hoelang blijven jullie peuters aan tafel zitten?

Als mijn kinderen niet willen eten, dan eten ze ook niet. Wat ik ook (zou) proberen. Maar daarom kunnen ze toch wel aan tafel zitten?

Manderijn schreef:Als mijn kinderen niet willen eten, dan eten ze ook niet. Wat ik ook (zou) proberen. Maar daarom kunnen ze toch wel aan tafel zitten?

Ja natuurlijk. Maar dat hoeft toch niet iedereen even belangrijk te vinden? Lady heeft het over basisregels waar kinderen behoefte aan hebben en geeft aan dat het slechte eters kan veroorzake als het kind na gezeur van tafel mag.

Coco schreef:

Manderijn schreef:Als mijn kinderen niet willen eten, dan eten ze ook niet. Wat ik ook (zou) proberen. Maar daarom kunnen ze toch wel aan tafel zitten?

Ja natuurlijk. Maar dat hoeft toch niet iedereen even belangrijk te vinden? Lady heeft het over basisregels waar kinderen behoefte aan hebben en geeft aan dat het slechte eters kan veroorzake als het kind na gezeur van tafel mag.

Oh nee hoor, zeker niet! Zou een mooie boel zijn als iedereen diezelfde normen maar toe moest passen.
Maar los van het wel of niet eten aan tafel, kan ik me wel begrijpen waarom mensen waarde hechten aan het blijven zitten. Voor ons geld ook dat het een soort fatsoensnorm is, maar ook dat is voor iedereen verschillend.

Jij stelt dat krijsende kinderen aan tafel potentiële slechte eters zijn, ik stel dat kinderen die zelf bepalen wanneer ze van tafel gaan ook potentiële slechte eters kunnen zijn.

Verder ben ik het met onder andere Manderijn eens dat niet eten en aan tafel blijven zitten tijdens de maaltijd twee verschillende dingen zijn.

Als laatste zeg ik nergens dat jouw regels slechter zijn dan die van anderen.

Lady4 schreef:Jij stelt dat krijsende kinderen aan tafel potentiële slechte eters zijn, ik stel dat kinderen die zelf bepalen wanneer ze van tafel gaan ook potentiële slechte eters kunnen zijn.

Verder ben ik het met onder andere Manderijn eens dat niet eten en aan tafel blijven zitten tijdens de maaltijd twee verschillende dingen zijn.

Als laatste zeg ik nergens dat jouw regels slechter zijn dan die van anderen.

Ik heb nergens gesteld dat krijsende kinderen aan tafel potentiele slechte eters zijn. Ik gaf aan dat mijn kinderen beter eten wanneer ze mogen eten wanneer zij trek hebben. Dat is iets heel anders en ook nog eens persoonsgebonden. Mijn kinderen hebben nog nooit gekrijsd om van tafel te mogen dus daar kan ik uberhaupt niet over oordelen, laat staan in combinatie met goed of slecht eten.

Uiteraard zijn aan tafel zitten en niet eten twee verschillende dingen, maar wij vinden aan tafel blijven zitten sowieso niet belangrijk dus dat is hier uberhaupt niet aan de orde (behalve als we bij mensen eten waar dat wel hoort en dan is dat ook prima). Jouw post komt over alsof kinderen bepalen wat er gebeurd als het naar hun wens gaat en combineert dat met het hebben van de behoefte aan basisregels. Terwijl dit maar zo'n klein onderdeel is. Alsof er geen basisregels zijn wanneer ze wel van tafel mogen of ze eten wanneer hun dat willen en in hun behoefte tekort gedaan wordt.

Jasmine schreef:Hier geldt doorgaans ook: blijven zitten totdat iedereen klaar is. Dat is ook nooit een probleem.

Als er vrienden blijven eten, of als we heel uitgebreid eten en dan ook langer natafelen, mag ze wel wat eerder van tafel als ze dat wil. Maar meestal vindt ze het zelf dan ook gezellig aan tafel en blijft ze ook gewoon zitten.

+1

Tja, ik ben nou eenmaal geen restaurant en geen hotel. Dus ik ga niet de hele dag achter iedereen aanrennen om eten te pakken en klaar te maken. Ik hou rekening met wat ze wel en niet lekker vinden, sterker nog, het weekmenu maken we samen aan tafel, en zij hebben eigenlijk net zoveel inspraak als ik, zolang het binnen de perken blijft. En gelukkig stellen ze meestal ook gewoon dingen voor die gezond zijn, dus het reportoire gaat gelukkig wat verder dan pannekoeken of patat, en zo bedenken we samen op zaterdag wat we de rest van de week gaan eten. Daarom dus ook nooit discussie, want als de één rijst niet zo lekker vindt eten we dat dus ook geen 3x per week en diegene mag zelf ook voorstellen doen voor wat we eten. En als iedereen akkoord gaat wil ik geen gemopper meer horen als het daadwerkelijk op tafel komt. Sowieso is de regel hier: je hoeft niet alles te lusten, en niet alles lekker te vinden, maar er heeft iemand moeite gedaan voor het eten op je bord, dus geen gezeik op het eten. Ook niet als het niet je favoriet is.

Iedereen is druk bij ons thuis, ik ben vaak óf bij het ontbijt óf bij het avondeten niet thuis omdat ik dan werk, als we met z'n allen aan tafel zitten is dat dus gewoon gezellig omdat we samen zijn. En vaak het enige moment van de dag dat we elkaar zien, omdat daarvoor iedereen op school/BSO/zwemles/werk zit en daarna is het al snel weer bedtijd. Dus iedereen eet wat er op tafel staat, en op elk moment eten wanneer je trek hebt zit er domweg niet in, dat wordt op school ook niet geaccepteerd, er is een etenstijd, daar doe je het mee. (al mogen ze hun fruit daar opeten wanneer ze willen, maar ook maar 1x per dag).

Ik ga dus niet 2 maaltijden staan koken als ik thuis kom om half 6 met twee kinderen. Dan kook ik wat ik van tevoren bedacht had, en als iemand al honger heeft mag er rustig wat rauwkost gegeten worden ofzo, maar verder wacht je tot iedereen zit. En als mijn man alleen is 's avonds zelfde verhaal: die is ook laat, met twee kinderen, dan is er ook geen ruimte voor discussie. En die is er dan dus ook nooit. Ontbijten is ook gewoon verplicht, op een verplichte tijd, want iedereen moet de deur uit, en of ze nu een boterham of yoghurt met muesli willen maakt mij niet uit, maar als er iemand gaat vragen om een gekookt ei 's ochtends, tja, vette pech, dat komt in het weekend wel weer.

Ik kan zelf ook niet eten wanneer ik zin heb, op mijn werk eet ik mee met de clienten, op een tijdstip wat ik helemaal niet handig vind.

En tijdens de maaltijd hebben we de tijd om even bij te praten, iedereen vertelt wat over zijn dag, wat er gebeurt is, over de volgende dag, wat er nog gaat gebeuren. Gewoon gezellig, niets geen dwang of krijsen of ruzie of straf. Maar als we om half 6 thuiskomen zit ik er niet op te wachten dat er één zegt 'ik heb nog geen honger, ik wil om 7 uur nog eten', daar begin ik niet aan. In het weekend is het wel iets soepeler, en we eten ook heus weleens voor de tv of niet op een vast tijdstip door de week, maar verder is er weinig ruimte voor schuiven. vinden ze op school en werk ook niet tof, als je gaat eten wanneer je zin hebt.

Lady4 schreef:Jij stelt dat krijsende kinderen aan tafel potentiële slechte eters zijn, ik stel dat kinderen die zelf bepalen wanneer ze van tafel gaan ook potentiële slechte eters kunnen zijn.

Verder ben ik het met onder andere Manderijn eens dat niet eten en aan tafel blijven zitten tijdens de maaltijd twee verschillende dingen zijn.

Als laatste zeg ik nergens dat jouw regels slechter zijn dan die van anderen.

Ik was degene die iets zei over kinderen die gedwongen worden om aan tafel te zitten en die mogelijk daardoor slecht gaan eten. Het was niet iets wat ik als waarheid bestempelde, maar iets wat ik me hardop afvroeg.
Ik vind het namelijk niet twee verschillende dingen. Aan tafel wordt er gegeten en als je gedwongen wordt om te blijven zitten, dan is het vrij simpel om eten te weigeren. Zoals m'n huisarts zei: "kleine kinderen kunnen op 2 dingen goed controle hebben. Dat is eten weigeren en weigeren om te gaan slapen."
Met dat eerste heb ik gelukkig totaal geen ervaring mee. Met dat tweede wel, maar dat is een ander verhaal.

@Coco ik ben dan wel benieuwd tot hoe ver je er rekening mee (kunt) houden. Als je weg moet bijvoorbeeld, of de kinderen straks naar school gaan, dan ben je toch wel tijdsgebonden?

Manderijn schreef:@Coco ik ben dan wel benieuwd tot hoe ver je er rekening mee (kunt) houden. Als je weg moet bijvoorbeeld, of de kinderen straks naar school gaan, dan ben je toch wel tijdsgebonden?

Dat dus.

En dat is het punt wat ik in het hele topic probeer te maken: je kunt niet alles op jouw manier doen omdat het nou eenmaal 'thuis' is. Want zodra je kind buiten komt, en dat is echt al vanaf 4 als ze naar school gaan, moeten ze zich kunnen aanpassen naar wat normaal is bij een ander. En ik heb al weleens een vriendje van zoon weer aan tafel moeten roepen omdat hij van tafel ging zodra zijn boterham naar binnen was, want dat mocht thuis ook. Tja, jammer. Hier niet. Nou is dat geen ramp bij een 4-jarige, maar ik wil gewoon dat mijn kinderen zich zonder problemen buitenshuis kunnen bewegen zonder tegen algemeen gelden normen aan te lopen, of ik het nou per se met die normen eens ben of niet. Als ik een dag alleen thuis ben eet ik ook wanneer ik wil, eet ik geen complete maaltijden en ga ik mijn eigen gang. Maar wederom: ik ben een volwassene, ik weet wat 'normaal' is en wat niet, dus ik kan kiezen. En ik wil dat mijn kinderen ook kunnen kiezen, niet dat ze alleen leren wat wij normaal vinden.

Mijn kinderen kunnen zich prima aanpassen. Als we bij mijn ouders slapen (en dat is meestal 4 nachten 1x per maand) is het geen enkel punt om zich aan te passen qua maaltijden, net als bij de rest van de familie. Zij weten donders goed wat thuis geldt en wat bij anderen geldt. Thuis mogen ze met hun handen eten, buiten of bij anderen eten ze met bestek. Daar hebben ze helemaal geen moeite mee, dus we kunnen het prima doen hoe we het nu thuis doen Artemis.
Je kunt je kind ook leren dat ze zich aanpassen aan de omgeving waar ze zijn ipv je thuissituatie aanpassen aan de normen van een ander, waar je zelf niks mee hebt.
Er zullen ook genoeg dingen zijn die andere kinderen thuis wel mogen, wat mijn kinderen niet mogen waardoor ik vriendjes/vriendinnetjes zal moeten corrigeren in mijn huis. Dat blijf je toch altijd houden.

Ieder zijn ding natuurlijk maar spaghetti als ontbijt vind ik echt toch wel erg apart, ik vind dat je echt niet in alles mee hoeft te gaan wat je kind even bedenkt. Soms moet je als ouders de regels stellen vind ik en niet meegaan in wat een kind wil. Ik bedoel meer waar trek je dan ooit de grens? Mag friet dan ook, of aardappels??


In sommige dingen ben ik misschien streng maar ik vind laat mijn kinderen tot op zekere hoogte vrij in dingen die ze wel/niet willen etc maar sommige dingen vind ik dat je gewoon zelf hoort te bepalen.
Ik ben ook geen hotel waar tig verschillende maaltijden per dag geserveerd worden, hij kan eten wat de pot schaft en anders dus niets.

Manderijn schreef:@Coco ik ben dan wel benieuwd tot hoe ver je er rekening mee (kunt) houden. Als je weg moet bijvoorbeeld, of de kinderen straks naar school gaan, dan ben je toch wel tijdsgebonden?

Mijn kinderen hebben met het wakker worden doorgaans altijd trek dus ze eten wel voor ze naar de psz gaan. En dan zullen ze zich op school in ieder geval aan moeten passen aan de pauzes. Maar dan zullen ze vast ook wel trek hebben in de lunchpauze. Dan kunnen ze zelf kiezen of ze iets warms of brood of iets dergelijks willen. Net als na schooltijd. Ze hoeven van ons niet tussen 17-18 uur een warme maaltijd te eten. Ik let er uiteraard wel op dat ze iets voedzaams eten en voor zover mogelijk gevarieerd.

Als ik nu weg ga met ze is dat een dagje uit, naar het centrum of op bezoek. Dan kunnen ze er voor kiezen om wat te eten voor we weg gaan of als we daar zijn. Als we een dagje uit gaan zorg ik wel dat er iets van wraps oid meegaan of we halen daar iets. Als we naar het centrum gaan, gaan we altijd ergens wat drinken en/of eten. Op bezoek gaan we meestal pas nadat we iets gegeten hebben en nooit lang of we eten daar en dan is dat bij schoonfamilie waar dezelfde regels als bij ons thuis gelden.

Coco schreef:Mijn kinderen kunnen zich prima aanpassen. Als we bij mijn ouders slapen (en dat is meestal 4 nachten 1x per maand) is het geen enkel punt om zich aan te passen qua maaltijden, net als bij de rest van de familie. Zij weten donders goed wat thuis geldt en wat bij anderen geldt. Thuis mogen ze met hun handen eten, buiten of bij anderen eten ze met bestek. Daar hebben ze helemaal geen moeite mee, dus we kunnen het prima doen hoe we het nu thuis doen Artemis.
Je kunt je kind ook leren dat ze zich aanpassen aan de omgeving waar ze zijn ipv je thuissituatie aanpassen aan de normen van een ander, waar je zelf niks mee hebt.
Er zullen ook genoeg dingen zijn die andere kinderen thuis wel mogen, wat mijn kinderen niet mogen waardoor ik vriendjes/vriendinnetjes zal moeten corrigeren in mijn huis. Dat blijf je toch altijd houden.

Ja dat snap ik. Dat is uiteindelijk met alle dingen zo. Maar het lijkt mij bijzonder lastig dat wanneer ze straks hele dagen naar school gaan, ze toch 5 dagen per week in een compleet ander patroon gedrukt worden.
Zoals vandaag maakt het mij ook geen ruk uit hoe lang ze over hun boterham doen, en of ze die dan uiteindelijk wel of niet opeten. Maar morgen kan dat niet, want dan moeten we 10 over 8 gewoon wel de deur uit. En met eten in de maag, want een kind met een lege maag naar school sturen behoort wat mij betreft niet tot de opties. Want daar krijgen ze niet eerder dan 10 uur weer iets te eten.

Ah, we posten gelijkertijd

Printje schreef:Ieder zijn ding natuurlijk maar spaghetti als ontbijt vind ik echt toch wel erg apart, ik vind dat je echt niet in alles mee hoeft te gaan wat je kind even bedenkt. Soms moet je als ouders de regels stellen vind ik en niet meegaan in wat een kind wil. Ik bedoel meer waar trek je dan ooit de grens? Mag friet dan ook, of aardappels??

Ik weet niet wat jij voor spaghetti maakt maar mijn spaghetti is gezond en voedzaam en echt niet te vergelijken met friet. Gezonder ook dan een sneetje brood met pasta. Als dat nog in de koelkast staat mogen ze dat van mij eten, liever zelfs dan twee snee brood met pasta.

Als kinderen op een gegeven moment naar school gaan krijg je vanzelf wel ritme. Ik ben bijv. elke avond alleen met het avondeten, ik wil dan ook echt 17.00 aan tafel zitten met alle kinderen. De jongste 2 gaan tenslotte al om 18.30 naar bed en de oudste 2 die naar school gaan om 19.00.
Zou ik later gaan eten wordt het veel te veel gestress voor mij, en zit het eten ook veel te dicht op het naar bed gaan.
Ze gaan er om 7.00 weer uit dus ik wil gewoon vaste tijden aanhouden. Anders is dat echt niet te doen.

Hier blijven ze allemaal zitten tot we allemaal uitgegeten zijn en gedankt hebben.

Ik ben daar gewoon echt net flexibel genoeg voor denk ik. Het lijkt me een hoop gedoe.
Hier heeft vooral C.iske wel inspraak in wat we eten. Ook mag hij tussen de middag wel variëren en op vrije dagen, ben ik makkelijker. Door de weeks hebben we vrij weinig ruimte om af te wijken van de structuur waaraan we ons nu eenmaal moeten houden.

@Lady4: Ik vind basisregels ook belangrijk. Zoals bijvoorbeeld dat mijn meiden met elkaar en met hun spullen met respect omgaan. En net zo met anderen. Ook vind ik gezond eten heel erg belangrijk, we eten vers met weinig suikers en E-nummers en de kinderen krijgen dus geen snoepjes en koekjes (of bij wijze van hoge uitzondering als ik bijvoorbeeld wat van een familielid met goede bedoelingen voor ze heb gekregen).

Mijn basisregels zijn globaal, de kinderen mogen daarbinnen hun eigen weg kiezen. Dit geldt natuurlijk meer voor de oudste dan de jongste, want voor de jongste heb ik bijvoorbeeld nog de regel dat ze geeneen kastdeurtje of lade open mag doen in huis. Want ze snapt natuurlijk nog niet dat een glas kapot kan vallen of dat ze de schuurspons niet in haar mond moet steken. Maar tegen de tijd dat ze dat wel snapt, mag ze ook gewoon het kastje open doen om een boterham te pakken. Nu weet ze dat ze mij of mijn oudste daarvoor moet roepen. En zo dus nog wat meer strakkere regels voor haar, omwille van veiligheid.

@Printje: Mijn meiden eten ook wel eens de restjes van de avond ervoor op 's ochtends. Bij mij ligt de grens dat het gezond is, dus chips of patat zouden ze zeker niet krijgen (ook niet als avondeten of tussendoor), maar als het bijvoorbeeld gewoon verse spaghetti zou zijn met groentes zou ik het ook prima vinden.

Ik ben trouwens inderdaad heel veel aan het opruimen . Mijn oudste spoelt tegenwoordig wel zelf haar bord af en droogt het dan af voor de volgende keer dat ze wat wil eten. En het meeste eten kan ze gewoon zelf pakken, want fruit eet ze met schil (schillen kan ze nog lang niet) en een boterham kan ze zelf smeren. Als tussendoortje eet ze vaak soepstengels, gedroogd fruit of rijstewafels en die liggen nu allemaal op pakhoogte in een keukenkastje.

Voor de jongste spoel ik denk ik wel tien keer per dag een bakje af als ik de hele dag thuis ben. En inderdaad vaak fruit afspoelen, boterham smeren, toastje smeren enzovoorts.

Oké twellie ik snap het gezonde stukje ook wel maar misschien ook omdat ik het nooit ergens hoor, niet gewend ben ik vind dat kinderen dan toch veel te veel keuzevrijheid krijgen. Sommige dingen vind ik gewoon niet horen maar goed misschien is dat door wat je zelf leert ofzo maar ik vind het wat raar, sorry.
Ik ben best vrij in sommige dingen maar soms gaat het te ver.


Ik ben wel benieuwd wat jullie man en of omgeving ervan vind, ik denk dat echt iedereen het enorm vreemd zou vinden van mij dat ik zoiets goed zou vinden.

Als je op gezette tijden eet, krijg je uiteindelijk op diezelfde gezette tijden trek. Ik zou het mezelf als ouder later niet moeilijker maken dan nodig is, eten doen we dus met z'n allen. Ik vind het nu al niks als ik eerder zou eten dan m'n vriend.

Ik voed de kinderen op met keuzevrijheid binnen de waardes die wij belangrijk vinden. Dat doen we ook bewust zodat de kinderen (vooral mijn oudste dan op dit moment omdat de jongste nog maar zestien maanden is) zelf leren nadenken over wat ze belangrijk vinden en hoe ze in elkaar steken. De opvoeding is dus niet grenzeloos, ik zou bijvoorbeeld nooit accepteren dat ze gemeen tegen elkaar doen. Zelf ben ik ook opgevoed met veel vrijheid, mijn ouders en vooral mijn vader lieten me mijn eigen keuzes en ook fouten maken. Ik vind dat het bij mezelf wel goed uitgepakt heeft en ik heb het ook als prettig ervaren en dat gun ik mijn dochters ook.

Mijn omgeving merkt er denk ik niet heel veel van: als we bij anderen zijn, snapt mijn oudste het wel als daar dingen anders gaan en dan past ze zich aan. En als we bezoek hebben, is het familie of vrienden waarvan de meesten wel een lichtelijk alternatieve inslag hebben en waarvan de meesten trouwens ook nog kinderloos zijn. Dus denk niet dat er veel over gedacht wordt.

Ik vind het trouwens ook niet enórm afwijken van wat andere mensen doen qua opvoeden.

Ik bedoelde ook echt meer over dat eten in het geval van keuzevrijheid. Ik weet zeker dat echt iedereen heel raar zou kijken wanneer ik zou vertellen dat R s' ochtends zulke dingen mag eten. Bovendien zou ik die geur zelf in de ochtend ook echt niet hoeven.

En ik ben trouwens met opvoeden ook gewoon van het praktische / pragmatische: het werkt voor beide kinderen op de manier waarop we het doen. Ze zijn beiden vrolijk, nieuwsgierig, eten en slapen goed, groeien goed enzovoorts. Als het nou niet zou werken, zou ik het roer wel omgooien. Misschien past baby drie hier wel helemaal in als ze geboren is, maar misschien is het wel een kind dat enorm hecht aan structuur. Als ik dat merk, zou ik dat ook gewoon aanpassen aan baby drie.