Eerder stoppen met verlof.

Dank je Euc. Zo zie ik het ook. Natuurlijk heeft het ook mooie dingen maar een roze, het is zo geweldige allemaal, wolk nee echt niet alleen maar. Nu kan ik bij N wel zeggen dat het allemaal heel goed gaat, ze is lief, makkelijk en R doet het geweldig goed dus wat dat betreft geniet ik op en top. Maar om nu te zeggen een geboorte (de tijd daarna) is alleen maar leuk nou nee. En die mening delen heel veel hier want daar zijn al erg veel topics over geweest.

Het lijkt de standaard te zijn om maar te roepen over roze wolken maar bij het gros is dat gewoon, niet alleen maar zo. Je hebt als net bevallen vrouw, met een beetje pech ook nog allerlei hechtingen en weet ik allemaal, je zit met vies maandverband weken in je onderbroek, je hormonen gieren door je lijf, je kan de nachten niet doorslapen dat is toch niet alleen maar geweldig en leuk. Natuurlijk neem je veel voor lief, dat doe ik ook maar ik vind het niet alleen maar leuk.

De grap is wel dat ik op een ander forum het 'verwijt' kreeg te positief te zijn over R en hier wordt het juist andersom gezegd. Maar aan heel veel liefde hebben mijn kinderen echt geen gebrek, ik doe alles voor ze maar soms kan ik ze wel iets..

Eucalypta schreef:

Printje schreef:Luce; maar stel ik zou eerder willen gaan werken dan is ze alleen maar 2 dagen bij oma. Daar lijdt ze toch helemaal niet onder? Of ze nu in bed ligt en ik ben thuis of oma is er, dat maakt toch eigenlijk helemaal niets uit?

En over een betere band daar geloof ik geen fluit van, de start met R was verre van ideaal en mijn band met hem is sterker dan wat dan ook.

Dat vind ik dan weer niet helemaal kloppen. Ik denk dat het wel degelijk invloed heeft op de hechting of ze bij oma in bed ligt of thuis, op deze leeftijd. Een baby heeft 9 maanden in je buik gezeten, bij oma in bed liggen is dan wel degelijk anders dan bij mama in de buurt zijn. Een baby is totaal afgestemd op de moeder, kent alle geluiden en geuren, de hartslag en heeft nog niet eens het besef dat mama en baby twee verschillende mensen zijn, dus als je er dan vaak niet bent heeft dat wel degelijk invloed. Dus hier ga je wel wat kort door de bocht, je bent haar moeder, niet de oppas, dus het maakt verschil of je er wel of niet bent. Natuurlijk kun je gewoon weer gaan werken straks, maar 3 weken na de geboorte zou ik zelf niet aandurven vanwege bovenstaande, hoezeer ik je ook snap.

Je hebt ook gelijk maar ik denk zelf niet dat mijn band met R anders was geweest als de eerste periode beter gegaan was. Misschien was het geweldige gevoel er eerder geweest maar onze band nee die is ijzersterk ondanks de eerste rottijd.

Ik heb na mijn bevalling ook niet op een roze wolk gezeten en ben de laatste die zegt dat het allemaal geweldig en hosanna is. Maar ik vind het vreemd dat je als je baby net 4 weken oud is wil gaan werken. En er zijn meerdere met mij die dat vinden dus zo gek is het nu ook weer niet. Ik heb ook last van het weer, vandaag schijnt hier de zon en ben een heel ander mens. Ik bedoelde alleen te zeggen dat Printje misschien toch wat meer moet proberen te genieten, dat verlof ik straks om, en dan kun je het niet meer over doen, en het normale leven komt wel weer.

Bolleke je hebt ook een punt hoor. Nu is het weer vandaag veel beter en voel ik me ook meteen weer beter.

Hoewel ik echt nog graag een kind zou willen zou ik juist enorm tegen het hele zwanger zijn en bevallen opzien hoor. Voordat ik een kind had dacht ik echt dat zwanger zijn fantastisch was, het leek me fantastisch, zo'n dikke buik, de hele dag een beetje dromen over een baby, genieten van schopjes in je buik, dan zo'n roze schattig wurm wat je leuk kon aankleden en waar je mee kon knuffelen en waar je uren naar kon staren, lekker in je bed, kraambezoek er omheen, lekker wandelen in het park, pronken met je kind, enzovoorts.

Alleen toen bleek ik zwanger en stond de wereld helemaal niet stil, ging alles gewoon door en kon ik mezelf kotsmisselijk naar mijn werk en studie slepen terwijl ik wilde slapen, kreeg ik maar geen buik, al zette de rest wél allemaal uit , kwam er een hoop stress kijken bij het zwanger zijn zelf, verliep de bevalling totaal anders dan gedacht (in het ziekenhuis onder strenge controle ipv thuis) en bleek de roze baby nogal wat problemen te hebben en de kraamtijd vooral uit op en neer reizen te bestaan. Daarna een hoop stress om het zoeken van een nieuwe baan, zorgen om die baby die wat minder goed groeide dan de bedoeling was, proberen op de rit te krijgen van alle andere zaken en daarnaast een berg hormonen, huilbuien, hechtingen en een lijf waar je nou niet direct gelukkig van werd. Tja.

Kwam allemaal goed en er zaten zeker leuke kanten aan, maar zoals ik het me voorgesteld had was het zeker weten niet.

Ik vond het eerste half jaar bij beide kinderen heel zwaar. Daarna kon ik zeggen dat ik er oprecht van genoot. Voor die tijd vond ik het vooral heel hard werken.

Printje, GENIET! Maak ook eens mee hoe een baby ook kan zijn (makkelijk, niet huilen) en gá lekker de hort op. Of N. een dagje bij oma is, ja of nee, ook prima, maar stop met het denken aan werken. Je kan zoveel meer betekenen voor de wereld dan alleen maar juf zijn en je werk uitvoeren. Je hebt zelf aangegeven dat 2 kindjes de max is, nou die heb je, beiden gezond, je hebt nooit niet meer zolang verlof, GENIET GENIET GENIET. Nu is de tijd om dingen te doen die je altijd al wilde doen, desnoods jeu de boules, bridgen of naaien, weet ik het wat.
Het is trouwens niet alleen voor jou een hele nieuwe situatie, jij kan jezelf wel feilloos aanpassen, maar denk dan eens aan hoe fijn R. het waarschijnlijk vindt dat zijn mama èn zusje hele dagen thuis zijn.

Parel schreef:Printje, GENIET! Maak ook eens mee hoe een baby ook kan zijn (makkelijk, niet huilen) en gá lekker de hort op. Of N. een dagje bij oma is, ja of nee, ook prima, maar stop met het denken aan werken. Je kan zoveel meer betekenen voor de wereld dan alleen maar juf zijn en je werk uitvoeren. Je hebt zelf aangegeven dat 2 kindjes de max is, nou die heb je, beiden gezond, je hebt nooit niet meer zolang verlof, GENIET GENIET GENIET. Nu is de tijd om dingen te doen die je altijd al wilde doen, desnoods jeu de boules, bridgen of naaien, weet ik het wat.
Het is trouwens niet alleen voor jou een hele nieuwe situatie, jij kan jezelf wel feilloos aanpassen, maar denk dan eens aan hoe fijn R. het waarschijnlijk vindt dat zijn mama èn zusje hele dagen thuis zijn.

Eens met Parel.