Biechttopic

Biechtje schreef:Mijn moeder heeft een huis toegewezen gekregen hier 500 meter verderop. En ik ben er NIET blij mee. Had liever dat ze aan de andere kant van het dorp ging wonen. Kan er wel om huilen. Dat betekend dat mijn broertje bij mijn zoontje op school komt. Zit er helemaal niet op te wachten dat ze zo dichtbij komt wonen.

Dat kan ik me voorstellen (mijn vriend wil dat bijvoorbeeld ook niet met zijn moeder)! Ben je bang dat ze dan te vaak over de vloer komt?

Ik heb echt ontzettend veel nare dingen thuis mee gemaakt. Mijn moeder en haar drama leven komen ineens weer heel dicht bij mijn huis, mijn leven.

@ biechtje dat is echt rot! kan je aangeven dat je broertje en zoontej niet bij elkaar in deklas komen?( geen idee qua leeftijden) en hopelijk lukt het om je je een beetje afzijdig te houden,

@Biechtje dat ongelukkig zit in relatie i.v.m. communiceren vriend.
Heel herkenbaar! Ik heb dat ook gehad en heb na bijna 10 jaar mijn relatie verbroken.
Mijn ex bloeit nu ook op en ziet er nu ook gelukkiger uit, dus ik ben blij de stap genomen te hebben want ook ik ben gelukkig (heb ook een nieuwe relatie)

Ik zou het vooral niet op gaan zoeken. Je bent al een keer de fout in gegaan, doe dat geen tweede keer. Je hebt een lieve vriend die deze pijn niet waard is! Als je serieus verder met je vriend wilt, kap dat contact met B dan per direct af!

Geen contact zoeken lijkt me. Het is nu allemaal nog te voorkomen, ga je er in mee dan haal je je de grootst mogelijke ellende op de hals. Ik snap je overigens heel goed hoor, zeker als dat niet goed afgesloten is. Maar je hebt een relatie, hij heeft een relatie, hij reageert niet op je bericht en waarom zou je met hem willen praten? Het was ongemakkelijk, dat vond hij ook, en er valt eigenlijk niet zoveel te zeggen lijkt me. Jullie hadden even wat, dat kon eigenlijk al niet, het was over, en het is al jaren over. Dat gaat niet anders of minder pijnlijk worden als je erover gaat praten.

Jullie hebben ook gelijk hoor, ik moet hem gewoon vergeten en geen contact meer zoeken. Maar het is zo moeilijk. Sinds ik hem gezien heb zijn al mijn gevoelens weer terug gekomen en ik heb steeds zo'n spijt dat ik het toendertijd niet uit heb gemaakt met mijn ex om met B. verder te gaan.

Ik weet wel dat ik het verleden niet kan veranderen, maar op de een of andere manier voel ik de drang om het met hem te bespreken, om mijn gevoelens uit te leggen. Maar inderdaad, ik moet het niet doen. Ik wil mijn huidige relatie niet verpesten en waarschijnlijk idealiseer ik B. ook heel erg in mijn hoofd. We zijn jaren verder, wie weet hoe erg hij veranderd is. Ik wilde alleen dat mijn gevoelens net zo verstandig zouden zijn als mijn hoofd..

Is ook moeilijk. Ben je blij met je relatie nu?

Bedenk dat je B waarschijnlijk enorm geidealiseerd hebt. Je had stiekem iets met hem, heel kort. Dus de kans dat dat in het echt zou werken is natuurlijk heel klein.

Eucalypta schreef:Is ook moeilijk. Ben je blij met je relatie nu?

Bedenk dat je B waarschijnlijk enorm geidealiseerd hebt. Je had stiekem iets met hem, heel kort. Dus de kans dat dat in het echt zou werken is natuurlijk heel klein.

Ja ik ben blij met mijn relatie nu, eindelijk een gelijkwaardige relatie waarin ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Al had ik dat met B. ook, maar met mijn ex niet.

Wat B. en ik hadden was trouwens niet bepaald kort, ex en ik zijn 4 jaar samen geweest en ik denk dat ik zeker 2 a 2,5 jaar daarvan iets met B. heb gehad. Dat ex daar nooit iets van heeft gemerkt zegt ook wel weer iets over zijn interesse in mij.

Kan het ook niet zijn dat je je nu af bent gaan vragen hoe het zou zijn gegaan als je toen wel voor B had gekozen?
Verder eens met Eucalypta, de kans is groot dat je iemand gaat idealiseren als je in een niet fijne relatie zit en hij je op dat moment wel kon geven wat je toen nodig had.
Met zulke dingen denk ik altijd maar heel afgezaagd dat het niet voor niks toen niks is geworden.

Biechtje schreef:

Eucalypta schreef:Is ook moeilijk. Ben je blij met je relatie nu?

Bedenk dat je B waarschijnlijk enorm geidealiseerd hebt. Je had stiekem iets met hem, heel kort. Dus de kans dat dat in het echt zou werken is natuurlijk heel klein.

Ja ik ben blij met mijn relatie nu, eindelijk een gelijkwaardige relatie waarin ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Al had ik dat met B. ook, maar met mijn ex niet.

Wat B. en ik hadden was trouwens niet bepaald kort, ex en ik zijn 4 jaar samen geweest en ik denk dat ik zeker 2 a 2,5 jaar daarvan iets met B. heb gehad. Dat ex daar nooit iets van heeft gemerkt zegt ook wel weer iets over zijn interesse in mij.

Oh ja, ik snap je wel. Maar dat is natuurlijk niet 'echt'. Ik heb dat zelf ook een jaar gehad, naast mijn huidige relatie. En hoe fantastisch dat ook leek, het had natuurlijk niets te maken met een echte relatie. En was in een echte relatie ook finaal misgegaan. Want je hebt het niet over dagelijkse dingen als 'heb je nu wéér de was niet gedaan' of 'joh, moet je nu alweer uit?", maar alleen over leuke dingen of lekker je 'gevoelens delen' en elkaar steunen enzo. Maar echt hard werken en een relate is het natuurlijk niet.

Nee dat is ook zo Euc!

Mermaid, ik denk inderdaad dat ik er nu over aan het mijmeren ben hoe het had kunnen zijn als ik een andere keuze had gemaakt. Ik ben blij met jullie reacties, ik was al bang om veroordeeld te worden omdat ik ben vreemdgegaan.

Voor nu moet ik gewoon geen contact meer zoeken. Toch zit het me wel dwars dat deze gevoelens zo makkelijk terug zijn gekomen terwijl ik zo gelukkig dacht te zijn met mijn vriend. Ik vraag me wel eens af of ik wel geschikt ben voor een monogaam leven.

Biechtje schreef:Nee dat is ook zo Euc!

Mermaid, ik denk inderdaad dat ik er nu over aan het mijmeren ben hoe het had kunnen zijn als ik een andere keuze had gemaakt. Ik ben blij met jullie reacties, ik was al bang om veroordeeld te worden omdat ik ben vreemdgegaan.

Voor nu moet ik gewoon geen contact meer zoeken. Toch zit het me wel dwars dat deze gevoelens zo makkelijk terug zijn gekomen terwijl ik zo gelukkig dacht te zijn met mijn vriend. Ik vraag me wel eens af of ik wel geschikt ben voor een monogaam leven.

Kan het ook niet zijn dat je gewoon een zwak voor die persoon hebt?

Ik word morgen mijn huis uitgezet als ik niet een x-bedrag betaal. Ik ben wanhopig, kan nergens heen, heb geen geld en weet niet wat ik moet doen.

Het lijkt me dat dat niet heel plotseling komt? Neem aan dat je eerst meer kansen hebt gehad om het te betalen? Heb je geen ouders die je kunnen helpen? Is er geen betalingsregeling oid te treffen (neem aan dat je niet betaald hebt?).........

Ik heb een betalingsregeling, die heb ik 1 keer niet na kunnen komen, daarna hebben ze dat, zonder mijn medeweten gestopt en nu loop ik drie maanden 'achter' Ik weet dit net een uurtje.

Ik heb niemand die me kan helpen, mijn ouders heb zelf zware schulden en ik kan ook niet bij ze terecht.

Biechtje schreef:Ik heb een betalingsregeling, die heb ik 1 keer niet na kunnen komen, daarna hebben ze dat, zonder mijn medeweten gestopt en nu loop ik drie maanden 'achter' Ik weet dit net een uurtje.

Kan je dit aantonen? Want het lijkt me niet dat ze dat zomaar mogen stopzetten?

Heb je geen ouders of andere familie die je willen helpen door geld aan je te lenen?

Maar je weet al langer dat je meer dan 1 maand achter loopt dan, lijkt me? Heb je er dan niet achteraan gebeld, dat het gestopt is? Wel klote dat je niemand hebt die je kan helpen. En als je erover belt dan, valt er niet nog wat te regelen? Het lijkt me niet dat ze je 'zomaar' je huis uit zullen zetten...?

Ik wacht trouwens nog op een ontzettend groot geldbedrag, maar daar wil de woningbouw niet op wachten, ook al hebben ze schriftelijk bewijs dat het geld er aan komt.

Dat ik 1 maand achterliep weet ik zelf ook nog maar net, ben de hele ochtend al aan het rondbellen en vragen. Een uurtje geleden heb ik gehoord dat ik er morgen uit moet en dat ik mijn persoonlijke spullen moet pakken en van de rest afstand moet doen.

Hoe hoog is het bedrag?

2500 euro en van de belastingdienst krijg ik 2700 euro terug.
Een enorm bedrag dus, van beide.