Ik ben er even klaar mee

Ik ben echt heel blij dat we nog een kindje krijgen en dit is de laatste keer dat ik zwanger zal zijn dus ik geniet van alle schopjes en bewegingen in m'n buik.

Maar ik heb al vanaf week 9 ofzo last van mij bekken. Tot voor kort was het wel aardig te doen met de oefeningen en fysio en ik werk niet meer. Maar het is nu weer een stuk erger geworden. Het kost echt veel moeite om op te staan, te bukken een stukje te lopen enz. Op zich zou dat niet erg zijn maar ik vind het zo rot voor mijn zoontje. We kunnen niet echt iets doen samen en mijn geduld is ook heel snel op. We zijn vandaag een dagje met z'n tweeen en ik ben het nu al zat. Als ik drie keer achter mekaar op moet staan omdat hij ergens aanzit wat niet mag dan gaat het echt niet meer.
Nou wil hij best even tv kijken en een boekje lezen maar ja de hele dag bij me op de bank zitten gaat natuurlijk niet. Gelukkig ben ik maar weinig dagen met hem alleen maar toch voel ik me schuldig en verdrietig op die dagen. Hij verdient gewoon een leuke moeder die gezellige dingen met hem doet en een beetje geduld heeft en niet een moeder die de hele dag op de bank zit.

Ik kom je gewoon even een knuffel geven. Je voelt je schuldig naar je andere kind toe en dat is erg logisch.
Maar bedenk: een zwangerschap duurt niet eeuwig (gelukkig!) en je doet het voor een goed doel.
Maar als de zwangerschap tegen zit duurt elke week lang

Kan je misschien niet aan je fysiotherapeut of huisarts vragen of je anders een bekken/ zwangerschaps band aangemeten kan krijgen? Je hebt nog aardig wat weken te gaan en als je nu al zoveel last van je bekken hebt voorspelt dat niet veel goeds natuurlijk. Het is uiteraard geen wondermiddel, maar misschien kan het wel wat verlichting brengen, in combinatie met oefeningen.

Heel veel sterkte!

Heel herkenbaar.
Bij de 2e zwangerschap had ik aardig mijn draai ondanks bekkenklachten.
Maar tijdens de 3e zwangerschap was het drama. Eerste maanden zo moe dat ik er amper voor ze was, daarna bekken en op het eind nog knallende koppijn erbij. Het is echt een periode van overleven. Maar neem nu echt jezelf in acht.
Hier tijdens de laatste zwangerschap hulp in het huishouden genomen, zodat ik meer met de jongens kon doen.

Bedankt voor jullie lieve berichtjes.

Zo'n band wat is dat precies? Ik heb wel een band van mijn vorige zwangerschap deze: http://www.anita.com/nl-nl/Kollektionen,Anita_maternity,Ontlasten_en_ondersteunen:1700_BabyBelt%C2%AE
Bedoel je zoiets? Vorige keer kreeg ik er heel erg harde buiken van maar misschien kan ik het nu nog wel een keer proberen.

Mijn man is sinds dinsdag werkloos en hoewel dat eigenlijk helemaal niet leuk is, vind ik het wel prettig omdat hij me zo wel veel meer kan helpen met alles natuurlijk. Het komt allemaal wel goed en het is alleen nog een paar maandjes volhouden.
Ik heb net heel veel knuffels en kusjes gekregen van J. , dus hij vindt me in ieder geval nog lief

Ik herken het helemaal helaas. Niet bij deze zwangerschap tot nu toe, maar bij mijn dochter had ik ook al direct last van mijn bekken. Mijn zoontje was toen pas 9 maanden en kon dus ook nog niet lopen en moest constant getild worden. Hier heeft het ertoe geleid dat hij weg was wanneer het kon, omdat ik gewoon niet voor hem kon zorgen. Ik kon hem 1x tillen en dan niet meer, ik had die kracht gewoon niet. En het is inderdaad echt supervervelend, je voelt je bijna geen moeder (had ik tenminste). Maar inderdaad fijn dat je man nu veel thuis is, hoewel de reden niet zo fijn is. Maar je kan er niks aan doen he! Je doet je best, je doet wat je kan, en je moet jezelf ook wel in acht nemen want anders ben je nog verder van huis.

Over die bekkenband, ik had die ook gekregen maar ik mocht die alleen om bij activiteiten. Nou kwam dat voor mij niet veel verder dan mijn zoontje tillen als hij thuis was en de was ophangen, meer activiteiten had ik niet. Maar vaker mocht niet omdat die spieren dan lui worden. Maar het hielp hier wel iets.

Ja mijn zoontje loopt ook nog niet, maar gelukkig klimt hij wel de trap op en kruipt hij vaak wel ergens naartoe als ik het vraag.
Ik ga af en toe nog wel even weg, bijvoorbeeld even naar een winkel maar dan moet er wel iemand mee want ik kan niet echt meer fietsen en autorijden.

Wel prettig dat je er nu (nog) geen last van hebt Arden. Hopelijk blijft het helemaal weg nu bij jou want met twee kindjes is het natuurlijk nog zwaarder.

Tania schreef:Bedankt voor jullie lieve berichtjes.

Zo'n band wat is dat precies? Ik heb wel een band van mijn vorige zwangerschap deze: http://www.anita.com/nl-nl/Kollektionen,Anita_maternity,Ontlasten_en_ondersteunen:1700_BabyBelt%C2%AE
Bedoel je zoiets? Vorige keer kreeg ik er heel erg harde buiken van maar misschien kan ik het nu nog wel een keer proberen.

Mijn man is sinds dinsdag werkloos en hoewel dat eigenlijk helemaal niet leuk is, vind ik het wel prettig omdat hij me zo wel veel meer kan helpen met alles natuurlijk. Het komt allemaal wel goed en het is alleen nog een paar maandjes volhouden.
Ik heb net heel veel knuffels en kusjes gekregen van J. , dus hij vindt me in ieder geval nog lief

Nee, deze band is echt voor je rug, maar doet niks voor je bekken. De pijn in je bekken komt doordat je bekken helften losser komen door verweking, en deze lichte verschuivingen doen pijn. Een bekkenband die duwt je bekkenhelften weer tegen elkaar, enkele voorbeelden zijn: (Een bekkenband zit dus ook echt lager op de heupen)










Maar die zou ik dan wel echt laten aanmeten, dus daarom in overleg met je huisarts of fysiotherapeut doen.

Oh die zien er anders uit inderdaad. Ik ga het overleggen met de fysio volgende keer. Bedankt voor je tip!

Kan me voorstellen dat je er even helemaal klaar mee bent. Ik heb geen tips of wat dan ook, maar wil je wel even een dikke knuffel geven!

Tania, die had ik ook inderdaad. Kreeg ik gewoon via de fysio.
Hier scheelt het ook wel dat de kinderen ouder zijn hoor. De jongste is ruim 2 en die doet alles zelf, til haar af en toe wel maar het is geen noodzaak meestal. En de oudste hoef ik zelden te tillen. Hopelijk gaat je zoontje snel lopen!

Ik had ook die onderste bij Amé, ook aangemeten door de fysio, ik had hem overigens niet teveel om ivm slap worden van je spieren.
Ik weet hoe je je voelt, ik had met Mas ook dat gevoel.

Weetjewel schreef:Ik had ook die onderste bij Amé, ook aangemeten door de fysio, ik had hem overigens niet teveel om ivm slap worden van je spieren.
Ik weet hoe je je voelt, ik had met Mas ook dat gevoel.

Nee je moet hem idd niet constant dragen en zeker ook in combinatie met oefeningen, maar op de ergste momenten kan het misschien verlichting brengen.

meis ik kan echt met je meepraten. ik ben ook zo prikkelbaar als de pest en dan daarna heb ik zo'n spijtgevoel. maar op het moment kun je dan weinig hebben door de pijn. gelukkig heb ik weinig last van me rug maar als ik haar een hoop heb moeten dragen dan heb ik s'avonds de rekening. ieder geval een dikke knuffel hopelijk helpt dat al iets

gr liesje