Tegen wie zeg je 'u'?

Oh, als mensen zeggen dat ik 'je' mag zeggen, dan doe ik dat gelijk, daar heb ik helemaal geen moeite mee, vind het juist fijn

Tegen onbekende mensen en tegen bewoners op mijn werk.

Tegen mensen die ik ouder schat dan mezelf en wie ik niet persoonlijk ken en tegen oudere familieleden.

Tegen mensen die ik net ken / niet zo goed ken en die ouder zijn als mij, tegen een groot deel v/d docenten, mijn opa en oma's. Ik begin eigenlijk altijd wel met u als ik iemand leer kennen die ouder is als mij, en vaak zeggen ze zelf dan wel dat ik je moet/mag zeggen.

Alleen tegen mensen die een stuk ouder zijn dan ik. Ik moet eerlijk zeggen dat het voor mij heel vreemd voelt om tegen een jonge meid van 25 u te zeggen. Als ik haar verder netjes aanspreek zie ik ook niet goed in waarom ik u zou zeggen. Ik associeer u ook echt met oudere mensen en maar weinig met respect.

Ik gok dat ik rond de leeftijd van 45+ wel u ga zeggen. Ligt ook aan de persoon.. Een man in pak van 45 zou ik sneller met u aanspreken dan een man van 45 met een spijkerbroek en t-shirt aan. Ik ga dus heel erg af op het uiterlijk van iemand in zo'n situatie.

Tegen iedereen, behalve leeftijdsgenoten, vrienden en familie. In een winkel zeg ik u, aan de telefoon, de ouders van mijn bijlesleerlingen, als ik onbekenden aanspreek op straat om iets te vragen, mijn docenten. Ik vind het heel vreemd dat veel van mijn studiegenoten onze docenten aanspreken met 'je' (afgezien van studentassistenten), aangezien onze hoogleraren bijna allemaal wel over de 50 zijn en daarnaast ook gewoon je docent zijn en dus 'hoger in rang'. Toen ik nog in een winkel werkte, sprak ik ook mijn leidinggevende aan met 'u'.

Ik vind het ook raar en onbeleefd om mensen die je niet kent en die ouder zijn te tutoyeren.

Inderdaad tegen ouderen en in formele situaties. Tegen mijn opa's en oma's zeg ik wel gewoon jij en jou.

Bacio schreef:Ik spreek niemand met "u" aan. Niet in sollicitatiegesprekken, niet in de winkel, nergens.

Lekkere binnenkomer. Onbeleefd ook.

Mamsie schreef:Mensen die echt ouder zijn dan dat ik ben. Ik moet zeggen dat ik het ook wel op gevoel doe.

+1. Als iemand duidelijk een stuk ouder is dan ik, gebruik ik standaard 'u'. Tenzij iemand in het verleden al eens heeft aangegeven dat ik 'je' mag zeggen.

Eucalypta schreef:Tegen iedereen die ik niet ken, tenzij het in een informele setting is (feestje ofzo). Maar in winkels, werk, afspraken, altijd u. Tegen directe collega's niet, tegen mensen die ik niet ken van een andere afdeling weer wél.



Ik word er zelf enorm kriegel van als ik met 'je' word aangesproken zonder dat dat ik dat zelf aangegeven heb.

Deze, denk ik.

Tegen mijn oma, tegen ouderen, als ik aan het werk ben tegen de gasten en als ik tegen iemand praat die ouder is dan ik ben en die ik niet ken. Ik zeg eigenlijk tegen best veel mensen u.

Ik zie gewoon echt geen verschil in..(als je het op dezelfde toonhoogte/stemgeluid whatever zegt)..

Wil je er misschien een tasje bij?

Wilt u er misschien een tasje bij?

Zeggen mensen weleens "u" tegen jullie?

Ik ben 29 en er is nog nooit iemand geweest die me met "u" heeft aangesproken.

Op mijn werk alle klanten, behalve de studenten omdat die een stuk jonger zijn.
Verder iedereen die ik niet ken en verwacht dat ze ouder zijn dan ikzelf.

Eucalypta schreef:

Bacio schreef:Ik spreek niemand met "u" aan. Niet in sollicitatiegesprekken, niet in de winkel, nergens.

Lekkere binnenkomer. Onbeleefd ook.

Jij vindt dat onbeleefd. Ik spreek 75% van de dag Engels, dus dan hoef je er niet over na te denken. Verder vind ik het erg ouderwets, niemand gebruikt "u" in mijn omgeving.

Bacio schreef:Zeggen mensen weleens "u" tegen jullie?

Ik ben 29 en er is nog nooit iemand geweest die me met "u" heeft aangesproken.

Ik ben 27 maar wordt regelmatig door onbekenden met u aangesproken.

Tegen (bijna) iedereen die voor mij niet bekend is. Ik vind het zelf niet zo erg om met 'je' aangesproken te worden.

Bacio schreef:Jij vindt dat onbeleefd. Ik spreek 75% van de dag Engels, dus dan hoef je er niet over na te denken. Verder vind ik het erg ouderwets, niemand gebruikt "u" in mijn omgeving.

Ja, maar we wonen in Nederland en daar is 'u' nu eenmaal een beleefdheidsvorm. In het Engels heb je weer andere trucjes waarmee je beleefdheid aangeeft die we in Nederland gebruiken. Elk land heeft daarin z'n eigen gebruiken. Het zal alleen maar tegen je werken in bepaalde situaties. Maar goed, zelf weten hoor.

Ik spreek 75% van mijn dag ook Engels. Ik vind het een beetje een doelloos argument Bacio, je woont nog steeds in Nederland.
Ik vind dat Nederland langzaamaan alle respect verliest tegenover elkaar. Ja, over 1 kam. Ik heb in zoveel verschillende landen gewoond de afgelopen 10 jaar en elke keer als ik terug kom vind ik Nederland weer een klein beetje meer verloederd. Begrijp me niet verkeerd, Nederlanders vind ik over het algemeen superfijne mensen, met goede humor, fijne directheid en ook een mooi land. Maar als ik alleen al kijk naar het schoolsysteem: als vroeger de kindjes stout waren, werden de ouders gebeld en werd het kindje op juiste wijze gestraft. Nu heb je kindjes die stout zijn en dan mag je daarna ook nog in gesprek met de ouders waarom het kindje welke sanctie heeft opgelegd gekregen en kun je discussies voeren het het stoutzijn van het lievelingetje. De leraren voor de klas hebben het hartstikke zwaar met de kinderen die worden opgevoed met 'we zijn praktisch gelijk'.

Let wel, dit is mijn mening. Ik vind u een vorm van respect. Ik wil ook zo aangesproken worden voor de klas, we zijn geen vrienden van elkaar. Ik spreek mensen in mijn bijbaan in een restaurant aan met u, vind ik netjes. We zijn niet allemaal gelijk en de tolerantie kan ook doorslaan naar de verkeerde kant. Tutoyeren als we gelijke leeftijd zijn, vind ik prima. Maar op het werk of tegenover ouders of mensen in functie, is het altijd u. En ik hoop dat dat in Nederland niet ook compleet verloederd.

Ik ben 29 en word ook regelmatig met 'u' aangesproken. Dat vind ik fijn, vooral wanneer degene die tegen me praat beduidend jonger is dan ik. Ik moet echt m'n juf-modus onderdrukken wanneer 17-jarige caissières tegen een seniore persoon 'jij-t'.

Marsy28 schreef:Ik spreek 75% van mijn dag ook Engels. Ik vind het een beetje een doelloos argument Bacio, je woont nog steeds in Nederland.
Ik vind dat Nederland langzaamaan alle respect verliest tegenover elkaar. Ja, over 1 kam. Ik heb in zoveel verschillende landen gewoond de afgelopen 10 jaar en elke keer als ik terug kom vind ik Nederland weer een klein beetje meer verloederd. Begrijp me niet verkeerd, Nederlanders vind ik over het algemeen superfijne mensen, met goede humor, fijne directheid en ook een mooi land. Maar als ik alleen al kijk naar het schoolsysteem: als vroeger de kindjes stout waren, werden de ouders gebeld en werd het kindje op juiste wijze gestraft. Nu heb je kindjes die stout zijn en dan mag je daarna ook nog in gesprek met de ouders waarom het kindje welke sanctie heeft opgelegd gekregen en kun je discussies voeren het het stoutzijn van het lievelingetje. De leraren voor de klas hebben het hartstikke zwaar met de kinderen die worden opgevoed met 'we zijn praktisch gelijk'.

Let wel, dit is mijn mening. Ik vind u een vorm van respect. Ik wil ook zo aangesproken worden voor de klas, we zijn geen vrienden van elkaar. Ik spreek mensen in mijn bijbaan in een restaurant aan met u, vind ik netjes. We zijn niet allemaal gelijk en de tolerantie kan ook doorslaan naar de verkeerde kant. Tutoyeren als we gelijke leeftijd zijn, vind ik prima. Maar op het werk of tegenover ouders of mensen in functie, is het altijd u. En ik hoop dat dat in Nederland niet ook compleet verloederd.

Een doelloos argument? Argument voor wat? Ik licht alleen toe dat ik dus praktisch alleen in winkels en Nederlands spreek, oftewel op werk en in m'n privé leven is het geen issie. Ik probeer mezelf niet te verdedigen, ik zeg geen u tegen mensen en heb daar geen problemen mee. Anders zou ik het natuurlijk wel zeggen.

Maar wacht even Bacio, je woont WEL in Nederland en ongeacht of jij er wel of geen problemen mee hebt, vind ik het naar de ander toe wel echt onbeleefd.

Ik zeg u tegen de ouders van mijn vriend en de ouders van vriendinnen.
Verder zeg ik u tegen personeel in winkels en restaurants e.d, tenminste als ze niet heel jong zijn.
Mijn ouders spreek ik dan weer aan met heit en mem.
Dan vraag ik bijvoorbeeld: Heeft mem vandaag nog boodschappen gedaan (maar dan in het Fries, deze aanspreekvorm tegen je ouders is hier heel gebruikelijk).

Bacio schreef:Zeggen mensen weleens "u" tegen jullie?

Ik ben 29 en er is nog nooit iemand geweest die me met "u" heeft aangesproken.

Ja, als ik door onbekenden op straat word aangesproken meestal en op mijn werk word ik door klanten ook met u aangesproken. En zo hoort het ook vind ik, tenminste iig in formele situaties, tenzij ik zelf aangeef met je aangesproken te willen worden.

Ik word regelmatig met u aangesproken. Ik spreek anderen meestal ook met u aan, een aantal uitzonderingen daargelaten.