Biechttopic

Rush schreef:Jullie hebben het wel over zulke dingen, maar nu is het ineens gênant? Ik snap niet waar je je druk om maakt.

Eens met Rush. Waarom schaam je je er nu ineens voor terwijl je het normaal wel met elkaar bespreekt?

Omdat open er over praten en zogezegd betrapt worden toch wel anders voelt. Ik schaam me nu gewoon merk ik. Vind het ook wel een beetje een suf Biechtje, maar ik moest het even kwijt. Hoop gewoon toch dat ie het niet gezien heeft.

Gewoon eerlijk zijn wanneer hij er naar vraagt. Op het moment zelf voelt het misschien even heel erg 'betrapt', maar achteraf is het toch eigenlijk iets heel normaals.

Ik vind het flauw dat hij er de hele tijd opmerkingen over maakt en niet gewoon kan doen alsof hij het niet gezien heeft.

Susan schreef:Ik vind het flauw dat hij er de hele tijd opmerkingen over maakt en niet gewoon kan doen alsof hij het niet gezien heeft.

Inderdaad.

Antibes schreef:

Susan schreef:Ik vind het flauw dat hij er de hele tijd opmerkingen over maakt en niet gewoon kan doen alsof hij het niet gezien heeft.

Inderdaad.

Hier ben ik het dan ook wel weer mee eens. En als je dan zo nodig wilt laten weten dat je het gezien hebt, zeg het dan ook gewoon.

Als hij het gezien heeft vind ik inderdaad ook dat hij het best even tegen je kan zeggen/aan je kan vragen. Als jullie van elkaar weten dat jullie dat wel eens doen is er toch niks aan de hand.

Ik snap ook niet dat 'ie daar dan opmerkingen over maakt. Ik vind dat je je echt niet meer hoeft te schamen. Volgens mij vinden heel veel mannen het juist spannend/opwindend als ze nu daadwerkelijk gezien hebben dat hun vriendin/vrouw masturbeert. En daarbij: wees blij dat je vriend binnenkwam lopen en niet iemand anders

Ik begin steeds meer te twijfelen aan mijn relatie. Ik vraag me echt af gaat hij me gelukkig maken en kan ik volledig mezelf zijn. Vorig jaar hebben we een moeilijke periode gehad waarna het weer beter ging.
Nu komt er net een vriend van mijn broertje binnen die aan mij vroeg of mijn vriend er niet was. Nou nee want hij is hier eigenlijk nooit. Dus ik sms mijn vriend dat B wel nieuwsgierig naar hem was. Krijg ik een hele koele reactie terug, met de strekking van de vriendjes van je broertje interesseren me niet. En dan is mijn eerste reactie gelijk nee, net als mijn familie.
We zouden kerstavond met zijn allen naar het café gaan en dan weet hij het altijd zo te draaien dat hij toch wat anders heeft. En ergens vraag ik me af of ik daar gelukkig van word. Het is heel vaak ik wil dit niet of dit wel en ik heb me maar aan te passen. Ik weet dat de band met schoonouders niet altijd goed is maar er is compleet geen interesse in. Het lijkt of hij ooit besloten heeft ik heb daar geen zin in en daarmee was het klaar.

Hm, ik herken het wel van een paar jaar geleden. Mijn vriend was niet geïnteresseerd in mijn vrienden en wilde niet uit en biertje drinken enz. Daardoor kreeg ik ook een rotgevoel over onze relatie. Hier is het uiteindelijk goedgekomen en wonen we ook samen in de woonplaats waar ik al woonde en is die klik met mijn vrienden helemaal goed gekomen.

Misschien kun je eens je vriend vragen waarom hij nooit komt en proberen uit te leggen dat je dat vervelend vindt en dat het je een rotgevoel geeft. Zijn jullie al lang samen? Kent hij jouw familie/vrienden goed? Of voelt hij zich misschien ongemakkelijk in jouw omgeving?

In het begin was het echt niet zo'n probleem. We zijn nu 2,5 jaar samen en ik begin me er steeds meer aan te ergeren. Ook in het feit dat alles qua financiën op de weegschaal moet. Ik heb laatst met zijn auto een aanrijding gehad. Het geld er van heb ik hem netjes terug gestort. Het exacte bedrag zou hij nog opzoeken. Dat duurde me te lang dus ik heb dat maar betaald. Bleek ik 2 euro te weinig betaald te hebben. En daar kan hij dan ook over door zeuren. Ik ben daar gewoon zo klaar mee. Een beetje interesse in mij mag wel.

Net een heel gesprek met mijn vader gehad. Die zegt ook je moet het zelf beslissen dat kunnen wij niet voor je doen.

Mijn moeder gaat onder beschermingsbewind komen omdat ze absoluut niet met geld om kan gaan naar het extreme toe.
Ik heb heel weinig tot geen contact met haar door heel veel redenen maar dit is er ook eentje van.

Nu kreeg ik van haar een berichtje dat ze dus onder toezicht komt te staan en dat ze mijn adres en postcode nodig heeft omdat er iets rechterlijk vastgelegd moet worden.

Ik heb al het een en ander opgezocht maar ik begrijp niet waarom ze mijn toestemming moet hebben en waarom ik mijn gegevens moet geven. Ze zegt dan komen jullie straks niet met zorgen als mij iets overkomt. Ik geloof er geen bal van want ze licht altijd de boel op om maar aan meer geld te kunnen komen!!

Iemand die hier iets van weet en of verstand van heeft om mij te adviseren?

Ik wil er het liefst helemaal buiten blijven en zo min mogelijk contact hebben met haar en haar geldzaken want straks gaan ze mijn spaargeld nog aanspreken.

Ik zit er aan te denken om nu al afstand te gaan tekenen van haar of kan dat nu nog niet en dat wordt zeker een duur grapje?

groetjes biechtje

Ik zou haar gewoon vragen waar ze die gegevens voor nodig heeft en n.a.v. haar antwoord beslissen of je je gegevens wilt geven of niet.

Biechtje waarvan de moeder onder beschermingsbewind komt; ik heb er totaal geen verstand van maar het lijkt mij als zij die gegevens écht ergens voor nodig heeft, degene die haar in dit proces begeleidt die gegevens wel bij jou op kan komen vragen. Dus als je het niet ziet zitten om je moeder die gegevens te geven (wat ik me goed kan voorstellen als ze de boel vaker oplicht en ze je niet duidelijk uit kan leggen waar ze ze voor nodig heeft) zou ik dat aangeven en zeggen dat degene die haar begeleidt jou kan benaderen maar je dan ook graag wilt weten waarvoor de gegevens precies gebruikt gaan worden, wat dat voor gevolgen heeft voor jou, enzovoorts.

Ze liegt dus normaal alles aan elkaar dat is het probleem dus vragen heeft niet echt zin. Heb het al gevraagd dan zegt ze voor toestemming om in dat systeem te komen. Ik vind het allemaal niet echt te vertrouwen.

He is al erg genoeg dat alle kosten als ze dood gaat op mij komen omdat ze geen verzekering heeft. Mijn zusje heeft niks en haar vriend dus dan komen ze automatisch bij mij aankloppen en ik ben dan verplicht om dat te gaan betalen. Dit vind ik echt een heel erg probleem want dat is duur en gaat heel mijn spaargeld van mij en mijn man eraan. Hoe ik het allemaal lees kan ik hier niet onder uitkomen ook al teken je afstand.

Het rare is ze weet mijn adres en postcode dus gewoon dus ik kan haar geloof ik op deze manier ergens toestemming voor geven. Waarom moet ik het in een bericht opnieuw geven? ze kan het toch gewoon opgeven als ze het weet?

Ik vind het moeilijk om nu ineens contact met haar te hebben uit het niks en dan ook om zoiets dus moeilijk om nee te zeggen of iets dergelijks.

Ik zou tegen haar zeggen dat haar bewindvoerder contact met je op mag nemen. Die kan het je vast allemaal wel uitleggen mocht het nodig zijn.

Biechtje schreef:In het begin was het echt niet zo'n probleem. We zijn nu 2,5 jaar samen en ik begin me er steeds meer aan te ergeren. Ook in het feit dat alles qua financiën op de weegschaal moet. Ik heb laatst met zijn auto een aanrijding gehad. Het geld er van heb ik hem netjes terug gestort. Het exacte bedrag zou hij nog opzoeken. Dat duurde me te lang dus ik heb dat maar betaald. Bleek ik 2 euro te weinig betaald te hebben. En daar kan hij dan ook over door zeuren. Ik ben daar gewoon zo klaar mee. Een beetje interesse in mij mag wel.

Net een heel gesprek met mijn vader gehad. Die zegt ook je moet het zelf beslissen dat kunnen wij niet voor je doen.

Ik heb de rest even niet gelezen maar sorry als ik zo'n kerel had die kon van mij mooi gaan fietsen.
Dat het in het begin van een relatie voorkomt oke (de financiën delen dan) maar kom op zeg ! En al helemaal als hij zeik om 2 euro gaat maken. Wat een lapzwans.

Ja inderdaad, altijd dat eeuwige alles op de weegschaal gooien. Ik verdien nou eenmaal veel minder maar ja heb ook nog geen werk gevonden. Ben in september afgestudeerd. Wat verwacht hij dan. Na twee jaar heeft hij ook nog geen baan gevonden in zijn afstudeerrichting. En ik heb al wel korte projecten gedaan. Dat gezeur van na een jaar ben je niets meer waard.
Denk dat ik er wel zo ongeveer uit ben. Maar ja als ik dan tegen over hem sta weet ik het nog niet.

Biechtje schreef:Ik vind het moeilijk om nu ineens contact met haar te hebben uit het niks en dan ook om zoiets dus moeilijk om nee te zeggen of iets dergelijks.

Ik weet dat de stichting die mijn schoonmoeders geld beheerde, heeft gezorgd dat er ook een begrafenispolis bestond dus zijn we er zonder kleerscheuren vanaf gekomen bij het overlijden van mijn (stief)schoonvader. Als het goed is, zorgt zo'n stichting of bewindvoerder voor alle noodzakelijke lasten en leeft je moeder op het "zakgeld" dat ze krijgt. Mijn ervaring is daar wel goed mee eigenlijk. Sterker nog, bij de biologische schoonvader was er zelfs sprake van een nieuwe spaarpot sinds dat hij bij een stichting zat.

Ik zou ook geen contact met haar opnemen als je daar geen behoefte aan hebt. Weet je wie de bewindvoerder is? Ik zou anders daar gewoon direct contact mee opnemen. Als jij je moeder kent als iemand die liegt om aan geld te komen, zou ik haar zeker niet zomaar gegevens geven en misschien onbewust ergens mee akkoord gaan.

Sterkte hiermee!

Biechtje schreef:Mijn moeder gaat onder beschermingsbewind komen omdat ze absoluut niet met geld om kan gaan naar het extreme toe.
Ik heb heel weinig tot geen contact met haar door heel veel redenen maar dit is er ook eentje van.

Nu kreeg ik van haar een berichtje dat ze dus onder toezicht komt te staan en dat ze mijn adres en postcode nodig heeft omdat er iets rechterlijk vastgelegd moet worden.

Ik heb al het een en ander opgezocht maar ik begrijp niet waarom ze mijn toestemming moet hebben en waarom ik mijn gegevens moet geven. Ze zegt dan komen jullie straks niet met zorgen als mij iets overkomt. Ik geloof er geen bal van want ze licht altijd de boel op om maar aan meer geld te kunnen komen!!

Iemand die hier iets van weet en of verstand van heeft om mij te adviseren?

Ik wil er het liefst helemaal buiten blijven en zo min mogelijk contact hebben met haar en haar geldzaken want straks gaan ze mijn spaargeld nog aanspreken.

Ik zit er aan te denken om nu al afstand te gaan tekenen van haar of kan dat nu nog niet en dat wordt zeker een duur grapje?

groetjes biechtje

Ik werk bij een beschermingsbewind kantoor en degene die onder bewind gesteld moet worden, moet invullen welke familieleden ze heeft (zoals ouders, broers, zussen en kinderen). Deze mensen moeten dan een akkoordverklaring invullen en ondertekenen om aan te geven dat ze akkoord gaan met het beschermingsbewind. Voor de rest wordt er niets met deze informatie hebben.
Een beschermingsbewindvoerder zal nooit aanspraak doen om de gelden van familieleden. Het bewind wordt alleen uitgesproken over de financiële middelen van je moeder. Zij verliest dus al het zeggenschap over haar geld.

Er kan jou dus financieel niets gebeuren. Mocht je echt niet willen tekenen, kan je moeder een verklaring opstellen dat ze wenst dat haar kinderen niet betrokken worden in de situatie en dat een akkoordverklaring dan ook niet te verkrijgen is. De meeste rechtbanken gaan hier wel mee akkoord.

Biechtje schreef:Ze liegt dus normaal alles aan elkaar dat is het probleem dus vragen heeft niet echt zin. Heb het al gevraagd dan zegt ze voor toestemming om in dat systeem te komen. Ik vind het allemaal niet echt te vertrouwen.

He is al erg genoeg dat alle kosten als ze dood gaat op mij komen omdat ze geen verzekering heeft. Mijn zusje heeft niks en haar vriend dus dan komen ze automatisch bij mij aankloppen en ik ben dan verplicht om dat te gaan betalen. Dit vind ik echt een heel erg probleem want dat is duur en gaat heel mijn spaargeld van mij en mijn man eraan. Hoe ik het allemaal lees kan ik hier niet onder uitkomen ook al teken je afstand.

Volgens mij is de toekomstig beschermingsbewindvoerder verplicht een uitvaartverzekering af te sluiten (mits hier de financiële middelen voor zijn). Voor iedere cliënt die wij hebben wordt een uitvaartverzekering afgesloten als ze het kunnen betalen. Een bedrag van 4000 euro voor uitvaartverzekering is voldoende voor een minimale uitvaart. Je kunt ook te zijndertijd contact opnemen met de beschermingsbewindvoerder en vragen of ze een uitvaartverzekering voor je moeder willen afsluiten zodat jij niet met de kosten komt te zitten.
Tevens kun je bij overlijden van je moeder afstand doen van de erfenis, enig nadeel is dat als je recht vervalt. Je mag dus ook geen spullen uit huis halen.

Oeps, ik ben al bijna 2 jaar niet bij de tandarts geweest. (Oke, tussendoor nog even voor het trekken van een verstandskies) Nu kreeg ik wat klachten en toen kwam ik tot de conclusie dat het al zo lang geleden is. Nu doe ik het in mijn broek, straks mankeer ik vanalles! Ieder jaar neem ik me voor om vaker en sneller te gaan maar ja.. Naar de tandarts gaan, hoe aardig die man ook is, is nou niet bepaald mijn hobby.

Sogood ik zou echt gaan! Ik was ook doodsbang van de tandarts, maar ben blij dat ik uiteindelijk de stap heb gezet. Als je langer wacht wordt die drempel alleen maar hoger, en misschien moet er dan wel nog meer gebeuren.. Sterkte!

Jaaa, de afspraak is al gemaakt. Gewoon dom uitstelgedrag.