Hoelang laten jullie jullie kindjes huilen?

niet. Nooit gedaan ook. Het voelt niet fijn om mijn kindje met verdriet in slaap te laten vallen.

Ook steeds een minuut of 10. Wanneer hij dan nog huilt ga ik kijken maar vaak slaapt hij dan allang.

Parel schreef:Hoelang laten jullie jullie kindjes huilen voordat ze in slaap vallen?
En hoe oud zijn ze?

L. heeft de hele middag in haar bedje geslapen, dus ik heb vanavond een badje gedaan, ingesmeerd met lavendel goedenacht bodylotion, slaapzak aan, fles gegeven (toen viel ze in slaap) en in bed gelegd. Daar schreeuwde ze alles bij elkaar. Was aan het strijken dus ik dacht, ik laat haar huilen, en na een minuut of 10 was het stil. Heel gekke gewaarwording! Ben heel blij dat ik een Aerosleep en een Nannycare matje heb (dan gaan de alarmbellen af als ze niet meer ademt), anders zou ik nog denken dat ze erin is gebleven!

Voelde, en voel me trouwens nog steeds schuldig, maar ala.

D huilde zich vaak in slaap. Vanaf het moment dat ze kon huilen, huilde ze meestal 5 min en viel dan in slaap. Nu leg ik haar gewoon in bed en dan slaapt ze zonder te huilen. Ze is nu bijna 16 maanden. Edit : Het is dus niet echt huilen huilen, maar meer jammere/jengele. Dat ze het deed was vanaf een maand of 5/

nooit lang laten huilen. Natuurlijk niet bij elk huiltje gelijk aanrennen, maar echt huilen liet/laat ik niet lang duren. Zeker niet toen hij zo klein was.

Er zijn (op zn minst) 2 huiltjes bij L. te bespeuren

Bij echt huilen gaan we er vrijwel direct naartoe!

Bij vermoeid huilen (deed hij daarstraks ook 10min.) laten we hem 15min huilen. Is het na 15 min. minder frequent jammerig huilen, dan laten we hem ook liggen.
Soms ligt hij 20-25 heel jammerig te huilen, ogen dicht en op zijn buik. Gaan we er dan naartoe, dan wordt hij weer geprikkeld en actief. Kunnen we weer opnieuw beginnen. Daarom keuze om hem dan jammerig in te laten slapen.

Na een min of 10 ga ik kijken..maar ik merk vaak wel aan het huiltje wat er scheelt zeg maar..ze kan soms huilen om aand8 of ik wil er uit..maar als ze echt kei hard ligt te schreeuwen van het huilen haal ik haar dr echt uit en troost ik haar..

En als ze dan wat rustiger is gaat ze weer in bedje.

Parel schreef:Ze huilt nu alweer, denk dat ze er een uur in ligt, waarvan ze een 3 kwartier slaapt.
Ik kijk het nog even aan, en dan ga ik even een speen erin doen en een aai over dr bol geven.

Geef dr maar een knuffel van ons! ;-)

Niet, vooral M.ara niet.

Toen Y. nog kleiner was (vanaf een maand of 2,5/3 dat was ná de opname op de huilpoli) kon hij alleen maar in slaap vallen dmv huilen. We lieten hem gerust 30 minuten huilen.
Al zit er wel een verschil in huilen en huilen....
Als hij overstuur huilde zat het er gewoon niet in dat hij ging slapen, dus haalden we hem weer uit z´n bedje. Bij hem was het meestal zo dat hij een soort jammerend ging huilen. Dan ging hij even huilen, was 30seconden stil, begon wat te mummelen wat over ging in huilen, dan weer even stil en zo ging dat gerust een half uur door tot hij in slaap viel.

Als hij overstuur ging huilen ging hij er wel meteen uit. Dan was het gewoon duidelijk dat hij niet zou gaan slapen.

Toen hij nog in zijn huilbaby periode zat huilde/krijsde hij heel de dag. Dat gebeurde dus ook heel de dag. Het maakte niet uit wie hem vast had of waar hij lag, hij bleef doorgaan.

Als hij echt huilt en verdrietig is ga ik er meteen naartoe. Een beetje jammeren laat ik een paar minuutjes gaan omdat hij dat ook wel in zijn slaap doet en hij anders wakker wordt als ik in z'n kamertje kom.

Bij het gaan slapen laten we haar wel een kwartiertje huilen. Als ze dan wakker wordt ga ik er meestal wel meteen naartoe, maar het gebeurt ook niet zo vaak dat ze heel snel weer wakker wordt. (Alleen vandaag en gisteren is het drama).

Ik laat i. Ook nooit huilen, wil ook dat ze niet op die manier in slaap valt.

Rejoy. schreef:niet. Nooit gedaan ook. Het voelt niet fijn om mijn kindje met verdriet in slaap te laten vallen.

+1 Ik vind het zelf vreselijk om huilend in slaap te vallen dus mijn kinderen zijn ook nooit huilend in slaap gevallen.

Zeker toen ze nog zo klein waren liet ik ze niet huilen. Iemand zei me eens dat het huilen een instinct is om te 'roepen' om mama. Omdat ze van nature weten dat ze het zonder hun moeder niet overleven. Klinkt heel dramatisch, maar ik vind huilende baby's ook echt erg zielig.

Nu jammerd J zich wel eens in slaap, ik laat haar alleen jammeren als ik ook in bed lig. Ze weet dan dat ik er ben, ik vertel haar ook vanuit mijn bed dat ze lekker moet gaan slapen.

maiadebij schreef:Zeker toen ze nog zo klein waren liet ik ze niet huilen. Iemand zei me eens dat het huilen een instinct is om te 'roepen' om mama. Omdat ze van nature weten dat ze het zonder hun moeder niet overleven. Klinkt heel dramatisch, maar ik vind huilende baby's ook echt erg zielig.

Nu jammerd J zich wel eens in slaap, ik laat haar alleen jammeren als ik ook in bed lig. Ze weet dan dat ik er ben, ik vertel haar ook vanuit mijn bed dat ze lekker moet gaan slapen.

Dan riep Y. heel de dag om mij

maiadebij schreef:Zeker toen ze nog zo klein waren liet ik ze niet huilen. Iemand zei me eens dat het huilen een instinct is om te 'roepen' om mama. Omdat ze van nature weten dat ze het zonder hun moeder niet overleven. Klinkt heel dramatisch, maar ik vind huilende baby's ook echt erg zielig.

Nu jammerd J zich wel eens in slaap, ik laat haar alleen jammeren als ik ook in bed lig. Ze weet dan dat ik er ben, ik vertel haar ook vanuit mijn bed dat ze lekker moet gaan slapen.

Je hebt gelijk hoor! Van nature zijn mensen dragers, dus werden kinderen altijd bij de ouders gedragen. Daar komt het moro-reflex ook vandaan (het omhoog schieten van de armpjes). Het voelen of de ouders er nog zijn, die zijn er niet, dus huilen.

Het is zelfs bewezen slecht om kinderen te laten huilen, omdat het stresshormoon dan verhoogt. Kinderen die veel alleen huilen, hebben een constante verhoging van het stresshormoon, wat de ontwikkeling van bijv. de hersenen in de weg staat.

Rejoy. schreef:niet. Nooit gedaan ook. Het voelt niet fijn om mijn kindje met verdriet in slaap te laten vallen.

+1

Ik laat haar in principe ook niet huilen, maar als ik merk dat ze moe is, en ik leg haar in bed, en ze hoeft dan de speen niet loop ik wel weg en laat haar dan even jengelen (bij echt overstuur huilen ga ik er wel heen). Meestal met een paar minuten miepen wil ze de speen wel, draait ze haar hoofd weg en is zo vertrokken.

Echt huilen niet. Dan is er wat aan de hand en dan ga ik ook naar haar toe. Wel laat ik haar soms even 'jammeren', dat doet ze heel soms als ze moe is. Binnen een paar minuten is het dan klaar en slaapt ze lekker. Maar echt huilen laat ik haar niet, dat vind ik niet fijn.

Wij laten de kinderen nooit huilen en zou ook geen enkele reden kunnen bedenken, waarom ik dat wel zou doen.
Baby's kunnen alleen maar door middel van huilen communiceren. Op het moment dat mijn kind huilt, communiceert het dus met mij dat hij/zij 'iets' nodig heeft van mij. Of dat nou eten, een schone luier of alleen het lichaamscontact is. Waarom zou ik dat dan niet geven?
Ik vraag me ook af waarom mensen een kind 20 minuten zouden laten huilen. Wat zit daar voor idee achter?
Ik bedoel dat niet aanvallend, maar ben gewoon benieuwd waarom mensen daar wel voor kiezen.

Bij ons is het ook niet echt huilen huilen maar was het wel even jengelen. Nu valt ze zonder in slaap maar eerst lukte dat ook gewoon niet. Als ik haar dan uit bed haalde om te troosten, werd ze nog vermoeider waardoor ze weer meer ging jengelen. Dus als ik haar zo in bed legde en dat ze daar even aan het jengelen was, was ze uiteindelijk weer sneller rustig dan wanneer ik haar ging troosten.

Mama's die niet laten huilen, gaan ze bij jullie dan altijd gewoon stil slapen?

ik ga er altijd bijna direct heen, ik laat haar nooit langer dan 3 minuten huilen. Langer houd ik het zelf beneden ook niet vol, dan ben ik zo onrustig!

Ze gaan sowieso altijd stil slapen. Als ze nog huilen, blijf ik erbij tot ze rustig in slaap zijn gevallen.