Ben er een beetje klaar mee onderhand.

Ik begrijp je frustratie. Zo zit ik ook in elkaar. Maar hoeveel ik er dan ook van baal en me van binnen verdrietig en gefrustreerd voel, ik zeg dan gewoon niets. Laat maar. Moet jij ook doen!

Lennox schreef:

Caribbeanlover schreef:

Lennox schreef:Jep, mijn verjaardag wel gevierd. Maargoed, mijn schoonmoeder vergeet ook gerust de verjaardag d'r eigen zoon, dus ik had sowieso al nergens rekening mee gehouden

Was zij er ook? Zo ja, dan is een kaartje daar bovenop niet echt nodig vind ik.

Nee, ze was er niet. Deze kant op komen is een beetje teveel gevraagd geloof ik, mijn vriend en ik zijn bijna een jaar samen, wonen daarvan ook al een flinke tijd samen, en mijn vriend zou zo graag willen laten zien waar hij nou woont, maar ze wil en kan maar niet deze kant op komen. Ook met zijn verjaardag was ze er niet, en we hebben haar met Kerst gevraagd en toen zag ze ook allemaal beren op de weg. Maargoed, story of his life, helaas. Gelukkig is z'n vader al wel een paar keer geweest (zijn gescheiden). Lieve man.

Raar mens zeg! Ze heeft haar zoons huis nog nooit gezien.......................weird! Jou wel? Ze wil en kan niet komen, nou dat klinkt als het gewoon niet willen en over hebben voor haar zoon en jou ook eigenlijk. Niet op je eigen kinds verjaardag komen vind ik al helemaal raar en ik zou haar geen eens hebben gevraagd voor de kerst, dan komt ze toch niet dus die moeite had ik niet genomen. Laat haar lekker door de grond zakken zeg!

Exogenesis schreef:Ik begrijp je frustratie. Zo zit ik ook in elkaar. Maar hoeveel ik er dan ook van baal en me van binnen verdrietig en gefrustreerd voel, ik zeg dan gewoon niets. Laat maar. Moet jij ook doen!

Je hebt gelijk idd, maar het zit mij wel tot hier! Heb het er met mijn man over gehad en hij wil het er niet over hebben. Hij zei dat we toch al amper op bezoek gaan, maar ik vind dat dat er even los van staat. Het gaat nu om ons dat wij langs gaan omdat we op haar verjaardag er dan vaak niet zijn.

Ik schenk gewoon niet zoveel aandacht met ze, heb geen zin om echt moeite voor iemand te doen als zij dat ook niet voor mij doen. Waarom zou ik? Ik hoef niet alles te doen, zij mogen ook wat doen en als dat niet zo is houd ik er ook een keer mee op.

Negeer het gewoon zoveel mogelijk!

Caribbeanlover schreef:

Lennox schreef:

Caribbeanlover schreef:

Lennox schreef:Jep, mijn verjaardag wel gevierd. Maargoed, mijn schoonmoeder vergeet ook gerust de verjaardag d'r eigen zoon, dus ik had sowieso al nergens rekening mee gehouden

Was zij er ook? Zo ja, dan is een kaartje daar bovenop niet echt nodig vind ik.

Nee, ze was er niet. Deze kant op komen is een beetje teveel gevraagd geloof ik, mijn vriend en ik zijn bijna een jaar samen, wonen daarvan ook al een flinke tijd samen, en mijn vriend zou zo graag willen laten zien waar hij nou woont, maar ze wil en kan maar niet deze kant op komen. Ook met zijn verjaardag was ze er niet, en we hebben haar met Kerst gevraagd en toen zag ze ook allemaal beren op de weg. Maargoed, story of his life, helaas. Gelukkig is z'n vader al wel een paar keer geweest (zijn gescheiden). Lieve man.

Raar mens zeg! Ze heeft haar zoons huis nog nooit gezien.......................weird! Jou wel? Ze wil en kan niet komen, nou dat klinkt als het gewoon niet willen en over hebben voor haar zoon en jou ook eigenlijk. Niet op je eigen kinds verjaardag komen vind ik al helemaal raar en ik zou haar geen eens hebben gevraagd voor de kerst, dan komt ze toch niet dus die moeite had ik niet genomen. Laat haar lekker door de grond zakken zeg!

Ik heb haar wel een aantal x gezien, we reizen eens in de zoveel tijd eens af. Ze woont ruim 200km verderop en het is voor ons financieel lastig in te plannen om naar haar toe te gaan, maar blijkbaar vindt ze dat wel de normaalste zaak van de wereld. Zij heeft het financieel ook niet ruim, dat geloof ik ook direct, maar ik vind het gewoon jammer dat ze niet de moeite lijkt te willen nemen om hier te komen kijken. Ik merk dat het mijn vriend ook echt verdriet doet. En in de stront laten zakken doe je ook weer niet, het is toch z'n moeder... Ik heb het weleens gevraagd hoor, waarom hij nog contact met haar heeft, want er speelt wel meer. Maar hij wil vooralsnog geen contact verbreken. Ach, ergens is het ook geen slechte vrouw, we zijn er allebei van overtuigd dat ze zich gewoon niet realiseert dat haar gedrag mensen gewoon pijn doet.

Ik wilde voor beide kerstdagen dus voor 2 families cupcakes ed maken, maar vanavond dacht ik ''waarom zou ik daar moeite voor doen, er kan toch geen bedankje er vanaf en ze eten ze toch niet op'' De vorige keer werden ze nl weg gezet dus nee dat doe ik niet meer.

Wat u niet wilt dat u geschied doe dat ook een ander niet.
Dus bak die cupcakes en geef er hun ook een paar. Ik zou het ook niet leuk vinden om gepasseerd te worden op m'n verjaardag. Maar dat zou voor mij geen reden zijn om niet meer naar hun toe te gaan. Het is maar een paar keer, toch?

Een paar erheen gaan bedoel je? Ik heb overigens helemaal geen cc's gemaakt aangezien mijn moeder ook nog taart had.

Ik zat bij toeval dit topic even door te lezen en wilde nog even wat kwijt. Met kerst vertelde mijn schoonmoeder doodleuk aan mijn schoonzus waar ik bij was waarom zij geen kaarten stuurde. Ze zei ''ze sturen mij ook nooit een kaart, dus stuur ik hun ook geen kaart''.

Kijk dat bedoel ik dus van dat kinderachtige gedoe. Iemand moet toch de 1e zijn he. Ze had het er wel over dat ze een nicht in het buitenland wel een kaart stuurde omdat zij daar verder niemand heeft (is gescheiden, maar heeft kids dus is echt niet alleen).

Dan denk ik wat heeft zij nou aan die ene kaart van jou alsof zich dan ineens minder alleen voelt wtf?!

Ook kregen mijn nichtjes een cadeautje en dat terwijl ze al met sinterklaas van alles hadden gehad en 1 was zelfs ook nog daarna jarig. Het gaat mijn echt niet om een cadeautje/geld voor mijn verjaardag, maar meer dat je niks laat weten en iets geven hoeft echt niet.

Ik had toen echt zoiets van ''goh je hebt wel lef zeg om hun wat te geven als ze al zoveel hebben gehad en niet eens de moeite neemt om wat te laten horen op mijn verjaardag''.

Een paar jaar geleden toen ik het ook niet had gevierd kreeg ik die kerst cadeautjes die zij aan mijn nichtje gaf en zij gaf het aan mij. Dus ik dacht ''goh hebben ze er toch aan gedacht'', maar meer van het denken eraan en ik hoef niks te hebben dat wel.

Waren het dingen uit het kerstpakket notabene van mijn schoonvader, dus niet van haar, die zij niet wilde hebben! Ik had echt zoiets van ''wat moet ik ermee''. Mede door een ruzie die kerst heb ik die dingen weggepleurd, ik had zoiets van ''die afdankertjes steken jullie maar in je reet, ik zie liever dat jullie wat laten weten als ik jarig ben en ik hoef echt geen cadeautje''.

Tot slot heb ik DE opmerking/zin van 2013................ehhh eeuw misschien wel gespot.

Mijn schoonmoeder die tegen mijn schoonzus zei dat ze morgen vrij is!

Ik had echt de neiging om te vragen van wat ze dan wel vrij was aangezien ze niet werkt! Het kan niet zijn van dansen ed wat ze allemaal doet op haar mans kosten, want dat is amper een uurtje ofzo en daarna heeft ze toch niks te doen. Het woord weekend kan ook niet voorkomen bij haar, want dat is het altijd voor haar.

Je zult vast een gezellige kerst gehad hebben zo te lezen

Wordt het niet eens tijd om gewoon eens met zijn allen aan tafel te gaan zitten en een grotemensengesprek te voeren?

Het afgelopen jaar heb ik 1 ding geleerd..

In plaats van OVER elkaar te praten, probeer eens om MET elkaar te praten..

(Het heeft hier overigens niks geholpen, maar je bent dan zelf je irritatie kwijt)

je vergelijkt je nu met je nichtjes? Ik vind het ook niet meer dan normaal dat kinderen eens een cadeautje extra krijgen, waarom niet? Het is toch leuk om als oma zijnde je kleinkinderen te verwennen ook al hebben ze met sinterklaas al cadeautjes gehad.

En wat betreft de eerste zijn, waarom moeten hun dit zijn? Ook jij kan de eerste zijn om hun een kaart te sturen. Net als de producten uit het kerstpakket. Als je niet had geweten dat dit uit het kerstpakket kwam was je er dan wel blij mee? Maar omdat je hoort dat het uit het kerstpakket komt is het ineens niet meer goed, ben blij dat je iets krijgt. Leer de kleine dingen eens waarderen en zie niet overal het negatieve in.

In je openingspost schrijf je dit:

Caribbeanlover schreef:Als je er niet bent zoals wij bij haar, dan vind ik het ook niet nodig om langs te gaan en al helemaal niet om iets te geven. Het is geven en nemen en nu geef ik op deze manier alleen maar. Vind het onnodig om daar moeite voor te doen als een ander het ook niet voor mij doet.

En nu schrijf je:

Caribbeanlover schreef:Ik zat bij toeval dit topic even door te lezen en wilde nog even wat kwijt. Met kerst vertelde mijn schoonmoeder doodleuk aan mijn schoonzus waar ik bij was waarom zij geen kaarten stuurde. Ze zei ''ze sturen mij ook nooit een kaart, dus stuur ik hun ook geen kaart''.

Kijk dat bedoel ik dus van dat kinderachtige gedoe. Iemand moet toch de 1e zijn he. Ze had het er wel over dat ze een nicht in het buitenland wel een kaart stuurde omdat zij daar verder niemand heeft (is gescheiden, maar heeft kids dus is echt niet alleen).

Ik denk niet eens meer dat het nog de acties zijn van je schoonmoeder, maar dat je je inmiddels een dusdanig beeld van haar hebt gevormd dat ze gewoon niks goed meer kan doen.

Jij mag wel zeggen: 'als zij geen moeite voor mij doet, doe ik het niet voor haar'. Maar als zij geen kerstkaarten meer stuurt, omdat ze er zelf ook amper één krijgt is ze kinderachtig?

In dit verhaal sta ik aan de kant van je schoonmoeder. Sorry hoor, maar dit is echt een beetje piepen als een klein kind. Je wilde dus eigenlijk gewoon wel wat voor je verjaardag en nu baal je gewoon dat jij niets kreeg. Gaat het nu echt om een kaartje wat je niet gekregen heb? Volgens mij zou het dan ook niet goed zijn.

Ik heb ook vaak genoeg een "extra" cadeau voor mijn nichtjes, zijn die kinderen dol op. Maar jij bent volwassen en heb zelf gekozen om die verjaardag voorbij te laten gaan en dit niet te willen vieren. Dan moet je ook niet klagen dat je geen cadeau of kaartje krijg. Natuurlijk is een belletje attent, maar het is niet echt alsof jullie het zo goed kunnen vinden met elkaar dat jullie weleens bellen.

Ik denk altijd zo: vieren ze de verjaardag, dan kom ik langst en neem ik wat mee. Kan ik niet, dan stuur ik een berichtje. Vieren ze het niet, dan krijgen ze ook geen cadeau en bijhorende kaart. En ik verwacht ook niets als ik het vier, maar al helemaal niet als ik het niet vier. Maar je hoort mij ook niet klagen dat ik daardoor zoveel cadeaus en kaartjes in een jaar geef, zonder een gelijk aantal terug te krijgen. Sommigen vieren het nu eenmaal groot en andere niet of klein.

En dan dat gezegde over een dag vrij hebben. Ik heb echt groot respect voor wat mijn moeder op een dag allemaal doet ook al 'werkt' ze niet. Dus dat je daarover klaagt, vind ik zeer oordelend van jouw kant.

Je mag haar niet, duidelijk. Ik zie je alleen niet naar oplossingen zoeken.

Jij stuurt een berichtje als je niet op verjaardagen kan komen. Als wij niet kunnen bij die van haar, dan moet er perse worden langsgegaan vind mijn man en dat is het verschil.

Wat betreft dat werken, dat is nou eenmaal zo. Werk je niet, ben je altijd vrij, immers is huisvrouw zijn nog altijd geen beroep en zal dat ook nooit worden. Zij weet niet wat (hard) werken is dus heeft ze wel lef om te zeggen dat ze ''vrij is''. Dan is het toch logisch dat anderen zich kunnen afvragen of zelfs aan haar vragen waarvan ze dan wel niet vrij is.

Volgens mij zou je zóveel energie kunnen besparen als je leert je hier niet zo druk om te maken...

Caribbeanlover schreef:
Wat betreft dat werken, dat is nou eenmaal zo. Werk je niet, ben je altijd vrij, immers is huisvrouw zijn nog altijd geen beroep en zal dat ook nooit worden. Zij weet niet wat (hard) werken is dus heeft ze wel lef om te zeggen dat ze ''vrij is''. Dan is het toch logisch dat anderen zich kunnen afvragen of zelfs aan haar vragen waarvan ze dan wel niet vrij is.

Als mijn man mij dit zou zeggen, zou hij een hele flinke draai om zijn oren krijgen.

Caribbeanlover schreef:Jij stuurt een berichtje als je niet op verjaardagen kan komen. Als wij niet kunnen bij die van haar, dan moet er perse worden langsgegaan vind mijn man en dat is het verschil.

Wat betreft dat werken, dat is nou eenmaal zo. Werk je niet, ben je altijd vrij, immers is huisvrouw zijn nog altijd geen beroep en zal dat ook nooit worden. Zij weet niet wat (hard) werken is dus heeft ze wel lef om te zeggen dat ze ''vrij is''. Dan is het toch logisch dat anderen zich kunnen afvragen of zelfs aan haar vragen waarvan ze dan wel niet vrij is.

Mijn vriend werkt momenteel ook niet, maar is wel ontzettend druk. Hij heeft van mij alle recht om te zeggen dat hij vrij is, vrij kan ook betekenen: vrij van plannen.
Je wordt hoe ouder hoe meer bekrompen, jij.

ikzelf ben geen huisvrouw maar heb wel respect voor vrouwen die dit zijn. Het is ook een hele baan hoor. Huishouden draaiende houden, voor de kinderen zorgen, ... En hoe durf jij te zeggen dat ze niet weten wat hard werken is, weet jij dat wel?

Jerry schreef:Volgens mij zou je zóveel energie kunnen besparen als je leert je hier niet zo druk om te maken...

+1

Echt mijn mond valt open van jouw mening hier. En als jij zo nodig niet bij haar over de vloer wilt komen, dan doe je dat toch lekker niet. Joh. Het is nu eenmaal je schoonmoeder, je vriend wilt dat, waarom zo moeilijk?

Pommes schreef:ikzelf ben geen huisvrouw maar heb wel respect voor vrouwen die dit zijn. Het is ook een hele baan hoor. Huishouden draaiende houden, voor de kinderen zorgen, ... En hoe durf jij te zeggen dat ze niet weten wat hard werken is, weet jij dat wel?

Idd, mijn moeder is huisvrouw al 26 jaar. Als ik zou denken wat jij zegt, dan zou ik me doodschamen. Ga eerst is aan je eigen tekortkominge werken.

Oh dear lord.
Meid, echt hoor, een betere wereld, begint bij jezelf.
Denk daar maar eens over na.

Ik zou een tijdje huisvrouw worden als ik jou was.

Pommes schreef:ikzelf ben geen huisvrouw maar heb wel respect voor vrouwen die dit zijn. Het is ook een hele baan hoor. Huishouden draaiende houden, voor de kinderen zorgen, ... En hoe durf jij te zeggen dat ze niet weten wat hard werken is, weet jij dat wel?

Geen salaris = geen werk

Geen werk = geen salaris

Dat is nou eenmaal zo wat jullie ook zeggen.

Lennox schreef:

Caribbeanlover schreef:Jij stuurt een berichtje als je niet op verjaardagen kan komen. Als wij niet kunnen bij die van haar, dan moet er perse worden langsgegaan vind mijn man en dat is het verschil.

Wat betreft dat werken, dat is nou eenmaal zo. Werk je niet, ben je altijd vrij, immers is huisvrouw zijn nog altijd geen beroep en zal dat ook nooit worden. Zij weet niet wat (hard) werken is dus heeft ze wel lef om te zeggen dat ze ''vrij is''. Dan is het toch logisch dat anderen zich kunnen afvragen of zelfs aan haar vragen waarvan ze dan wel niet vrij is.

Mijn vriend werkt momenteel ook niet, maar is wel ontzettend druk. Hij heeft van mij alle recht om te zeggen dat hij vrij is, vrij kan ook betekenen: vrij van plannen.
Je wordt hoe ouder hoe meer bekrompen, jij.

Maar hij werkt tijdelijk niet da''s wat anders he.

Als je huisvrouw bent, dan heet het geen werk, da's nou eenmaal zo! Je hoeft nergens op tijd te zijn, hebt je niet aan regels te houden, geen collega's en ''pauzes'' nemen zoveel als je wilt.

Hoor wel eens dat men zegt dat moeder zijn de zwaarste baan ter wereld is. Ik geloof best dat het zwaar kan zijn, maar het is en blijft nou eenmaal geen baan en zal het ook nooit worden.

Ben blij dat mijn moeder nooit lui was en tenminste werkte toen ik jong was, wat overigens alle moeders uit mijn klas deden. Dan lult mijn man over het feit dat zijn moeder van de oude stempel is. Dan denk ik ''WTF, ze is jonger dan die van mij dus het heeft niks met leeftijd te maken alsof het normaal is dat zij amper 2 jr heeft gewerkt en daarna nooit meer''.

Tja, als je beide werkt heb je ook meer te besteden da's ook een feit.

Je impliceert nu dat huisvrouwen lui zijn?! En wat is het dan? Vrijwilligerswerk? Als het financieel gezien mogelijk was was ik ook thuisgebleven, volop genieten van ons zoontje en mijn man zou dan vrij weinig in het huishouden hoeven doen. Helaas is dit niet mogelijk en moeten we beiden werken in het huishouden om het netjes te houden.