Re: Hoe ben jij ten huwelijk gevraagd?

Merai wo 26 jan 2011 - 11:41

Mijn vriend en ik willen ook graag trouwen, dat weten we van elkaar maar dan nog heeft het daadwerkelijke moment van het aanzoek wel betekenis. Mijn vriend wil mij overigens heel graag vragen en stiekem vind ik het ook het leukst als hij dat doet. Overigens zou ik in Birgit haar situatie wel ja hebben gezegd maar ik hoop dat het bij mij op een andere manier gaat dus ergens snap ik het wel.

Lilith, prima dat jij er zo over denkt maar ook prima dat een ander er anders over denkt toch? Het een is niet beter dan het ander! Je formulering is zo kleinerend, ik ga er vanuit dat elk stel het op zijn eigen manier doet, daar zijn (gelukkig) geen algemene normen voor dus je hoeft jouw normen ook niet op te dringen.

Gast wo 26 jan 2011 - 18:36

Susan schreef:
Lilith schreef:Maar gewoon vragen is dus kennelijk nog niet genoeg. Het moet wel 'bijzonder', want de vriend van Birgit vroeg het, maar wordt gewoon afgewezen. Het gaat er toch om of je een leuk huwelijk hebt, niet of je aanzoek wel bijzonder genoeg was?
Als zoiets nou gebeurt nog niet zo lang bij elkaar bent, als totale verrassing, dán snap ik de romantiek wel, ergens.

Maar ik zou het dus ook echt vertikken en het gewoon nooit meer vragen.

Eens.

Helemaal mee eens.

Lilou wo 26 jan 2011 - 21:11

Lilith schreef:Maar goed, wij waren dan ook 21 en 25, hartstikke jong, woonden net 5 maanden samen toen we gingen trouwen, dat vind ik sowieso al anders dan wanneer je 33 bent, 10 jaar samen bent en 2 kinderen hebt. Die bruiloften vind ik ook gewoon écht niet leuk, zo nietszeggend.

Lilith, heeft het er dan ook niet mee te maken hoe iemand tegen het huwelijk aankijkt? Jullie keken er blijkbaar naar als een leuk feestje (?) en hechten verder weinig waarde aan die ring om je vinger. Anderen hier zien denk ik veel meer 'meerwaarde' aan het huwelijk, hechten daar grotere waarde aan dan jij dat doet. Ik persoonlijk heb een familiegeschiedenis waarin scheidingen meer gewoonte dan uitzondering zijn helaas, trouwen is voor mij dan ook niet iets wat je zomaar doet. Mijn vriend en ik zijn al jaren samen, waren erg jong bij elkaar, weten al lang dat we samen willen blijven en willen trouwen, maar ik wacht wel op het moment dat hij een aanzoek doet. Dat gaat minder om de manier waarop, of om het verrassingsaspect, maar wel om het feit dat hij voor mij dan bevestigt dat hij weet wat trouwen voor mij persoonlijk betekent en dat hij heel bewust voor zichzelf besloten heeft dat hij daar aan toe is. Wij hebben in een lange relatie best wat tijden van twijfel en moeilijkheden gekend, voor mij is het het juiste moment om te trouwen wanneer wij beiden geen enkele twijfel meer over elkaar en onze relatie hebben. Ik snap dan ook niet zo goed hoe jij de bruiloft van mensen die al jaren bij elkaar zijn nietszeggend kunt noemen, naar mijn idee is dat juist veelzeggender dan de manier waarop jij zelf getrouwd bent (no offence). Mijn ouders trouwden jong, elkaar helemaal niet zo goed kennend en gingen na een aantal jaren uit elkaar. Niet echt een verrassing naar mijn idee, je weet dan toch helemaal niet wie het is die je beloofd om altijd bij diegene te blijven?

Gast wo 26 jan 2011 - 21:19

Ik ben het wel met Lilith eens.

Ik werd toevallig in een ballon gevraagd, maar ik heb nooit tegen mijn toen vriend gezegd: Je vraagt me maar op een bijzondere manier, want anders dan doe ik het niet. Dat dacht ik ook bij je post, Brigit..

Hij had zelf bedacht hoe hij het wilde doen. Zelf een ring gekocht.. maar als hij me op een zondagmiddag in pyjama op de bank had gevraagd, had ik ook ja gezegd. Gaat niet om de manier.. maar om de gedachte erachter en dat was het trouwen.. voor elkaar kiezen. Je huwelijk begint pas na het trouwen,dus maakt niet uit hoe je bent gevraagd, of op wat voor manier je je bruiloft hebt gevierd..

En ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar als je al jaren samen bent, en samen woont en dan groots gaat trouwen met een groots aanzoek.. dan denk ik altijd: man, na je trouwdag mag je weer naar je eigen huis etc..Wij, trouwden en gingen daarna samenwonen..

TGR wo 26 jan 2011 - 21:25

Het is maar net wat voor relatie je hebt en hoe je zelf in elkaar zit. Ik zou niet zo snel trouwen met een romantisch idee in mijn achterhoofd. Voor mij zou het zakelijk zijn. Dat wil niet zeggen dat ik me niet op kan doffen voor mijn trouwerij. Maar een huwelijk is voor mij meer zakelijk dan romantisch.

Gast wo 26 jan 2011 - 21:28

TGR schreef:Het is maar net wat voor relatie je hebt en hoe je zelf in elkaar zit. Ik zou niet zo snel trouwen met een romantisch idee in mijn achterhoofd. Voor mij zou het zakelijk zijn. Dat wil niet zeggen dat ik me niet op kan doffen voor mijn trouwerij. Maar een huwelijk is voor mij meer zakelijk dan romantisch.

Ja, maar dat denk je niet op je trouwdag.Je denkt niet: dit is puur zakelijk. Je voelt namelijk liefde..

TGR wo 26 jan 2011 - 21:34

CKC schreef:
TGR schreef:Het is maar net wat voor relatie je hebt en hoe je zelf in elkaar zit. Ik zou niet zo snel trouwen met een romantisch idee in mijn achterhoofd. Voor mij zou het zakelijk zijn. Dat wil niet zeggen dat ik me niet op kan doffen voor mijn trouwerij. Maar een huwelijk is voor mij meer zakelijk dan romantisch.

Ja, maar dat denk je niet op je trouwdag.Je denkt niet: dit is puur zakelijk. Je voelt namelijk liefde..

Dat is voor jou zo. Ik zou het meer zien als een leuk feestje voor iedereen met slapeloze nachten voor mezelf.

Gast wo 26 jan 2011 - 21:35

Ik hoef ook niet per se op een heel bijzondere manier gevraagd te worden hoor. Maar ik wil wél gevraagd worden, officieel, en niet dat het tussen neus en lippen door gezegd wordt. Dat kan toch?

Gast wo 26 jan 2011 - 21:35

TGR schreef:
CKC schreef:
TGR schreef:Het is maar net wat voor relatie je hebt en hoe je zelf in elkaar zit. Ik zou niet zo snel trouwen met een romantisch idee in mijn achterhoofd. Voor mij zou het zakelijk zijn. Dat wil niet zeggen dat ik me niet op kan doffen voor mijn trouwerij. Maar een huwelijk is voor mij meer zakelijk dan romantisch.

Ja, maar dat denk je niet op je trouwdag.Je denkt niet: dit is puur zakelijk. Je voelt namelijk liefde..

Dat is voor jou zo. Ik zou het meer zien als een leuk feestje voor iedereen met slapeloze nachten voor mezelf.

Hahahahaha, ik zie je al voor me.. Op je bruiloft: Eeey *en dan naam van je man* (die smile van oor tot oor heeft) niet te blij he, dit is maar puur zakelijk. Haha

Gast wo 26 jan 2011 - 21:36

Darcy schreef:Ik hoef ook niet per se op een heel bijzondere manier gevraagd te worden hoor. Maar ik wil wél gevraagd worden, officieel, en niet dat het tussen neus en lippen door gezegd wordt. Dat kan toch?

Ja, maar zou je je vriend afwijzen als hij wel op een knie gaat in de keuken?

TGR wo 26 jan 2011 - 21:38

CKC schreef:
Darcy schreef:Ik hoef ook niet per se op een heel bijzondere manier gevraagd te worden hoor. Maar ik wil wél gevraagd worden, officieel, en niet dat het tussen neus en lippen door gezegd wordt. Dat kan toch?

Ja, maar zou je je vriend afwijzen als hij wel op een knie gaat in de keuken?

Als ik even terugkijk naar alle vriendjes die ik heb gehad zou ik enorm hard gaan lachen vooral. Maar dat ligt meer aan de manier waarop ik ben dan aan hen.

Gast wo 26 jan 2011 - 21:41

Als ie vanavond voor me op zn knieën gaat in de keuken zeg ik volmondig ja hahahah. Maar ik wil wel graag dat hij mij gewoon de vraag stelt, in plaats van: nou zullen we dan maar.... Lijkt me een klein verzoek

Sterre wo 26 jan 2011 - 21:55

Ik zou het wel leuker vinden om echt gevraagd te worden ooit, maar daar zit zeker geen verwachting in. Ook al besluiten we het ooit samen in plaats van dat er een echt aanzoek komt, dan heeft het voor mij niet meer of minder waarde. Al vind ik die romantische verhalen lezen wel leuk Very Happy

Wat ik echt niet snap... is dat er soms zoveel spanning over een stom aanzoek kan ontstaan. Laatst had een kennis van mij een ring van haar vriend gekregen, met een aanzoek en alles er op en er aan. Een andere kennis had dezelfde ring van haar vriend gekregen, maar dan op haar verjaardag zonder verdere betekenis. Die tweede reageerde heel teleurgesteld op de ring van de ander, omdat ze blijkbaar ook al lang op een aanzoek aan het wachten was. Dramaaaa!

Nou, dat soort geneuzel daar kan ik dus ECHT niet bij. Mocht ik ooit zo worden, dan hoop ik dat iemand mij stevig met twee benen terug op aarde plaatst.

Guus wo 26 jan 2011 - 22:02

Mijn vriend weet dat ik wil trouwen en hij wil het graag zelf vragen, af en toe hebben we er zo wat over maar dat lijkt me niet meer dan normaal... Het lijkt me dat iedereen die gaat trouwen het er we eens over gehad heeft toch?

Ik weet ook dat mijn vriend me pas gaat vragen als we binnen een jaar genoeg kunnen betalen voor wat we willen, en dat is voorlopig nog niet... En toch vind ik het leuk als hij mij officieel vraagt, ik hoef niet in een luchtballon of tropisch eiland maar gewoon een moment wat bij ons past (en ja daar dagdroom ik wel eens over, net als de bruiloft haha)

Ik zou een 'zullen we dan maar?' ook niet echt leuk vinden... En toch zou ik wel ja zeggen. Dan maken we er op een andere manier wel 'ons' momentje van haha. (al weet ik zeker dat mijn vriend er wel iets van maakt)

Ik denk dat het voor elk koppel anders is, dus als jij graag wil trouwen om je liefde wil vieren die al 10 jaar duurt en drie kinderen heeft voortgebracht vind ik dat alleen maar prachtig.

Gast wo 26 jan 2011 - 22:06

Goochempie schreef:

Ik denk dat het voor elk koppel anders is, dus als jij graag wil trouwen om je liefde wil vieren die al 10 jaar duurt en drie kinderen heeft voortgebracht vind ik dat alleen maar prachtig.

Eens.

SarahKey wo 26 jan 2011 - 22:15

Hij vroeg me onder de douche Laughing

Hij is geen type die heel wat uren voorbereiding erin gestoken heeft, maar gewoon gedacht: Ik ga haar ten huwelijk vragen. En ja op dat moment stonden we net te douchen samen. Dus toen ik mijn haar had uitgespoeld en mijn ogen weer open deed zat hij op zijn beide knietjes (anders viel die om Laughing

) en vroeg me ten huwelijk.

I love you

Dat samen beslissen vind ik wel zo onromantisch. Maja ieder zijn eigen ding.

Gast wo 26 jan 2011 - 23:02

Lilith schreef:
Wat een gezeur. Wil je nou trouwen of niet?

Ja, dat wil ik. Maar is het zo gek dat hij er een beetje moeite voor moet doen en het gewoon op een normale manier vraagt?

We zijn bijna 10 jaar bij elkaar en veel mensen vragen telkens wanneer we het nou gaan doen. Zo ook, dat weekend. De hele vrijdag en zaterdagavond ging het erover en toen hij op zondag dus: zullen we dan maar?

Dan krijg je een beetje de indruk dat hij het een verplichting vindt omdat een ander het er steeds over heeft.

Achteraf voelde ik me wel een beetje schuldig, maar ik had er geen goed gevoel bij op dat moment.

Edit: ik deed het ook meer af als een grapje en dacht dat het van zijn kant ook een grapje was

Merai wo 26 jan 2011 - 23:10

Darcy schreef:
Goochempie schreef:

Ik denk dat het voor elk koppel anders is, dus als jij graag wil trouwen om je liefde wil vieren die al 10 jaar duurt en drie kinderen heeft voortgebracht vind ik dat alleen maar prachtig.

Eens.

Ook helemaal mee eens! Ik vind het zo jammer dat er zo veroordeeld wordt. Gun ieder zijn geluk, dààr gaat het tenslotte om, niet of jij het ook zo zou doen.

Gast wo 26 jan 2011 - 23:47

Lilith schreef:Maar dat is dan toch geen verrassing meer? Je weet toch dat hij het een keer gaat vragen? Dus zeker als je samenwoont en hij doet opeens geheimzinnig en je moet opeens spontaan ergens naartoe, en hij gaat opeens op z'n knieen zitten, dan zie je dat toch al ééuwen van tevoren aankomen? Dan ga je toch al ergens heen met 'nou gaat hij me vragen'?

Nee, een echte verrassing is het niet meer als je al jaren samenwoont.
Maar de manier waarop je gevraagd wordt kan wel een leuke verrassing zijn en ja ik ben iemand die stiekem hoopt op zo'n moment :-)

Hij zei wel meteen: als ik je nu ergens mee naartoe neem denk je misschien meteen dat ik het ga vragen.
Tja, misschien wel. Maar dat heb ik de afgelopen jaren al vaker gedacht, dus dat maakt dan ook niet meer uit.
Hij heeft me afgelopen zomer gevraagd of ik liever eerst wilde trouwen of liever eerst voor kinderen wilde gaan. Ik heb toen geantwoord dat ik graag eerst wilde trouwen en ja dan weet je ook dat er op een gegeven moment waarschijnlijk iets gevraagd gaat worden. Maar het zou leuk zijn als hij er een verrassing van kan maken Wink

Ik ben inmiddels bij een paar bruiloften geweest en daar werd door de ambtenaar vd burgelijke stand het verhaal van het ten huwelijk vragen uitgelegd. Ik zie mezelf niet tegen zo iemand zeggen: op een gegeven moment zei hij zullen we maar? Laughing

Susan wo 26 jan 2011 - 23:57

Lilou schreef:

Lilith, heeft het er dan ook niet mee te maken hoe iemand tegen het huwelijk aankijkt? Jullie keken er blijkbaar naar als een leuk feestje (?) en hechten verder weinig waarde aan die ring om je vinger. Anderen hier zien denk ik veel meer 'meerwaarde' aan het huwelijk, hechten daar grotere waarde aan dan jij dat doet. Ik persoonlijk heb een familiegeschiedenis waarin scheidingen meer gewoonte dan uitzondering zijn helaas, trouwen is voor mij dan ook niet iets wat je zomaar doet. Mijn vriend en ik zijn al jaren samen, waren erg jong bij elkaar, weten al lang dat we samen willen blijven en willen trouwen, maar ik wacht wel op het moment dat hij een aanzoek doet. Dat gaat minder om de manier waarop, of om het verrassingsaspect, maar wel om het feit dat hij voor mij dan bevestigt dat hij weet wat trouwen voor mij persoonlijk betekent en dat hij heel bewust voor zichzelf besloten heeft dat hij daar aan toe is. Wij hebben in een lange relatie best wat tijden van twijfel en moeilijkheden gekend, voor mij is het het juiste moment om te trouwen wanneer wij beiden geen enkele twijfel meer over elkaar en onze relatie hebben. Ik snap dan ook niet zo goed hoe jij de bruiloft van mensen die al jaren bij elkaar zijn nietszeggend kunt noemen, naar mijn idee is dat juist veelzeggender dan de manier waarop jij zelf getrouwd bent (no offence). Mijn ouders trouwden jong, elkaar helemaal niet zo goed kennend en gingen na een aantal jaren uit elkaar. Niet echt een verrassing naar mijn idee, je weet dan toch helemaal niet wie het is die je beloofd om altijd bij diegene te blijven?

Ik begrijp totaal niet hoe jij aan het idee komt dat Lilith weinig waarde hecht aan het huwelijk, dat lees ik totaal niet in haar woorden en volgens mij is het ook helemaal niet waar.

Gast do 27 jan 2011 - 0:06

Merai schreef:
Darcy schreef:
Goochempie schreef:

Ik denk dat het voor elk koppel anders is, dus als jij graag wil trouwen om je liefde wil vieren die al 10 jaar duurt en drie kinderen heeft voortgebracht vind ik dat alleen maar prachtig.

Eens.

Ook helemaal mee eens! Ik vind het zo jammer dat er zo veroordeeld wordt. Gun ieder zijn geluk, dààr gaat het tenslotte om, niet of jij het ook zo zou doen.

Ook eens

Gast do 27 jan 2011 - 0:15

CKC schreef:
En ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar als je al jaren samen bent, en samen woont en dan groots gaat trouwen met een groots aanzoek.. dan denk ik altijd: man, na je trouwdag mag je weer naar je eigen huis etc..Wij, trouwden en gingen daarna samenwonen..

Ja, en dus? Dat maakt het dus minder speciaal ofzo? Ik ben ook al jaren samen met mijn vriend, heb zelfs al een kind. En tóch wil ik heel graag trouwen met bruiloft en al. Dat vinden wij beiden gewoon heel leuk. Wat is daar mis mee dan? Waarom zou onze dag dan minder speciaal zijn dan die van jullie? Wij ervaren het als het spreekwoordelijke kroontje op ons samenzijn. Jullie ook. Dus ik zou niet weten waarom het bij jullie meer bijzonder zou zijn dan bij ons.

Gast do 27 jan 2011 - 2:40

Het zou mij niet uitmaken hoe ik gevraagd word. Als wij al zouden gaan trouwen is dat alleen voor het "papiertje".

Gast do 27 jan 2011 - 2:42

CKC schreef:.Wij, trouwden en gingen daarna samenwonen..

Ik zou er niet eens aan moeten denken om pas te gaan samenwonen nadat we getrouwd zijn.

miss piggy do 27 jan 2011 - 6:19

mijn vriend moest het wel vragen want hij is degene die heel erg graag wil trouwen,
ik heb altijd gezegd dat ik niet wilde trouwen dus voor hem was het een gok of ik wel ja zei hihi
hij heeft het op mijn verjaardag gedaan met het bezoek erbij sinterklaas ingehuurd helemaal geweldig.
en nu ik aan het idee gewend ben, ben ik misschien nog wel enthousiaster dan dat hij is.

Gesponsorde inhoud