N.a.v. Het huilen van je partner.

Heb je je partner weleens zien huilen? Wanneer was dat voor het laatst en wil je er meer over vertellen?

Ik kan me niet herinneren hem ooit hebben zien huilen eigenlijk.

Of nee, schiet me nu te binnen. Toen hij zijn moeder en rest van de familie na jaren weer had gezien en vervolgens we vervolgens weer (voor onbekende, ma lange periode) vertrokken. Toen moesten zijn moeder en zussen hard huilen en hij toen ook.

Het zou ook wel een huilfestijn zijn geweest toen ze elkaar weer zagen natuurlijk, maar daar was ik niet bij.

Ja, dat heb ik wel eens gezien, twee keer in totaal. De eerste keer was toen zijn ex erachter kwam dat hij een relatie had mt mij, en ze had gezegd dat hij nooit een vader voor zijn zoon zou mogen zijn. Toen heeft hij haar gezegd dat ze nog wel van zijn advocaat zou horen, is daarna naar mij gekomen en is gebroken. De tweede keer was toen zijn zoon voor de zoveelste keer in het ziekenhuis terecht kwam en in coma lag (waar hij gelukkig goed is uitgekomen).

Graag niet quoten, 't gaat tenslotte niet over mij en dan kan ik het eventueel weghalen

Ja, toen mijn vader overleed.

Een keer in 8 jaar tijd. Wou dat ik hem is vaker zag huilen.

Maandje gelede nog bij een mooie film, dan zitten we eerst samen te janken en dan moeten we daarvan lachen

Ik mag hem dan vooral niet troosten want dan houdt het niet meer op, dat herken ik heel erg.

Ik ook, meerdere keren.

Eerste keer was toen het niet goed ging met zijn oma en op dezelfde dag was ik heel verdrietig omdat mijn ouders gingen scheiden.Het werd hem ineens teveel.

Tweede keer was in een periode dat onze relatie heel slecht ging en dat het eigenlijk aan een zijden draadje hing en zelfs een tijdje uit was. In die periode heeft hij heel veel gehuild.

Laatste keer vond ik ook heel verdrietig, toen kon hij niet goed met zichzelf overweg, was hij erg gestresst en door verschillende spanningen en toen werd het allemaal even teveel.

Nu lijkt het alsof mijn vriend zo'n huilenbalk is misschien, maar dit is over een perdiode van 11 jaar verspreid.

Ik heb hem in 3 jaar tijd 2 keer zien huilen. 1 keer toen mijn vader er alles aan probeerde te doen om ons uit elkaar te krijgen en de laatste keer was toen hij hoorde dat de hond van zijn ouders was overleden. Die hond was toen hij nog bij zijn ouders woonde echt 'zijn' hond. Ik zag het ook niet echt aankomen dat hij moest huilen omdat hij eerder zijn moeder aan de lijn had en hij haar echt probeerde op te beuren. Toen ik na het gesprek met zijn moeder hem in de keuken hoorde sniffen ben ik naar hem toe gegaan en had hij het er veel moeilijker mee dan dat hij het tijdens het telefoongesprek liet merken.

Haha mijn vriend is een beetje een huilebalk, in de zin dat hij redelijk snel tranen laat bij een film bij.
En juist omdat hij in de moeilijke situaties bijna nooit huilt (dan gaat hij ineens alles schoonmaken of met de hond lopen) vind ik het enorm aandoenlijk, ik wil hem dan z graag vasthouden maar dat mag dan nooit


Ik kan me de slechtere periode van jou en je vriend volgens mij nog wel herinneren, wat fijn dat jullie daar zo goed doorheen zijn gekomen. Word nu altijd vrolijk van je verhalen
Je zit volgens mij ondanks werk issues prima in je vel!

2x, toen hij mij iets persoonlijks over zijn familie vertelde en op 16 augustus 2011 bij de geboorte van onze zoon.
Mijn vriend huilt vrijwel nooit, maar is ook niet iemand die snel wat verteld. Meestal moet ik het uit hem trekken.

Ja, meerdere keren. O.a. Rondom het faillissement en de verhuizing van zijn ouders.

...

Voor het eerst en laatst bij het in laten slapen van ons konijn, was echt heel rot om te zien. Mijn man bleef positief terwijl het beestje al bijna een week doodziek was en wilde het hit inzien, pas toen hij daadwerkelijk werd ingeslapen was hij echt kapot. Ik vond het zielig maar mooi om te zien dat mijn 'stoere' man zo gek was op ons konijn.

Ow wat fijn om te lezen dat er meerdere mannen niet veel huilen.

Ik heb de mijne in 10 jaar 2x zien huilen, 1x een halve minuut bij overlijden van zn vader. En 1x toen hij aangaf mij te missen en terug te willen.

Hij zegt dat huilen (noemt het ook janken) nergens voor nodig is en blabla. En terwijl ik het wel wat vind hebben als hij huilt!!

Meerdere keren, maar elke keer met dezelfde reden; dat hij afscheid moest nemen van mij ivm zijn werk.

Meerdere keren, bijna allemaal i.v.m de dood van zijn vader. Hij mist hem heel erg.

Ja. Nee.

Hij is best snel geëmotioneerd bij tv programma's enzo, maar echt gehuild was ergens voor kerst, omdat hij zn opa ontzettend mist en we een engeltje voor opa voor in de kerstboom gekocht hadden.

Hij laat zijn gevoelens niet snel merken en kropt het eigenlijks altijd op.
Maar de keren dat ik hem heb zien huilen hadden bijna allemaal te maken met het verlies van een dierbaar iemand (of het (nog) niet verwerkt hebben van een verlies)

de allereerste keer en de allerlaatste keer was een kleine 3 jaar terug op onze trouwdag.
mijn man had 1 grote wens, dat ik speciaal voor hem alleen ging zingen maar voor een zaal vol mensen en dat heb ik voor hem gedaan.
Stiekem voorbereid, alleen de dj en beste vriendin wisten er van en verder niemand.

Vorige week voor t eerst. Toen had ie een akelige zware ketting tegen z'n hoofd en oog gehad met t klussen. Was echt heel zielig en ik schrok me echt dood. Gelukkig heeft ie er niks aan over gehouden.
Hij moest maar klein beetje huilen maar was zo zielig. Was echt even klein jongetje weer met z'n ouders die bij m stonden en kusjes gaven omdat ie zo'n pijn had. Ik was er echt door geraakt.

(niet quoten)

Toen zijn moeder overleed 3,5 jaar terug.
Toen onze dochter geboren werd in januari
En toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis na de geboorte van onze dochter en zij in het ziekenhuis moest blijven en we dus met lege handen op de bank zaten.

Meerdere keren al. Door/om mij

Marin, je schrijft het alsof hij drie jaar oud is..

Nee hij is gewoon een volwassen vent maar door m zo te zien met z'n ouders bezorgd om m heen, was hij wel weer even zo'n klein jongetje als vroeger. Ineens zie je dan zo'n typische rolverdeling van bezorgde ouders en hun zoon die huilt. Ik was er echt even stil van. Ik was niet bij de klap, want toen was ik weg maar zag ze dus zo zitten om m heen dus ik schrok me dood toen ik dat zag.

Ja, in het ziekenhuis toen hij een onderzoek kreeg dat ontzettend veel pijn deed. Ik heb zijn hand toen vastgehouden maar moest wel even slikken toen ik hem zo zag.