Hoe ben jij ten huwelijk gevraagd?

Susan schreef:

Lilou schreef:

Lilith, heeft het er dan ook niet mee te maken hoe iemand tegen het huwelijk aankijkt? Jullie keken er blijkbaar naar als een leuk feestje (?) en hechten verder weinig waarde aan die ring om je vinger. Anderen hier zien denk ik veel meer 'meerwaarde' aan het huwelijk, hechten daar grotere waarde aan dan jij dat doet. Ik persoonlijk heb een familiegeschiedenis waarin scheidingen meer gewoonte dan uitzondering zijn helaas, trouwen is voor mij dan ook niet iets wat je zomaar doet. Mijn vriend en ik zijn al jaren samen, waren erg jong bij elkaar, weten al lang dat we samen willen blijven en willen trouwen, maar ik wacht wel op het moment dat hij een aanzoek doet. Dat gaat minder om de manier waarop, of om het verrassingsaspect, maar wel om het feit dat hij voor mij dan bevestigt dat hij weet wat trouwen voor mij persoonlijk betekent en dat hij heel bewust voor zichzelf besloten heeft dat hij daar aan toe is. Wij hebben in een lange relatie best wat tijden van twijfel en moeilijkheden gekend, voor mij is het het juiste moment om te trouwen wanneer wij beiden geen enkele twijfel meer over elkaar en onze relatie hebben. Ik snap dan ook niet zo goed hoe jij de bruiloft van mensen die al jaren bij elkaar zijn nietszeggend kunt noemen, naar mijn idee is dat juist veelzeggender dan de manier waarop jij zelf getrouwd bent (no offence). Mijn ouders trouwden jong, elkaar helemaal niet zo goed kennend en gingen na een aantal jaren uit elkaar. Niet echt een verrassing naar mijn idee, je weet dan toch helemaal niet wie het is die je beloofd om altijd bij diegene te blijven?

Ik begrijp totaal niet hoe jij aan het idee komt dat Lilith weinig waarde hecht aan het huwelijk, dat lees ik totaal niet in haar woorden en volgens mij is het ook helemaal niet waar.

Lilith schreef:En alle dames die per se een aanzoek willen: waarom niet zélf je man een aanzoek doen als je je leven met hem wil delen? Waarom wachten tot hij dat doet? Anders ben je bang dat hij niet echt wil, als jij het vraagt? Neem je dan altijd zo weinig initatief in je relatie, of alleen bij dit soort grote beslissingen?

Yvette schreef:Ik ben ook gevraagd door mijn man. Hij zei altijd dat als ik het zou vragen hij nee zou zeggen. Het vond dat echt zijn plicht. Hij heeft me meegenomen naar een romantisch plekje langs het water. Met 50 rode rozen en de ring natuurlijk. Vond het wel erg schattig dat hij super nerveus was

Roze Roos schreef: Gelukkig voor al die arme mannen reageert niet iedereen zo Lilith

Roze Roos schreef:Nou omdat jij aangeeft dat je "nee" zou zeggen als hij er al vanuit gaat dat je "nee" zegt.

Ahum... Scheel gelezen zie ik nu! Compleet verkeerde context dus.. Ik las dat haar man ervanuit zou gaan dat ze nee zou zeggen en dat jij dus daadwerkelijk nee zou zeggen. Mijn excuus!

Darcy schreef:

Goochempie schreef:

Ik denk dat het voor elk koppel anders is, dus als jij graag wil trouwen om je liefde wil vieren die al 10 jaar duurt en drie kinderen heeft voortgebracht vind ik dat alleen maar prachtig.

Eens.

Lilith schreef:

Ik vind het alleen geen enkele meerwaarde hebben om aan iemand met wie je al 3 kinderen hebt en al 15 jaar samen bent nog eens te gaan beloven dat je de rest van je leven samen wilt doorbrengen.

Een huwelijk is toch geen bekroning op je al jaren durende liefde? Zo van: het gaat al jaren goed, dus laten we nu maar eens trouwen, het risico is er wel af.

Darcy schreef:

Lilith schreef:

Ik vind het alleen geen enkele meerwaarde hebben om aan iemand met wie je al 3 kinderen hebt en al 15 jaar samen bent nog eens te gaan beloven dat je de rest van je leven samen wilt doorbrengen.

Een huwelijk is toch geen bekroning op je al jaren durende liefde? Zo van: het gaat al jaren goed, dus laten we nu maar eens trouwen, het risico is er wel af.

Inderdaad, jij vind, en ik vind iets anders. En ja ik vind een huwelijk wel een bekroning op de liefde. Of die liefde nu een 1 jaar duurt of 10 jaar. Het risico dat je uit elkaar gaat hou je toch, of je nou 1 kind hebt of 30, of je nou na 1 jaar trouwt of na 10 jaar. Ik snap niet zo goed wat anderen er van zouden moeten vinden als iemand na x jaar trouwt. Je hebt er toch verder niks mee van doen? Dat jij het zelf niet nodig vind na 10 jaar, natuurlijk, dat is ieder voor zich.

Lilith schreef:

Darcy schreef:

Lilith schreef:

Ik vind het alleen geen enkele meerwaarde hebben om aan iemand met wie je al 3 kinderen hebt en al 15 jaar samen bent nog eens te gaan beloven dat je de rest van je leven samen wilt doorbrengen.

Een huwelijk is toch geen bekroning op je al jaren durende liefde? Zo van: het gaat al jaren goed, dus laten we nu maar eens trouwen, het risico is er wel af.

Inderdaad, jij vind, en ik vind iets anders. En ja ik vind een huwelijk wel een bekroning op de liefde. Of die liefde nu een 1 jaar duurt of 10 jaar. Het risico dat je uit elkaar gaat hou je toch, of je nou 1 kind hebt of 30, of je nou na 1 jaar trouwt of na 10 jaar. Ik snap niet zo goed wat anderen er van zouden moeten vinden als iemand na x jaar trouwt. Je hebt er toch verder niks mee van doen? Dat jij het zelf niet nodig vind na 10 jaar, natuurlijk, dat is ieder voor zich.

Ik bedoel ermee dat ik dergelijke bruiloften nooit erg boeiend vind om te bezoeken.