Biechttopic

Dat is een goede, Pluto.

Misschien heb ik teveel gezocht in het zwart/witte, maar er is natuurlijk ook een gedeelte grijs. We hebben namelijk geen ruzie, we groeten en praten gewoon in de supermarkt of bij mijn vader, maar komen niet meer bij elkaar op visite. En dat laatste zou ik toch wel graag zien veranderen. Want als ik anderen dan zie/hoor over hun broers en zussen, dan denk ik altijd; Had ik dat ook maar weer.

Pluto, hij is wel degelijk onderdeel van het verhaal. Het gaat mede om hem. Maar dat mocht hijzelf niet weten. Maar dat maakt ook niet uit voor het gevolg. Ik wil namelijk niets vertellen. En had het idee het te moeten vertellen. Maar ik kan nog kiezen voor het deeltje grijs.

Dat is dan toch al een begin. Als je elkaar wel spreekt. Ga gewoon wat vaker proberen af te spreken, en als het ter sprake komt kan je altijd aan geven dat je zijn vragen best wil beantwoorden. Maar dat je hem mist en het belangrijkste vind dat jullie meer contact krijgen.

Maar jouw moeder kan toch niet voor jou bepalen wat je wel of niet tegen je broertje zegt? Zij kan dat destijds wel hebben gezegd, maar je maakt zelf uit of je je daaraan houdt of niet. Dus als jij met je broertje wil praten en jouw kant van het verhaal wil vertellen dan ben je daar vrij in.

Susan, het is nooit in mij opgekomen om destijds mijn mond voorbij te praten. Want aan mijn uitspraken hingen consequenties. Ze had zichzelf compleet ingedekt. En eerlijk gezegd was ik nogal bang. Dat is ook de reden waarom ik nu ervoor kies om mijn mond te houden. En hoop dat het kaartenhuis vanzelf in elkaar zakt.

Ik voel me zo slecht..

Biechtje schreef:Susan, het is nooit in mij opgekomen om destijds mijn mond voorbij te praten. Want aan mijn uitspraken hingen consequenties. Ze had zichzelf compleet ingedekt. En eerlijk gezegd was ik nogal bang. Dat is ook de reden waarom ik nu ervoor kies om mijn mond te houden. En hoop dat het kaartenhuis vanzelf in elkaar zakt.

Als je hoopt dat het kaartenhuis in elkaar zakt, waarom dat er niet zelf een schop tegenaan geven? Ik heb het idee dat je graag contact wilt met je broertje. Ik denk dat de stap alleen maar groter wordt, hoe langer je wacht.

Als je wilt dat ik je niet quote, moet je even zeggen! Dan haal ik het voor je weg.

Biechtje schreef:Ik voel me zo slecht..

waarom?

Harrison schreef:

Biechtje schreef:Ik voel me zo slecht..

waarom?

Ik twijfelde of ze dezelfde persoon was als het biechtje daarboven, maar idd, waarom?

Ik wil kerst liever zonder mijn vriend erbij vieren, maar heb het gevoel dat ik dat niet kan maken.

Biechtje schreef:Ik wil kerst liever zonder mijn vriend erbij vieren, maar heb het gevoel dat ik dat niet kan maken.

Waarom wil je dat?

Maple schreef:

Harrison schreef:

Biechtje schreef:Ik voel me zo slecht..

waarom?

Ik twijfelde of ze dezelfde persoon was als het biechtje daarboven, maar idd, waarom?

Ik ben niet dezelfde persoon als hierboven. Maar ik zit heel slecht in mijn vel. Ik ben op dit moment aan het afstuderen en dat is heel zwaar. Het maakt me verschrikkelijk onzeker en ik twijfel aan alles. M'n vriend heeft het van de week uitgemaakt (om een andere reden) en ik mis hem enorm. Juist nu heb ik hem zo nodig. Heb eigenlijk alles de afgelopen weken opgekropt en nu gaat dat niet meer..

Nyah schreef:

Biechtje schreef:Ik wil kerst liever zonder mijn vriend erbij vieren, maar heb het gevoel dat ik dat niet kan maken.

Waarom wil je dat?

Dat vraag ik me ook af, en hoelang zijn jullie samen?

Biechtje schreef:

Maple schreef:

Harrison schreef:

Biechtje schreef:Ik voel me zo slecht..

waarom?

Ik twijfelde of ze dezelfde persoon was als het biechtje daarboven, maar idd, waarom?

Ik ben niet dezelfde persoon als hierboven. Maar ik zit heel slecht in mijn vel. Ik ben op dit moment aan het afstuderen en dat is heel zwaar. Het maakt me verschrikkelijk onzeker en ik twijfel aan alles. M'n vriend heeft het van de week uitgemaakt (om een andere reden) en ik mis hem enorm. Juist nu heb ik hem zo nodig. Heb eigenlijk alles de afgelopen weken opgekropt en nu gaat dat niet meer..

Wat vervelend zeg . Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen want het is gewoon echt heel rot. Afstuderen is heel stressvol en dan ook nog eens een verbroken relatie, dat maakt het allemaal niet makkelijker. Heel veel sterkte! Ik hoop dat je je nog enigszins kunt concentreren en wat afleiding vindt in het afstuderen.

Biechtje schreef:Susan, het is nooit in mij opgekomen om destijds mijn mond voorbij te praten. Want aan mijn uitspraken hingen consequenties. Ze had zichzelf compleet ingedekt. En eerlijk gezegd was ik nogal bang. Dat is ook de reden waarom ik nu ervoor kies om mijn mond te houden. En hoop dat het kaartenhuis vanzelf in elkaar zakt.

Ik zie het niet echt als je mond voorbij praten. Het was niet 'hét geheim van je moeder', het was ook jouw zaak, het is niet zo dat je moeder eenzijdig kan beslissen dat jij daarover moet zwijgen, vind ik.

Ik weet natuurlijk niet waar het allemaal precies om draait, ik vind het alleen opvallend dat je moeder je zo de mond weet te snoeren, zelfs nu je niet eens meer contact met haar hebt. Dat de zwijgplicht die ze je oplegt gewoon blijft bestaan dwars door alles heen, zelfs al is ze verder niet eens meer in je leven.

@lijnbiechtje. Wellicht is het niet erg om de komende tijd kcal. te tellen maar probeer het een beetje omhoog te schoeven. Ik weet niet hoeveel kcal. je per dag neemt maar stel dat je er 400 bij op telt, dan wen je jezelf al weer een ander patroon aan. Dan tel je nog wel, maar ben je minder streng voor jezelf. Op het moment dat je dit gewend bent, dan zul je zien dat je minder bezig zal gaan met kcal. tellen. Ik weet er alles van.

Ayla schreef:

Nyah schreef:

Biechtje schreef:Ik wil kerst liever zonder mijn vriend erbij vieren, maar heb het gevoel dat ik dat niet kan maken.

Waarom wil je dat?

Dat vraag ik me ook af, en hoelang zijn jullie samen?

Wij zijn met kerst ongeveer zeven maanden samen. Ik wil kerstavond graag met het gezin vieren, zoals altijd. Eerste kerstdag vieren wij samen met het gezin en familie en ik zou hem liever alleen die dag vragen in plaats van met kerstavond en die avond als gezin doorbrengen .

Biechtje schreef:

Ayla schreef:

Nyah schreef:

Biechtje schreef:Ik wil kerst liever zonder mijn vriend erbij vieren, maar heb het gevoel dat ik dat niet kan maken.

Waarom wil je dat?

Dat vraag ik me ook af, en hoelang zijn jullie samen?

Wij zijn met kerst ongeveer zeven maanden samen. Ik wil kerstavond graag met het gezin vieren, zoals altijd. Eerste kerstdag vieren wij samen met het gezin en familie en ik zou hem liever alleen die dag vragen in plaats van met kerstavond en die avond als gezin doorbrengen .

En wat is daar dan het probleem van? Ik zou het gewoon voorstellen dat je die avond met het gezin zo speciaal wilt dat je dat nog graag op die manier wil doorbregenn. Hij ziet je dan eerste kerstdag zo wie zo wel en is dan toch van harte welkom bij jullie Als jullie volgend jaar nog samen zijn dan zal het al weer anders zijn en wil je hem misschien wel graag mee.

Ondanks dat ik verder anoniem ben, doe ik dit toch liever onder het biechtaccount.

Ik zit al een tijd niet goed in mijn vel. Dit komt door verschillende dingen maar vooral door mijn gewicht. Ik ben altijd wat aan de stevige kant geweest en omdat ik me daar rot over voelde, ging ik eten waardoor ik me nog rotter voelde. Enkele weken geleden ben ik hiervoor naar de huisarts geweest omdat het steeds erger werd en ik ben doorgestuurd naar een psycholoog. Daar ben ik nu 2x geweest en hij liet weten dat het hem niet zou verbazen als ik bepaalde dingen van ADD zou hebben. Ik heb dit thuis nagelezen en het is echt een en al herkenning! Veel dingen waar ik tegenaan liep, worden daar beschreven zeg maar. Volgende week moet ik naar de psychiater om dit verder uit te zoeken en testen te doen.

Misschien heb ik dus ADD of misschien niet. Ik blijf alleen maar met een rotgevoel zitten. Ondanks dat ik heel blij ben dat er misschien iets is waardoor het komt, vind ik het ook erg zwak van mezelf. Zwak dat ik hulp nodig heb. Nu zeggen mensen om mij heen, het is juist heel erg goed van je dat je hulp gezocht hebt. Dat is ook wel zo want dat zeg ik zelf ook tegen andere mensen die hulp zoeken . Maar van mezelf valt het me zo tegen dat ik überhaupt hulp nodig heb. Dit blijft maar in mijn hoofd rond spoken. Ik kan er dan ook niet eens trots op zijn.

Geen idee wat ik hiermee wil, ik wil het eigenlijk gewoon even kwijt. Misschien dat iemand tips heeft hoe dit deze gedachten om kan draaien ofzo?

rapa nui schreef:

Biechtje schreef:

Ayla schreef:

Nyah schreef:

Biechtje schreef:Ik wil kerst liever zonder mijn vriend erbij vieren, maar heb het gevoel dat ik dat niet kan maken.

Waarom wil je dat?

Dat vraag ik me ook af, en hoelang zijn jullie samen?

Wij zijn met kerst ongeveer zeven maanden samen. Ik wil kerstavond graag met het gezin vieren, zoals altijd. Eerste kerstdag vieren wij samen met het gezin en familie en ik zou hem liever alleen die dag vragen in plaats van met kerstavond en die avond als gezin doorbrengen .

En wat is daar dan het probleem van? Ik zou het gewoon voorstellen dat je die avond met het gezin zo speciaal wilt dat je dat nog graag op die manier wil doorbregenn. Hij ziet je dan eerste kerstdag zo wie zo wel en is dan toch van harte welkom bij jullie Als jullie volgend jaar nog samen zijn dan zal het al weer anders zijn en wil je hem misschien wel graag mee.

Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje vreemd. Zulke dagen wil je toch juist samen vieren? Ik zou me echt gepasseerd en gekwetst voelen als mijn vriend dat zou aangeven.

Biechtje met misschien ADD, je bent ook gewoon een mens. Met goede kanten en minder goede kanten. Ben je serieus teleurgesteld in jezelf? Had je verwacht dat je een supermens zou zijn? Hulp nodig hebben heeft bijna iedereen. Met iets kleins of juist iets groots, juist als je geen hulp vraagt maar er wel mee rond blijft lopen kan het probleem alleen maar groter worden. Dus kop op. Er zijn hier zoveel meiden met ADD die op een gegeven moment hulp zoeken. Je bent juist constructief bezig om je leven fijner te maken.
Begrijp me niet verkeerd. Ik kan me echt voorstellen dat het een drempel is waar je overheen moet hoor.

Lady4 schreef:

Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje vreemd. Zulke dagen wil je toch juist samen vieren? Ik zou me echt gepasseerd en gekwetst voelen als mijn vriend dat zou aangeven.

Ik vind het ook wel een beetje vreemd. Ik wil juist graag mijn vriend er bij hebben omdat ik graag wil dat hij een deel van de familie wordt (dat is hij nu al, maar toen we net samen waren dacht ik er zo over). Wij waren 2,5 maand samen toen we onze eerste kerst samen vierden en het was heerlijk.

Vanwege de crisis is mijn werkgever gestopt met het geven van vaste contracten. Sommige werknemers mogen na 3 maanden uit dienst weer terug komen. Ik ben een van deze mensen, met het geluk erbij dat het precies in mijn zwangerschapsverlof valt waardoor ik hiervan niet zo veel zal merken.
Ik vrees alleen dat ik niet meer een contract zal krijgen voor veel uren, ik werk nu fulltime en nieuwe mensen krijgen alleen kleine contracten. Ik hoop wel zo veel mogelijk te kunnen krijgen, maar er is een kans dat ik slechts 4 uur krijg. Hierover moet ik binnenkort nog in gesprek.

Wat ik ook heel erg vind is dat ik dit al weet, maar veel collega's niet. Deze mensen hebben allemaal een huis en sommige ook kinderen. Allemaal goede werknemers, maar te vervangen door jongeren.

Ik vind het zo erg Er is nog niks te zeggen over wie wel en wie niet kan blijven. Ook voor mezelf vind ik het erg. Ik heb de opvang en alles al geregeld, en wie weet is dat nu helemaal niet nodig. Ik maak me zo druk

Solliciteren nu lijkt mij ook overbodig, het duurt nog een hele tijd, en ik ben natuurlijk zwanger. Ik heb wel het geluk dat ik als een van de weinige extra diploma's heb gehaald, maar ik ben geen 16 meer, dus het werk ligt niet voor het oprapen.

Ik hoop dat ik snel duidelijkheid heb over mijn uren. Sowieso krijg ik zwart op wit dat ik na mijn verlof weer word aangenomen, dus ik heb nog wel een klein beetje zekerheid.

Werk-biechtje: wat moeilijk allemaal, op zich wel een fijn gevoel dat ze jou weer terugwillen maar ja, wel onzeker allemaal ook qua uren. En het lijkt me ook geen leuke werksituatie als anderen dit allemaal nog niet weten. Ik werk zelf in een bouwgerelateerde sector en ook daar is het allemaal zo onzeker, ik heb dan wel een vast contract maar er is al een reorganisatie geweest en als er een volgende komt ben ik ook niet zeker van mijn baan. Het is inderdaad zo raar dat mensen na zoveel jaren afscheid nemen omdat ze ontslagen zijn en dan ook mensen met een huis en op een leeftijd dat ze waarschijnlijk niet of heel moeilijk weer een baan krijgen. Sterke gewenst met deze situatie.

Hoezo is het raar, ze zijn pas 7 maanden samen. Mijn vriend wilde ook geen kerst helemaal samen vieren toen we nog geen jaar samen waren, hij is 1 avond wezen stappen met zijn vrienden en we zijn 1 dag samen geweest. Als biechtje veel waarde hecht aan familie gebeuren kan ik me voorstellen dat ze die kerstavond die voor haar zo speciaal alleen voor familie is, alleen met familie wil vieren. Ik had mijn vriend toen ook het liefst alle dagen bij me gehad, maar hij wilde dat niet dus ik maakte er geen probleem van. Ze wil hem eerste kerstdag er wel gewoon bij hebben niet helemaal niet.