Op welke leeftijd werd je voor het eerst ongesteld?

Ik gooide ze trouwens in een prullenbak op straat weg als ik van school naar huis fietste! Op school durfde ik ook echt niet en thuis ook niet! Dus op school snel verwisselen en dan naar huis fietsen. Ah zielig achteraf.

Ik was 17 en vond het ook vreselijk dat ik zo laat was, maar toen ik eenmaal wist hoe het was voelde ik me 'gezegend' met het feit dat ik het zo laat pas ben geworden

Ik was 11 en op vakantie in het buitenland. Toen ik naar het toiletgebouw ging ontdekte ik het. Mijn broertje en zusje vonden het daarna erg leuk om het over de camping te schreeuwen dat ik voor het eerst ongesteld was geworden.
Heb heel wat jaren later mijn zusje natuurlijk ook even geplaagd toen zij voor het eerst ongesteld was.

Ik was 13. We gingen die dag winkelen en ik mocht van m'n moeder een extra setje kleding uitzoeken. Helaas ging ze het tijdens het winkelen aan de verkoopster vertellen. Ik schaamde me dood.

Rush schreef:

Als ik die lappen nu zie vraag ik me af hoe dat ooit in m`n slipjes paste.

Haha, daar verbaasde ik me pas ook al over. Vind het ook smerige dingen!

Ik was 12 jaar, net 2 maanden voordat ik 13 werd.

Ik was volgens mij 15 jaar, ik werd het in de nacht en vond de volgende ochtend een donker rode onderbroek. Volgens mij was ik nog niet helemaal wakker, want ik gooide dat ding gewoon in de was en had niet door dat ik ongesteld was geworden. Vervolgens riep me moeder me maar even bij haar En ik eerst nog zeggen: nee joh dat is geen bloed
Vervolgens ging ik gewoon naar school, voelde ik mij in de pauze helemaal niet goed worden en presteer ik het om flauw te vallen (door mijn eerste ongesteldheid) midden in de kantine tussen al die leerlingen Was ik ongelukkig gevallen, waardoor ik gehecht moest worden.. Dus op naar het ziekenhuis met de (mannelijke!) conciërges, uhh fijn.. Haha het was in ieder geval een dag om nooit te vergeten

Ik was pas 11, was in de pauze van de sinterklaasviering op de basisschool. Had gelukkig al wel voorlichting erover gehad van mijn moeder dus ik wist waar het maandverband lag... ik was echt zo naïef dat ik dacht dat ik een natte scheet had gelaten .. mn oma gebeld want mijn moeder was niet thuis, van oma help! Maar uiteindelijk had ik wel door dat ik ongesteld was geworden en heb ik keurig netjes maandverband om gedaan..

Ik was volgens mij 12. En ondanks dat ik er, met 2 oudere zussen, best wat van wist, schrok ik er wel van. Ik kwam er op school achter, maar gelukkig viel dat met wc-papier nog wel op te lossen. Ik heb het thuis direct mijn moeder verteld. Ik ben ook vrij snel op de tampons over gegaan.

Ik was denk ik net 11. Zat op de basisschool en was de eerste van de klas, dat vond ik echt verschrikkelijk. Ik schaamde mij er langere tijd voor, durfde het eerst ook niet aan mijn moeder te vertellen. En mijn moeder zat daar maar: Wat is ze vroeg, is toch niet normaal, niemand is het nog in haar klas etc. Niet goed voor je zelfvertrouwen op die leeftijd! Achteraf had ze door dat ze het eigenlijk anders had moeten aanpakken .

Pfff en eerst inderdaad maandverband gebruiken. Snachts heel veel draaien, volgende ochtend gewoon weer alles eronder hebben

Ben blij dat ik dankzij meneer minerva nergens meer last van heb

12 en we waren op vakantie.

Ik was 12 jaar en zat in groep acht. Weet de datum nog heel goed, moesten die ochtend met de klas naar het oorlogsmonument in t dorp lopen voor de herdenking.

Ik kan overigens slecht tegen tampons, dus gebruik bijna altijd maandverband. Als je gewoon regelmatig verwisseld en een goed merk gebruikt (ik vind Always ultra erg prettig) is er niks 'vies' aan. Je kan alleen even een paar dagen geen strings dragen, maar daar heb ik geen problemen mee. Liever dat dan veel ongemak door tampons.

Phileine schreef:Ik was 11 of 12...Ik denk 12. Ik schaamde me enorm en probeerde het te verzwijgen. De eerste jaren kon ik er ook niet aan wennen. Toen ben ik een periode niet ongesteld geweest ivm ondergewicht en toen ik weer ongesteld werd na een jaar, was ik opgelucht en kon ik het eindelijk accepteren.

Ongeveer dit. Ik was 12, en ik vond het echt verschrikkelijk. Ik schaamde me inderdaad ook enorm. Vervolgens ben ik 3,5 jaar niet ongesteld geweest. Toen ik weer ongesteld werd, ben ik gelijk aan de pil gegaan, en die slik ik door, met 1 of 2 keer per jaar een stopweek. Ik ben eigenlijk nog maar heel weinig ongesteld geweest, en ik ben er nog steeds niet aan gewend. Elke keer met een stopweek denk ik, is dit menstruatiepijn? En ik kan nog steeds niet echt goed met tampons omgaan

Op mijn 13e, ben al vrij snel aan de tampons gegaan omdat ik maandverband vies/vervelend vond/vind.

Mijn moeder reageerde heel normaal en mijn vader reageerde met: Oh moet ik dan ook maandverbrand voor jou meenemen?!

Ik was net een paar dagen 14 toen ik het heel licht kreeg. De 2e keer, een stuk zwaarder, was toen we net terug kwamen van een paar dagen Parijs met het gezin. Toen had ik er echt last van en moest ik, terwijl we in een cafeetje zaten mijn moeder om maandverband vragen. Mijn vader keek veel te trots toen ik dat deed en ik schaamde me dood

Ik heb de eerste jaren ook maandverband gebruikt. YUUUK. Ik deed altijd mijn zwarte spijkerbroek aan als ik ongesteld was, want het wilde nog weleens voorkomen dat ik een klein beetje doorlekte. Verschrikkelijk! Sinds ik aan de pil ben ben ik sowieso een stuk minder zwaar ongesteld, en sinds mijn 17e zag ik het licht in de tapons. Veel beter!

Ik was 12 en op de camping, echt vreselijk was het. Ik was toen echt zo zwaar ongesteld en het campingwinkeltje had alleen maar normaal maandverband, nou echt na een half uur was alles al vol, Ik ben toch zo blij dat ik aan de pil ben gegaan, want die pijn en het bloedverlies was echt niet normaal.

12 jaar. De dag ervoor was ik nog naar de huisarts geweest omdat ik krom liep van de buikpijn. Die zei dat ik binnenkort wel eens voor het eerst ongesteld kon gaan worden. En ja hoor, een dag later was het zover.

ik was 9

Ik was 11 jaar

Ik heb geen idee hoe oud ik was, ik denk 12. Ik zat op het toilet en mijn moeder was toevallig ook in de badkamer. Ik zei alleen 'oh' en mijn moeder heeft me gelijk uitgelegd hoe ik maandverband moest gebruiken. Ik was zelf wel trots maar schaamde me ook wel een beetje. Ik weet niet meer hoe mijn moeder verder reageerde.

Liever zo dan zoals mn schoonzusje, doorgelekt op school met een witte broek aan.

Ik was 14 toen ik ongesteld werd. Op dat moment was ik er nog blij mee

Ik was 13. Ik was meteen erg veel en kon wel elk half uur naar de wc. Het was ook nog eens heel warm buiten. Wat haatte ik dat zeg om dan ongesteld te zijn, dat geplak van dat maandverband bah. Ik schaamde me er toen ook wel voor, had nog helemaal geen zin om volwassen te zijn en wilde gewoon liever kind zijn haha.

Ik was 12.

14 jaar mooie leeftijd vond ik zelf