een ouder verliezen aan een ziekte

Zijn er hier ook meiden die een ouder verloren zijn aan een ziekte zoals kanker?
Ik ga mijn moeder verliezen en zou graag willen praten met meiden die zoiets mee hebben gemaakt.

Heftig meis, heel veel sterke toegewenst. (gelukkig) geen ervaring mee, dit moet echt heel moeilij voor je zijn. Nogmaals sterkte...

Nee ik niet.
Wil je alleen heel erg veel sterkte wensen de komende tijd

Ja, mijn vader toen ik heel klein was (bijna 6 jaar).

.

Ik heb twee maanden geleden mijn schoonvader verloren nadat vijf weken ervoor kanker was geconstateerd door heel zijn lijf. Hij was 49 jaar. Ik weet dat het niet mijn eigen ouder is, maar ik had een goede band met hem en heb het verdriet wel bij mijn man gezien (en nog steeds).

Ik ga mijn moeder ook verliezen door die rot ziekte. .

Mijn moeder is ook ziek. Ze heeft geen kanker, maar wel een hoop andere dingen. Ook ik ga haar daaraan verliezen.

Sterkte wennes

Mijn moeder is twee jaar geleden ook overleden aan kanker. Ze is nog net 46 geworden. Tussen het ziek worden en overlijden zat maar 5 weken. Is ontzettend heftig en moeilijk geweest en heb pas sinds kort een beetje het idee dat ik aan het verwerken toe kom.
Heel veel sterkte!

Taeda schreef: Ik heb twee maanden geleden mijn schoonvader verloren nadat vijf weken ervoor kanker was geconstateerd door heel zijn lijf. Hij was 49 jaar. Ik weet dat het niet mijn eigen ouder is, maar ik had een goede band met hem en heb het verdriet wel bij mijn man gezien (en nog steeds).

Hier idem, alleen is dit nu 3 jaar geleden, en sindsdien ging t al minder in onze relatie. Ex heeft dit waarschijnlijk nooit goed kunnen verwerken. (ziekte heeft trouwens wel langer geduurd bij hem)

Een jaar geleden ben ik mijn moeder aan kanker verloren. Ze is nog net geen jaar ziek geweest. Ik heb het als een hele heftige tijd ervaren. Zelf ben ik er altijd heel open over geweest en nog steeds, dat heeft mij altijd wel geholpen. Ik wil je heel veel sterkte wensen!

Ik ben mijn vader verloren aan leukemie toen ik twee was. Te klein om er iets van te begrijpen eigenlijk.

Sterkte Wennes!

Ook mijn moeder is ziek en gaat niet meer beter worden

Je mag me altijd PM'en.

Ik ben 4 jaar geleden mijn moeder verloren. Na een lang gevecht tegen haar ziektes ging het ineens heel plotseling. Je mag me altijd pm. Sterkte in deze moeilijke tijd

Ja, mijn moeder is vorig jaar augustus gestorven en had buikvlieskanker. Ze kreeg pas in mei klachten, dus ze heeft een heel kort ziekbed gehad. We wisten pas begin augustus dat het kanker was.

Als je erover wil praten - want ik zou het ook wel fijn vinden om met lotgenoten te praten / mailen - mag je me altijd een PB sturen.

Ook ik ben mijn moeder verloren aan kanker, ze is lang ziek geweest en uiteindelijk heeft ze op moeten geven. Je mag me altijd een pm sturen.
Veel sterkte.

Mijn vader is 5 maanden geleden overleden aan kanker.
TO: Wat zou je willen vragen aan mij/ons?

Schaapke schreef:Mijn vader is 5 maanden geleden overleden aan kanker.
TO: Wat zou je willen vragen aan mij/ons?

Ik zou graag met anderen willen bespreken bijv: hoe voelde jij je, hoe heb je de dingen praktisch geregeld, hoe was je gevoel, hoe verwerk je het etc. Ik sta er helaas betreft familie alleen voor en dat is moeilijk. Ik heb natuurlijk mijn man, ondanks hij zijn best doet begrijpt hij het niet goed. Ik heb ook vriendinnen die me willen steunen, maar die hebben zelf zoiets niet mee gemaakt en daarin mis ik dan iets.

Meiden, heftig dat er toch veel zijn die het ook mee hebben gemaakt.
Is het een idee om er gezamenlijk over te praten?

Wat je schrijft over er alleen voor staan herken ik heel erg goed. Ik heb geen broers of zussen, en wat verdere familie betreft is en was er weinig contact (behalve het broertje van mijn moeder is er niemand van de familie langs geweest in de ruim 3 jaar dat mijn moeder ziek is geweest). Gelukkig heb ik veel steun aan mijn man, maar hij weet (gelukkig!!) niet hoe het is.
Ik sta er wel voor open om met anderen hierover te praten hier op het forum.

Ik vind het wel fijn om erover te praten, maar ik ben bang dat mijn ervaringen heel anders zijn dan die van jullie. Ik was zo klein, ik kan me mijn vader niet meer bewust herinneren. Ik weet niet of dat goed aansluit op jullie ervaringen.

Katrien, Mijn situatie komt wel een deel overeen met jouw situatie. Het lijkt me fijn om met je te kunnen praten erover.
Elliot, ook als is het anders omdat jij jong was (waar ik ook over mee kan praten) Jij hebt ook je verlies en verdriet en daar is zeker ruimte voor om over te praten.

Mijn vader is 8 jaar geleden overleden aan kanker. Hij is ruim een jaar ziek geweest. Het meest moeilijk vond ik de eeuwige onzekerheid tijdens zijn ziekbed. In het begin ging het nog wel, hij was bezig met behandelingen en er was nog hoop. Niet op genezing, maar wel op uitstel van executie. Toen hij in de zomer stopte met de behandelingen, omdat hij daar alleen maar zieker van werd, werd ons verteld dat hij dan nog een paar weken te leven zou hebben. Dit werd een half jaar, gelukkig nog in redelijke conditie. Maar we wisten ook: elke goede dag kon de laatste zijn. Zo hebben we dus een half jaar in de wetenschap geleefd dat het ieder moment over kon zijn.

Mijn vader en zus zijn ook heel erg betrokken geweest bij het ziekteproces van mijn moeder, dus ik stond er gelukkig niet alleen voor. Er is ook familie langs geweest in het ziekenhuis, maar daar hoort m'n vader nu nog nauwelijks iets van.
Ik werkte destijds dichtbij het ziekenhuis, dus ging elke pauze bij haar op bezoek en ik heb zelfs nog een second opinion voor haar geregeld in Belgie.

De laatste week werd mijn moeder thuis verzorgd en dat was wel erg moeilijk voor me. Ze kreeg op een gegeven moment zoveel pijn dat ze morfine kreeg en dat verandert mensen zo erg We hebben wel zoveel mogelijk van haar crematie geregeld waar ze bij was, zodat ze mee kon beslissen.

Ik merk trouwens dat ik er nu, bijna een jaar later, meer moeite mee heb dan destijds. Dat komt wellicht ook door het feit dat ik tijdens de ziekte van mijn moeder mijn vriend heb leren kennen. Hij heeft haar nog ontmoet en dat vind ik wel erg fijn.

Als je meer wil weten, stuur maar een PM.

Mijn moeder is afgelopen september overleden aan kanker. Ik was toen 6 maanden zwanger. Ik vind het nog steeds vreselijk moeilijk dat ze haar kleinzoon niet heeft gezien. Gelukkig heb ik mijn zwangerschap nog wel met haar kunnen delen en heb ik haar nog meegenomen naar een pretecho. Ook wist ze dat wij een zoon zouden krijgen en hoe hij zou heten.

Ik merk dat het verdriet bij mij de laatste tijd weer erg heftig is, t gaat momenteel niet zo heel goed met mij

Ik wens je veel sterkte. Als je meer wilt weten mag je me ook PM'en.