Re: Morgen naar het ziekenhuis. Update p.10

Marin di 8 jan 2013 - 7:22

Wie weet blijkt er bij mij wel een hele andere reden achter te zitten hoor. Ik denk zelf hier sterk aan en ga ik eigenlijk al wel vanuit, maar voor t zelfde geld blijkt t toch iets anders te zijn. We zullen zien.

Verde di 8 jan 2013 - 7:25

Wat fijn dat je je dit keer serieus genomen voelt, Marin! Het klinkt goed dat de internist met je meedenkt en al deze onderzoeken wil uitvoeren om alle mogelijkheden uit te sluiten.
Ik weet hoe dubbel het is om dit traject te doorlopen, aan de ene kant hoop je dat er een pasklare diagnose uitkomt, maar aan de andere kant kan dat dan elke nare ziekte zijn en die wil je ook niet!

Daarnaast ben ik het heel erg eens met Pompoen . Ik zie dit soort klachten ook meer als psychosomatisch. Dit betekent namelijk dat het een combinatie/wisselwerking is van/tussen je lichaam en je geest. En dan is in eerste instantie de psychische factor vaak een hele onbewuste. Je ervaart misschien geen stress, maar die kan er wel zijn voor je geest door dingen of ervaringen uit het verleden die niet goed verwerkt zijn. Dit hoeven geen trauma's te zijn, of althans geen waar je je bewust van bent dat het een traumatische gebeurtenis of ervaring was voor je.
Sorry, klinkt heel lastig en dat is het ook om uit te leggen. Google anders eens op psychosomatiek, of bijvoorbeeld conversiestoornis. Die laatste is een heel heftige psychosomatische stoornis. Ik heb hier een variant van, en door goede behandeling op een psychosomatische afdeling heb ik het nu een stuk beter in beeld wat er met me gebeurt en wat ik ervaar.

Gast di 8 jan 2013 - 7:25

Mij geeft het in elk geval wel rust dat ik het voor de omgeving een naam kan geven. Mijn klachten blijven gewoon hetzelfde. Ik heb overigens ook darmproblemen en een vitamine b12 tekort. Las laatst ergens dat veel fm patiënten dat hebben, dus daarom gaan ze nu toch verder kijken of het toch geen lichamelijke oorzaak heeft.

sterremaan di 8 jan 2013 - 9:28

Lieve Marin wat fijn dat je, je begrepen voelt. En dat ze alles wel goed nakijken. Ik wilde je even een dikke knuffel sturen Morgen naar het ziekenhuis. Update p.10 - Pagina 4 699888

Morgen naar het ziekenhuis. Update p.10 - Pagina 4 699888

Marin di 8 jan 2013 - 9:30

Dank je wel lieve Sterremaan!

Jip, hoe gaat het nu met jou?

Gast di 8 jan 2013 - 9:31

Lief dat je er naar vraagt. Op en af. Moet goed mijn voeding in de gaten houden en op tijd mijn b12 spuitje nemen. Nu ik weer wat meer in het ritme kom van sporten gaat het iets beter.

Marin di 8 jan 2013 - 9:36

Oh dat is fijn. Ook echt goed dat je dat blijft doen.

Ik sport ook dus drie keer per week, totaal niet op t niveau wat jij doet hoor, t stelt niet zo veel voor, maar ik merk wel dat beweging goed is. Ik vind t ook echt lekker.

Siamsa di 8 jan 2013 - 9:43

AngelNyn schreef:
Marin schreef:En weer vijf buisjes bloed armer. Ging echt super snel hier, heerlijk zo'n klein ziekenhuis! Nu maar wachten op de uitslag, al zal er vast niets uit komen. Maar de arts zei dat ie iig gaat kijken of er iets van aanknopingspunten zijn wat de gewrichts klachten kunnen verklaren.

Lousanne, even hard gezegd maar de uitspraken die jij doet zijn precies datgene wat ik bang ben in een arts te treffen. Ik loop al jaren met deze klachten, ben meerdere keren weggestuurd met 'het zal wel psychisch zijn' en heb er heel lang aan getwijfeld of ik überhaupt die medische molen in wil. Inderdaad met de wetenschap dat een diagnose zoals fibromyalgie waarschijnlijk een lange weg op basis van uitsluitsel in houdt, en dan... Geen behandeling mogelijk. Is dat het waard?
Ik heb daar erg lang over gepiekerd. Zelfs Coaching in gehad omdat m'n pijn wel degelijk m'n sociale en professionele leven beïnvloed, dus wat zou een diagnose voor nut hebben, ja of nee. En wat als er niks uit komt of iets waar ik van schrik? Uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat ik dit gewoon nog één keer wil proberen.
Het feit dat ik óók met een gezonde psyche (ik ben gelukkig, relatief stress vrij, leef sport en eet gezond) die klachten houd is voor mij teken dat ik dit nog eens moet proberen. En dus de stap naar de huisarts en nu arts gezet.

Ik kan me dus best wel kwaad maken om artsen die dit soort ziektebeelden af willen doen als psychisch. Ik weet dat er zeker een element daarvan aan verbonden is, en de medische zaken die jij hier hebt aangekaart heb ik nog niet gelezen (want zit nog in ziekenhuis op klein scherm te typen), maar wilde toch even zeggen dat precies die houding van artsen mij er al jaren van weerhoud actie te ondernemen, wat eigenlijk best treurig is, gezien het om m'n eigen lichaam met pijn is.
Ik kom zelf uit een medisch gezin, dus ik ben sowieso niet iemand die snel naar de huisarts gaat, omdat ik al vrij snel een van m'n ouders consulteer, maar ik ben zelf toch best trots dat ik nu die twijfels heb doorbroken en de stap heb durven zetten. Het is maar iets kleins voor een arts misschien, iets vaags, iets wat je onder een vage naam kan scharen, maar als patiënt zijnde is dat natuurlijk wél iets groots. Een diagnose zou veel kunnen betekenen voor me, namelijk een antwoord zijn op een hele grote vraag.
Hoop dat je dat snapt.

Ik denk zelf ook dat bij dit soort ziektebeelden, de artsen het op dit moment omdraaien, zo van 'psychische oorzaak, met lichamelijke gevolgen". Ik denk eerder dat het vaak is, lichamelijke pijn (Ok, geen oorzaak op dit moment bekend) met (eventueel) psychische gevolgen, EN verergering in tijden van stress etc.

Ik herken je gevoel Marin, ik heb het dan met een whiplash, ook door zoveel artsen als iets psychisch afgedaan. Maar ik weet 2 dingen daarover voor mezelf in ieder geval zeker : Voor die val had ik NOOIT nekklachten, en ook in tijden van geen stress etc, wat jij ook noemt, heb ik sinds die tijd WEL klachten. Ik ben sinds dat ongeval nooit pijnvrij geweest.

Bovenstaande is erg herkenbaar. Op mijn 13e ben ik keihard achterover gevallen met mijn hoofd tegen een stenen muur aan, terwijl ik dacht dat ik op een matras zou neerkomen. Sindsdien heb ik elke seconde hoofdpijn, ik ben sinds die val nooit meer hoofdpijnvrij geweest (ik ben nu bijna 26). En nog durfde de huisarts het destijds te gooien op spanningshoofdpijn. Voor die val had ik nooit hoofdpijn, goh, toevallig?

Marin di 8 jan 2013 - 9:45

Oooh Siamsa sorry ik ben je helemaal vergeten te sms'en hoe het gegaan is. Maar bij deze weet je t dus. Ben benieuwd of er iets uit komt. En jij weet idd als geen ander hoe dat voelt. Klote hoofdpijn. Nog steeds niet beter ondanks je eten enzo?

Siamsa di 8 jan 2013 - 9:55

Marin schreef:Oooh Siamsa sorry ik ben je helemaal vergeten te sms'en hoe het gegaan is. Maar bij deze weet je t dus. Ben benieuwd of er iets uit komt. En jij weet idd als geen ander hoe dat voelt. Klote hoofdpijn. Nog steeds niet beter ondanks je eten enzo?

Haha ik was inderdaad daarom al gaan kijken in dit topic ja Wink

Nee die lactose-allergie heeft geen invloed op mijn hoofdpijn, wel op mijn maag, dus daar kan ik in ieder geval goed rekening mee houden. Geen bakken ijs meer enzo haha. Binnenkort wil ik echt een keer een MRI gaan 'eisen' bij de huisarts, al is het maar om uit te sluiten dat er echt niets verkeerd is gaan zitten in mijn hoofd door die val. Nu zit ik steeds met de gedachte 'wat als er toch iets verkeerd is gaan zitten in mijn hoofd wat die hoofdpijn of een groot deel daarvan veroorzaakt?'. Wel is inmiddels duidelijk dat mijn evenwicht en oriëntatie compleet in de war is geschopt als gevolg van die val, dus daar komt in ieder geval ook een deel hoofdpijn vandaan. Verder heeft een alternatieve arts aangegeven dat hij een blokkade bij mijn oren ziet, maar hij kan niet precies zeggen wat dat is. De huisarts wil niets doen met die informatie, want ze ziet niets bijzonders als ze met zo'n ding in mijn oor kijkt. Hypermobiliteit heeft de chiropractor ook bij mij vastgesteld, vandaar ook altijd die pijn in o.a. mijn onderrug. Ook ook pijn in gewrichten overigens, zoals polsen en vingers en knieën. Ik ben net zo'n wrak als jij Wink

Niet quoten graag =)

Marin di 8 jan 2013 - 10:03

PFf dit soort dingen zijn zo klote. Ik zou idd achter die MRI aan gaan als ik jou was. Wie weet valt er iets te zien!

Gast di 8 jan 2013 - 10:04

Marin schreef:Oh dat is fijn. Ook echt goed dat je dat blijft doen.

Ik sport ook dus drie keer per week, totaal niet op t niveau wat jij doet hoor, t stelt niet zo veel voor, maar ik merk wel dat beweging goed is. Ik vind t ook echt lekker.

ik ben ook niet zo'n topper hoor!

Siamsa di 8 jan 2013 - 10:05

Ja, ga ik zeker doen. Ik hoop zoooo dat wij allebei ooit weer pijnvrij zullen zijn! Wat zal het leven dan nog mooier zijn!

Marin di 8 jan 2013 - 10:14

Siamsa schreef:Ja, ga ik zeker doen. Ik hoop zoooo dat wij allebei ooit weer pijnvrij zullen zijn! Wat zal het leven dan nog mooier zijn!

Weet je dat ik niet eens pijn vrij hoef te zijn. Kans is groot dat dat nooit zal gebeuren. Maar als ik een beetje weet waar het vandaan komt of dat ik wéét dat het nooit weg gaat, dan kan ik m'n leven er een beetje op in richten. Ik zit met name idd met dat schuld en schaamte gevoel, alsof ik een ontzettende loser ben dat ik geen normale baan kan hebben enzo. Als ik eenmaal weet wát er aan de hand is, kan ik dat hopelijk beter accepteren.

Dat kwam in dat coachingsgesprek ook heel erg naar voren, dat dát eigenlijk is wat ik wil.

Luce di 8 jan 2013 - 10:18

AngelNyn schreef:Is het niet wat kort door de bocht om te stellen dat fibromyalgie een psychiatrische aandoening is? Alleen maar omdat de artsen nog geen duidelijke oorzaak hebben kunnen vinden? Vind dat je daarmee patiënten ook wel snel te kort doet eigenlijk.

Ik weet dat het grootse deel van de artsen al snel zegt dat iets psychisch is als er geen duidelijke oorzaak gevonden wordt, maar heb vaak ook het idee dat het maar een beetje afschuiven is, om maar niet te hoeven zeggen "Ik weet het niet, sorry".

Zelfde met aandoeningen als een whiplash bijvoorbeeld.
Het is lekker makkelijk om het maar op het psychische af te schuiven als je nog geen oorzaak weet of echte afwijkingen vindt. Maar het is ook niet bewezen dat het WEL psychisch is, dus waarom zou je dan wel een label psychisch er op plakken, ondanks dat dit net zo min bewezen is, en niet somatisch?

Dit gebeurt zo heel vaak voor mijn gevoel. Ik snap het ook niet. Het kan ook zijn dat de reguliere medische wereld nog niet ver genoeg is om de oorzaak te achterhalen. Nee, dan gooien we het gewoon op 'psychisch'.

Luce di 8 jan 2013 - 10:20

Lousanne schreef:
AngelNyn schreef:Is het niet wat kort door de bocht om te stellen dat fibromyalgie een psychiatrische aandoening is? Alleen maar omdat de artsen nog geen duidelijke oorzaak hebben kunnen vinden? Vind dat je daarmee patiënten ook wel snel te kort doet eigenlijk.

Ik weet dat het grootse deel van de artsen al snel zegt dat iets psychisch is als er geen duidelijke oorzaak gevonden wordt, maar heb vaak ook het idee dat het maar een beetje afschuiven is, om maar niet te hoeven zeggen "Ik weet het niet, sorry".

Zelfde met aandoeningen als een whiplash bijvoorbeeld.
Het is lekker makkelijk om het maar op het psychische af te schuiven als je nog geen oorzaak weet of echte afwijkingen vindt. Maar het is ook niet bewezen dat het WEL psychisch is, dus waarom zou je dan wel een label psychisch er op plakken, ondanks dat dit net zo min bewezen is, en niet somatisch?

Nouja, dat heb ik ook niet bedacht natuurlijk, maar dat staat gewoon zo in de boeken en in de DSM (Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders), dat is een soort van kwalificatiesysteem voor psychische ziekten:

Ongedifferentieerde somatoforme stoornis (OSS) is één van de 7
somatoforme stoornissen die door de DSM-IV worden onderscheiden. Deze
groep stoornissen heeft als kenmerk dat er geen lichamelijke oorzaak
gevonden kan worden voor de klachten. Prikkelbaredarmsyndroom,
chronische vermoeidheidssyndroom en fibromyalgie zijn voorbeelden hiervan en vallen
alledrie onder OSS.

Alsof de DSM alles is. Er zijn niet voor niets discussies bezig om de DSM af te schaffen/rigoreus aan te passen.

Zora di 8 jan 2013 - 10:28

Ik geloof dat psychisch hier net iets te letterlijk genomen worden, of wordt geinterpreteerd als mentaal verstoord o.i.d. Als een stoornis/aandoening/wat dan ook opgenomen is in de DSM wil dat niet per se zeggen dat het dus niet lichamelijk is, of lichamelijke gevolgen kan hebben... Dyslexie staat bijvoorbeeld ook gewoon in de DSM-IV. Daarvan zou je toch ook niet meteen zeggen dat het 'maar' psychisch is (in de zin hoe het door sommigen hier opgevat wordt)? Toch is het logischerwijs zo opgenomen in de DSM.

Siamsa di 8 jan 2013 - 10:31

Marin schreef:
Siamsa schreef:Ja, ga ik zeker doen. Ik hoop zoooo dat wij allebei ooit weer pijnvrij zullen zijn! Wat zal het leven dan nog mooier zijn!

Weet je dat ik niet eens pijn vrij hoef te zijn. Kans is groot dat dat nooit zal gebeuren. Maar als ik een beetje weet waar het vandaan komt of dat ik wéét dat het nooit weg gaat, dan kan ik m'n leven er een beetje op in richten. Ik zit met name idd met dat schuld en schaamte gevoel, alsof ik een ontzettende loser ben dat ik geen normale baan kan hebben enzo. Als ik eenmaal weet wát er aan de hand is, kan ik dat hopelijk beter accepteren.

Dat kwam in dat coachingsgesprek ook heel erg naar voren, dat dát eigenlijk is wat ik wil.

Ja precies, alleen al weten waar het vandaan komt geeft zoveel meer rust. Dan kun je het gaan accepteren inderdaad en dat maakt het ook al zoveel stukken beter. Maar toch blijf ik ook wel hopen ook dat ik ooit weer pijnvrij zal zijn, en voor jou hoop ik uiteraard hetzelfde.

Pompoen di 8 jan 2013 - 10:48

Nou ja en nog even iets anders, adhd, een echte psychiatrische aandoening waar nog niet zo heel veel over bekend is. Toch word dit gezien als een bio-neurologisch defect. Iets wat dus in je lichaam niet functioneert! Ze weten alleen nog niet precies wat...

Lousanne wo 9 jan 2013 - 2:18

Zora schreef:Ik geloof dat psychisch hier net iets te letterlijk genomen worden, of wordt geinterpreteerd als mentaal verstoord o.i.d. Als een stoornis/aandoening/wat dan ook opgenomen is in de DSM wil dat niet per se zeggen dat het dus niet lichamelijk is, of lichamelijke gevolgen kan hebben... Dyslexie staat bijvoorbeeld ook gewoon in de DSM-IV. Daarvan zou je toch ook niet meteen zeggen dat het 'maar' psychisch is (in de zin hoe het door sommigen hier opgevat wordt)? Toch is het logischerwijs zo opgenomen in de DSM.

Ja precies, dit bedoel ik!

Ik vind het erg interessant om te lezen hoe jullie over het ziektebeeld denken. Wat ik eerder in dit topic zei over fibromyalgie en de denkwijze daarover is ook alleen maar wat ik hierover in mijn opleiding geleerd heb. Logischerwijs heb ik dit zo aangenomen (kan natuurlijk niet in mijn 6 jaar opleiding over alle ziektebeelden die bestaan kritisch zijn). En ik heb er in mijn (korte) werkende leven nog niet mee te maken gehad. Maar dit biedt zeker stof tot nadenken, vind het interessant te lezen!

(En tegelijkertijd beangstigt zo'n topic mij ook wel. Vooral omdat ik me uiteindelijk wil specialiseren tot huisarts. En als je dan hier dingen leest als: 'ik ga bij de huisarts een MRI eisen', geloof dat Siamsa dat zei.. Dan realiseer ik me wel: je kunt het in sommige gevallen als huisarts nooit goed doen. De patiënt wil een MRI (wat ik ergens ook wel kan begrijpen, als je al zolang met klachten loopt), maar strikt gezien is die MRI niet nodig, en is er ook geen capaciteit voor (als iedereen met hoofdpijn een MRI moet krijgen moeten ze heeeel veel apparaten bijmaken) en geen ondersteuning vanuit andere specialismen (een neuroloog lacht je uit met zo'n verwijzing).. Dus dat lijkt me erg lastig in de toekomst, die tweestrijd..

Marin wo 9 jan 2013 - 2:21

Lousanne schreef: (een neuroloog lacht je uit met zo'n verwijzing)

Maar waarom dan? Wat zou jij dan wel adviseren? (Even niet specifiek om die MRI van Siamsa dan want wil haar verhaal er niet te erg bij betrekken). Om dat soort dingen voelen heel veel mensen zich toch niet serieus genomen als artsen er zo over denken? Ik vind dat als je als arts-zijnde zoiets afwijst (wat al lastig kan zijn, want de patiënt kan al zijn moed al hebben verzameld om dit überhaupt te vragen), wel met een alternatief moet komen, of in elk geval een suggestie of het netjes aanpakken dat dit wellicht niet de juiste oplossing is.

Lousanne wo 9 jan 2013 - 2:32

Marin schreef:
Lousanne schreef: (een neuroloog lacht je uit met zo'n verwijzing)

Maar waarom dan? Wat zou jij dan wel adviseren? (Even niet specifiek om die MRI van Siamsa dan want wil haar verhaal er niet te erg bij betrekken). Om dat soort dingen voelen heel veel mensen zich toch niet serieus genomen als artsen er zo over denken? Ik vind dat als je als arts-zijnde zoiets afwijst (wat al lastig kan zijn, want de patiënt kan al zijn moed al hebben verzameld om dit überhaupt te vragen), wel met een alternatief moet komen, of in elk geval een suggestie of het netjes aanpakken dat dit wellicht niet de juiste oplossing is.

Ik bedoel wel dat de neuroloog in kwestie mij als huisarts dan zou uitlachen bij zo'n verwijzing hoor, niet de patiënt natuurlijk. Tijdens mijn co-schappen bij de huisarts heb ik die meerdere malen meegemaakt, dat je een verwijsbrief terugkrijgt met de reden flutverwijzing. Tja en probeer dat dan maar eens aan de patiënt uit te leggen die je net een MRI-scan of ander onderzoek beloof hebt..
Ik vind t lastig om te zeggen hoe ik het dan zou aanpakken, aangezien ik er zelf nog geen ervaring in heb. Ik kan alleen zeggen hoe ik zie dat veel andere artsen het aanpakken, en dat is met name de uitleg dat het betreffende onderzoek geen uitsluitsel gaat geven over de klachten (bot gezegd: er kan op de scan niets te zien zijn wat de hoofdpijn kan veroorzaken), en dat je goed bij patiënten moet achterhalen wat de hulpvraag is: de oorzaak van de klachten achterhalen, of praktische handvaten om er mee om te kunnen gaan.

Maar echt, dit lijkt me soms enorm moeilijk en een ontzettende tweestrijd als huisarts zijnde.

Marin wo 9 jan 2013 - 2:38

Ja kan ik me voorstellen dat dat heel moeilijk is. In elk geval goed dat je er over nadenkt van te voren al. Het lijkt me inderdaad belangrijk om nooit vaste beloftes te maken, die misschien niet waargemaakt kunnen worden.

Siamsa wo 9 jan 2013 - 2:51

Lousanne schreef:
Zora schreef:Ik geloof dat psychisch hier net iets te letterlijk genomen worden, of wordt geinterpreteerd als mentaal verstoord o.i.d. Als een stoornis/aandoening/wat dan ook opgenomen is in de DSM wil dat niet per se zeggen dat het dus niet lichamelijk is, of lichamelijke gevolgen kan hebben... Dyslexie staat bijvoorbeeld ook gewoon in de DSM-IV. Daarvan zou je toch ook niet meteen zeggen dat het 'maar' psychisch is (in de zin hoe het door sommigen hier opgevat wordt)? Toch is het logischerwijs zo opgenomen in de DSM.

Ja precies, dit bedoel ik!

Ik vind het erg interessant om te lezen hoe jullie over het ziektebeeld denken. Wat ik eerder in dit topic zei over fibromyalgie en de denkwijze daarover is ook alleen maar wat ik hierover in mijn opleiding geleerd heb. Logischerwijs heb ik dit zo aangenomen (kan natuurlijk niet in mijn 6 jaar opleiding over alle ziektebeelden die bestaan kritisch zijn). En ik heb er in mijn (korte) werkende leven nog niet mee te maken gehad. Maar dit biedt zeker stof tot nadenken, vind het interessant te lezen!

(En tegelijkertijd beangstigt zo'n topic mij ook wel. Vooral omdat ik me uiteindelijk wil specialiseren tot huisarts. En als je dan hier dingen leest als: 'ik ga bij de huisarts een MRI eisen', geloof dat Siamsa dat zei.. Dan realiseer ik me wel: je kunt het in sommige gevallen als huisarts nooit goed doen. De patiënt wil een MRI (wat ik ergens ook wel kan begrijpen, als je al zolang met klachten loopt), maar strikt gezien is die MRI niet nodig, en is er ook geen capaciteit voor (als iedereen met hoofdpijn een MRI moet krijgen moeten ze heeeel veel apparaten bijmaken) en geen ondersteuning vanuit andere specialismen (een neuroloog lacht je uit met zo'n verwijzing).. Dus dat lijkt me erg lastig in de toekomst, die tweestrijd..

En hoe kun je zo zeker weten dat de MRI niet nodig is? Ik heb het niet over af en toe hoofdpijn hè, ik heb het over 24/7 hoofdpijn als gevolg van een lichamelijk trauma. Ik ben nu op zoek naar een huisarts die wel een verwijzing wil geven en ga net zo lang door totdat ik die gevonden heb. Je hebt geen idee hoe het is om constant maar pijn in je hoofd te hebben (je word er knettergek van), en dan ook nog eens zonder te weten of er überhaupt iets verkeerd zit in je hoofd.

Edit: Ik heb een kliniek gevonden die zonder verwijzing mri-scans doet, wat je zelf moet betalen dus. Als het me bij de huisarts echt niet lukt, is dat nog een optie.

Gast wo 9 jan 2013 - 2:54

Siamsa?

Mijn b.roer is vroeger achterover van een trap gevallen, ook altijd hoofdpijn sindsdien, en nu blijkt dat hij een cyste in mijn hoofd heeft. Ze zijn nog niet zeker of er een verband is, maar het is wel een verklaring. Hij heeft ook jaren moeten pleiten voor een degelijk onderzoek.

Gesponsorde inhoud