Waren jullie bang voor de bevalling?

Hmmmm.. Ik ga geloof ik echt liever naar de tandarts hoor! En ik had geen horrorbevalling, maar ik heb wel een supertandarts die zijn werk echt heel goed doet.

Voor de bevalling was ik trouwens gedurende de zwangerschap met vlagen bang, dan zwakte het weer af en dan was ik weer bang.. Maar tegen het einde was de angst wel weg, toen wilde ik juist dat het eindelijk ging gebeuren.

Ondanks dat het wel erg pijnlijk was, zie ik niet extra op tegen een eventuele volgende bevalling. Ik had een vrij normale bevalling, en ondanks de pijn die flink tegenviel zou ik tekenen voor nog zo'n bevalling. Geen echte complicaties, geen scheur, geen knip, kindje niks aan de bevalling overgehouden, ik kijk er met een goed gevoel op terug!

Ik beval ook liever dan ik naar de tandarts ga, jeej wat ben ik daar bang voor.

Voor de tweede bevalling was ik bang, terecht want die was nog erger dan de eerste.

Nee bang was ik niet. Ik had zoiets van: ik zie het wel en laat het wel over me heen komen. Uiteindelijk ben ik ingeleid. Ik vond het behoorlijk heftig en heb op het moment zelf ook geroepen: DIT NOOIT WEER! De volgende koop je maar in de winkel . Uiteindelijk vond ik het toch wel meevallen want na een maand hadden we het al over een eventuele tweede.

De tandarts is ook niet mijn beste vriend, maar ga toch liever naar hem toe dan bevallen.

Nee, ik was er niet bang voor. Was ook niet zo heel gek, was totaal nog niet aan het nadenken over de bevalling.

Ik zag er niet tegenop. Ik dacht- ach, of het nou een paar uur duurt of een paar dagen, dan ben je ervan af en het moet toch gebeuren, tanden op elkaar en dan is ons kleine hummeltje er...
En jeeeee, wat viel het tegen En toen dochterlief er was was ik ook helemaaalllll nog niet klaar met de narigheid: Hechten, ziekenhuis blijven, etc... Dus tja, bij een eventuele tweede zal ik er wel echt tegenop gaan zien...

Bij de eerste totaal niet. Ik had zoiets van: laat maar komen
Alleen ging het niet zoals verwacht... Bij de tweede had ik daarom een enorme angst om te bevallen en bizar genoeg was dat in zes uurtjes 'gepiept'.

Maar hoewel ik nu zo'n beetje alle vormen van bevallen gehad heb (spontaan (helaas uitgemond in keizersnede) en inleiding van een natuurlijke bevalling), ben ik er wel klaar mee

Ik ben niet bang geweest.
Ik Vond het wel spannend wat er allemaal zou gaan gebeuren, maar ik heb het gewoon over me heen laten komen. Ik vond het ook best mee vallen.
Zou het zo nog een keer doen!

Tegen de bevalling zag ik niet op. Uiteindelijk viel de bevalling erg tegen en heb zowat alles meegemaakt wat je kunt meemaken in een bevalling. Ik hoop dat de 2e echt makkekijker gaat.... ga er maar niet vanuit.

Ik was totaal niet bang, had er eigenlijk ook wel soort van zin in.
Jammergenoeg ging het niet goed. Een eventuele tweede, daar ben ik niet hele erg bang voor. Ik mag sowieso nooit meer thuis bevallen en mijn zwangerschap zal door een gyn in de smiezen gehouden worden, dus ik heb er vertrouwen in dat dat wel goed gaat komen.

Ik was helemaal niet bang voor de bevalling en het is me ook heel erg meegevallen.

nee! ik was het bedrust houden en t moeilijk lopen zo beu en voelde me steeds beroerder dus was blij toen het zover was!

Nee, ik zag er helemaal niet tegenop. Ik was alleen heeeeel erg bang voor een keizersnede (en dan niet eens de keizersnede zelf, maar dat je je kindje niet meteen bij je krijgt).
Uiteindelijk viel de bevalling me 100% mee en zou ik het zo nog 10x doen!

in het begin van de zwangerschap wel, maar naar mate de uitgerekende datum dichterbij kwam begon ik er naar uit te kijken. de bevalling vond ik best tegen vallen. ben wel heel blij dat ik nu een natuurlijke bevalling heb gehad (1e was een ks) maar ben blij dat ik het niet nog eens hoef te doen

Jezzie schreef:Ik ben niet bang geweest.
Ik Vond het wel spannend wat er allemaal zou gaan gebeuren, maar ik heb het gewoon over me heen laten komen. Ik vond het ook best mee vallen.
Zou het zo nog een keer doen!

Ik ook, al zou ik wel dingen anders doen. Onder anderen weeën opvangen in bad of onder de douche, nu heb ik een uurtje in bad gelegen en toen doezelde ik tussen de weeën helemaal weg. Helaas moest ik daarna weer aan de ctg. Ook wil ik een volgend kindje zelf de borst laten zoeken en de navelstreng uit laten kloppen. Als we een geschikt huis hebben denk ik ook dat ik thuis wil bevallen.

Nee, het leek me wel mooi en spannend! En dat was het ook.

Ik was beide keren niet bang. De eerste keer was wel heel heftig met wat complicaties maar bij de tweede vond ik het toch ook niet eng. De tweede keer was echt een eitje.

Ik vond het heel erg spannend en had constant rampscenario's in mijn hoofd. Wat was ik blij dat ik al in het ziekenhuis lag toen ik weeën kreeg.

Nee, ik was totaal niet bang. Toen 's nachts spontaan mijn vliezen braken ben ik zelfs tot de volgende ochtend gaan slapen. Ik was super ontspannen. Echt heel gek want normaal ben ik echt een stresskip. Ik ben uiteindelijk vrij snel bevallen en kijk er goed op terug. Ik vond de placenta veeeeel erger! Die wilde niet komen en ze hadden het over de OK. Toen ben ik als een malle gaan persen en uiteindelijk kwam hij na 29 minuten

De eerste keer niet, toen wist ik natuurlijk nog niks en liet ik het echt op me afkomen.
Helaas was de uitdrijvingsfase een drama waardoor ik echt heel bang was voor de tweede keer. Maar de tweede keer ging het persen zo goed dat ik bij de tweeling er zelfs voor gekozen heb om natuurlijk te bevallen ondanks dat ze beide in stuit lagen. Door omstandigheden werd dit een spoedkeizersnee.

En nu? Nu wil ik nooit meer bevallen. Maar dat komt meer omdat ik nu ineens besef wat er mis kan gaan. Niet heel reeel misschien, maar voor mij wel.

Nee ik was niet bang, het was achteraf gezien wel een heftige bevalling. Moest worden ingeleid... 1 x tang verlossing en 3 x vacuum pomp... en een weeen storm...
Heb me echt heel kranig gehouden en niet eens gevloekt, geschreeuwd...
Heb wel na de bevalling bij zinnen moeten komen... en heb mijn bevalling uiteindelijk van mij afgeschreven.
Toch zou ik voor een 2de willen gaan over een tijdje en dan weet ik dat er weer een bevalling aan zit te komen maar ik zou er zo weer voor gaan.

Ik was absoluut niet bang, maar het is wel erg tegengevallen.