Voor- en nadelen borstvoeding

Lejow schreef:Ik verdraai niets, ik krijg dat gevoel erbij.

Ok, dat kan. Is mijn bedoeling in ieder geval niet.

Lejow schreef:Door de manier waarop er over BV gesproken wordt, dat je het beste wilt voor je kindje, en het dus BV geeft enz.
Maw: als je FV geeft, wil je dus niet het beste voor je kindje.

Maar bv is toch t beste? En ja fv is 2de keus.
Ik denk dat als je echt de beste voeding wilt voor je kind dat je dan voor bv kiest, dat zegt niet dat je niet t beste wilt voor je kind het zegt wat over de voeding.
Je kan als moeder zijnde bv geven maar je kind verder verwaarlozen, of je kind fv geven en je kindje alle liefde zorg enzv geven. Ik zie beste voeding en het beste voor je kind willen als 2 verschillende dingen.

Liadan schreef:

Lejow schreef:Ik verdraai niets, ik krijg dat gevoel erbij.

Ok, dat kan. Is mijn bedoeling in ieder geval niet.

Misschien mijn uitleg hierboven duidelijker?

Lejow schreef:Door de manier waarop er over BV gesproken wordt, dat je het beste wilt voor je kindje, en het dus BV geeft enz.
Maw: als je FV geeft, wil je dus niet het beste voor je kindje.

Voor mijn kinderen is borstvoeding wel gewoon het allerbeste (omdat mijn man veel allergieen heeft en je dat zo kunt voorkomen) en dus wil ik ze dat sowieso geven. Ik vind borstvoeding sowieso het beste omdat het puur natuur is. Maar je kindje het beste geven staat toch niet per definitie gelijk aan bv geven?
In sommige gevallen is kv gewoon het beste, als bv bijvoorbeeld niet goed lukt, veel pijn oplevert en daardoor frustraties geeft etc waardoor moeder bepaalt niet in haar hum is, dan heeft een kind meer aan een blije moeder die kv geeft. Dan geef je je kind gewoon wat het beste is in die situatie. Kv geven omdat je simpelweg geen bv wilt geven, dan vind ik idd wel dat je je kind niet het beste geeft, maar alsnog zal het kind er groot op worden en is het geen ramp. Ieder zn eigen prioriteiten. Toch?

Het is wel overduidelijk dat er mbt dit onderwerp 2kampen zijn. Jammer dat er zo weinig respect naar elkaar toe gaat, lees toch behoorlijk veel steken onderwater...

Ik was zelf heilig overtuigd dat ik bv zou geven, het liefst een galf jaar en als het kon nog langer. Helaas ben ik totaal niet goed geholpen en kon E niet zelf aanhappen. Ik kolfde elke voeding. Ik vond het echt mega zwaar. Daarnaast is het nooit goed op gang gekomen, wat resulteerde in te weinig voeding en dus moestbik kv erbij pakken.

Uiteindelijk kreeg ze ook nog heel veel krampjes, ik heb mijn hele eetpatroon aangepast maar het werd er niet beter op. Na ruim 4weken ben ik gestopt, een moeilijke verdrietige keuze maar voor mij en E de beste keuze!!

Het allergrootste nadeel vind ik dat als ik 1 dag langer door was gegaan met klungelen ik mijn zoon in een kistje had weg kunnen brengen. Mijn kraamhulp was ook zo'n bv goeroe zoals ik die hier in het topic zie, het was het beste, in het begin zou het moeizaam gaan, maar volgens haar ging het allemaal prima! Ik mocht geen flesje maken (dat wilde ik voor de zekerheid want het voelde niet goed) maar ik was nog maar een jonge moeder volgens haar en het ging heus allemaal goed.
Niet dus, de kinderarts die ik bij de spoedeisende hulp zag heeft C. meteen aan een sonde gelegd en mij gecomplimenteerd dat ik zo allert was.Wat heb ik gejankt, mijn zoon had honger, de reden dat hij de derde dag stopte met huilen was niet omdat hij verzadigd was (volgens k*t kraamhulp) maar omdat hij geen energie meer had.
Ik word zo boos van sommige reacties hier, tuurlijk het kan goed gaan, maar het kan ook helemaal mis gaan. En dat komt misschien door slechte voorlichting maar ook door de eenzijdigheid van de BV mensen, er is geen ruimte om toe te geven aan FV, FV is voor sommigen per definitie slecht, en dat er ook voordelen aan zitten wil niemand toe geven. Ik bedoel niet hier in dit topic alleen maar ook daarbuiten. Het lijkt mij prachtig zo'n lekker lijfje tegen je borst, maar het is niet zaligmakend in mijn ogen. En ik heb trouwens veel meer van dit soort verhalen gehoord, kinderen die ondervoed waren en uitdrogingsverschijnselen hadden, allemaal rond de derde dag na de geboorte. Het is dus niet alleen maar rozengeur en manenschijn.

Rejoy, ik weet niet of je opmerkingen over dat BV vaak onnodig de schuld krijgt als oorzaak van een depressie ook naar aanleiding van mijn post waren maar ik wil er toch even op reageren. In mijn geval was het inderdaad zo dat depressie in eerste instantie niet veroorzaakt werd door de BV. Het was een probleem waar ik al vaker mee te maken had gehad. Maar de onzekerheid, onrust en vermoeidheid die BV bij mij veroorzaakte speelde zeker wel mee in hoe heftig de depressie op dat moment was en hoe die zich zou ontwikkelen. Voor mij was stoppen met BV dus zeker wel een gedeeltelijke remedie tegen de depressie ondanks dat het niet de oorspronkelijke oorzaak was. En ik denk dat dat veel vaker voorkomt. Er zullen ongetwijfeld vrouwen in zo'n situatie onnodig stoppen maar ik denk dat het voor de meerderheid wel de juiste keuze is.

Verder denk ik dat we allemaal hetzelfde bedoelen. Iedereen geeft aan dat BV qua voeding altijd de beste keuze is maar dat of het ook de beste keus voor moeder (en dus ook kind) is ligt aan de omstandigheden. Er is een grens waarop de voordelen van BV niet meer opwegen tegen de nadelen. Waar die grens ligt verschilt wel, maar feitelijk zijn we het dus allemaal met elkaar eens.

Ik zie in dit topic niet dat Linda enorm gepusht wordt om door te zetten, ze krijgt terechte complimenten dat ze het doet. Maar ik zie ook niet dat ze gepusht wordt om te stoppen. Er zijn er die zich zorgen maken en haar er aan willen herinneren dat ze niet haar eigen gemoedstoestand moet vergeten. Dat wordt alleen maar uit bezorgdheid gedaan omdat in hun geval die grens al overschreden is, en in mijn ogen is daar ook niks mis mee. Linda is volgens mij verstandig genoeg om die keus zelf te maken en zal heus niet door een paar opmerkingen hier een keus maken waar ze zelf niet achter staat, ongeacht welke dat is.

Laurientje schreef:Ik heb niet alles gelezen maar ik heb met beide ervaring borst en flesvoeding.

Bij de oudste heb ik 6 weken borstvoeding gegeven met een moeilijke start en uiteindelijk spruw dat niet herkent werd gestopt..

Bij de jongste heb ik weer een moeilijke start gehad en uiteindelijk ook nog eens een borstonststeking en maanden spruw maar man wat ben ik blij dat ik toch doorgezet heb!!
Ze is nu ruim 13 maanden en ben net sinds een paar dagen gestopt.

Borstvoeding is zoveel makkelijker vind ik, geen gedoe met flesjes en schepjes en poedertjes, altijd voeding bij je nooit na hoeven denken.

Bij een eventuele derde kies ik dus weer direct voor de borst.

Wat een fijne reactie, iemand die beiden heeft gegeven! Ik ben ontzettend benieuwd, waar haalde je de motivatie en het vertrouwen vandaan om weer voor bv te kiezen terwijl de eerste keer niet gelukt was?

Jezus Bolleke, wat heftig. Gelukkig zagen mijn kraamhulp en vk hier wel het nut in van tijdelijk bijvoeden, eerst met fv, later met wat ik gekolfd had, L dronk ook heel slecht en viel veel af....

Pien schreef:

Ik was zelf heilig overtuigd dat ik bv zou geven, het liefst een galf jaar en als het kon nog langer. Helaas ben ik totaal niet goed geholpen en kon E niet zelf aanhappen. Ik kolfde elke voeding. Ik vond het echt mega zwaar. Daarnaast is het nooit goed op gang gekomen, wat resulteerde in te weinig voeding en dus moestbik kv erbij pakken.

Uiteindelijk kreeg ze ook nog heel veel krampjes, ik heb mijn hele eetpatroon aangepast maar het werd er niet beter op. Na ruim 4weken ben ik gestopt, een moeilijke verdrietige keuze maar voor mij en E de beste keuze!!

Pien, ik zie dat je alweer in verwachting bent! Enig idee wat je deze keer gaat doen?

Supertalentje schreef:

Laurientje schreef:Ik heb niet alles gelezen maar ik heb met beide ervaring borst en flesvoeding.

Bij de oudste heb ik 6 weken borstvoeding gegeven met een moeilijke start en uiteindelijk spruw dat niet herkent werd gestopt..

Bij de jongste heb ik weer een moeilijke start gehad en uiteindelijk ook nog eens een borstonststeking en maanden spruw maar man wat ben ik blij dat ik toch doorgezet heb!!
Ze is nu ruim 13 maanden en ben net sinds een paar dagen gestopt.

Borstvoeding is zoveel makkelijker vind ik, geen gedoe met flesjes en schepjes en poedertjes, altijd voeding bij je nooit na hoeven denken.

Bij een eventuele derde kies ik dus weer direct voor de borst.

Wat een fijne reactie, iemand die beiden heeft gegeven! Ik ben ontzettend benieuwd, waar haalde je de motivatie en het vertrouwen vandaan om weer voor bv te kiezen terwijl de eerste keer niet gelukt was?

Ik heb ook met allebei ervaring, de oudste heeft 4 weken borstvoeding gehad, na die tijd flesvoeding, de jongste is 9 maanden en krijgt nog steeds borstvoeding.

Bolleke schreef:En ik heb trouwens veel meer van dit soort verhalen gehoord, kinderen die ondervoed waren en uitdrogingsverschijnselen hadden, allemaal rond de derde dag na de geboorte. Het is dus niet alleen maar rozengeur en manenschijn.

Dat was hier ook bijna aan de orde. Ik ben op dinsdag bevallen en donderdagnacht hebben ze na heel lang aandringen van mij pas een flesje kv gemaakt van 10 cc nadat ik heb gezegd dat als ze nu niks kregen ik mijn man zou bellen om mij op te halen. Ik was zo verdomde boos dat ze mij maar lieten aankloten met notabene twee huilende kinderen continu. Nooit van mijn leven dat ik daar nog bevallen zal. Bah ik voel mij weer helemaal agressief worden als ik er aan terug denk. Ze hadden mij wijsgemaakt dat de kinderen wel een dag of 5 zonder enige voeding konden en dat als ze echt honger honger hadden ze wel goed zouden aanhappen.

Wat goed trouwens dat je zo alert was!

Supertalentje schreef:
Wat een fijne reactie, iemand die beiden heeft gegeven! Ik ben ontzettend benieuwd, waar haalde je de motivatie en het vertrouwen vandaan om weer voor bv te kiezen terwijl de eerste keer niet gelukt was?

Ik heb ook beide gegeven, ik had net niet voldoende melk door tijdgebrek voor kolven (ze dronken niet aan de borst) om voor beide kinderen genoeg bv te hebben de hele dag door. Maar ik vond bv echt wel zoveel makkelijker dan kv. Na de bv spuugden ze ook veel minder dan na een fles kv.

Mijn dochter wil/kan niet aan de borst drinken. Ik kolf haar voedingen dus af. Ik vind dit best pittig en had mij de borstvoeding anders voorgesteld.

Toch vind ik borstvoeding op dit moment de beste keuze voor haar, daarom wil ik dit doorzetten.

@sup
Dit keer ga ik geen bv geven. Althans, dat zegt mijn gevoel nu. Ik wil het eigenlijk op het laatste moment beslissen... erkan nog zoveel gebeuren, stel ik beval veel te vroeg o.i.d. weet ik nu al dat ok toch bv ga geven. Puur omdat dat dan eeigenlijk het enige is dat ik hem kan meegeven.

Supertalentje schreef:

Laurientje schreef:Ik heb niet alles gelezen maar ik heb met beide ervaring borst en flesvoeding.

Bij de oudste heb ik 6 weken borstvoeding gegeven met een moeilijke start en uiteindelijk spruw dat niet herkent werd gestopt..

Bij de jongste heb ik weer een moeilijke start gehad en uiteindelijk ook nog eens een borstonststeking en maanden spruw maar man wat ben ik blij dat ik toch doorgezet heb!!
Ze is nu ruim 13 maanden en ben net sinds een paar dagen gestopt.

Borstvoeding is zoveel makkelijker vind ik, geen gedoe met flesjes en schepjes en poedertjes, altijd voeding bij je nooit na hoeven denken.

Bij een eventuele derde kies ik dus weer direct voor de borst.

Wat een fijne reactie, iemand die beiden heeft gegeven! Ik ben ontzettend benieuwd, waar haalde je de motivatie en het vertrouwen vandaan om weer voor bv te kiezen terwijl de eerste keer niet gelukt was?

Ik had bij de eerste achteraf wel beetje spijt dat ik er zo onvoorbereid was ingestapt.. Ik dacht hup aan de borst en klaar, dacht er dus heel makkelijk over maar dat bleek uiteindelijk niet zo eenvoudig te zijn. Ik heb dus ook snel de handoek in de ring gegooid en opgegeven..later kreeg ik er wel spijt van.

Toen ik zwanger was van nummer 2 heb ik er heel veel over gelezen, heb echt alle info opgeslurpt over het geven van borstvoeding.
Toen ze er eenmaal was omstonden er weer problemen, maar ik wist nu de juiste paden te bewandelen en de juiste mensen te benaderen.
Ook herkende ik sommige problemen van de vorige keer, zoals de hyperlactatie dus dat was niet meer wennen. En ja ik ben zo blij dat het deze keer wel gelukt is! Heb er wel even flink voor moeten doorzetten maar het is gelukt!

Coco en Muppetje, dankjewel! Coco, ikzelf heb me nog lang schuldig gevoeld dat ik niet aan mijn gevoel toegaf. Muppetje, mijn vk (2 dames) kwam op de derde dag op visite en hun vonden dat ik wel een flesje kon maken bij de volgende voeding, ik had hun alles uitgelegd. Maar die voeding werd hij amper wakker en een flesje kregen we er niet in. Toen zijn we naar de seh gereden. Ik wil hiermee niet zeggen dat BV niet goed is, uiteraard niet, maar ik had op een andere manier misschien wel gewoon nog BV gegeven, als ik mocht bijvoeden van mijn kraamhulp bijvoorbeeld, of als ze had open gestaan voor mijn gevoel, ze deed het af als onervarenheid, maar ze kon mijn moedergevoel niet voelen, en achteraf had ik gelijk. Maar het is goed afgelopen, heb een kerngezonde zoon op de bank zitten, maar ik word nog steeds heel boos als ik het er over heb.

Ik heb 3 maanden borstvoeding gegeven en ben toen overgestapt op flesvoeding i.v.m. mijn werk. Ik heb heel lang opgezien tegen het geven van borstvoeding. Mijn verstand zei ja, mijn gevoel zei nee. Toevallig kwam de lactatiekundige van het kraambureau bij ons de intake doen en vroeg al of we kozen voor borstvoeding of flesvoeding. Ik heb toen maar meteen kenbaar gemaakt wat me zo deed twijfelen (het idee van borstvoeding geven stond me tegen, zij drinkt iets uit mij). Ze heeft op dat moment op een hele nuchtere en feitelijke manier me weten te overtuigen. Als laatst zei ze; jij bent degene die bepaalt, je kunt ten alle tijden stoppen. Dat vond ik zo'n fijne gedachte! Ik was vrij snel daarna helemaal omgeslagen en had er zelfs zin in. L. bleek een borstvoedingdnatuurtalentje en ik heb nergens last van gehad. Ik ben gestopt vanwege mijn werk, zag het niet zitten daar te kolven. Achteraf heb ik wel momenten van spijt gehad, ik was toch liever tot 6 maanden doorgegaan. Hopelijk lukt dat bij een volgende wel!

Ik heb ook 3 maanden borstvoeding gegeven. Persoonlijk vond ik het heel belangrijk, i.v.m allergiëen die voorkomen bij mij. Met 3 maanden moest ik stoppen omdat ik weer ging werken en ik kon nergens kolven (werkte op diverse plekken). Ik heb echt heel veel pijn gehad, vooral bij het aanleggen. Achteraf bleek ik spruw te hebben en mijn zoontje ook, terwijl de dokter zei dat dat niet zo was......

Coco schreef:

Lejow schreef:Door de manier waarop er over BV gesproken wordt, dat je het beste wilt voor je kindje, en het dus BV geeft enz.
Maw: als je FV geeft, wil je dus niet het beste voor je kindje.

Voor mijn kinderen is borstvoeding wel gewoon het allerbeste (omdat mijn man veel allergieen heeft en je dat zo kunt voorkomen) en dus wil ik ze dat sowieso geven. Ik vind borstvoeding sowieso het beste omdat het puur natuur is. Maar je kindje het beste geven staat toch niet per definitie gelijk aan bv geven?
In sommige gevallen is kv gewoon het beste, als bv bijvoorbeeld niet goed lukt, veel pijn oplevert en daardoor frustraties geeft etc waardoor moeder bepaalt niet in haar hum is, dan heeft een kind meer aan een blije moeder die kv geeft. Dan geef je je kind gewoon wat het beste is in die situatie. Kv geven omdat je simpelweg geen bv wilt geven, dan vind ik idd wel dat je je kind niet het beste geeft, maar alsnog zal het kind er groot op worden en is het geen ramp. Ieder zn eigen prioriteiten. Toch?

Voor alle kinderen is borstvoeding het beste. Dat is een feit, daar kun je niet omheen. Flesvoeding zal nooit borstvoeding kunnen vervangen. Maar de moeder bepaalt zelf natuurlijk of ze wel/niet bv wil geven, al ben ik wel van mening dat je niet kunt weten hoe het is als je het nog nooit geprobeerd hebt....

Ik quote jou nu even, maar ik bedoel het niet tegen jou persoonlijk.

Ja snap ik SoT. Maar lichamelijk gezien is het idd wel voor ieder kind het beste. Maar wanneer beiden onder de gemoedstoestand van de moeder lijden, dan ben ik wel van mening dat het misschien beter is om te stoppen of halveren oid. Ik ben het zeker wel met je eens dat kv nooit de kwaliteiten van bv kan vervangen.
Ik ben zelf bijv na 5,5 maand gaan afbouwen, terwijl ik het minimaal 6 maand wilde geven en liever nog minimaal een jaar, omdat ik compleet van het padje af was. Niet geestelijk, maar wel lichamelijk in die mate dat het gevaarlijk was om alleen met de kinderen te zijn.

Bolleke schreef:Het allergrootste nadeel vind ik dat als ik 1 dag langer door was gegaan met klungelen ik mijn zoon in een kistje had weg kunnen brengen. Mijn kraamhulp was ook zo'n bv goeroe zoals ik die hier in het topic zie, het was het beste, in het begin zou het moeizaam gaan, maar volgens haar ging het allemaal prima! Ik mocht geen flesje maken (dat wilde ik voor de zekerheid want het voelde niet goed) maar ik was nog maar een jonge moeder volgens haar en het ging heus allemaal goed.
Niet dus, de kinderarts die ik bij de spoedeisende hulp zag heeft C. meteen aan een sonde gelegd en mij gecomplimenteerd dat ik zo allert was.Wat heb ik gejankt, mijn zoon had honger, de reden dat hij de derde dag stopte met huilen was niet omdat hij verzadigd was (volgens k*t kraamhulp) maar omdat hij geen energie meer had.
Ik word zo boos van sommige reacties hier, tuurlijk het kan goed gaan, maar het kan ook helemaal mis gaan. En dat komt misschien door slechte voorlichting maar ook door de eenzijdigheid van de BV mensen, er is geen ruimte om toe te geven aan FV, FV is voor sommigen per definitie slecht, en dat er ook voordelen aan zitten wil niemand toe geven. Ik bedoel niet hier in dit topic alleen maar ook daarbuiten. Het lijkt mij prachtig zo'n lekker lijfje tegen je borst, maar het is niet zaligmakend in mijn ogen. En ik heb trouwens veel meer van dit soort verhalen gehoord, kinderen die ondervoed waren en uitdrogingsverschijnselen hadden, allemaal rond de derde dag na de geboorte. Het is dus niet alleen maar rozengeur en manenschijn.

Ik vind het echt heel naar om te lezen hoe het bij jou en je zoontje is gegaan. Maar dat is naar mijn mening wel een verkeerde inschatting geweest van jouw kraamhulp. Ik snap niet dat je dikgedrukte hier zegt want dan heb je het topic niet goed gelezen.

Liadan schreef:

Bolleke schreef:Het allergrootste nadeel vind ik dat als ik 1 dag langer door was gegaan met klungelen ik mijn zoon in een kistje had weg kunnen brengen. Mijn kraamhulp was ook zo'n bv goeroe zoals ik die hier in het topic zie, het was het beste, in het begin zou het moeizaam gaan, maar volgens haar ging het allemaal prima! Ik mocht geen flesje maken (dat wilde ik voor de zekerheid want het voelde niet goed) maar ik was nog maar een jonge moeder volgens haar en het ging heus allemaal goed.
Niet dus, de kinderarts die ik bij de spoedeisende hulp zag heeft C. meteen aan een sonde gelegd en mij gecomplimenteerd dat ik zo allert was.Wat heb ik gejankt, mijn zoon had honger, de reden dat hij de derde dag stopte met huilen was niet omdat hij verzadigd was (volgens k*t kraamhulp) maar omdat hij geen energie meer had.
Ik word zo boos van sommige reacties hier, tuurlijk het kan goed gaan, maar het kan ook helemaal mis gaan. En dat komt misschien door slechte voorlichting maar ook door de eenzijdigheid van de BV mensen, er is geen ruimte om toe te geven aan FV, FV is voor sommigen per definitie slecht, en dat er ook voordelen aan zitten wil niemand toe geven. Ik bedoel niet hier in dit topic alleen maar ook daarbuiten. Het lijkt mij prachtig zo'n lekker lijfje tegen je borst, maar het is niet zaligmakend in mijn ogen. En ik heb trouwens veel meer van dit soort verhalen gehoord, kinderen die ondervoed waren en uitdrogingsverschijnselen hadden, allemaal rond de derde dag na de geboorte. Het is dus niet alleen maar rozengeur en manenschijn.

Ik vind het echt heel naar om te lezen hoe het bij jou en je zoontje is gegaan. Maar dat is naar mijn mening wel een verkeerde inschatting geweest van jouw kraamhulp. Ik snap niet dat je dikgedrukte hier zegt want dan heb je het topic niet goed gelezen.

Eens met Liadan en ik ben al helemaal niet van de 'bv politie'. Wat jij zegt in het dikgedrukte gedeelte wordt juist niet gezegd. Er wordt gezegd dat de beweegredenen voor bv of fv van veel factoren afhangen en alleen dat bv wetenschappelijk bewezen beter is dan fv. Dus niet dat fv slecht is. Wat ik hier lees is dat ieder voor zich een keuze (heeft) (ge)maakt op basis van de kennis en begeleiding die aanwezig is of was. En dat vind ik ontzettend belangrijk, blijf trouw aan je moedergevoel, dat is pas goed voor je kindje.

Ik ook beide, de oudste heeft 5 weken volledig gehad, toen ben ii gaan afbouwen omdat het niet goed met mezelf ging. Mijn moeder is een week na mijn bevalling overleden en ik trok het niet meer, dochter huilde erg veel als ze bij mij was, die voelde mij gewoon goed aan helaas. Ook had ik al meerdere brstontstekingen gehad in die paar weken en ik ging er aan onderdoor. Voor mij was die keuze heel verdrietig. Maar wel beter.

De 2e heeft 16 maanden gehad, van mij had het nog anger gemogen maar hij wilde niet meer. Ook bij hem heb ik meerdere keren borstontsteking gehad, hyperlactatie, kloven, en ik kon allleen maar mbv een tepelhoedje voeden, ook was het altijd pijnlijk, maar ik wilde niet opgeven. De pijn is wel minder geworden na een paar maanden, maar helemaal pijnloos is het nooit geweest, ondanks hulp van een lk. Het aanleggen mankeerde ook niks aan.

De tweeling zelfde verhaal eigenlijk, ook meteen weer ontstekng na een week, maar ik heb doorgezet. Moest weer mbv een tepelhoedje, had weer kloven en hyperlactatie. Met als enige voordeel dat de tweeling meer kon wegdrinken.
De tweeling heeft 17 maanden gehad, zelfs nog nooit een flesje fv. Maar toeb waren ze er zelf helaas klaar mee.

Ik ben eigenlijk best trots op mezelf dat ik ondanks alles toch heb doorgezet. Ookal klinkt dat misschien vreemd om van jezelf te zeggen.
Waarom weet ik niet, die wil was er gewoon, ik ben gewoon echt een borstvoedingsmens. Mocht er nog een 5e komen kies ik er meteen weer voor, ookal weet ik op voorhand al dat ik weer problemen zal krijgen, bv hoort er voor mij persoonlijk gewoon bij.