Als jij en je partner uit elkaar zouden gaan...

Ja dat is het ook Carrie. Ik ben nog lang geen 30, maar ik zou het ook echt niet willen. Ik snap eigenlijk ook niet dat sommige denken 'dat zien we dan wel'.

Rush schreef:Ja dat is het ook Carrie. Ik ben nog lang geen 30, maar ik zou het ook echt niet willen. Ik snap eigenlijk ook niet dat sommige denken 'dat zien we dan wel'.

Ik zou dat liever ook niet willen maar ik zou dan graag terug verhuizen naar de provincie waar ik geboren ben, mits ik een baan kan krijgen. Dus dan zou ik wel tijdelijk hij m'n moeder gaan wonen, mocht het met de baan en het nieuwe plekje niet tegelijk lopen. Ik ga me niet alvast inschrijven voor een huurwoning daar want ik weet niet in welke plaats ik dan zou gaan wonen en het ligt er maar net aan waar ik werk kan krijgen. Ik zou dan iets kopen.

Dat vind ik dan wel weer anders Azi, als je een heel eind verhuisd bent om samen te gaan wonen.   Zoiets verschilt ook wel per situatie natuurlijk.

ik sta niet ingeschreven omdat ik gelet op mijn inkomen toch niet in aanmerking kom. Kopen zit er nu niet in, maar ik kan natuurlijk wel gewoon particulier of in vrije sector huren.

Hier is de wachttijd voor een huisje enorm lang, ik sta nu volgens mij weer 5 jaar ingeschreven. Als je een woning aanneemt vervalt je inschrijftijd weer.

Ik zou dan weer naar mijn oude woonplaats gaan en daar kun je makkelijk aan een huurwoning komen. tot die tijd zou ik wel bij m'n ouders terecht kunnen.

Inschrijven heeft geen nut omdat het een lotingssysteem is. 

Mijn vriend staat ook un Groningen ingeschreven.

Nav dit topic heb ik mij zojuist maar eens ingeschreven...
Had er nooit zo over nagedacht. Uiteindelijk zou ik hier wel kunnen blijven wonen, kan het zelf wel opbrengen, maar toch, you never know.

Dit is mijn koophuis. Hij zou dan gewoon particulier gaan huren.

Carrie schreef:

Marin schreef:Ik weet dat ik dat wel eens eerder van jou heb gelezen Carrie en dat ik dat zo verstandig vond. Dat wilde ik even zeggen
Alleen doe ik het zelf niet, dat is onverstandig van me. Hoewel ik misschien wel ingeschreven sta in Den Haag, dat weet ik eigenlijk niet. Dan zit ik nu op z'n 5 of 6 jaar daar geloof ik.

Haha tnx! Kun je niet achterhalen of je in Den Haag staat ingeschreven? Wordt dat dan automatisch verlengd dat je het niet zeker weet? Dat zou je moeten kunnen zien aan geld dat van je rekening wordt afgeschreven. Of werk dat in Den Haag anders?

 Voor zover ik weet heb ik me nooit uitgeschreven nee, dus dan zou ik het in m'n afschriften kunnen zien of ik nog steeds sta ingeschreven. Zou op zich wel slim zijn ja. Het werd destijds wel automatisch verlengd, dus zou goed kunnen. Maar op zich niet slecht om eens bewust naar te kijken. Je weet maar nooit.

Ik zou dan zelf een huis kopen, hier in de buurt.

Rush schreef:Ja dat is het ook Carrie. Ik ben nog lang geen 30, maar ik zou het ook echt niet willen. Ik snap eigenlijk ook niet dat sommige denken 'dat zien we dan wel'.

 Ik denk ik zie wel. Ik wil me helemaal niet inschrijven. Ik woon al 12 jaar niet meer bij mijn ouders, maar ik zou het geen probleem vinden om een paar maanden bij mijn ouders te wonen. Ik denk dat ik via via wel aan een woonruimte kom. Ik kan me niet voorstellen dat dat een heel groot probleem is. Daarnaast zou ik dan in de tijd dat ik bij mijn ouders woon gaan kijken of ik uberhaupt wel in mijn huidige woonplaats zou willen blijven wonen. Waarschijnlijk zou ik dan weer een nieuwe stap willen maken/ nieuw leven willen opbouwen. Ik heb ook nog nooit ergens ingeschreven gestaan voor een woonruimte.

Waar ik wel voorzichtig mee ben is een huis kopen. Dat zou ik nooit op 1,5 of 2 salarissen doen, ik moet er niet aan denken om naast een scheiding ook nog met een restschuld te zitten.

Dan ga ik wel op zoek naar een kamer. Sowieso kan ik dit huis als het écht moet alleen betalen, moet heel veel laten en elk dubbeltje omkeren, maar als dat niet zou lukken en het huis moet de verkoop in dan levert dat toch een dusdanige schuld op dat een dure huurwoning ook niet handig is.

Ik heb in het verleden samengewoond, in het huis van mijn ex, en moest nadat hij onze relatie had verbroken dus terug naar mijn ouders. Dat was ik niet nog eens van plan dus ik heb me voorgenomen om als ik ooit weer ga samenwonen (eerst nog iemand vinden die dat wil  ) altijd ingeschreven te blijven staan. Het kost hier momenteel 12 of 15 euro geloof ik, per jaar, dus dat zijn de kosten niet.

Daarnaast kan ik ook niet meer terug want mijn slaapkamer in het ouderlijk huis is nu het kantoor van mijn vader

Ik sta hier niet ingeschreven. Als wij uit elkaar gaan, ga ik toch richting mijn moeder. En daar kun je alleen ingeschreven staan als je of werkt daar in de buurt of er woont. Dat doe ik beide niet.

Ik sta ook nergens ingeschreven. Dus als we nu uit elkaar zouden gaan zou ik wel naar mijn moeder moeten. Zou dat ook niet heel erg vinden voor tijdelijk.

Wij zouden ook met een restschuld blijven zitten, het is hier in de buurt gewoon onmogelijk om met 1 salaris een huis te kopen.

Naar aanleiding van dit topic heb ik besloten me weer in te schrijven bij de woningstichting hier. Ik heb het uitgezocht, het is hier inderdaad zo dat je inschrijving na een jaar verloopt als je nergens op reageert, maar je kunt het simpel verlengen door even te bellen.

Aagje! schreef:Ik sta ook nergens ingeschreven. Dus als we nu uit elkaar zouden gaan zou ik wel naar mijn moeder moeten. Zou dat ook niet heel erg vinden voor tijdelijk.

Wij zouden ook met een restschuld blijven zitten, het is hier in de buurt gewoon onmogelijk om met 1 salaris een huis te kopen.

Voor tijdelijk zeg je. Is het bij jullie zo dat je na een paar maanden ingeschreven staan al een woning kunt krijgen? Waar ik woon duurt dat minstens 8 jaar, dus ik moet echt opbouwen.

Toen ik een huis zocht na mijn relatiebreuk zag ik een vrouw van 41 met kat, die een kamer zocht. Misschien schuilt er een totaal ander verhaal achter het scenario wat ik in mijn hoofd heb (relatiebreuk, weinig eigen inkomen), maar ik had wel met haar te doen.
Momenteel zou een sociale huurwoning totaal niet aan de orde zijn voor mij. Redelijk inkomen waarmee particulier huren of kopen ook een goede optie is (overigens woon ik nu alleen en huur particulier). Maar zoals mijn leven er nu voor staat is geen garantie dat dit altijd zo blijft. Ik sta ingeschreven omdat ik niet die vrouw van 41 wil zijn die terugmoet naar een studentenkamer.

Mijn man en ik staan beiden ingeschreven bij de woningstichting. Het huis waar we nu wonen staat op mijn naam qua huur en hij als medehuurder. Zodra we dit huis kregen heb ik me meteen weer ingeschreven, je weet tenslotte nooit en voor een appartement sta je hier gemiddeld 5 jaar ingeschreven en voor een huis 8 jaar. 
Ik vind het zo makkelijk gedacht van dat zie ik dan wel of ik denk dat ik zo een andere woning heb gevonden.

Wij staan niet ingeschreven, en heb ook nooit ingeschreven gestaan. Ik woon niet in een stad waar lange wachtlijsten zijn. Daarnaast bezitten mijn ouders diverse appartementen dus ik zou wel ergens kunnen gaan wonen. Maar wij hebben wel weer een ander soort 'zekerheid', onze hypotheek is gebaseerd op minder dan 1 salaris. Ik zou nooit een hypotheek willen gebaseerd op 1,5 tot 2 salarissen.

Ik heb nooit ingeschreven gestaan, mijn man ook niet. In onze regio zijn de wachtlijsten niet heel lang en ik denk dat ik liever particulier ga huren of een ander huis koop, mocht het ooit zo ver komen. Dit huis is sowieso te groot en de hypotheek te hoog om met 1 salaris op te hoesten, dus dat zal verkocht worden.

Ik sta ingeschreven bij woningnet. Just to be sure. Kost een tientje per jaar.

Ik heb me n.a.v. die topic ingeschreven bij een woningcorporatie. Nu gaat alles heel goed en ik zie het ook niet zo 1-2-3 misgaan, maar je weet nooit hoe dit over een jaar of 10 is. Wie weet ben ik nog eens in mijn leven dolblij met de beslissing die ik nu heb genomen. Mijn vriend was niet zo blij dat ik me heb ingeschreven trouwens. Hij vond het niet nodig en een vreemde actie van me. Nou ja, dan vindt hij dat maar. Niks is zeker in het leven.