Biechttopic

Nou dat is al helemaal geen reden om je te schamen!
Hij heeft twee dingen niet goed gedaan: iemand een hoer noemen en jou slaan. Kan jij niks aan doen, ik vind het zelfs knap van je dat je er over bent begonnen.

Ik denk niet dat je zoiets over jezelf uit kunt roepen hoor...

Toch eventjes onder het biechtaccount...

Ik heb hele lieve ouders en ik heb echt een hele goede inbezorgde jeugd gehad. Mijn ouders zijn echt alles voor me en ik ben echt zo ontzettend bang voor dat ene telefoontje of bezoekje. Dat ze komen vertellen dan een of mijn beide ouders zijn overleden. Ik heb er al heel wat maanden nachtmerries van en ik word gewoon misselijk en verdrietig als ik er alleen maar aan denk. Misschien is mijn band met mijn ouders ook wel té. Ik zie ze 2 keer in de week en ze passen ook 1 dag in de week op op ons kindje. Nu dacht ik als ik nu mijn eigen gezin heb het misschien wel minder zou worden. Maar het is alleen maar meer geworden! Het liefst bel ik mijn ouders iedere dag wel op en kom ik 5 keer per week daar op visite. Die 2 mensen zijn naast mijn kindje en mijn man gewoon alles voor me. Ik kan me gewoon geen leven zonder hun voorstellen.

Ik weet nu niet zo goed wat ik met deze biecht wil maar ik ben benieuwd of meer meiden dit voelen bij hun ouders. En of ik hier iets aan moet doen? Bijv. naar een psycholoog? Want wat als ik dat telefoontje of bezoekje dit jaar al krijg? Dan weet ik gewoon echt niet hoe ik ga reageren en ik er ooit nog wel overheen kom

Bezorgd-over-ouders-biechtje, is er een gegronde reden waarom je zo bang bent ze te verliezen? Hebben ze een slechte gezondheid, zijn ze ziek? Of al oud? Of heb je in het verleden iets met je ouders meegemaakt dat je ze bijna kwijtgeraakt bent?

Mocht bovenstaande niet zo zijn, dan zou je eens kunnen proberen wat meer afstand van je ouders te nemen, dus wat minder vaak op bezoek komen, wat minder vaak bellen en kijken hoe dat gaat. Misschien dat je ze dan wat beter los kunt laten.

Ik herken het wel een beetje hoor. Niet in die zin dat ik bang ben dat ze overlijden, maar wel dat ik bang ben dat het niet goed met ze gaat. En helemaal nu mijn ouders in scheiding liggen. Ik heb nachten wakker gelegen om dingen die mijn ouders aangaan en waar ik rationeel gezien helemaal geen invloed op heb. Afstand nemen helpt bij mij dan wel goed. Ik kan alles dan wat beter relativeren en ben minder bezorgd.

Nee ze zijn beide gezond en onder de 60 jaar. Maar toch het idee dat ik ze ooit zal moeten afgeven maakt me gewoon bang. Wat dat moment gebeurd hoe dan ook een keer.

Ik heb dat een poosje volgehouden dat ik minder op bezoek kwam maar dan denk ik weer nu moet ik er gewoon zo veel mogelijk van genieten want nu zijn ze er juist nog.

Bezorgd over ouders Biechtje; ik herken het wel. Ik heb ook een hele sterke band met mijn ouders en mijn ouders hebben ook heel veel voor mij gedaan het laatste jaar.

Als ik dan in de omgeving hoor van mensen in dezelfde leeftijd die overlijden vliegt het mij ook wel eens aan en word ik heel bang. Meestal zakt dat na een paar dagen weer af, maar ik denk er wel vaak aan. Ik zou ook niet weten waar ik het zoeken moet.

Ik kan je verder dan ook geen tips geven. Maar ik herken het in ieder geval wel.

Biechtje, ik heb hetzelfde als jij. Maar dan wel minder overheersend. Als ik er alleen al aan denk...

Biechtje schreef:Nee ze zijn beide gezond en onder de 60 jaar. Maar toch het idee dat ik ze ooit zal moeten afgeven maakt me gewoon bang. Wat dat moment gebeurd hoe dan ook een keer.

Ik heb dat een poosje volgehouden dat ik minder op bezoek kwam maar dan denk ik weer nu moet ik er gewoon zo veel mogelijk van genieten want nu zijn ze er juist nog.

Er is ook niks mis mee als je wilt genieten van het gezelschap van je ouders en het is alleen maar mooi als jullie zo'n sterke band hebben, maar het zou je leven niet moeten gaan overheersen, zodanig dat je er last van krijgt. Eigenlijk is dat niet nodig. En misschien realiseer je je dat wel, maar ja, als je nou eenmaal dat gevoel hebt..

Ik wil opbiechten dat mijn zusje doelbewust naaktfoto's van haar vriendin op Twitter heeft gezet. Geen re-tweet of wat dan ook. Nee, echt zélf er op gezet. En iedereen er op attent maken en beloven aan meer mensen de foto's te sturen. Ik walg er gewoon van, het meisjes in kwestie is pas 14. Mentaal niet heel sterk, paar weken terug heeft ze een zelfmoordpoging gedaan. En dan al die reacties van iedereen, van uitlachen tot hopen dat ze nu echt zelfmoord pleegt. Verschrikkelijk. Ik wil mijn zusje niet eens zien nu.
Weet niet wat ik hier mee wil, gewoon even van me afschrijven denk ik.

Bah wat een rotstreek biechtje! Heb je je zusje er al op aangesproken? Mag hopen dat ze de foto's al verwijderd heeft?

Wat een walgelijke rotstreek. Wil ze haar "vriendin' nu daadwerkelijk dood hebben? Want dit lijkt me wel weer een "soort reden" voor haar 'vriendin" om nog een poging te doen. Ik zou eens even heel goed met je zusje gaan praten. Zij kán echt geen vriendin zijn van dat meisje als je zoiets doet, en helemaal niet als iemand zo labiel is.

Nee, ik heb haar nog helemaal niet gesproken. Dat wil ik ook niet. Kreeg het vanmorgen te horen van mijn vader. De vader van dat meisje is een vriend van mijn vader en die belde gisteravond laat overstuur op. Toen is hij langsgekomen en is mijn zusje uit bed gehaald en beweerde ze dat het een re-tweet was en dat ze er niks mee bedoelde. Van haar Twitter is alles verwijderd. Maar er zijn talloze sites waar ze nog te vinden zijn. En het erge is; mijn zusje is de aanstichtster, zíj heeft het allemaal in gang gezet.
Er zijn nu al mensen die haar hetzelfde toewensen op Twitter en nu hangt ze het zielige meisje uit, maar ik heb totaal geen medelijden met haar.

Jee wat heftig zeg!
Hoe oud is je zusje?

Ze is 13 en een kreng. Ik weet dat ze geen lieverdje meer is, maar dit had ik echt nooit verwacht.

Gelooftb je vader dat het een re-tweet is of weet hij dat ze de aanstichtster is?

Hij weet het nu wel, we hebben alles terug kunnen vinden van wat ze had verwijderd. Dus ze heeft nu, gelukkig, geen poot meer om op te staan. Als er aangifte wordt gedaan door dat meisje en haar ouders is ze de lul en mag ze blij zijn als ze er met een taakstraf vanaf komt.

eerlijk gezegd hoop ik dat ze aangifte doen, leert ze er misschien van. Bah

Ik ook hoor, heb totaal geen medelijden met mijn zusje. Ik ken dat meisje ook al vanaf dat ze vier is. Heb de foto's ook gezien vanmorgen vroeg al. Toen waren ze al van Twitter af, maar ik heb ze teruggevonden.

Maar jullie hebben geen idee of ze aangifte gaan doen? En hoe zij jouw ouders eronder? En je zusje?
Lekker wat vragen...

Ik vind het zó erg wat ik mijn omgeving momenteel aandoe.

Wat doe je ze aan dan? En waarom, als je het zo erg vindt voor ze?

Dat weet ik niet, ik kan alleen maar hopen dat ze het wel doen natuurlijk.
En mijn ouders willen niet eens meer met haar praten geloof ik. Dit gaat elke fatsoensnorm te boven natuurlijk.

Mijn man is er nu heen om te praten met mijn vader trouwens, ik hoor het allemaal precies als hij thuis komt.

Ja, opzich ook wel logisch. Ik hoop voor jullie dat er aangifte tegen haar gedaan wordt, zodat ze ervan leert (hopelijk).
En dat het meisje er ook weer bovenop komt.

Jemig wat een rotstreek zeg. Ik zou ook echt pissed zijn op mijn zusje (ik heb er geen, maar ik kan me je woede echt zo voorstellen).

Ik vraag me alleen af of er aangifte gedaan kan worden? Je zusje is minderjarig en ik neem aan dat ze 'vrijwillig' aan die foto's gekomen is? Of zijn ze stiekem genomen o.i.d. Dat gaat het wel heel ver.

Nou, ik denk dat er wel aangifte gedaan kan worden, als ik het goed heb uitgezocht zijn er gozer van boven de 18 die het gere-tweet hebben en hebben aangespoord tot zelfmoord.
En, maar misschien denk ik dan wel te ver door hoor. Maar het kan ook zo zijn dat dat meisje die foto's onder dwang heeft gemaakt en moeten sturen. Naar een of andere jongen, die het dan vervolgens naar mijn zusje heeft gestuurd en dat zíj ze dan weer op Twitter heeft gezet. Het blijft allemaal gissen nu.

Foto-biechtje, wat een walgelijk lage streek van je zusje zeg. Ik heb er geen woorden voor. Wat ik wel erg fijn vind om te lezen, en daar wil ik jou en je familie voor complimenteren, is dat julloe het zo serieus nemen. Dat jullie je zusje en dochter niet de hand boven de hoofd houden maar het haar ontzettend kwalijk nemen. Ik hoop van harte, vooral voor het meisje in kwestie, dat dit allemaal met een sisser afloopt.

Omgeving-biechtje, wil je er iets over kwijt?