Hoe laat fiets jij niet meer alleen naar huis?

Tot een uur of 22.00 uur fiets ik rustig alleen naar huis, na die tijd vind ik het iets minder prettig. Maar dan laat ik vaak mn vriend ff weten dat ik er aan kom als hij thuis, zou hem niet snel vragen me echt op te komen halen. Als hij aan het werk is kan dat immers ook niet. In mijn geboortedorp ga ik rustig ook snachts over straat, al ga ik daar dan weer niet uitgebreid door de weilanden fietsen. Toen ik op kamers woonde in Amsterdam ging ik altijd fietsend naar huis of lopen en verder met de nachtbus, was wel altijd alert maar heb me nooit echt onveilig gevoeld. Sinds ik een eigen auto heb, fiets ik bijna nooit meer savonds (ja naar de sportschool hier vlak bij), ik pak gewoon lekker de auto 

Ik heb nooit alleen in donker mogen fietsen. Wij woonden buiten af, moest veel weilanden voorbij, met wat bosjes her en der.
Soms baal ik wel dat ik er ook bang voor gemaakt ben, maar ik begrijp het ook wel.
Het was allemaal in de tijd dat de moord van Marianne Vaatstra ook was, ik kan het mijn ouders dan ook niet kwalijk nemen dat ze zo voorzichtig waren.

Ik mocht dan wel op stap, mits er mensen gingen met wie ik mee terug kon fietsen. En dat was eigenlijk altijd wel het geval. Het is ook nog een poos zo geweest dat mijn broer op zich zelf woonde in het dorp, en daar had ik mijn eigen kamer.

Nu komt het dus nagenoeg niet meer voor. Hier in het dorp is voor ons in die zin niks te halen, dus gaan we altijd met de auto. Ik werk een paar dorpen verder op, dus dan fiets ik ook niet.

Misschien is het al honderd keer genoemd maar ik heb het hele topic niet doorgelezen,

maar het hangt er toch ook vanaf waar je woont.

Hier fiets ik altijd, maakt niet uit welk tijdstip, maar als ik laat klaar ben op mijn werk wil ik niet dat die meiden nog alleen fietsen en dan breng ik ze naar huis, vinden ze zelf ook prettig.

Weetjewel schreef:Hier fiets ik altijd, maakt niet uit welk tijdstip, maar als ik laat klaar ben op mijn werk wil ik niet dat die meiden nog alleen fietsen en dan breng ik ze naar huis, vinden ze zelf ook prettig.

Ben jij een man of een vrouw?

Engelse Drop schreef:

Weetjewel schreef:Hier fiets ik altijd, maakt niet uit welk tijdstip, maar als ik laat klaar ben op mijn werk wil ik niet dat die meiden nog alleen fietsen en dan breng ik ze naar huis, vinden ze zelf ook prettig.

Ben jij een man of een vrouw?

 Nog steeds een vrouw  Ik ga zelf overigens met de auto naar het werk, want 22 km is toch best ver fietsen.

Engelse Drop schreef:

Weetjewel schreef:Hier fiets ik altijd, maakt niet uit welk tijdstip, maar als ik laat klaar ben op mijn werk wil ik niet dat die meiden nog alleen fietsen en dan breng ik ze naar huis, vinden ze zelf ook prettig.

Ben jij een man of een vrouw?

 Maakt dat wat uit dan? Ik bracht ook altijd vriendinnen naar huis als ze bang waren omdat er weer eens iemand uit de pompekliniek was ontsnapt. Ook al moest ik er voor om fietsen en hierdoor nog langer dan normaal alleen fietsen.

Weetjewel schreef:Hier fiets ik altijd, maakt niet uit welk tijdstip, maar als ik laat klaar ben op mijn werk wil ik niet dat die meiden nog alleen fietsen en dan breng ik ze naar huis, vinden ze zelf ook prettig.

Ik vind dat echt heel netjes Ik weet zeker dat mijn ouders 't op prijs zouden stellen als een leidinggevende of collega dat zou doen, ondanks 't feit dat ik 't 25 word dit jaar. Maar goed, mijn familie heeft sowieso vrij weinig vertrouwen in me.. Als 't donker is en ik moet nog fietsen, moet ik ook altijd bellen of smsen als ik ergens aan ben gekomen. En niet alleen van m'n ouders, maar ook van m'n oom&tante en m'n nichtjes.. Ik ben letterlijk de grootste van de familie, maar word nog steeds behandeld als 't kleine ding van vroeger.

Wat een luxe dat sommige meiden gebracht of gehaald worden! Ik heb daar nog nooit over nagedacht. Ik fiets altijd. Toen ik nog op het platteland woonde ook, nu in de stad ook.

Ik fiets altijd alleen naar huis. Maar het laatste jaar ben ik niet meer tot laat weggeweest, alleen.

Toen ik nog bij mijn ouders woonde (in een klein dorpje) ging ik altijd stappen in een groter dorp op 7 km afstand. Ik ging altijd fietsen. Eerst met een klasgenootje, want zij mocht niet alleen fietsen, maar we konden niet goed met elkaar opschieten en na een ruzie tijdens het uitgaan heb ik haar een keer laten stikken en ben ik alleen naar huis gefietst en sindsdien fietste ik altijd alleen. Dat was in de leeftijd vanaf 16 jaar, denk ik. (het was in de tijd dat Marianne Vaatstra werd vermoord  )

De route die ik fietste was gedeeltelijk door het bos. Ik ben nooit bang geweest. Ik was alleen bang voor onweer. Als ik daar nu op terugkijk, zou ik dat echt niet meer durven. 
Nu heb ik er zelfs een hekel aan om na 12 uur 's nachts alleen door mijn woonplaats te lopen, dus laat staan 7 km fietsen over het platteland.

Toen in die tijd met marjanne vaatstra (woon in dat dorp waar ze woonde) helemaal savondt niet meer weg alleen was toen 16 jaar .Mijn ouders of vriendt brachten mij waar ik heen wou.
Nu fiets ik ook niet graag door donker in dorp kleine stukjes fiets ik nog wel rond22.30.maar later echt niet

Altijd, hoe kom ik anders thuis na een feestje?

Ik moet hier stiekem een beetje lachen om het woord "vriendt". Neem aan dat dat per ongeluk was?

SuzieQ schreef:Ik moet hier stiekem een beetje lachen om het woord "vriendt". Neem aan dat dat per ongeluk was?

 Hihi het is niet mijn bedoeling .Maar door mijn dyslectie kan het gebeuren dat ik schrijf fouten niet direct zie.