ik vind het erg lastig! Ik ben er inderdaad van overtuigd dat L. verschijnselen heeft van ADHD. Maar moeten we dit dan aanpakken omdat wij, zijn omgeving daar last van heeft? Volgens mij heeft hij er geen last van. Of lijkt dat maar zo, omdat hij niet anders gewend is vanaf zijn geboorte? En dan, gelijk medicatie of eerst kijken naar andere behandelmethoden?

Tips, adviezen, meningen alles is welkom! Wat zou jij doen?

Iig zou ik in combinatie met die schildklieraandoening eisen dat er grondig onderzoek wordt gedaan voordat er van ADHD wordt gesproken.

Charles schreef:Iig zou ik in combinatie met die schildklieraandoening eisen dat er grondig onderzoek wordt gedaan voordat er van ADHD wordt gesproken.

Idd. En ik vind dat van die Ritalin en dan een potje met placebo's geen goed plan. Moet je uberhaupt beginnen met Ritalin als je ADHD hebt? Pilletje erin en klaar?

Volgens de kinderarts staat de schildklieraandoening van L. niet in verband met zijn ADHD-achtige verschijnselen. Vooral als hij goed is ingesteld en dat is de afgelopen 4 jaar het geval geweest, kan het bijna niet zo zijn dat hij zulke verschijnselen heeft door zijn schildklieraandoening. Ik kan daar ook nergens iets over terug vinden op internet of iets dergelijks.
Het is inderdaad zo dat als hij teveel medicatie krijgt hij extreem druk wordt, maar dat is anders druk dan dat hij nu al een flinke tijd is. Nu is hij vooral heel wiebelig en niet druk. Ook kan hij bij teveel medicatie niet slapen en dat is bij hem nu ook absoluut niet het probleem.

Darius schreef:

Charles schreef:Iig zou ik in combinatie met die schildklieraandoening eisen dat er grondig onderzoek wordt gedaan voordat er van ADHD wordt gesproken.

Idd. En ik vind dat van die Ritalin en dan een potje met placebo's geen goed plan. Moet je uberhaupt beginnen met Ritalin als je ADHD hebt? Pilletje erin en klaar?

 Dat vind ik ook het lastige eraan. Waar doe je wel goed aan en waar niet. Ik ben ook geen voorstander van een pilletje erin en klaar, denk overigens ook niet dat het daarmee dan afgedaan is.
Aan de andere kant kun je daarmee wellicht wel uitsluiten of juist niet dat hij een vorm van ADHD heeft.

Ik zou eerst eens naar een endocrinoloog/internist gaan die meer verstand heeft van de schildklier. Er zijn zoveel symptomen die samenhangen met de schildklier waar andere artsen niet altijd weet van hebben. Ik heb,ook een schildklieraandoening en als hij bij mij te hoog is ben ik ook wiebeliger als anders...

Niet quoten aub

Siem heb je dan ook andere symptomen? Kan het dan zijn dat de symptomen met de tijd veranderen? Bij L. zijn we niet anders gewend dat als hij teveel hormoon kreeg hij erg druk, onrustig en niet kon slapen. Als hij te weinig kreeg werd hij heel loom, veel slapen, erg moe en zeer pijnlijke ontlastig.
Is dit voor jou herkenbaar?

Ja veranderd enorm bij mij, hoge en lage waarden zijn voor mij een wereld van verschil. Ik antwoord vanavond wel even uitgebreid of stuur je een pm. Zit nu op mijn telefoon en dat typt wat lastig.

Dat zou super zijn! Je kan weinig informatie vinden op internet erover eigenlijk. En de artsen weten het ook niet altijd. Dus ervaringsdeskundige op dit gebied zijn van harte welkom!

ik zou inderdaad uitzoeken of het schildklier gerelateerd is. Is dit niet het geval kun je eerst andere therapie proberen voor adhd (als die er is heb er geen idee van:nerd: ) Maar anders vond ik die 3 potjes helemaal geen slecht idee om te proberen. Beter dan gewoon pilletje erin en klaar. Hij wil nu in ieder geval nog kijken of het daadwerkelijk wel helpt die pilletjes (als je daar voor zou kiezen).

Mijn zwagertje heeft ADHD en ik heb bij hem gezien dat anderen er meer last van lijken te hebben dan hijzelf. Zelf heeft hij geen last van zijn gedrag. Behalve toen hij ouder werd en geen vriendjes had door zijn gedrag. De optie geen behandeling voor ADHD zou ik dus niet voor kiezen. Op zijn minst kijken of therapie helpt en anders toch pilletjes. En ik ben zeker geen voorstander van medicijnen. Hij gebruikte vroeger ook standaard ritalin. Later toen hij ouder werd alleen als hij het nodig had. Dat voelde hij dan zelf aan. Nu gebruikt hij niets meer, omdat hij het nu redelijk onder controle heeft wanneer hij wel en niet druk kan doen zeg maar.

Ik vind de opmerking 'een pilletje erin en klaar' niet zo leuk, ik denk echt niet dat ouders uit gemakzucht voor Ritalin kiezen. Of er soms niet betere oplossingen zijn, daar valt over te discussiëren, maar niemand kiest voor de lol voor Ritalin, het blijven zware beslissingen.

ADHD is veel meer dan alleen wiebelig zijn (ik ben totaal niet wiebelig en heb toch ADHD). Heb je vragenlijsten moeten invullen? 'Zomaar' Ritalin proberen vind ik raar. Het lijkt me een lastige beslissing voor jullie, veel succes! Hopelijk rust je zoon ook een beetje uit van de vakantie

Filoria schreef:ADHD is veel meer dan alleen wiebelig zijn (ik ben totaal niet wiebelig en heb toch ADHD). Heb je vragenlijsten moeten invullen? 'Zomaar' Ritalin proberen vind ik raar. Het lijkt me een lastige beslissing voor jullie, veel succes! Hopelijk rust je zoon ook een beetje uit van de vakantie

Dat maakt het ook zo lastig aangezien hij, net als jij dan, niet alle symptomen heeft van ADHD. Toch herken ik veel van hem in ADHD-ers (om het zo even te noemen).
Het is overigens niet dat ik helemaal blanco ben in het geval van ADHD. Mijn broertje heeft symptomen van ADHD en ik ga ieder jaar als vrijwilligster mee met vakanties met kinderen met ADHD of een autistische stoornis.
Ik herken wel veel van mijn broertje in L. Zeg ook vaak onbewust de naam van mijn broertje als ik L. nodig heb.

Het maakt het ook heel lastig dat er weinig informatie over de schildklieraandoening van mijn zoontje te vinden is. Vaak kun je via internet toch wat meer informatie vergaren en naar aanleiding van vragen die na een gesprek met de arts opkomen "even" het internet op gaan.

Ik vind het echt een heel lastige beslissing. Waar doe je goed aan en waar absoluut niet. Pff waarom is het ouderschap zo'n moeilijk vak?

Susan schreef:Ik vind de opmerking 'een pilletje erin en klaar' niet zo leuk, ik denk echt niet dat ouders uit gemakzucht voor Ritalin kiezen. Of er soms niet betere oplossingen zijn, daar valt over te discussiëren, maar niemand kiest voor de lol voor Ritalin, het blijven zware beslissingen.

 Dat is waar. Als ik had gedacht, hup pilletje erin en klaar, dan had ik nu dit topic niet geopend en was ik gelijk met de arts meegegaan in haar denkwijze.

Ik zou absoluut de kinderarts geen ritalin laten voorschrijven, daarvoor zou ik me ook echt door laten verwijzen naar een kinderpsychiater, want die weten pas echt waar ze het over hebben als het om adhd en adhdmedicatie gaat! Ik heb zelf ook ritalin op proef gehad, voorgeschreven door de kinderarts. Een maand lang 1 tabletje per dag. Daar merkte ik niets van, conclusie van die kinderarts: dan is het geen ADHD. Ruim 10 jaar later heb ik alsnog de diagnose gekregen. Eigenlijk is dat een beetje omgekeerde wereld want ritalin proberen zou je pas moeten doen als er echt sprake is van ADHD (en dan nog zou ik daar niet lichtvoetig over denken). 

Overigens ben ik wel van mening, maar dit is misschien ook door mijn eigen ervaring, dat als er sprake is van ADHD het niet verkeerd is dit vroeg te erkennen en er wat mee te doen. Ik zelf heb dus de diagnose pas op mijn 21e gekregen en ik was er al helemaal van overtuigd dat ik een lapzwans was.

Het kan ook zijn dat je kindje prikkels niet goed kan verwerken of ze juist mist en ze opzoekt door te gaan wiebelen. Hier staat het goed uitgelegd http://www.sensomotorische-integratie.nl/si-problemen.html

Misschien kun je een gespecialiseerde kinderfysiotherapeut bij jou in de buurt hier eens naar laten kijken.

Ik zou eerst een met zijn juf overleggen, daarna eventueel hem laten onderzoeken.
Daarna bedenken of jullie ook daadwerkelijk problemen met zijn gedrag hebben. Zij schoolprestaties zijn nu nog goed.
Er is ook zo veel meer dan ritalin, andere soorten medicatie of ook z'n voeding aanpassen.
Ik vind het trouwen ook wel vreemd dat de arts dat zo zegt, hoe vaak ziet ze hem nou?

Ik heb je een pm gestuurd

Mijn zoon is ook wiebelig en druk en lomp en kijkt ook nooit waar hij loopt. Mijn buurjongen van 11 kan nog steeds niet stil zitten en ik hoor heel vaak van ouders van jongens dat ze ook moeie hebben met stil zitten, lomp gedrag etc, ik snap niet zo goed waarom er dan meteen aan ADHD gedacht word. Ik zou dus nooit met medicatie beginnen als dit de enige dingen zijn.

Ik zou ook niet zomaar met medicatie beginnen, omdat die vaak toch niet goed worden afgesteld omdat artsen er geen verstand van hebben. Ik zou hiervoor toch echt naar een psychiater gaan. Ik had ook ritalin mee gekregen van mijn HA in afwachting van het ADHD onderzoek (wachttijd van paar maanden), en ik moest dat 2x per dag slikken, 5 mg. Toen ik bij de psychiater kwam, zei zij gelijk "Ja dat werkt dan inderdaad niet, verhoog maar naar 4x 15mg".
Overigens zegt het ook helemaal niks als ritalin niet werkt. Bij mij werkte het niet, zat op de maximale dosis en totaal geen effect. Heb daarna dexamfetamine voorgeschreven gekregen, en dat werkte dus wél.

Daarnaast zou ik eerst goed onderzoek laten doen, en pas medicatie gaan beginnen als er zekerheid is dat het ADHD is, EN je kind er echt last van heeft.

Dank voor jullie reacties. Inmiddels hebben wij besloten, vooral na de pm van Siem, om over een paar weken nader onderzoek te doen bij de internist.