Ben er een beetje klaar mee onderhand.

Ik was onlangs jarig en het is mijn keuze en goed recht om het sinds een aantal jaren niet meer te vieren. Dat wordt niet zo gewaardeerd heb ik gemerkt bij met name de familie van mijn man eigenlijk. Ik ga het niet vieren alleen omdat anderen dat willen.

Mijn ouders bellen mij op de dag zelf en hebben ook nog eens een kaart gestuurD (speciaal voor Rood ) Van mijn schoonzus heb ik een sms gehad namens het hele gezin.

Dat mijn schoonouders niks laten weten mogen ze zelf weten, maar toen mijn schoonvader het een keer niet vierde heb ik een kaart gestuurd omdat ik vind dat dat hoort.

Mijn man viert zijn verjaardag wel, maar als dat doordeweeks is gebeurd dat in het weekend ervoor of erna.

Omdat wij altijd op vakantie zijn op de verjaardag van mijn schoonmoeder (ze viert het als het doordeweeks is ook in een weekend er vlakbij) gaan we altijd even voor onze vakantie langs met een cadeautje.

Maar eigenlijk ben ik daar wel klaar mee. Als je het niet viert zoals ik, dan krijg je niks, oke dat kan en geeft niks. Iets van je laten weten is wel zo beleefd, maar niet verplicht. Vind het een beetje kinderachtig van ze ''jij viert het niet, dus we laten niks horen''.

Als je er niet bent zoals wij bij haar, dan vind ik het ook niet nodig om langs te gaan en al helemaal niet om iets te geven. Het is geven en nemen en nu geef ik op deze manier alleen maar. Vind het onnodig om daar moeite voor te doen als een ander het ook niet voor mij doet.

Nu wordt er vast weer gezegd ''ga klagen bij je man'' en ik heb hem dat al tig keer gezegd, dat wil je niet weten! Ik wilde het gewoon even kwijt vandaar.

Caribbeanlover schreef: hebben ook nog eens een kaart gestuurdt.

Ik ga echt serieus je verhaal lezen, maar dit vind ik het mooiste woord van 2012.

Voordat mijn hoofd kortsluiting maakt door jouw post, ga ik nu slapen, dag.

Rood schreef:

Caribbeanlover schreef: hebben ook nog eens een kaart gestuurdt.

Ik ga echt serieus je verhaal lezen, maar dit vind ik het mooiste woord van 2012.

Zoals ik eerder ergens zei ben ik niet supergoed in taal.

Het is ook bedoeld als compliment.

Ik gok dat je niet zoveel reacties op dit topic gaat krijgen. Het is het zoveelste topic over je schoonfamilie en bla bla bla, altijd hetzelfde. Advies doe je niks mee dus het enige nuttige wat ik zou kunnen bijdragen aan dit topic is:

goh, ja rot, vervelend.

En zelfs na het lezen van dit topic kan ik niet slapen.

Tja, ik snap wat je bedoelt. Maar het is jouw eigen keuze geweest om je verjaardag niet te vieren, dus je kunt ze in die zin weinig kwalijk nemen. Het principe van geven en nemen gaat in dit gevalt niet echt op, vind ik.

Deja vu....


Je weet dat je precies hetzelfde verhaal vorig jaar of zo ook hebt geplaatst?

Snoopy schreef:Deja vu....


Je weet dat je precies hetzelfde verhaal vorig jaar of zo ook hebt geplaatst?

Oh ja ik dacht het ook al te herkennen dit verhaal.

Nouja, we kunnen er met zijn allen lullig om doen, maar ik snap in dit verhaal wel dat CBL zich erg gepasseerd voelt door toedoen van haar schoonouders, en ik geef haar eigenlijk ook gelijk. Zoals ze het in de openingspost omschreven heeft, daar zou ik ook verdrietig van worden. Helaas werkt het voor sommige mensen wel zo, die hebben een bepaald soort (om even in termen van Rood te spreken) kortsluiting in hun hersenen en denken: "ach, ze viert het niet, en staat er blijkbaar dus ook niet bij stil, dus een kaartje is ook niet nodig."

Ik weet niet zo goed wat ik er in jouw geval mee zou doen, de band met jouw schoonouders is al niet zo geweldig, ik ben bang dat je het er niet beter op gaat maken als je er wat van zou zeggen. Misschien kan je vriend ooit eens tussen neus en lippen door een opmerking maken, maar ik zou het proberen niet in te lakken als verwijt.

Ik heb overigens ook geen kaart/sms/belletje gehad van mijn schoonmoeder voor m'n verjaardag, voor kerst vooralsnog ook niets, terwijl ze wel kaarten stuurt. Maargoed, daar speelt nog wel meer, ik vrees dat daar een behoorlijke ruzie tussen m'n vriend en z'n moeder aan zit te komen.

Mijn kortsluiting kwam overigens doordat ik het verband tussen de alinea's niet snap. Ik heb het drie keer gelezen en ik snap de vraag/het probleem gewoon niet. Toen ging ik zo hard denken als ik nooit had gedaan en toen was het bijna tstststststststtstststs.

Jouw schoonmoeder kiest ervoor om haar verjaardag wel te vieren, maar jullie kiezen ervoor om dan altijd op vakantie te zijn. Persoonlijk vind ik het dan normaal dat je op een ander tijdstip langs gaat.

Jij hebt ervoor gekozen je verjaardag helemaal niet meer te vieren. Natuurlijk is het dan leuk om alsnog een kaartje of een telefoontje of iets te krijgen. Om nu te zeggen, ach we zijn er nooit, dus ga ik ook niet meer naar haar toe voor haar verjaardag vind ik een beetje krom. Zij viert haar verjaardag immers wel gewoon.

Dat jouw band met jouw schoonmoeder niet erg goed is, weet inmiddels iedereen op het forum wel. Dat zij in jouw ogen weinig goed kan doen net zo. En ik ben het met je eens, af en toe komt ze best vreemd over zoals je hier over haar schrijft. Maar het is en blijft jouw schoonmoeder. Het is geven en nemen. Zij heeft haar tekortkomingen, net zoals jij die ongetwijfeld ook hebt. Dat geeft niks. Zolang je elkaar maar accepteert en respecteert. Maar zoals jij hier af en toe over haar praat, en nu ook door te zeggen dat je er klaar mee bent, vraag ik me af in hoeverre dat voor jou geldt.

Natuurlijk mag je er moe van worden, maar zucht dan een keer en laat het varen. Ze leert het toch niet.

Caribbeanlover schreef:
Als je er niet bent zoals wij bij haar, dan vind ik het ook niet nodig om langs te gaan en al helemaal niet om iets te geven. Het is geven en nemen en nu geef ik op deze manier alleen maar. Vind het onnodig om daar moeite voor te doen als een ander het ook niet voor mij doet.

Als je er klaar mee bent dan moet je bij je bovenstaand standpunt blijven en zie ik het probleem niet!

Ja, je man zal het niet leuk vinden dat je niet meegaat en hij alleen moet maar ik denk zo dat hij dat wel gaat overleven. En als ik zo eens lees hoe jij de band met je schoonmoeder ervaart, denk ik niet dat zij het heel erg zal vinden als je man alleen komt. Zo wél, tja, so be it... Er zijn ergere dingen op de wereld!

Ik vind het raar dat je schoonouders je niet feliciteren op je verjaardag. Een kaartje, smsje of telefoontje is toch een kleine moeite maarja dat moeten ze inderdaad zelf weten.

Verder zou ik niet meer naar de verjaardag van je schoonmoeder gaan hoor, je man kan alleen gaan als hij wilt.

Marsy28 schreef:Ik gok dat je niet zoveel reacties op dit topic gaat krijgen. Het is het zoveelste topic over je schoonfamilie en bla bla bla, altijd hetzelfde. Advies doe je niks mee dus het enige nuttige wat ik zou kunnen bijdragen aan dit topic is:

goh, ja rot, vervelend.

Ik vraag niet om advies wil het gewoon even kwijt hier zoals ik al zei. Zie niet in waarom ik er moeite en tijd in moet steken als zij dat ook niet doen.

Lady4 schreef:Tja, ik snap wat je bedoelt. Maar het is jouw eigen keuze geweest om je verjaardag niet te vieren, dus je kunt ze in die zin weinig kwalijk nemen. Het principe van geven en nemen gaat in dit gevalt niet echt op, vind ik.

Ja maar lees dan ook even hetgeen mbt haar verjaardag, dan snap je het misschien.

Lennox schreef:Nouja, we kunnen er met zijn allen lullig om doen, maar ik snap in dit verhaal wel dat CBL zich erg gepasseerd voelt door toedoen van haar schoonouders, en ik geef haar eigenlijk ook gelijk. Zoals ze het in de openingspost omschreven heeft, daar zou ik ook verdrietig van worden. Helaas werkt het voor sommige mensen wel zo, die hebben een bepaald soort (om even in termen van Rood te spreken) kortsluiting in hun hersenen en denken: "ach, ze viert het niet, en staat er blijkbaar dus ook niet bij stil, dus een kaartje is ook niet nodig."

Ik weet niet zo goed wat ik er in jouw geval mee zou doen, de band met jouw schoonouders is al niet zo geweldig, ik ben bang dat je het er niet beter op gaat maken als je er wat van zou zeggen. Misschien kan je vriend ooit eens tussen neus en lippen door een opmerking maken, maar ik zou het proberen niet in te lakken als verwijt.

Ik heb overigens ook geen kaart/sms/belletje gehad van mijn schoonmoeder voor m'n verjaardag, voor kerst vooralsnog ook niets, terwijl ze wel kaarten stuurt. Maargoed, daar speelt nog wel meer, ik vrees dat daar een behoorlijke ruzie tussen m'n vriend en z'n moeder aan zit te komen.

Ik heb het wel eens tegen mijn schoonzus gezegd en zij vond het ook raar. Het stomme is dat ze wel een kaartje hebben gestuurdt toen ik mijn rijbewijs had gehaald, vond ik erg apart en dat had net zo goed niet gehoeven. Stuur je niks met mijn verjaardag, dan hoeft het met anderen dingen ook niet. Het kwam nu als een verplichting lijkt het wel.

Heb jij je verjaardag wel gevierd?

Caribbeanlover schreef:

Lady4 schreef:Tja, ik snap wat je bedoelt. Maar het is jouw eigen keuze geweest om je verjaardag niet te vieren, dus je kunt ze in die zin weinig kwalijk nemen. Het principe van geven en nemen gaat in dit gevalt niet echt op, vind ik.

Ja maar lees dan ook even hetgeen mbt haar verjaardag, dan snap je het misschien.

Ik zou alleen niet alles tegen elkaar gaan afwegen. Mensen zitten niet allemaal hetzelfde in elkaar, en als we allemaal hetgeen wat we geven terug zouden verwachten, wordt het ook geen gezelligere wereld. Dat ze niets van zich laten horen is inderdaad niet netjes, maar het verhaal wat jij schrijft over haar verjaardag zou je er wel los van moeten zien. Door alles tegen elkaar af te wegen bereik je alleen maar dat je jezelf de put in praat en je alleen maar meer boosheid tegen je schoonouders gaat voelen.

Jep, mijn verjaardag wel gevierd. Maargoed, mijn schoonmoeder vergeet ook gerust de verjaardag d'r eigen zoon, dus ik had sowieso al nergens rekening mee gehouden

Jasmine schreef:Jouw schoonmoeder kiest ervoor om haar verjaardag wel te vieren, maar jullie kiezen ervoor om dan altijd op vakantie te zijn. Persoonlijk vind ik het dan normaal dat je op een ander tijdstip langs gaat.

Jij hebt ervoor gekozen je verjaardag helemaal niet meer te vieren. Natuurlijk is het dan leuk om alsnog een kaartje of een telefoontje of iets te krijgen. Om nu te zeggen, ach we zijn er nooit, dus ga ik ook niet meer naar haar toe voor haar verjaardag vind ik een beetje krom. Zij viert haar verjaardag immers wel gewoon.

Dat jouw band met jouw schoonmoeder niet erg goed is, weet inmiddels iedereen op het forum wel. Dat zij in jouw ogen weinig goed kan doen net zo. En ik ben het met je eens, af en toe komt ze best vreemd over zoals je hier over haar schrijft. Maar het is en blijft jouw schoonmoeder. Het is geven en nemen. Zij heeft haar tekortkomingen, net zoals jij die ongetwijfeld ook hebt. Dat geeft niks. Zolang je elkaar maar accepteert en respecteert. Maar zoals jij hier af en toe over haar praat, en nu ook door te zeggen dat je er klaar mee bent, vraag ik me af in hoeverre dat voor jou geldt.

Natuurlijk mag je er moe van worden, maar zucht dan een keer en laat het varen. Ze leert het toch niet.

We zijn er een aantal keren wel geweest en ik heb zelfs een vakantie een keer zo gepland dat we er nou wel eens bij waren. Toen ze een bepaalde leeftijd had bereikt had ze mijn man gevraagd om hapjes te maken aangezien ze zelf niks kan maken mbt eten. Ik had gehaktballetjes gemaakt, dat was vanuit mijzelf. Nou een bedankje kon er niet vanaf!

Ik vind het gewoon kinderachtig zo van '' jij viert het niet, dan laten wij ook niks weten''. Ik heb nu de neiging om met kerst te zeggen ''bedankt voor de kaart'', ''welke kaart'', ''kijk dat bedoel ik'', want ik ben er echt zo klaar mee!

Lennox schreef:

Caribbeanlover schreef:

Lady4 schreef:Tja, ik snap wat je bedoelt. Maar het is jouw eigen keuze geweest om je verjaardag niet te vieren, dus je kunt ze in die zin weinig kwalijk nemen. Het principe van geven en nemen gaat in dit gevalt niet echt op, vind ik.

Ja maar lees dan ook even hetgeen mbt haar verjaardag, dan snap je het misschien.

Ik zou alleen niet alles tegen elkaar gaan afwegen. Mensen zitten niet allemaal hetzelfde in elkaar, en als we allemaal hetgeen wat we geven terug zouden verwachten, wordt het ook geen gezelligere wereld. Dat ze niets van zich laten horen is inderdaad niet netjes, maar het verhaal wat jij schrijft over haar verjaardag zou je er wel los van moeten zien. Door alles tegen elkaar af te wegen bereik je alleen maar dat je jezelf de put in praat en je alleen maar meer boosheid tegen je schoonouders gaat voelen.

Maar het gaat toch nu om verjaardagen, dus doet die van haar er toch ook toe?

Lennox schreef:Jep, mijn verjaardag wel gevierd. Maargoed, mijn schoonmoeder vergeet ook gerust de verjaardag d'r eigen zoon, dus ik had sowieso al nergens rekening mee gehouden

Was zij er ook? Zo ja, dan is een kaartje daar bovenop niet echt nodig vind ik.

Caribbeanlover schreef:

Lennox schreef:Jep, mijn verjaardag wel gevierd. Maargoed, mijn schoonmoeder vergeet ook gerust de verjaardag d'r eigen zoon, dus ik had sowieso al nergens rekening mee gehouden

Was zij er ook? Zo ja, dan is een kaartje daar bovenop niet echt nodig vind ik.

Nee, ze was er niet. Deze kant op komen is een beetje teveel gevraagd geloof ik, mijn vriend en ik zijn bijna een jaar samen, wonen daarvan ook al een flinke tijd samen, en mijn vriend zou zo graag willen laten zien waar hij nou woont, maar ze wil en kan maar niet deze kant op komen. Ook met zijn verjaardag was ze er niet, en we hebben haar met Kerst gevraagd en toen zag ze ook allemaal beren op de weg. Maargoed, story of his life, helaas. Gelukkig is z'n vader al wel een paar keer geweest (zijn gescheiden). Lieve man.

Ik zou proberen om niet bij alles wat je doet (of niet doet) hetzelfde te verwachten van de ander. Als je alles op een weegschaal legt dan gaat het spontane van een kaart of een bezoekje er ook vanaf. Ik heb het afgelopen jaar zat dingen gedaan die ik allemaal niet terug heb gekregen maar dan ben ik echt niet elke keer teleurgesteld.