'opvoeden' kindje 13 maanden

Onze zoon begint steeds meer dingen uit te proberen. Heel logisch.
Al zet je hem in de keuken neer, hij kruipt als een gek richting de salontafel en haalt stuk voor stuk de lepels en vorkjes uit het bekertje. Ook trekt ie natuurlijk fijn aan de bloemen op de tafel, en zit hij aan de telefoonaansluiting te frunninken.

Mijn vriend is wat strenger dan ik ben. Vandaag zei hij heel hard 'nee L., niet doen' en keek hier boos bij. Dat heeft ie geweten, minuten ontroostbaar huilen!
Ik ben meer van het 2x waarschuwen en uitleggen. Ik gebruik wel mijn vinger (steek ik dan op) en zeg 'nee', en leg eerste keer uit dat het niet mag. Tweede keer leg ik niets uit, en bij 3e keer haal ik hem weg. Hele dag politie-agent spelen doe ik niet. Maar vind wel lastig, wanneer wel, en wanneer niet.

Hoe gaan / gingen jullie hiermee om, met een kindje van net een jaar?

Ik zet 'm telkens ergens anders neer als hij iets niet mag! En als hij door blijft gaan zet ik ook wel even een boze stem op en dan is het vrijwel altijd snel duidelijk!

Ik vind dat ook lastig. Op die leeftijd zijn ze zo op ontdekkingstocht dat het zowel voor hem als voor jou helemaal niet fijn is om steeds te moeten corrigeren. Ik zou zoveel mogelijk de spullen waar hij niet aan mag weg zetten zodat hij lekker rond kan scharrelen in huis. J vind de keukenkast bijv erg interessant. Dus alle plastic bekers, kommetjes en bordjes staan nu op haar hoogte. Ze is daar dan zo een half uurtje zoet aan het rommelen. Echt corrigeren zullen ze toch nog niet echt snappen denk ik, en dat komt allemaal vanzelf wel.

Nou daar ben ik het niet mee eens hoor, mijn zoontje snapt dondersgoed wat hij wel en niet mag en corrigeren werkt hier tot nu toe prima!
Maar idd zoals maia zegt, het meeste gewoon proberen weg te zetten en dingen als kabels gewoon goed in de gaten houden en waarschuwen, meer kan je denk ik niet doen
Keukenkastjes en kastjes in de badkamer zijn hier ook favoriet haha.

Ik laat ze zoveel mogelijk ontdekken, lades en kastjes waar ze niet in mogen heb ik een veiligheidsslotje opgezet en de rest mogen ze leeghalen.
Ik heb ook geen zin om de hele dag politieagentje te spelen, dan ben ik daar elke minuut zo'n beetje mee bezig. Gekkenwerk.

De salontafel is overdag gewoon leeg. Ze vinden het ook erg leuk om spulletjes van de eettafel te halen waar ze net bij kunnen, dus daar heb ik gewoon wat prulletjes liggen die er wel afgehaald mogen worden. Heb bij action een afstandbediening gekocht waar ze wel mee mogen spelen.

Ik hoef ze alleen te corrigeren als ze elkaar pijn doen of met speeltjes op tafel lopen te rammen. Is nog een hele dagtaak trouwens. Ik waarschuw 3 keer (zonder te schreeuwen) en vertel erbij dat het bijv. pijn doet, niet leuk is, het kapot gaat, na de derde keer gaan ze de (lege) box in voor een minuutje of 2. Als ze dan verder gaan waar ze zijn gebleven waarschuw ik nog maar 1 keer en dan gaan ze de box weer in.
Na de zomer haal ik de box weg, dus moet nog even bedenken waar ik ze dan neerzet.

ik heb het idee dat een kind van net een jaar wel het 'oorzaak- gevolg' doorheeft. Dus als ik die vaas aanraak, zegt mijn moeder er iets van. Maar ze nog niet kunnen begrijpen wat precies wel en wat niet mag. J is dan nog even jonger, maar als ik haar corrigeer gaat ze me alleen maar heel blij aan staan kijken en raakt bijv. nog een keer die vaas aan om te kijken of ik weer reageer.

Stem verheffen tegen een kindje van net een jaar vind ik helemaal niet nodig (en bij oudere kindjes eigenlijk ook niet), schrikken en huilen is dan het gevolg en ik denk niet dat het van toegevoegde waarde is omdat ze de link niet leggen met het pakken van iets wat niet mag.

Bij N merkte ik dat hij pas tegen 2 jaar écht begreep wat wel en niet mocht. Nu kan ik ook uitleggen dat we bijvoorbeel bij de hoge tafel eten (hij wilt graag bij de salontafel eten) omdat anders het nieuwe kleed vies wordt en dan gaat hij zonder morren naar de grote tafel, terwijl hij voordat ik het uitgelegd had boos werd omdat hij niet bij de salontafel mocht eten. De dag erna 'verteld' hij ook waarom we hoog eten.

maiadebij schreef: J is dan nog even jonger, maar als ik haar corrigeer gaat ze me alleen maar heel blij aan staan kijken en raakt bijv. nog een keer die vaas aan om te kijken of ik weer reageer.

Zooo herkenbaar. En dat dan met die heerlijke bambiogen van ze. Dat vinden ze alleen maar leuk. Op de salontafel zitten is ook erg leuk, want ooooh wat heerlijk als mama je eraf haalt en na de 10de keer er ook nog bij begint te zuchten.

Onze dochter kijkt sinds deze week boos als ze gecorrigeerd wordt. Echt ontzettend grappig, als ik haar bijvoorbeeld bij de hond weg haal, dan kijkt ze schuin omhoog tussen de wimpers en maakt ze zo'n boze frons.

Ze mag verder bijna alles, ze mag alleen niet bij de tv komen en de hond niet terroriseren. De rest waar ze niet aan mag zitten hebben we opgeborgen. Ik denk dat een kindje van een jaar weinig snapt van het feit dat hij iets kapot maakt. Ik denk dat ze het vooral heel bijzonder vinden dat een dvd door midden kan breken en ze nog niet beseffen dat ze vervolgens niet meer naar die dvd kunnen kijken. M.i. heeft straffen dan weinig zin, je kindje snapt dan nog niet wáárom hij iets niet mag doen. Ik kies ervoor om te zorgen dat mijn dochter niet in zo'n situatie komt. Tegen de tijd dat ik het haar uit kan leggen kan ze gaan snappen waarom ze dingen niet kapot moet maken.