hoelang blijven jullie peuters aan tafel zitten?

Ik ben het zowaar eens met Artemis.
Hier moeten ze gewoon aan tafel blijven zitten tot wel allemaal klaar zijn.
We zitten dan geen uren te tafelen.

Beide kinderen blijven zitten tot iedereen klaar is met eten.

Ik zit geloof ik wat tussen de 2 (uitgesproken) meningen in. Ik ben zeker niet streng, en zal dus niet afdwingen of wat anders doen zodat de kinderen blijven zitten. Maar ik vind wel dat wanneer je een kind dit gelijk 'aanleert' dat het dan geen probleem hoeft te zijn.
Kijk, mijn dochter heeft ook geen zit in haar gat, en het maakt me werkelijk niet uit of ze nu op haar kont zit, op haar knieën of achterstevoren, maar op haar stoel blijven doet ze wel. Want dat zijn we zo gewend. Ook mijn kind van 2.

Twellie, vind je zoiets niet enorm onrustig en ongezellig? En vind je dan niet dat ze te snel op het naar bed gaan eten?

Ieder zijn ding hoor ben gewoon nieuwsgierig naar waarom jullie dat zo doen. Ik vind vrijheid in bepaalde dingen best goed voor kinderen maar sommige dingen bepaal ik als ouder oa wanneer we avondeten.

Printje: ik zie eten niet zozeer als een gezellig familiemoment. Veel mensen zien dat denk ik wel zo, dus daar zal het hem wel in zitten. Ik ben zelf ook opgegroeid met weinig vaste eetmomenten, dus het is heel normaal voor mij.

Ik zie eten als iets dat je doet als je trek hebt en waarbij je luistert naar wat je lijf aangeeft. Het is niet onrustig, mijn oudste pakt vaak zelf eten uit de kast als ze wat wil en gaat dan rustig aan tafel zitten. Dat doe ik ook als ik wat wil eten. Of bedoel je dat niet?

Ze eten beiden vaak nog een boterham voor het tanden poetsen als ze naar bed gaan, dus dat is dan niet eens het laatste eetmoment van de dag .

Bedankt voor je uitleg, ik ben idd heel anders gewend ( samen aan tafel, vaste momenten etc)

Ja, ik denk dat de meeste mensen dat gewend zijn. Mijn vriend werd toen we net samenwoonden ook een beetje gek van mij omdat ik tien keer op een dag wat kleins eet, in plaats van drie maaltijden .

Maar, je vertelde dus, je man kookt wel maar soms dus ook voor niets, want als de kinderen niet willen hoeven ze dus niet te eten begrijp ik?

Als ze niks willen eten, hoeven ze niks te eten. Dat komt in de praktijk niet veel voor bij mijn nogal hongerig aangelegde meiden. Maar mijn oudste dochter heeft zodra ze verkouden wordt of keelpijn heeft meestal helemaal geen trek meer en dan eet ze wel eens een week geen avondeten.

Hier is het eigenlijk net als bij Twellie. Eten doe je omdat je het nodig hebt. Gezelligheid is maar een kleine bijkomstigheid als je daar waarde aan hecht. Ik vind het best gezellig om lang aan tafel te zitten als we bij mijn ouders slapen, maar dat is meer omdat ik mijn neefje en nichtje die er dan ook altijd bij zijn niet vaak zie en mijn zus pas aanschuift als wij allemaal bijna klaar zijn met eten, waardoor we nog langer aan tafel zitten. Af en toe uit eten met een vriendin vind ik ook gezellig. Maar echt een moment als gezin, daarvoor hoeven wij niet met zn allen aan tafel te zitten en te wachten tot iedereen klaar is met eten. Dat heeft niets te maken met onopgevoed zijn. Het enige wat ze wel moeten is eten aan tafel. Als ze klaar zijn met eten mogen ze van hun stoel af. Wij eten ook echt niet altijd samen. Het komt vaak genoeg voor dat ik alleen met 1 van de kinderen aan tafel zit omdat ze niet tegelijk trek hebben. Net zoals ik vaak geen trek heb als mijn man dat wel heeft.

Ik laat mijn kinderen ook kiezen wat ze willen eten en maak vaak 2 of 3 verschillende maaltijden waar ze uit kunnen kiezen naast brood. Zo hebben ze gisteren ontbeten met spaghetti.

Haha, coco, ik snap je opvoeding hoor, maar ik sta toch even raar te kijken als ik 2 kleintjes zou zien ontbijten met spaghetti! Dat is bij mij gewoon ´anders´ aangeleerd, maar ik vind het wel een mooi iets wat jij & twellie hanteren.

Parel schreef:Haha, coco, ik snap je opvoeding hoor, maar ik sta toch even raar te kijken als ik 2 kleintjes zou zien ontbijten met spaghetti! Dat is bij mij gewoon ´anders´ aangeleerd, maar ik vind het wel een mooi iets wat jij & twellie hanteren.

Dit wilde ik dus net gaan typen. Het klinkt allemaal wel heel vrij en op zich ook ergens wel logisch.
Toch hecht ik veel waarde aan structuur en zou ik het wel heel rommelig vinden.
Desondanks vind ik het ook wel bijzonder om te lezen.

En dat maakt me nog nieuwsgieriger naar Twellie en haar meiden, haha.

Ja ik was ook heel nieuwsgierig naar Coco, maar daar heb ik inmiddels wel een foto van gezien :-).

Hier meteen aangeleerd dat we aan tafel blijven tot iedereen zijn eten op heeft.
En dat gebeurd hier dan ook zonder problemen.
Als we lang aan tafel zitten omdat we gourmetten of iets dergelijks moeten ze eten en zijn ze het zat mogen ze wel van tafel maar dan zitten ze toch wel een 45 minuten.

Even niet helemaal ontopic: ik kan me van 'vroeger' trouwens nog herinneren dat mijn moeder bij feestelijke maaltijden, waar dus lang getafeld werd, altijd speciaal voor ons een klein tafeltje tegen de gewone eettafel aanschoof. Dat was dan helemaal voor ons gedekt en we voelden ons dan zo bijzonder, dat we met gemak bleven zitten. Achteraf deed ze dat waarschijnlijk alleen om vlekken op haar tafellinnen te voorkomen, maar toch

Haha, pineco, leuk toch!
Wij hebben dat bij dochter ook eens gedaan, maar dat was niet zo'n succes. Ze was ook alleen, dat zal ook uitgemaakt hebben.

Twellie en coco, klinkt goed hoe jullie dat doen. Maar heb je dan niet het idee dat je de hele dag bezig bent met eten en de keuken opruimen? Heb je net eten voor de 1 gemaakt en opgeruimd, wil een half uur later de ander eten, haha. Kan je weer opnieuw beginnen.

Ik lees trouwens dat veel mensen maar een kwartier aan tafel zitten 's avonds. Ik denk dat daar ook een verschil in zit. Wij tafelen minstens een half uur. Ik vind het een gezellig moment van de dag. Even rustig zitten en met man (en dochter als ze zin heeft) kletsen.
Daarnaast eet ik gewoon niet zo snel. Ben echt wel langer dan een kwartier bezigen m'n bord leeg te eten.

Ik vind het voor een kind van 5 wel anders dan voor een kind van 2 om aan tafel te blijven. Ik ga er van uit dat mijn dochter over 3 jaar heus wel aan tafel kan blijven zitten. En ik vertel haar ook dat het bij sommige mensen thuis anders gaat. Ik snapte dat vroeger ook gewoon. Ik vind het echt niet nodig om thuis regels te hanteren omdat dat zogenaamd een norm is in nederland, terwijl ik daar zelf niet achter sta. Zo ingewikkeld zijn die regels niet, met wat uitleg erbij snapt dochter dat ook wel.

Heb je mooi verwoord, Linda.
Mijn ouders hebben vroeger nooit de nadruk gelegd op dat soort etiquette, maar ik weet het allemaal wel en pas me bij andere mensen ook feilloos aan. Maar thuis is thuis, daar zijn we onszelf en juist blij dat we even aan die regeltjes kunnen ontsnappen.

Pineco schreef:Even niet helemaal ontopic: ik kan me van 'vroeger' trouwens nog herinneren dat mijn moeder bij feestelijke maaltijden, waar dus lang getafeld werd, altijd speciaal voor ons een klein tafeltje tegen de gewone eettafel aanschoof. Dat was dan helemaal voor ons gedekt en we voelden ons dan zo bijzonder, dat we met gemak bleven zitten. Achteraf deed ze dat waarschijnlijk alleen om vlekken op haar tafellinnen te voorkomen, maar toch

Wij schuiven nu ook hun ikeatafeltje en stoeltje tegen de eettafel bij een warme maaltijd als we gezamelijk eten. Ze willen niet meer in de kinderstoel en aan hun eigen tafeltje kunnen ze veel beter en netter eten waardoor ze ook meer eten.

Parel schreef:Heb je mooi verwoord, Linda.
Mijn ouders hebben vroeger nooit de nadruk gelegd op dat soort etiquette, maar ik weet het allemaal wel en pas me bij andere mensen ook feilloos aan. Maar thuis is thuis, daar zijn we onszelf en juist blij dat we even aan die regeltjes kunnen ontsnappen.

Ja, vind ik ook hoor.
Ik ben sowieso erg kriegelig voor dingen die zo "horen". Binnen de 4 muren waar ik in leef doen we graag ons eigen ding, daar buiten kunnen we ons prima aanpassen.
Ik ben zelf ook zo opgevoed en dat is me prima bevallen. Ik vind mezelf niet aso en ik kan me prima aanpassen bij andere mensen.

Bolleke schreef:Blijven zitten, absoluut.
Ikzelf zie trouwens liever ouders die hun krijsende peuter aan tafel duidelijk maken dat hij/zij toch moet blijven zitten, dan ouders die toegeeflijk zijn en hun kind maar op de grond zetten om er van af te zijn. Sommige dingen zijn echt niet zo moeilijk om aan te leren.

Ik las dit en moest het echt even 2 keer lezen. Ik kan me hier echt totaal niet in vinden. Bijzonder om te lezen dat anderen dat dus wel doen.

Ik zit echt liever 10 minuten met z'n allen gezellig aan tafel, dan 20 minuten met een gillend kind.
Ik vraag me serieus af of je niet enorm moeilijke eters gaat krijgen als je je kind dwingt te blijven zitten tot krijsen aan toe? Ik zou zelf in ieder geval geen hap meer nemen als ik op zo'n manier gedwongen word.

Linda schreef:

Twellie en coco, klinkt goed hoe jullie dat doen. Maar heb je dan niet het idee dat je de hele dag bezig bent met eten en de keuken opruimen? Heb je net eten voor de 1 gemaakt en opgeruimd, wil een half uur later de ander eten, haha. Kan je weer opnieuw beginnen.

Nee hoor, de kinderen doen het meeste zelf. Ze pakken zelf hun bord, brood + beleg en smeren het en meestal ruimen ze het ook weer zelf op. En de warme maaltijden is een kwestie van opwarmen.

Coco schreef:

Linda schreef:

Twellie en coco, klinkt goed hoe jullie dat doen. Maar heb je dan niet het idee dat je de hele dag bezig bent met eten en de keuken opruimen? Heb je net eten voor de 1 gemaakt en opgeruimd, wil een half uur later de ander eten, haha. Kan je weer opnieuw beginnen.

Nee hoor, de kinderen doen het meeste zelf. Ze pakken zelf hun bord, brood + beleg en smeren het en meestal ruimen ze het ook weer zelf op. En de warme maaltijden is een kwestie van opwarmen.

Oh handig! Wij zijn sinds kort pas begonnen met dochter zelf haar brood laten smeren. Maar poeh hé, wat een zooitje maakt ze er nog van.

Linda schreef:

Oh handig! Wij zijn sinds kort pas begonnen met dochter zelf haar brood laten smeren. Maar poeh hé, wat een zooitje maakt ze er nog van.

Haha herkenbaar. Mijn zoon vraagt altijd de kruimeldief en mijn dochter de poetsdoek. Dus die bende is ook zo weer weg. Als ze nu ook eens zo enthousiast hun speelgoed opruimden.

Linda schreef:

Bolleke schreef:Blijven zitten, absoluut.
Ikzelf zie trouwens liever ouders die hun krijsende peuter aan tafel duidelijk maken dat hij/zij toch moet blijven zitten, dan ouders die toegeeflijk zijn en hun kind maar op de grond zetten om er van af te zijn. Sommige dingen zijn echt niet zo moeilijk om aan te leren.

Ik las dit en moest het echt even 2 keer lezen. Ik kan me hier echt totaal niet in vinden. Bijzonder om te lezen dat anderen dat dus wel doen.

Ik zit echt liever 10 minuten met z'n allen gezellig aan tafel, dan 20 minuten met een gillend kind.
Ik vraag me serieus af of je niet enorm moeilijke eters gaat krijgen als je je kind dwingt te blijven zitten tot krijsen aan toe? Ik zou zelf in ieder geval geen hap meer nemen als ik op zo'n manier gedwongen word.

Dat kun je wat mij betreft ook andersom stellen. Kinderen hebben snel genoeg door hoe ze iets voor elkaar krijgen. Dus als alles bij elkaar krijsen een manier is om van tafel te komen en dus niet te hoeven eten, kun je ook stellen dat deze kinderen slechte eters kunnen worden.

Ik kan me gewoon niet zo vinden in opvoedingen waarin de kinderen lijken te bepalen wat er gebeurt. Wij zijn echt geen strenge ouders, maar er gelden wel basisregels en mijns inziens hebben kinderen daar ook behoefte aan.

Lady4 schreef:

Dat kun je wat mij betreft ook andersom stellen. Kinderen hebben snel genoeg door hoe ze iets voor elkaar krijgen. Dus als alles bij elkaar krijsen een manier is om van tafel te komen en dus niet te hoeven eten, kun je ook stellen dat deze kinderen slechte eters kunnen worden.

Ik kan me gewoon niet zo vinden in opvoedingen waarin de kinderen lijken te bepalen wat er gebeurt. Wij zijn echt geen strenge ouders, maar er gelden wel basisregels en mijns inziens hebben kinderen daar ook behoefte aan.

Eet jij graag tegen je zin in? Ik niet. Als ik moet eten omdat dat volgens anderen etenstijd is, eet ik niet voldoende om voldaan te raken voor lange tijd en ga ik vervolgens snaaien. Als ik eet wanneer mijn lichaam aangeeft dat ik trek heb, dan eet ik precies voldoende om niet te gaan zondigen tussendoor.

En basisregels zullen alle kinderen wel hebben, maar niet alle basisregels die in huis gelden zijn voor alle ouders hetzelfde natuurlijk. Dat wil niet zeggen dat mijn regels slechter zijn dan die van jullie en dat mijn kinderen niet krijgen waar ze behoefte aan hebben. Niet iedereen vind hetzelfde belangrijk.

Edit: Mijn kinderen eten overigens juist beter wanneer zij mogen eten wanneer zij trek hebben dan op gezette tijden.

Coco schreef:

Lady4 schreef:

Dat kun je wat mij betreft ook andersom stellen. Kinderen hebben snel genoeg door hoe ze iets voor elkaar krijgen. Dus als alles bij elkaar krijsen een manier is om van tafel te komen en dus niet te hoeven eten, kun je ook stellen dat deze kinderen slechte eters kunnen worden.

Ik kan me gewoon niet zo vinden in opvoedingen waarin de kinderen lijken te bepalen wat er gebeurt. Wij zijn echt geen strenge ouders, maar er gelden wel basisregels en mijns inziens hebben kinderen daar ook behoefte aan.

Eet jij graag tegen je zin in? Ik niet. Als ik moet eten omdat dat volgens anderen etenstijd is, eet ik niet voldoende om voldaan te raken voor lange tijd en ga ik vervolgens snaaien. Als ik eet wanneer mijn lichaam aangeeft dat ik trek heb, dan eet ik precies voldoende om niet te gaan zondigen tussendoor.

En basisregels zullen alle kinderen wel hebben, maar niet alle basisregels die in huis gelden zijn voor alle ouders hetzelfde natuurlijk. Dat wil niet zeggen dat mijn regels slechter zijn dan die van jullie en dat mijn kinderen niet krijgen waar ze behoefte aan hebben. Niet iedereen vind hetzelfde belangrijk.

Edit: Mijn kinderen eten overigens juist beter wanneer zij mogen eten wanneer zij trek hebben dan op gezette tijden.

mijn zoontje moet ook aan tafel blijven zitten tijdens het eten.
als hij niet eet, eet hij niet en wordt hij niet gedwongen te eten, maar ook als hij niet eet kan hij wel aan tafel zitten.
volgens mij staat dit los van elkaar.