'Geslachtsneutraal' opvoeden

Filoria schreef:

Printje schreef:hahaha inderdaad en onze kids lijken ook prcies op elkaar. Zoals jij T. omschrijft zo is R ook. Het is zo'n lief zorgzaam ventje, dat ik zo ontzettend hoop dat hij altijd zo blijft, dan heeft zijn partner (man of vrouw) later een geweldige echtgenoot aan hem hahahaha

Of onze jongens worden heel gelukkig met elkaar natuurlijk

Ik zal een lieve schoonmoeder zijn hoor!

hahahha dat zou wel gezellig zijn, kunnen we zeggen dat we elkaar al jaren ;kennen'.

Misschien dan toch eens een meeting plannen samen.

Ik zal Tomas' mooiste roze bloesje uit de kast plukken

Ik trek M. eigenlijk ook niks roze aan, omdat mensen dadelijk echt denken dat het een meisje is met zijn lange haar en fijn gezichtje

Filoria schreef:Ik zal Tomas' mooiste roze bloesje uit de kast plukken

whahaha das goed, samen met R.'s roze buggy zijn ze vast een prachtig plaatje hahahahaha

SarahKey schreef:

Printje schreef:Ik snap het probleem van een roze buggy voor een jongen echt niet maar goed.
Als je kind het toch leuk vindt? wat maakt het toch uit allemaal? R heeft meer jongensspeelgoed omdat hij daarom vraagt maar hij heeft evengoed een mooie prinsessenbuggy en daar speelt hij ook erg veel mee. Hij weet dat hij een jongetje is maar dat heeft niets met roze buggy's te maken.

Ik persoonlijk heb echt een hekel aan de kleur roze. Zal geen een stuk speelgoed in het roze kopen voor mijn zoon.
Bij oma is ook alles al roze omdat S een nichtje heeft. Vind ik zo jammer, waarom alles roze? Brrrrr.
Dus thuis aub geen roze spullen, of het nu een buggy, een tshirt of blokken zijn.

Dat wordt nog wat als jullie ooit nog een meisje zouden krijgen Als het een echt meisje-meisje wordt zul je er toch echt aan moeten geloven, aan al dat roze.

Mermaid Forest schreef:Ik trek M. eigenlijk ook niks roze aan, omdat mensen dadelijk echt denken dat het een meisje is met zijn lange haar en fijn gezichtje

Het wordt wel eens aan mij gevraagd door oudere mensen, of mijn zoon een jongen of meisje is..

Ik ben absoluut niet bezig met dit hele gebeuren. Mijn zoon is een jongen die heel graag met auto's speelt, maar zijn lievelingskleur is lange tijd roze geweest..nou prima. Hij had een roze polo en heeft nu een roze blouse, staat hartstikke leuk. Ook kiest hij zelf zijn speelgoed uit en heeft veel echte jongens dingen maar bijv ook een roze serviesje.

Ezra heeft wel een roze overhemd, voorheen had hij ook wel roze overhemden en roze shirtjes en hij is toen hij jonger was inderdaad wel een paar keer voor een meisje aangezien, hij heeft ook een fijn gezichtje, grote bruine ogen en een bos krullen. Maar dat kon me dan niet zo heel veel schelen, dan zei ik gewoon: 'Hij is een jongetje, hoor.'

Filoria schreef:
Ik zit nu trouwens weer even te kijken naar de reactie van Marin op de eerste pagina. Die denkt er nog net wat diepgaander over na. Wat nou als je zo neutraal opvoedt dat je je kindje niet echt leert wat voor geslacht hij heeft en wat dat betekent? Dan sla je ook wel door vind ik. Ik vind het wel belangrijk dat Tomas weet dat hij een jongetje is, dat dat betekent dat hij geen baby'tjes in zijn buik kan krijgen, dat hij altijd lief voor meisjes moet zijn later (want meestal zijn het toch de jongens die in hun tienerjaren de nog iets jongere meisjes verder willen laten gaan dan de meisjes willen, toch?) etc. etc. etc. Ik zou mijn zoon net andere normen en waarden willen bijbrengen dan een dochter denk ik. Voor een puberjongen is het belangrijk dat hij respect heeft voor anderen, voor een pubermeisje dat ze voor zichzelf opkomt. Andersom natuurlijk ook, maar snappen jullie wat ik bedoel?

Ja ik heb een tijdje geleden een stuk gelezen in een tijdschrift (en het heeft hier geloof ik ook wel op 't forum gestaan toen, vorig jaar ofzo) over vrouwen die hun kinderen echt geslachtsloos opvoeden. Dus totaal neutrale kleding, het niet benoemen van het geslachtsdeel, etcetera. Dat gaat mij echt veel te ver, omdat ik denk dat je op die manier een belangrijk deel van de identiteit van het kind ontneemt. Het kind mag best weten dat het een jongetje is en piemeltje heeft. De maatschappij kijkt immers ook zo naar hem. Daardoor wordt hij automatisch in de rol van jongen gedrukt, door de maatschappij, maar het lijkt me erg storend als je als ouder dat blokkeert en hem totaal geen rol aangeeft. Dus daar dacht ik aan, bij het lezen van dit topic. Ben het dus verder helemaal met je eens.

Mijn kleine zusje was vroeger overigens ook echt een tomboy, altijd voetballen in de tuin en zo stoer was ze. En nu houdt ze heel erg van roze en K3. Prinsessen en poppen heeft ze nooit interessant gevonden, ze is al jaren met name gek op dieren, dus echte meisjesdingen vindt ze nog steeds niet interessant. Maar dan vraag ik me altijd af: Is ze roze en K3 nou zo leuk gaan vinden door een intrinsieke interesse of door invloed buitenaf? Dat vind ik zo interessant dus!

*

Nee inderdaad. Denk ook niet dat daar achter te komen valt, maar ik vind het altijd zo interessant. Eerst moest ze niets hebben van meisjesdingen en sinds een jaartje of twee (met name sinds school) wel. Zal voor een groot deel toch invloed van buitenaf zijn, denk ik dan. Ach ja, gewoon interessant vind ik dat.

Ik heb niet eens het hele topic gelezen, maar Mas wil ook wel eens make up op, want tja dat ziet hij. Hij speelt met auto's maar hij heeft ook wel eens een verkleed jurk aan.
Lise voetbalt ook en Amé speelt ook met auto's, het boeit me echt helemaal niks. Als ze maar gelukkig zijn.

Parisienne schreef:

SarahKey schreef:

Printje schreef:Ik snap het probleem van een roze buggy voor een jongen echt niet maar goed.
Als je kind het toch leuk vindt? wat maakt het toch uit allemaal? R heeft meer jongensspeelgoed omdat hij daarom vraagt maar hij heeft evengoed een mooie prinsessenbuggy en daar speelt hij ook erg veel mee. Hij weet dat hij een jongetje is maar dat heeft niets met roze buggy's te maken.

Ik persoonlijk heb echt een hekel aan de kleur roze. Zal geen een stuk speelgoed in het roze kopen voor mijn zoon.
Bij oma is ook alles al roze omdat S een nichtje heeft. Vind ik zo jammer, waarom alles roze? Brrrrr.
Dus thuis aub geen roze spullen, of het nu een buggy, een tshirt of blokken zijn.

Dat wordt nog wat als jullie ooit nog een meisje zouden krijgen Als het een echt meisje-meisje wordt zul je er toch echt aan moeten geloven, aan al dat roze.

Ja echt wel dan Maar aan de andere kant, er is zoveel leuke en stoere kleding voor meisjes die niet alleen maar roze is te koop. Maar ben bang dat we van de kraamvisite dan echt alles roze krijgen, uch Ben stiekem wel erg blij met mijn jochie hoor

SarahKey schreef:

Parisienne schreef:

SarahKey schreef:

Printje schreef:Ik snap het probleem van een roze buggy voor een jongen echt niet maar goed.
Als je kind het toch leuk vindt? wat maakt het toch uit allemaal? R heeft meer jongensspeelgoed omdat hij daarom vraagt maar hij heeft evengoed een mooie prinsessenbuggy en daar speelt hij ook erg veel mee. Hij weet dat hij een jongetje is maar dat heeft niets met roze buggy's te maken.

Ik persoonlijk heb echt een hekel aan de kleur roze. Zal geen een stuk speelgoed in het roze kopen voor mijn zoon.
Bij oma is ook alles al roze omdat S een nichtje heeft. Vind ik zo jammer, waarom alles roze? Brrrrr.
Dus thuis aub geen roze spullen, of het nu een buggy, een tshirt of blokken zijn.

Dat wordt nog wat als jullie ooit nog een meisje zouden krijgen Als het een echt meisje-meisje wordt zul je er toch echt aan moeten geloven, aan al dat roze.

Ja echt wel dan Maar aan de andere kant, er is zoveel leuke en stoere kleding voor meisjes die niet alleen maar roze is te koop. Maar ben bang dat we van de kraamvisite dan echt alles roze krijgen, uch Ben stiekem wel erg blij met mijn jochie hoor

En tegen de tijd dat je een dochter hebt is het misschien allemaal wel anders!



Ik zou het prima vinden waar mijn kinderen mee spelen, maar ik ga geen roze of blauw vermijden omdat dat geslachtsbepalend is. Mijn dochter mag blauwe auto's, mijn zoon een roze pop.

Ik vind geslachtsneutraal opvoeden alleen niet geweldig omdat het kind nou eenmaal van een bepaald geslacht is. Anders zou een meisje toch ook geen jurkje meer mogen dragen? Dat gaat voor mij iets te ver.

Ik snap dat je ze wilt laten opgroeien zoals ze dat willen, maar volgens mij is daar helemaal niet veel voor nodig.

*

Susan schreef:

Rejoy. schreef:ik snap dat geslachtsneutraal op willen voeden niet zo goed. Trekken jullie je kinderen dan ook geslachtsneutrale kleren aan? Onze dochter is gek op glittertjes enzo, maar ik denk dat dat vooral komt omdat mama dat zo leuk vindt. Een jongen had ik geen knalroze dora-shirtje met glitters aan getrokken hoor. Ook is het speelgoed dat wij hebben voornamelijk meidenspeelgoed (als in: pop, poppenbedje, keukentje) of neutraal (puzzels, vormenstoof e.d.). Onze dochter mag bij iemand anders best met de auto's spelen of zich verkleden als batman ofzo en in de mc donalds mag ze ook gerust een blauwe ballon kiezen, maar dat hele geslachtsneutraal op willen voeden heb ik vrij weinig mee. Ik heb een meisje, ik vind het heerlijk om lekker met haar te tutten en 'meisjesdingen' met haar te doen en ik vind het geweldig dat zij dat ook leuk vindt.

Helemaal mee eens.

Ik ben er helemaal niet moeilijk in, Ezra heeft zelfs een roze schooltas van Mega Mindy omdat hij destijds helemaal weg was van die tas, hij heeft vaak genoeg een pop gekregen, hij speelt met het keukentje, allemaal prima, andersom vind ik het ook best als Yrsa met 'jongensspeelgoed' speelt of buiten lekker aan het klimmen is, maar ik vind het ook wel leuk om haar lekker uit te dossen en hem lekker jongensachtig te kleden. Als Yrsa straks jarig is krijgt ze het roze prinsessenkasteel met prinsessen en meisjesachtige accessoires, en niet het neutrale Playmobilhuis omdat dat zo verantwoord sekse-neutraal is. Ik vind het prinsessenkasteel leuker om te geven en ik denk dat zij het leuker vindt om het te krijgen, want ze is gek op alles wat met prinsessen te maken heeft. Zou ze dolgraag het Playmobil voetbalstadion willen hebben of het Playmobil piratenschip, dan zou ze die krijgen, want het is haar cadeau, net als dat Ezra ook een prinsessenkasteel zou mogen als ik zou merken dat hij dat heel graag hebben wil.

Ik vind dat je over dat soort dingen niet te spastisch moet doen, maar dat geldt dan wel beide kanten op. Niet doodsbenauwd zijn als je zoontje met meisjesspeelgoed wil spelen, maar ook niet doodsbenauwd zijn of je niet te rolbevestigend bezig bent als je iets voor je dochter koopt in de kleur roze. Dan vind ik dat je te ver doorslaat.

+1!!

Doedel schreef:Ik heb niet eens het hele topic gelezen, maar Mas wil ook wel eens make up op, want tja dat ziet hij. Hij speelt met auto's maar hij heeft ook wel eens een verkleed jurk aan.
Lise voetbalt ook en Amé speelt ook met auto's, het boeit me echt helemaal niks. Als ze maar gelukkig zijn.

+1.

Zo denk ik er ook helemaal over. Maar mijn ex dacht daar anders over. Zo ging hij een keer helemaal uit z'n dak, omdat B.randon een rondje om het huis wilde lopen met de poppenwagen van het buurmeisje. (B was toen 2 jaar) Werd hij serieus echt boos op mij, want ''je zet hem voor lul, wat nou als anderen hem daarmee zien lopen? Dat kan echt niet, doe even normaal. Zo maak je echt een homo van hem.'' Toen dacht ik echt; hoe simpel kun je zijn.. Mijn reactie: ''Hij mag spelen met wat hij wil. Hij is een klein kind, mensen zullen er niets van denken als ze hem met een poppenwagentje zien lopen hoor. En ik kan geen homo van hem máken. Maar wat als later zou blijken dat hij homo is, wat dan? Ben je dan teleurgesteld?'' Die reactie van mij viel niet bepaald goed bij hem. Hij kon niet begrijpen dat ik er totaal geen moeite mee zou hebben als B.randon (later) homo zou blijken te zijn. M'n ex was daar echt boos om, en bleef maar zeggen dat hij geen homo als zoon had, en mocht dat wel zo zijn, zou hij heel anders naar hem kijken. Daar ben ik echt heel erg boos om geworden. Mij zou het echt niets uitmaken als B.randon homo zou zijn, of voor nu; als hij liever met roze meiden speelgoed speelt, dan met stoere jongens dingen (wat hij juist wel doet; hij is gek op ridders, piraten, de brandweer en spiderman, maar toch..). Het gaat er toch om dat je kind gelukkig is. Dat is voor mij het belangrijkste.

Eigenlijk hebben we best veel meisjes dingen in huis, al is Y. helemaal fan van jongensdingen, vliegtuig roept ze de hele dag, dus het maakt mij eigenlijk ook niks uit. Als ze graag met jongensdingen zou willen spelen schaf ik dat aan en gaat ze daar maar lekker mee spelen.