Biechttopic

Wat bevalt er niet aan wat je ziet? Vind je jezelf lelijk? Of vind je dat je er moe uitziet? Of...?

Het hele plaatje bevalt me niet.

Alleen mijn gezicht bezorgd mij al stress. Ik zie oneffenheden, vouwtjes, plooitjes, opbolling, rimpels. Het is obsessief aan het worden. Ik kijk weleens in de spiegel, maar dan kijk ik puur naar datgene waar ik naar moet kijken.

Het klinkt misschien als onzin, maar het is wel zo dat jij zoveel meer negatieve dingen ziet aan jezelf dan dat een ander ziet. Die ene pukkel, rimpel, litteken of andere oneffenheid is voor jou ZO'N ding, terwijl een ander het niet eens opvalt. Dat is echt zo.

Ik weet niet hoe groot het probleem voor jou is, maar als jij denkt dat het obsessief wordt, is het misschien een idee om het eens aan te kaarten ergens zodat je erover kan praten.

Dat is niet normaal nee. Zij behoort je gewoon uitleg te geven tijdens de uren die je normaal werkt.

girli schreef:Heb je mss een brief of e-mail van de examencommissie ontvangen met daarin hun uitspraak? Dan zou je die nog kunnen sturen naar de docent.

Dit zou ik ook doen, bij ons werkt dat ook zo. Zij dienen dan gewoon mee te werken aan de beslissing van de examencommissie. Bij ons is het ook gebruikelijk dat zij de uitspraak zelf toegestuurd krijgen en anders wordt er in ieder geval door de secretaris van de examencommissie contact opgenomen met de desbetreffende blokcoordinator.

Ik denk dat ik en soort van verliefd ben op iemand die ik helemaal niet ken. Ik zal het verhaal zo kort mogelijk proberen te houden.. Vorig jaar december was ik met een vriendin op een beurs, we hadden al snel door dat er veel leuke mannen rondliepen dus dat was mooi meegenomen. Op een gegeven moment zag ik een man staan, hij was echt heel leuk, ik kon alleen maar naar hem staren. Ik tikte mijn collega aan en ik was echt even van de wereld. Na een tijdje verdween hij in de menigte en ik stond daar maar, nog steeds naar hem te staren.. Ik wou achter hem aanrennen maar dat zou belachelijk zijn. Mijn vriendin tikte me ‘’wakker’’ met haar telefoon waarop zijn foto te zien was.. ‘’Hier sukkel, ik heb hem al op Facebook gevonden, even vergeten dat iedereen hier naambadges draagt?’’

Nou goed, dat was dat.. Nu wist ik dus zijn naam en hoe hij eruit zag en verder helemaal niks. Eenmaal thuis ging ik natuurlijk meteen zijn Facebook checken en dat ik doe ik nu nog steeds af en toe. Inmiddels ben ik een jaar verder en ik denk echt zo vaak aan hem, stom he? Hoe kan dat nou? Je kunt toch niet zo vaak aan iemand denken die je helemaal niet kent?

Ik wil hem gewoon, ik wil hem nu. Ik ben in staat in de bosjes voor zijn werk te gaan liggen -ik weet door facebook waar hij werkt- en hem op te wachten. Dat slaat natuurlijk nergens op maar ik voel gewoon zo sterk dat ik iets moet doen. Zou jij iets doen? Kan iemand me terugroepen naar de realiteit

Waarom zoek je dan niet gewoon contact met hem?

Waarom onderneem je niet gewoon actie? :-)

Ja okee ik snap dat dat de makkelijkste oplossing lijkt maar wat moet ik tegen hem zeggen? Hoi, jij kent mij niet en ik jou eigenlijk ook niet maar ik heb je toevallig een keer gezien en check nu al een jaar lang je facebook? hij zie me aankomen..

Ik zou het misschien iets anders brengen, maar ik zou wel iets doen, wat heb je te verliezen?

Ik weet dat jullie gelijk hebben en zou het zelf ook ieder ander aanraden maar het is zo eng als je het zelf moet doen!! Ik heb al wat op papier gezet en het ziet er best lief uit. Misschien ga ik het wel versturen, ik weet het nog niet. Zal ik het dan via Facebook doen of via de post?

Gewoon via FB doen!

Gewoon via Facebook inderdaad! Dat is lief, via de post is misschien lichtelijk... stalkerig

Zora schreef:Gewoon via Facebook inderdaad! Dat is lief, via de post is misschien lichtelijk... stalkerig

+1

Jerry schreef:

Zora schreef:Gewoon via Facebook inderdaad! Dat is lief, via de post is misschien lichtelijk... stalkerig

+1

Helemaal eens!

Zeg gewoon iets in de trant van: je lijkt me een leuke kerel, en wil je graag beter leren kennen dus dacht: voeg je toe op FB. Zoiets?

Iets wat ik gewoon even kwijt moet, maar niet onder mijn eigen naam wil doen: ik heb al een paar dagen een knobbeltje in mijn borst ontdekt en ik ben zo bang!

Gelijk de huisarts bellen!! Of heb je dat al gedaan?

Je blijft toch niet dagen in onzekerheid zitten joh. Snap dat je bang bent, maar neem aan dat je ook wilt weten of het wel of niet wat is.

Ja ik denk dat ik maandag ga bellen. Ik ga er niet voor naar de weekendarts, ik zou het zo doen hoor, maar ik heb mezelf al heel erg vaak veel te druk gemaakt, dus ik moet van mezelf in ieder geval tot maandag wachten

Nee snap wel dat je niet naar de weekendarts wil. Zou zelf dan ook tm maandag wachten. maandag morgen gelijk bellen voor een afspraak voor die dag. En hoop dat er niks aan de hand is en je je niet meer druk hoef te maken! Altijd naar als je zoiets hebt en je weet niet wacht het is. Kan goed ook een opgezette klier of iets zijn. komt er in je familie ook borstkanker voor?

Ik zou gewoon even naar de huisarts gaan aanstaande maandag. Dan weet je het zeker. Als het jou zo opvalt, zal het dat ook blijven doen tot je het zeker weet. De huisarts kan vaak al voelen of het om een ontstoken klier gaat (dan doet het vaak pijn, bij aanraking) of dat het om iets gaat waar een mammografie meer over kan zeggen. Succes

Inderdaad gewoon naar huisarts gaan. Een knobbeltje hoeft echt nog niet direct het ergste te zijn. Ik heb ook wel eens een echo gehad en daar was echt niets op te zien. Toch voelde ik (meerdere) pijnlijke knobbeltjes zitten. Het kan ook een wisselwerking van hormonen zijn.

Ikzelf heb in 2007 een knobbeltje laten controleren(na ook eerst weken te hebben doorgelopen en moest een cyclus afwachten omdat het ook een hormonending kon zijn) Toen ik door werd gestuurd voor een echo, bleek er inderdaad iets te zitten. Het was troebel van binnen dus of een cyste die ooit eens ontstoken was geweest of wat anders. Ik kreeg meteen een mammografie van beide borsten, waarop bleek dat er in de borst waar ik dat knobbeltje voelde er dieper gelegen nog 1 zat. Beide zijn aangeprikt, de een via een sneetje met een grote naald een hapje uit genomen, uit de andere is via de verdovingsnaald wat uitgezogen. Na een dag of 4/5 kreeg ik de uitslag(die juist op zaterdag bij de huisarts op de mat viel maar hij belde me wel op die zaterdagmorgen op) en bleek alles gelukkig goedaardig weefsel te bevatten.

Waarmee ik wil zeggen, laat het wel controleren, maar maak je niet te snel druk. De knobbeltjes zitten er bij mij overigens nog steeds.

Bedankt voor jullie reacties! Ik weet van mezelf dat ik me heel snel druk maak, maar aan de andere kant kan het natuurlijk ook een keer wel nodig zijn om er iets aan te doen. Ik ga maandagochtend bellen.
Die borst is ineens heel erg gevoelig, pijnlijk is een groot woord, maar ik voel het continu en zeker als ik een BH aan heb, het zit gewoon echt niet lekker. En toen ben ik dus gaan voelen en voelde ik op die plaats inderdad iets zitten. Ik hoop maar dat bhet gewoon een ontstoken kliertje is.

Gelijk laten nakijken biechtje!
Mijn beste vriendin heeft het zelfde ondergaan als diegene die boven jou reageert (justdaan als ik het goed heb?) en zij kreeg slecht bericht. Ook zij had een pijnlijke/gevoelige borst en voelde toen een knobbeltje..

Dus hup, maandag meteen bellen!