Biechttopic

Ik biecht op dat ik denk dat mijn vriend een soa heeft, en ik dus ook. Hij heeft alle klachten van chl.amy.dia en ik (bij nader inzien) ook een paar. Erge is dat hij het alleen van mij kan hebben (ik neem aan dat hij niet vreemd is gegaan) en ik kan het ook maar van 1 iemand hebben. Alleen is het 1.5 jaar geleden dat ik sex met hem heb gehad, kan het zolang duren voordat iemand anders besmet raakt? (mijn vriend dus, hij geeft nog niet zo lang klachten). Morgen gaat hij naar de HA, ik vind het zo kut..

Als jij denkt dat je chlamydia hebt ga dan zelf ook heel vlug naar de huisarts! Zeker als je het dan al 1,5 jaar zou hebben. Maar misschien is je vriend net zo min een lieverdje als jijzelf....

blondje1313 schreef:Als jij denkt dat je chlamydia hebt ga dan zelf ook heel vlug naar de huisarts! Zeker als je het dan al 1,5 jaar zou hebben. Maar misschien is je vriend net zo min een lieverdje als jijzelf....

Ga jij er nu vanuit dat zij wel vreemdgaat? Want ze schrijft alleen dat het 1,5 jaar geleden is dat ze sex heeft gehad met die ander. Niet dat dat tijdens hun relatie is gebeurd.

Maar ja Biechtje: volgens mij kan dat wel..zeker bij mannen omdat het niet ontzettend duidelijke klachten geeft.

blondje1313 schreef:Als jij denkt dat je chlamydia hebt ga dan zelf ook heel vlug naar de huisarts! Zeker als je het dan al 1,5 jaar zou hebben. Maar misschien is je vriend net zo min een lieverdje als jijzelf....

Ze zegt toch niet dat ze 1,5jr geleden is vreemd gegaan? Misschien had ze toen gewoon een relatie met iemand anders. Beetje voorbarige en onnodige zin.

Ik ben idd nooit vreemd gegaan, ik had toen een jaar een vaste scharrel. Mijn vriend weet dat ook. Als blijkt dat mijn vriend een soa heeft ga ik uiteraard zsm naar de dokter, maar ik ben heel erg bang dat ik het al te lang heb, net als het verhaal van een bekende forumster hier

Biechtje schreef:Ik ben idd nooit vreemd gegaan, ik had toen een jaar een vaste scharrel. Mijn vriend weet dat ook. Als blijkt dat mijn vriend een soa heeft ga ik uiteraard zsm naar de dokter, maar ik ben heel erg bang dat ik het al te lang heb, net als het verhaal van een bekende forumster hier

Als ik jou was zou ik de uitslag van je vriend niet afwachten en ook naar de huisarts gaan..!

Sorry voor mijn voorbarige conclusie, ik las de zin 'ik ga er vanuit dat mijn vriend niet vreemd is gegaan' verkeerd geloof ik. Maar dan begrijp ik eerlijk gezegd helemaal niet dat je zelf niet ook naar de huisarts bent geweest. Ik snap wel dat je bang bent voor de uitslag, want chlamydia kan echt hele nare gevolgen hebben, maar dan nog kun je het maar beter weten volgens mij.

Toch even via het biecht account aangezien er een aantal mensen van het forum bij ook op facebook hebben..
Waarschijnlijk ben ik zwanger.. En het is ontzettend welkom maar ik zit met 2 problemen..
1. Ik heb autisme, hoe groot is de kans dat de baby het dan ook heeft?
2. Ik heb een enorme cyste bij mijn milt, die moet weggehaald worden..
nu wacht ik op dit moment op de uitslag of het positief is of niet en ik ben zooo zenuwachtig!! Ik hoop het heel erg van wel en heb al een paar weken het gevoel van.. maar het zou zo ingewikkeld worden.. een cyste van dat formaat en een zwangerschap gaan bijna niet samen.. ik zit met me handen in me haar.. en hoop dat ik snel gebeld wordt voor de uitslag..
Dit wou ik even kwijt...

waarom heb je niet gewoon zelf een test gedaan? sterkte iig

Ik zit gewoon ergens mee en wil het van me afschrijven.

Vorig jaar ben ik begonnen met afvallen samen met iemand die dicht bij me staat.
We waren nog maar net begonnen of ik was al zwanger.
Natuurlijk ben ik daar blij mee, maar degene met wie ik afviel is nu al 23 kilo kwijt (we wogen beiden evenveel toen we begonnen) en ziet er zo goed uit. Krijgt complimentjes van alle kanten.
Terwijl ik alleen maar dikker en lelijker word.
Natuurlijk ben ik hartstikke blij met de baby in mijn buik. Maar waarom blijf ik verdorie die jaloerse gevoelens houden. Ik kan gewoon niet blij voor haar zijn en voel me er echt rot onder.
Terwijl ik juist hartstikke blij moet zijn. Ik heb verdorie gewoon een gezond kindje in mijn buik en dat afvallen komt wel weer.
Maar toch steekt het me dat zij al zo ver is en ik alleen maar verder van haar afdwaal in kilo's.

Het zwanger worden was trouwens een hele bewuste keuze. En omdat je nooit weet hoe lang het kan duren dacht ik dat ik wel aardig wat kilo's kwijt kon raken tot die tijd... niet dus.

Ik snap het, tuurlijk is dat moeilijk. Je had het plaatje in je hoofd van volgende zomer zie ik er zo en zo uit. Je hebt gewoon een ander plaatje in je hoofd. Het voordeel is je krijgt er een nieuw doel bij je hebt een kleintje en daarvoor wil je een gezond gewicht hebben. Houd je daar gewoon aan vast jij loopt straks te pronken met je mooie lichaam en ook nog eens met een kleintje. Heb vertrouwen in jezelf je kan het en de jaloezie is volledig te begrijpen.
Misschien moet je het er gewoon eens met haar over hebben. Zij heeft het hele traject al door gemaakt en kan misschien een hele goede steunpilaar voor je zijn straks.

Ik heb even een hele domme vraag, maar ga hem toch stellen. Als je in week 1 de pil vergeet, en 3 dagen later seks hebt gehad. Wat dan? De pil is minder betrouwbaar als je de pil in week 1 vergeet, toch?

Is na te lezen in de bijsluiter Biechtje.

Ik zou even de bijsluiter lezen inderdaad. Het is volgens mij inderdaad zo dat hij in week 1 minder betrouwbaar is.

Biechtje schreef:Ik heb even een hele domme vraag, maar ga hem toch stellen. Als je in week 1 de pil vergeet, en 3 dagen later seks hebt gehad. Wat dan? De pil is minder betrouwbaar als je de pil in week 1 vergeet, toch?

Klopt. De kans op zwangerschap is aanwezig wanneer je langer dan 12 uren later de pil alsnog hebt ingenomen. Je moet een morning-after pil slikken, wil je de kans op zwangerschap uitsluiten. Verder een week extra voorbehoedsmiddelen gebruiken.

Onlangs nog gecheckt bij mijn huisarts, want mij was precies hetzelfde overkomen.

Bedankt voor je antwoord Lady4. Ik was er al 'bang' voor inderdaad. Maar mocht het zo zijn, is het niet de planning, maar wel welkom. Ik denk dus dat we het maar zo laten en de komende week maar gewoon even voorzichtig aan moeten doen.

Minx schreef:Ik snap het, tuurlijk is dat moeilijk. Je had het plaatje in je hoofd van volgende zomer zie ik er zo en zo uit. Je hebt gewoon een ander plaatje in je hoofd. Het voordeel is je krijgt er een nieuw doel bij je hebt een kleintje en daarvoor wil je een gezond gewicht hebben. Houd je daar gewoon aan vast jij loopt straks te pronken met je mooie lichaam en ook nog eens met een kleintje. Heb vertrouwen in jezelf je kan het en de jaloezie is volledig te begrijpen.
Misschien moet je het er gewoon eens met haar over hebben. Zij heeft het hele traject al door gemaakt en kan misschien een hele goede steunpilaar voor je zijn straks.

Dank je wel voor je lieve woorden. Helaas zal zij geen goede steunpilaar zijn. Heb het er al eens met haar over gehad. En de reden dat zij snel afvalt is omdat ze weer is begonnen met roken en gewoon niet/weinig eet. Zij eet s'avonds nooit een ''normale'' maaltijd. Meestal is het of niks of een cup a soup of 1 broodje.
En het liefste zou je dat dan gewoon na willen doen, want tja het werkt.
Gelukkig weet ik donders goed dat dit niet normaal is en niet gezond natuurlijk. Maar toch ze heeft er maar wel mooi in minder dan 4 maanden 23 kilo afgekregen. Maar ja zij woont alleen niemand die op haar let.

Biechtje schreef:

Minx schreef:Ik snap het, tuurlijk is dat moeilijk. Je had het plaatje in je hoofd van volgende zomer zie ik er zo en zo uit. Je hebt gewoon een ander plaatje in je hoofd. Het voordeel is je krijgt er een nieuw doel bij je hebt een kleintje en daarvoor wil je een gezond gewicht hebben. Houd je daar gewoon aan vast jij loopt straks te pronken met je mooie lichaam en ook nog eens met een kleintje. Heb vertrouwen in jezelf je kan het en de jaloezie is volledig te begrijpen.
Misschien moet je het er gewoon eens met haar over hebben. Zij heeft het hele traject al door gemaakt en kan misschien een hele goede steunpilaar voor je zijn straks.

Dank je wel voor je lieve woorden. Helaas zal zij geen goede steunpilaar zijn. Heb het er al eens met haar over gehad. En de reden dat zij snel afvalt is omdat ze weer is begonnen met roken en gewoon niet/weinig eet. Zij eet s'avonds nooit een ''normale'' maaltijd. Meestal is het of niks of een cup a soup of 1 broodje.
En het liefste zou je dat dan gewoon na willen doen, want tja het werkt.
Gelukkig weet ik donders goed dat dit niet normaal is en niet gezond natuurlijk. Maar toch ze heeft er maar wel mooi in minder dan 4 maanden 23 kilo afgekregen. Maar ja zij woont alleen niemand die op haar let.

Nou dat wil je helemaal niet want wanneer ze weer normaal gaat eten zit het er zo weer aan. Meid draag je baby vol trots en wie weet ga je borstvoeding geven (helpt mee aan het afvallen) en daarna ga je gewoon lekker veel wandelen met je kleintje en gezond eten. Komt vast goed. Jij hebt dan strak een mooi figuur en een baby!
Is toch ook niet handig, eerst afvallen, dan aankomen door de baby en dan weer afvallen. Veel te omslachtig joh!

Haha mamsie ja je hebt gelijk.
Hopelijk ben ik gewoon weer gauw terug in properties straks
Ik wil wel borstvoeding gaan geven ja. Maar je leest ook overal dat het niet altijd zo hoeft te zijn dat je daarmee afvalt.

Ach ik had gewoon een paar baaldagen achter de rug.
En dat komt eigenlijk alleen maar door anderen. Die zeggen dat ik zo zwaar ben. Of dat ik er dik uitzie etc...
Niet leuk om te horen als je zwanger bent. Ow en dan ben ik nog maar 1,5 kilo aangekomen en al ruim over de helft.
Gelukkig is mijn man wel reuze trots op mijn buik
Beetje jammer dat ik mijzelf zo gek laat maken door anderen ik ben er gewoon gevoelig voor denk ik, maar dan kan ik echt in een dip raken bah.

Ik begrijp het hoor! Mensen denken ook wanneer je zwanger bent dat ze zulke dingen ineens mogen zeggen. Gewoon echt niets van aantrekken en je moet maar zo denken alle beauty die je nu mist gaat naar je kindje.

Dus laat je idd niet gek maken!

Heel herkenbaar hoor biechtte!

Maar om je wat moed te geven: ik kwam ook weinig aan tijdens m'n zwangerschap en zat na de bevalling gelijk een eind onder m'n startgewicht. Helaas is m'n bv mislukt maar toch val ik nog af oa omdat ik elke dag lekker een eind ga lopen.Dus ik ben dunner en heb een lief kindje erbij!

Ik biecht op dat ik bijna 'overloop', maar dit aan niemand wil laten merken.
Het wordt me gewoon bijna allemaal teveel, heb teveel aan mn hoofd/te doen.

Werken, studeren, 3 grote examens komende maand, het huishouden, de was, de boodschappen, overvolle weekenden.. Het houdt nooit op lijkt wel.
Heb deze gedachten normaal nooit, maar voel me nu echt rot.

En nu ik teruglees vind ik mezelf een zeur

Sam, ik herken het. Maar ik heb dan nog een kindje erbij en op het moment veel stress met bepaalde dingen. Mijn hoofd loopt ook over

Sam, en je vriend dan, kan hij jou niet ontzien dan in boodschappen, huishouden en de andere taken? Zodat jij je meer op de rest kunt focussen?

Wat vervelend dat je het herkent, SoT!
Heb je een idee wat je eraan wilt doen?