Bang voor bevalling

Gast ma 28 feb 2011 - 10:55

heey meiden,

wij willen heel graag een kindje. maar als ik aan bevallen denk word ik al helemaal akelig! tuurlijk ik weet dat het heel veel pijn gaat het doen en het erbij hoort maar toch maak ik me er stiekem wel druk om hoe graag ik ook een kindje wil. je weet natuurlijk ook niet wat je kan verwachten behalve dat het veel pijn met zich mee brengt.
ik weet ook wel dat alle vrouwen kinderen baren en dat er nooit een is blijven zitten maar het lijkt me gewoon ontzettend eng. heb zelfs periodes gehad dat ik bijna geen kindje meer wilde omdat ik het zo eng vond. ik weet dat dit een beetje stom is en dat ik juist dankbaar moet zijn als ik zwanger raak maar toch.... Rolling Eyes

meer meiden die zo denken als mij? of zijn jullie er allemaal heel relaxed in en echt helemaal niet bang?

Gast ma 28 feb 2011 - 10:59

Ik denk dat het het beste werkt om gewoon te negeren dat het wel eens pijn zou kunnen gaan doen. Ik heb me er voor die tijd weinig mee bezig gehouden en tijdens de zwangerschap ook niet druk om gemaakt, alleen op het eind een beetje. Hoeveel zeer het ook gaat doen, het is tijdelijk. Mensen met zware reuma hebben bijvoorbeeld elke dag pijn, da's pas erg. De pijn van een bevalling is qua tijd te overzien en daarom ook te doen.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:01

Ik heb daar nooit zo tegenop gezien eigenlijk.
Had echt zoiets van: Dat zie ik op het moment wel.

En ik kan me er niks meer van herinneren Very Happy

PapillonRose ma 28 feb 2011 - 11:01

Ik was er eentje die bang was. En bij vlagen ook heel erg bang :shock:

Gelukkig werd dat gevoel al minder naar mate ik verder in de zwangerschap was, want ik had er toch niks aan en het kindje zou er toch echt een keer uit moeten Laughing

Maar ik herken het wel hoor, ik heb echt de meest gekke gedachtes gehad en ben soms ook best bang geweest! Achteraf gezien vraag ik me af wat ik nou zo eng gevonden heb, want het is me echt 100% meegevallen. Ja, het deed zeer.. Maar ik leef nog, mijn kindje is gezond ter wereld gekomen en het heeft minder dan een dag geduurd. Geen complicaties gehad. Ik had achteraf gezien gerust nog meer kunnen genieten dan ik al deed, die angst was onzin!

En als er wel iets misgaat (kan natuurlijk), dan weet je dat niet van tevoren en moet je het op dat moment toch allemaal over je heen laten komen. Als ik nu weer zwanger zou raken in de toekomst, zal ik denk ik ook niet meer zo bang zijn. Terwijl ik ook verhalen van horrorbevallingen ken. Je moet het moment afwachten tot je bevalling daar is en meer dan over je heen laten komen kan naar mijn idee niet echt..

Hoe je goed van die angst af komt als je 'm eenmaal hebt weet ik niet. Ik heb het op een gegeven moment proberen te relativeren en dat is aardig gelukt. Succes ermee!

Gast ma 28 feb 2011 - 11:02

Twellie schreef:Ik denk dat het het beste werkt om gewoon te negeren dat het wel eens pijn zou kunnen gaan doen. Ik heb me er voor die tijd weinig mee bezig gehouden en tijdens de zwangerschap ook niet druk om gemaakt, alleen op het eind een beetje. Hoeveel zeer het ook gaat doen, het is tijdelijk. Mensen met zware reuma hebben bijvoorbeeld elke dag pijn, da's pas erg. De pijn van een bevalling is qua tijd te overzien en daarom ook te doen.

bedankt voor je antwoord smile

je hebt helemaal gelijk, ik wil ook absoluut niet als een zeikerd overkomen en ik snap ook wel dat er veel ergere dingen zijn qua pijn! ik ben gewoon heel snel bang voor dingen als pijn vandaar.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:04

Puggle: Tegen de tijd dat je moet bevallen denk je vaak maar aan 1 ding en dat is dat je je kindje wil zien en wil vasthouden.
Dan zet je je angst automatisch opzij.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:04

Hazeltje schreef:Ik heb daar nooit zo tegenop gezien eigenlijk.
Had echt zoiets van: Dat zie ik op het moment wel.

En ik kan me er niks meer van herinneren

Pethadine

?

Gast ma 28 feb 2011 - 11:05

PapillonRose schreef:Ik was er eentje die bang was. En bij vlagen ook heel erg bang Gelukkig werd dat gevoel al minder naar mate ik verder in de zwangerschap was, want ik had er toch niks aan en het kindje zou er toch echt een keer uit moeten

Maar ik herken het wel hoor, ik heb echt de meest gekke gedachtes gehad en ben soms ook best bang geweest! Achteraf gezien vraag ik me af wat ik nou zo eng gevonden heb, want het is me echt 100% meegevallen. Ja, het deed zeer.. Maar ik leef nog, mijn kindje is gezond ter wereld gekomen en het heeft minder dan een dag geduurd. Geen complicaties gehad. Ik had achteraf gezien gerust nog meer kunnen genieten dan ik al deed, die angst was onzin!

En als er wel iets misgaat (kan natuurlijk), dan weet je dat niet van tevoren en moet je het op dat moment toch allemaal over je heen laten komen. Als ik nu weer zwanger zou raken in de toekomst, zal ik denk ik ook niet meer zo bang zijn. Terwijl ik ook verhalen van horrorbevallingen ken. Je moet het moment afwachten tot je bevalling daar is en meer dan over je heen laten komen kan naar mijn idee niet echt..

thx :-)

Hoe je goed van die angst af komt als je 'm eenmaal hebt weet ik niet. Ik heb het op een gegeven moment proberen te relativeren en dat is aardig gelukt. Succes ermee!

Gast ma 28 feb 2011 - 11:05

Twellie schreef:
Hazeltje schreef:Ik heb daar nooit zo tegenop gezien eigenlijk.
Had echt zoiets van: Dat zie ik op het moment wel.

En ik kan me er niks meer van herinneren

Pethadine ?

JA

Heerlijk spul hahahah.

Ik heb zelfs nog 2 uur geslapen terwijl ik weeën had haha.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:07

Hazeltje schreef:Puggle: Tegen de tijd dat je moet bevallen denk je vaak maar aan 1 ding en dat is dat je je kindje wil zien en wil vasthouden.
Dan zet je je angst automatisch opzij.

ja dat weet ik. het is gewoon omdat je er nu aan denkt denk ik. ik denk soms ook wel van als ik eenmaal zwanger ben zal het wel anders zijn omdat je erin mee groeit 9 maanden. dan is het gevoel er echt zeg maar en nu denk ik ineens aan bevallen en mis nu effe 9 maanden zeg maar Wink

Mirror ma 28 feb 2011 - 11:08

Ik was ook wel bang voor de bevalling, maar dat werd steeds minder naarmate de bevalling dichterbij kwam. Toen ging ik er eigenlijk naar uitkijken. Ik heb het over me heen laten komen en de gedachten dat het zoiets natuurlijks is, zoveel voorkomt en dat de dagen zo snel voorbij gaan, dus die ene dag pijn (bij wijze van..) hielpen me ook wel. Nu ben ik met vlagen ook weer bang.. het benauwt me dat er geen weg meer terug is.. ik zal MOETEN bevallen.. en nu weet ik (ongeveer nog dan..) wat ik zou kunnen verwachten.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:09

Hazeltje schreef:
Twellie schreef:
Hazeltje schreef:Ik heb daar nooit zo tegenop gezien eigenlijk.
Had echt zoiets van: Dat zie ik op het moment wel.

En ik kan me er niks meer van herinneren

Pethadine ?

JA
Heerlijk spul hahahah.

Ik heb zelfs nog 2 uur geslapen terwijl ik weeën had haha.

Woewie! Mijn geheugen is er de andere kant van op gaan werken: ik herinner me zelfs dingen die helemaal niet gebeurd zijn. Zoals mijn vriend die ineens in mijn vader transformeerde tijdens de bevalling confused

.

PapillonRose ma 28 feb 2011 - 11:11

Voordat ik zwanger raakte moest ik trouwens ook echt niet aan bevallen denken! Het is inderdaad zo dat je er in die 9 maanden zwangerschap steeds meer naar toe gaat groeien.
Misschien ben je vanzelf minder bang als je eenmaal zwanger bent Wink

Dan heb je geen keuze meer en zal je wel moeten bevallen als alles goed verloopt, misschien helpt dat ook wel?

Gast ma 28 feb 2011 - 11:11

Twellie schreef:
Woewie! Mijn geheugen is er de andere kant van op gaan werken: ik herinner me zelfs dingen die helemaal niet gebeurd zijn. Zoals mijn vriend die ineens in mijn vader transformeerde tijdens de bevalling .

Hahahahaha.
Dat is best ernstig

Ik heb alleen tegen mijn VK gezegd dat ik haar meer een tandartsassistente vond

Gast ma 28 feb 2011 - 11:13

PapillonRose schreef:Voordat ik zwanger raakte moest ik trouwens ook echt niet aan bevallen denken! Het is inderdaad zo dat je er in die 9 maanden zwangerschap steeds meer naar toe gaat groeien.
Misschien ben je vanzelf minder bang als je eenmaal zwanger bent Dan heb je geen keus meer en zal je toch een keer moeten bevallen als alles goed verloopt, dan heb je geen keuze meer en dat helpt misschien ook wel?

je hebt ook gelijk en ik moet me ook gewoon niet zo aanstellen maar ik krijg er echt rillingen van haha.
maar goed ik zal er toch overheen moet komen. ik voel me echt een zeikerd!

Kat1980 ma 28 feb 2011 - 11:14

Ik heb er ook nooit teveel over nagedacht en het gewoon op me af laten komen. Dat werkte voor mij het beste. En je bent de pijn zo weer vergeten als je je kindje in je armen hebt. Er is bij ons niet voor niets nog een tweede gekomen. Als het zo erg was geweest, was ik er niet meer aan begonnen. En met mij vele andere vrouwen!

PapillonRose ma 28 feb 2011 - 11:14

Puggle schreef:
PapillonRose schreef:Voordat ik zwanger raakte moest ik trouwens ook echt niet aan bevallen denken! Het is inderdaad zo dat je er in die 9 maanden zwangerschap steeds meer naar toe gaat groeien.
Misschien ben je vanzelf minder bang als je eenmaal zwanger bent Dan heb je geen keus meer en zal je toch een keer moeten bevallen als alles goed verloopt, dan heb je geen keuze meer en dat helpt misschien ook wel?

je hebt ook gelijk en ik moet me ook gewoon niet zo aanstellen maar ik krijg er echt rillingen van haha.
maar goed ik zal er toch overheen moet komen. ik voel me echt een zeikerd!

Je bent geen zeikerd hoor! Volgens mij is het heel normaal om bang te zijn voor een bevalling. Niet iedereen is misschien bang en het hoeft ook niet, maar als je wel bang bent is dat toch helemaal niet erg! Lijkt me voor jezelf vooral vervelend als je aan de ene kant graag zwanger wilt worden en aan de andere kant bang bent voor de bevalling.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:22

PapillonRose schreef:
Puggle schreef:
PapillonRose schreef:Voordat ik zwanger raakte moest ik trouwens ook echt niet aan bevallen denken! Het is inderdaad zo dat je er in die 9 maanden zwangerschap steeds meer naar toe gaat groeien.
Misschien ben je vanzelf minder bang als je eenmaal zwanger bent Dan heb je geen keus meer en zal je toch een keer moeten bevallen als alles goed verloopt, dan heb je geen keuze meer en dat helpt misschien ook wel?

je hebt ook gelijk en ik moet me ook gewoon niet zo aanstellen maar ik krijg er echt rillingen van haha.
maar goed ik zal er toch overheen moet komen. ik voel me echt een zeikerd!
Je bent geen zeikerd hoor! Volgens mij is het heel normaal om bang te zijn voor een bevalling. Niet iedereen is misschien bang en het hoeft ook niet, maar als je wel bang bent is dat toch helemaal niet erg! Lijkt me voor jezelf vooral vervelend als je aan de ene kant graag zwanger wilt worden en aan de andere kant bang bent voor de bevalling.

en niet iedereen is ook hetzelfde natuurlijk. al zou ik soms toch wel wat minder 'flauw' willen zijn met sommige dingen. maar ik ben wel van plan dat als ik zwanger ben dat ik daar wel een soort van hulp bij wil zeg maar.

PapillonRose ma 28 feb 2011 - 11:30

Puggle schreef:
PapillonRose schreef:
Puggle schreef:
PapillonRose schreef:Voordat ik zwanger raakte moest ik trouwens ook echt niet aan bevallen denken! Het is inderdaad zo dat je er in die 9 maanden zwangerschap steeds meer naar toe gaat groeien.
Misschien ben je vanzelf minder bang als je eenmaal zwanger bent Dan heb je geen keus meer en zal je toch een keer moeten bevallen als alles goed verloopt, dan heb je geen keuze meer en dat helpt misschien ook wel?

je hebt ook gelijk en ik moet me ook gewoon niet zo aanstellen maar ik krijg er echt rillingen van haha.
maar goed ik zal er toch overheen moet komen. ik voel me echt een zeikerd!
Je bent geen zeikerd hoor! Volgens mij is het heel normaal om bang te zijn voor een bevalling. Niet iedereen is misschien bang en het hoeft ook niet, maar als je wel bang bent is dat toch helemaal niet erg! Lijkt me voor jezelf vooral vervelend als je aan de ene kant graag zwanger wilt worden en aan de andere kant bang bent voor de bevalling.

en niet iedereen is ook hetzelfde natuurlijk. al zou ik soms toch wel wat minder 'flauw' willen zijn met sommige dingen. maar ik ben wel van plan dat als ik zwanger ben dat ik daar wel een soort van hulp bij wil zeg maar.

Nu je het zegt bedenk ik me ineens dat ik iemand (vaag) ken die erg bang was en dit ook lang is gebleven, bijna tot aan de bevalling. Hoop niet dat dit bij jou gebeurt hoor! Maar zij heeft toen geloof ik er goed over gepraat met de gyn, die heeft haar heel aardig behandeld en vanalles uitgelegd, al haar vragen beantwoord en ook een uitgebreide rondleiding door een verloskamer gegeven met tekst en uitleg. Dat heeft toen aardig geholpen! Zelf heb ik een soort informatieavond van het ziekenhuis bijgewoond, ook met informatie over de bevalling en een kijkje op de verloskamers. Dat vond ik toen zelf ook wel fijn, dan weet je toch een beetje waar je naartoe zal gaan en hoef je je daar al niet meer druk om te maken bijvoorbeeld.

Gast ma 28 feb 2011 - 11:43

Ik heb nooit echt over de bevalling nagedacht. Nu ik eindelijk zwanger ben, besef ik me pas echt bewust dat ons kindje er ook uit moet over een aantal maanden

Maargoed, pijn zal het vast wel doen, maar ik geloof meteen dat ik dat vergeten ben zodra ik ons kindje zie sunny

Ik vergelijk het maar even met de tandarts, ik weet voordat ik daar binnen stap dat ik enorm pijn ga lijden (tandsteen verwijderen, gaatjes boren etc.) Maar achteraf denk ik altijd, ag dat was dat, pijn is dan alweer vergeten. Ja stomme vergelijking maargoed Wink

Novalee ma 28 feb 2011 - 11:56

Ik denk dat bang zijn voor de bevalling iets is wat erg vaak voor komt, en het is eigenlijk ook wel logisch. Ik bedoel, je weet gewoon dat het pijn gaat doen, dan is het toch logisch dat je daar nou niet bepaald naar uitkijkt? Een deel van de angst is misschien ook dat je niet weet wat je moet verwachten. Want van tevoren kun je bijvoorbeeld niet weten hoe een wee voelt, en niemand weet hoe je bevalling gaat verlopen. Toch denk ik dat je moet proberen die angst los te laten. Want als je echt eerlijk nadenkt, is die angst dan zo groot dat je er je kinderwens voor op zou willen geven?

Ik was ook iemand die erg tegen bevallen opzag. Tijdens het zwanger worden heb ik er expres maar niet te veel over nagedacht. En nu ik zwanger ben, is het ineens heel anders. Ookal ben ik pas net halverwege, ik kijk er serieus al een beetje naar uit Embarassed

Niet naar de pijn natuurlijk, maar ik ben gewoon benieuwd hoe het is. Het lijkt me heel bijzonder om mee te maken dat je lichaam het overneemt en dat het precies weet wat het moet doen. En daarna natuurlijk de beloning van eindelijk je kindje vast kunnen houden.

Als je bevallen trouwens een beetje eng vindt omdat je niet precies weet wat je kunt verwachten, dan is het misschien een aanrader om eens het Babyboom zwangerschap zapboek (belachelijke titel, ik weet het smile

) bij de bibliotheek te lenen. Daarin staat een hele uitgebreide beschrijving van hoe een bevalling er aan toegaat. Vanaf het allereerste begin tot de geboorte van de placenta en het plaatsen van eventuele hechtingen.

snoezel ma 28 feb 2011 - 17:43

Ik heb jaaaaaaren geroepen dat kinderen me leuk leken, maar ja, die bevalling he? Ik vond het doodeng. Al die verhalen en films die je ziet met gillen, inscheuren, en anderszins (ik hoef het jou niet te vertellen Wink

) Het was voor mij echt iets groots, ik had zoiets- mwa, misschien dan maar geen kinderen. Maar ik werd ouder, mijn leven veranderde, we kochten een prachtig huis, met een grote tuin in een rustige buurt, met 2 lege kamers.... En toen kreeg ik nesteldrang bounce

De angst was redelijk als sneeuw voor de zon verdwenen, ik had zoiets van- tja, het zal wel pijnlijk zijn, maar het is maar tijdelijk. Het is misschien 2 uur, of misschien 2 dagen, maar dan is het ook klaar en heb je zo'n klein wurmpje...! Dat heb ik mijn hele zwangerschap gedacht.
Uiteindelijk heb ik mijn nachtmerrie als bevalling gekregen, en ondanks dat ik een paar weken getwijfeld heb over een tweede, ben ik eruit- ik zou toch heeeelll graag nog een tweede willen Very Happy

Tja, een mens zit raar in elkaar... Soms verschuiven je prioriteiten en ga je dingen anders zien. Zo heeft het bij mij gewerkt in ieder geval. En alle clichés zijn waar hoor- je doet het ergens voor, je krijgt er iets moois voor terug Very Happy

Gast ma 28 feb 2011 - 20:19

Ik denk dat je daar wel in groeit als je eenmaal zwanger bent. Een vriendin van mij was echt pánisch voor de bevalling, echt doodsbang, maar toen ze 40 weken zwanger was riep ze toch echt dat ze dat kind er nou echt weleens uit wilde gaan persen. Ze was het zat en ze wilde haar dochter zien.

sheila123 ma 28 feb 2011 - 20:49

Darcy schreef:Ik denk dat je daar wel in groeit als je eenmaal zwanger bent. Een vriendin van mij was echt pánisch voor de bevalling, echt doodsbang, maar toen ze 40 weken zwanger was riep ze toch echt dat ze dat kind er nou echt weleens uit wilde gaan persen. Ze was het zat en ze wilde haar dochter zien.

Zo is het idd ook meestal. Je groeit er naar toe,je hebt niet voor niks de 9 maanden om je voor te bereiden haha! Komt vast helemaal goed en geloof me op het einde wil je zoooooo graag bevallen! En je krijgt er weer iets prachtigs voor terug!

Gast ma 28 feb 2011 - 21:10

PapillonRose schreef:

.. Maar ik leef nog, mijn kindje is gezond ter wereld gekomen en het heeft minder dan een dag geduurd. Geen complicaties gehad. Ik had achteraf gezien gerust nog meer kunnen genieten dan ik al deed, die angst was onzin!

Dit was ook het eerste wat ik dacht nadat ik weer een beetje bijgekomen was van de ks. ik leef nog :shock:

Bij mij bleef de angst om te bevallen. Ook toen mij duidelijk werd dat ik een ks kreeg was ik ontzettend bang. Dat zei ik ook steeds: Ik ben zo bang, ik ben zo bang, ik ben zo bang, ik ben zo bang. haha.. Later tijdens de ks werd ik wel rustig..

Gesponsorde inhoud

Bang voor bevalling

Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling

Re: Bang voor bevalling