Ik weet het even niet meer (veel huilen, niet willen eten)

Onze jongste was altijd een super tevreden baby. Huilde weinig, sliep goed. Maar de laatste anderhalve maand is er niks meer goed. Als hij wakker is kan hij eigenlijk alleen maar huilen, is vaak echt verdrietig. In eerste instantie dachten we dat het een sprongetje was. Maar daarvoor duurt het nu wel erg lang. Vervolgens dachten we dat het wel minder zou worden als hij wat mocht gaan eten. Maar we zijn nu dus een paar weken bezig en hij eet he-le-maal niks. Geen gepureerd eten (fruit of groente maakt niet uit). Geen stukken, gewoon echt niks. Verder geef ik nog borstvoeding gecombineerd met flesvoeding. Maar de fles weigert hij in 80% van de keren denk ik. Soms krijgt hij nog wel 40 cc binnen, maar erg weinig en het wordt steeds minder.

Ik weet het gewoon echt niet meer. Wat zou er toch aan de hand zijn? Ik vind het zo sneu voor hem. Gisteren bleef hij maar huilen en keek me bijna wanhopig aan alsof hij wilde zeggen; 'Mama, help me nou eens'. Hij is niet ziek (in de zin van verhoging), spuugt eigenlijk nooit. Het enige is dat hij erg weinig poept.

Jullie kunnen me natuurlijk niet vertellen wat er aan de hand is. Maar ik wilde het toch van me afschrijven en misschien heeft er iemand wel een tip.

Hoe lang krijgt hij de fv al? Zou het kunnen dat hij daarop reageert?

Als hij weinig poept, zou het natuurlijk ook kunnen dat hij gewoon last van z'n buikje heeft. Dan voelt hij zich waarschijnlijk heel opgeblazen. Hoe vaak poept hij, en hoe is z'n ontlasting dan?

Ik zou het eens voorleggen aan de huisarts, denk ik.

Ik heb ook weleens hier gelezen dat een kindje toen een oorontsteking bleek te hebben. Misschien toch verstandig om het anders bij de huisarts te laten controleren. Kan hij ook geen last van doorkomende tanden hebben?

Succes ermee!

ach wat sneu... en je wilt je kindje dan zo graag helpen maar weet niet hoe. Ik zou ook naar de ha gaan, inderdaad misschien oorontsteking. En als je sinds die tijd ook kv geeft kan het daar ook misschien van komen, lastig he? Het blijft altijd gissen...

Ik dacht inderdaad ook aan een oorontsteking, maar we zijn woensdag bij het CB geweest en ik heb daar even naar zijn oortjes laten kijken. Die arts zag er niks aan.

Over het poepen zij ze dat zolang er íets kwam, het gewoon goed was. Zijn buikje voelt in principe ook niet hard ofzo...toch weet ik niet zo goed wat ik ervan moet denken.

Met de flesvoeding zijn we begonnen omdat ik niet genoeg bij elkaar gekolfd kreeg. Maar op dat moment was hij ook al zo huilerig. Dus het is al begonnen voor de FV erin kwam. Maar misschien ook nog een idee om naar te kijken inderdaad. Het kan natuurlijk meespelen.

Hmm, misschien toch maar even langs de huisarts. Ik vind dat lastig, omdat er niet echt iets aan de hand lijkt qua gezondheid. Ik vraag me af wat hij ermee doet. Maar goed, het gaat gewoon niet lekker en ik heb echt het idee dat er iets niet goed zit (een soort moedergevoel).

Je hoort meestal dat kindjes na de 3/4 maanden minder gaan huilen, maar hier begon het juist pas daarna.

Ik bedenk me net dat hij ook wel wat vreemde poep heeft (als er dan wat komt); het is een soort witte, beige klei. Iemand daar ervaring mee?

Dat heeft mijn dochter wel een tijdje gehad.
Maar ik durf niet te zeggen wanneer dat was en of ze daar echt last van had. Volgens mij niet eigenlijk.

Je voelt je zo hulpeloos dat je hem niet kunt helpen....
Wat zou het toch makkelijk zijn als ze gewoon konden praten!

Sterkte!

Dat zul je altijd zien. Gisteren was ik nog wanhopig omdat ik het echt niet meer wist. Maar in de loop van de dag had hij drie enorme poepluiers (weer die vreemde wittige poep). En vanaf dat moment was hij weer zichzelf (vrolijk en ondernemend). Hij wilde ook ineens heel veel drinken (uit de fles zelfs). Blijkbaar had hij echt wat in te halen. Hij dronk zelfs een fles van 200 ml, dat heeft hij verder nog nooit gedaan.

Nu maar hopen dat het zo blijft. Vandaag had hij iig weer normale poep. Misschien was het toch zo dat zijn darmen nog moesten wennen aan de FV. Wie weet...ik ben gewoon erg blij dat hij weer gelukkig uit zijn oogjes kijkt!

Als ik jou was zou ik naar de huisarts gaan en de poepluier meenemen en je verhaal vertellen kijken wat die zegt. Ik vind het een beetje lijken alsof hij een verstopping heeft.

Te vroeg gejuicht. Hier weer een verdrietige huilebalk. Ik ga een afspraak maken bij een homeopaat/huisarts om eens te kijken of zij een idee heeft wat er kan zijn.

Hij is zo wanhopig verdrietig weer