Meteen flesvoeding, wie nog meer..

koNijntje schreef:stuwing ken ik ook niet.. de kraamzorg vroeg iedere ochtend wanneer ze binnen kwam of ik al stuwing had, want ze dacht dat het dan op gang ging komen, maar helaas.. na het stoppen heb ik nog wel een paar keer wat gekolft om de spanning eraf te halen, maar echt stuwing: nee..

Maar dat hoeft ook niet. Je hoeft niet per se stuwing te hebben om toch een melkproductie te hebben. Ik heb last van overproductie, maar dat gaat bij mij (gelukkig) niet gepaard met stuwing en pijnlijke borsten. Ik heb blijkbaar een flinke opslagcapaciteit. Daarmee wil ik niet zeggen dat jij wel prodcutie had, dat weet jij zelf natuurlijk het beste.

Als ik dit zo allemaal lees, vind ik wel dat er wat minder rooskleurig over BV mag worden gesproken door VK's, kraamzorg, boeken etc. Ik dacht echt dat het binnen een week of 3 op de regel zou zijn en dat vraag en aanbod dan prima op elkaar afgestemd waren. Het gaat nu pas (na 3 maanden) beter, dus ik heb flink moeten bikkelen om borstvoeding te geven. Volgens mij is dat bij een hele hoop vrouwen zo, terwijl de boeken je toch echt anders doen geloven. Ze mogen er best wat eerlijker over zijn. Ik denk dat je uiteindelijk daarmee bereikt dat juist meer vrouwen borstvoeding gaan geven. Je krijgt nu al snel het gevoel dat het niet goed gaat, omdat ten slotte iedere vrouw wel 'even' borstvoeding kan geven.

ik wilde bij beide kinderen geen bv gaan geven. ik vind me daar zelf geen type voor en ook sprak mijn gevoel fv meer aan. maar meiden die het wel hebben gedaan petje af!!

Maar goed, té negatief beeld neerzetten helpt m.i. ook weer niet. Ik denk dat je zelf een middenweg moet zoeken in welke informatie je wel leest. Informeren is naar mijn idee niet de 'borstvoedingsvragen'topics lezen op fora. Daar komen een hoop problemen langs. Bij mij heeft het na een heleboel horrorverhalen juist geholpen toen een vriendin van een man zei 'nee joh, gewoon hup aanleggen en je geeft borstvoeding'. Die insteek heeft bij mij heel erg geholpen. Ooh kloven,? hup even smeren en morgen weer een dag. Ik heb juist niet teveel verhalen gelezen en ook niet geluisterd naar mensen waar het allemaal helemaal niet goed ging. Ik geloof wel dat je daar juist door in een positive cirkel kan komen waardoor het wel lukt.

Dus je moet vooral kijken naar wat bij je past. Soms kan een insteek van 'het komt allemaal wel goed' wel heel goed helpen en soms kan dat er voor zorgen dat je van een koude kermis thuiskomt.

Sanne je hebt een PM

_Lana_ schreef:Nicci: Nee heel negatief heeft ook geen zin, want dan heb je er bij voorbaat al geen zin meer in . En ik hou ook heel erg van een positieve insteek. Maar iets realistischer. Op de BV avond wordt er heel makkelijk over gedaan. Even kort gezegd: Je herkent hongersignalen van je baby / je legt de baby aan en het kindje begint te drinken / als het kindje volzit, stopt het met drinken en vraag en aanbod is altijd op elkaar afgestemd.
Maar zo simpel is het gewoon niet. Tenminste, zo heb ik het niet ervaren.
Kijk, het ging bij mij wel heel goed hoor verder, dus ik heb er wel echt van genoten gekukkig.
Maar op fora lees je pas hoe moeders het écht ervaren.

Ik ben nooit naar een bv avond geweest, misschien is dat het . Dat het ook meteen en altijd op elkaar afgestemd is vind ik ook wel iets te rooskleurig gedacht ja. Daar gaan toch heel wat avonden achtereen met een kind aan je borst aan vooraf. Maar dit topic ging over uitsluitend fv dus ik houd verder mijn mond

Nicci, ze moeten ook niet heel negatief over borstvoeding gaan praten, dat heeft ook een verkeerde uitwerking. Ik zou het alleen prettiger vinden als ze er wat eerlijker over zijn. Ik ben niet naar een voorlichtingsavond gegaan, maar heb het boek van Stefan Kleintjes gelezen. Dat boek geeft je echt het idee dat alle vrouwen die praten over problemen (te veel melk, te weinig melk etc.) maar uitzonderingen zijn en dat het slechts in minder dan 2% van de gevallen voorkomt dat een vrouw echt geen borstvoeding kan geven. Dat zal misschien wel kloppen, maar dan is het handig erbij te zetten dat het van een hele hoop vrouwen wel heel veel doorzettingsvermogen vergt om bij die 98% te gaan horen, want het is nou eenmaal niet altijd aanleggen-drinken-loslaten = genoeg. Ik kreeg van de kraamhulp een kaartje van de lactatiekundige met daarop de slagzin dat 'jij en je kind na drie weken volledig op elkaar zijn afgestemd'. Mèn, wat voelde ik me lullig toen ik na 6 weken (ik had al enige marge ingebouwd) nog steeds met een gigantische overproductie zat en een dochter die alleen maar aanhapte, losliet, aanhapte, losliet. En dan iedereen in de omgeving die zegt dat het toch beter is om over te stappen op flesvoeding. Ik vond het juist prettig toen ik eindelijk iemand in mijn omgeving trof die zei dat ze het ook heel lastig vond in het begin en toen ik dat ook hier op het forum las.

Ik was er echt op gebrand om de borstvoeding door te zetten en het lijkt er nu op dat het gelukt is, al moet ik weer aan het werk binnenkort, dus hoe dat verloopt, weet ik nog niet. En als ik in dit topic lees waarom een hele hoop vrouwen flesvoeding zijn gaan geven, dan denk ik dat het voor hen had gewerkt als men eerlijker is over borstvoeding. Niet eens zozeer om hen te stimuleren om te blijven borstvoeden (dat is ieders eigen keus), maar al was het alleen maar om dat stomme schuldgevoel bij hen uit het hoofd te praten. Volgens mij voel je je al een stuk minder schuldig als je stopt met borstvoeding wanneer je weet dat het nou eenmaal moeilijk kan zijn en de investering soms te groot/zwaar is.

Ik kan me ook wel vinden in dit draadje.

http://www.borstvoeding.com/zijkolom/verhaal-van-de-week/hip.html

Happydobby schreef:Ik kan me ook wel vinden in dit draadje.

http://www.borstvoeding.com/zijkolom/verhaal-van-de-week/hip.html

Ja ik ook!!! Ik las dat verhaal, aslof ik iets over mezelf las. Alleen heb ik nog nooit KV erbij gegeven...

Aimee schreef:

Happydobby schreef:Ik kan me ook wel vinden in dit draadje.

http://www.borstvoeding.com/zijkolom/verhaal-van-de-week/hip.html

Ja ik ook!!! Ik las dat verhaal, aslof ik iets over mezelf las. Alleen heb ik nog nooit KV erbij gegeven...

Dat geldt ook voor mij, zelf afgemat, maar een stralende weldoorvoede baby. Ik heb ook baat bij ria blom en borstvoeding.

Happydobby schreef:Ik kan me ook wel vinden in dit draadje.

http://www.borstvoeding.com/zijkolom/verhaal-van-de-week/hip.html

Wat een mooi verhaal! Ik denk dat heel veel mensen er zo over denken.

En wat studiebol zegt is voor mij ook herkenbaar. Ik heb dat gevoel van 'dit is speciaal' ook niet gehad.

Luce schreef:

Happydobby schreef:Ik kan me ook wel vinden in dit draadje.

http://www.borstvoeding.com/zijkolom/verhaal-van-de-week/hip.html

Wat een mooi verhaal! Ik denk dat heel veel mensen er zo over denken.

En wat studiebol zegt is voor mij ook herkenbaar. Ik heb dat gevoel van 'dit is speciaal' ook niet gehad.

Ik weet het niet hoor, of veel mensen zich daarin herkennen.. Ik in ieder geval zeker niet.
Ik vind het ook zeker geen mooi verhaal. Wel vind ik het knap dat zij nog steeds bv geeft, met zo'n soort denkwijze lijkt het me super zwaar en pittig.
Tja en Ria Blom.... Het moet bij je passen...

Ik vind het een herkenbaar verhaal, ik heb ook veel moeite gedaan om borstvoeding te geven, ten koste van mezelf. Ik ben wel van de middenweg waarvan de schrijfster denkt dat die niet bestaat: wel met borstvoeding beginnen (binnen een half jaar over op kunst), rust en regelmaat maar nooit laten huilen, inbakeren maar ook in de draagdoek of mei tai, wel belonen maar niet straffen enzovoorts.

Ik geloof ook dat er wel een middenweg is. Maar ik vind haar gedachtengang zoals ze het in dat stuk beschrijft nogal schrijnend.
Niet willen stoppen vanwege schuldgevoel, maar zich wel schamen voor de bv. En dat vrije leven waar ze het steeds over heeft, dat irriteert me, maar dat is misschien iets persoonlijks van mezelf.
En wat is borstvoeding geven ten koste van jezelf? Die heb ik sowieso nooit begrepen, maar wel heel vaak gehoord. Ik denk dat veel vrouwen verkeerde verwachtingen hebben én daarnaast de lat véél te hoog leggen.

Linda schreef:

Luce schreef:

Happydobby schreef:Ik kan me ook wel vinden in dit draadje.

http://www.borstvoeding.com/zijkolom/verhaal-van-de-week/hip.html

Wat een mooi verhaal! Ik denk dat heel veel mensen er zo over denken.

En wat studiebol zegt is voor mij ook herkenbaar. Ik heb dat gevoel van 'dit is speciaal' ook niet gehad.

Ik weet het niet hoor, of veel mensen zich daarin herkennen.. Ik in ieder geval zeker niet.
Ik vind het ook zeker geen mooi verhaal. Wel vind ik het knap dat zij nog steeds bv geeft, met zo'n soort denkwijze lijkt het me super zwaar en pittig.
Tja en Ria Blom.... Het moet bij je passen...

Niet? Nou ja, ik wel. Mooi omdat het realistisch is en borstvoeding niet alleen maar opgehemeld wordt zoals bijna altijd gebeurt daar op die website.
Toen ik borstvoeding gaf en het niet lukte, heb ik veel moeders gesproken die al jaren aan het voeden waren en er min of meer net zo over dachten.

En Ria Blom. Ach, ik vind het ook allemaal niet zo slecht hoor. Ik moet eerlijk zeggen dat het mij ook geholpen heeft bij mijn eerste. Gewoon het stukje regelmaat inbouwen, dat werkte voor mijn eerste heel goed.

Tuinstoel schreef:Ik vind het een herkenbaar verhaal, ik heb ook veel moeite gedaan om borstvoeding te geven, ten koste van mezelf. Ik ben wel van de middenweg waarvan de schrijfster denkt dat die niet bestaat: wel met borstvoeding beginnen (binnen een half jaar over op kunst), rust en regelmaat maar nooit laten huilen, inbakeren maar ook in de draagdoek of mei tai, wel belonen maar niet straffen enzovoorts.

Nou precies, zo bedoel ik het ook.

Linda schreef:Ik geloof ook dat er wel een middenweg is. Maar ik vind haar gedachtengang zoals ze het in dat stuk beschrijft nogal schrijnend.
Niet willen stoppen vanwege schuldgevoel, maar zich wel schamen voor de bv. En dat vrije leven waar ze het steeds over heeft, dat irriteert me, maar dat is misschien iets persoonlijks van mezelf.
En wat is borstvoeding geven ten koste van jezelf? Die heb ik sowieso nooit begrepen, maar wel heel vaak gehoord. Ik denk dat veel vrouwen verkeerde verwachtingen hebben én daarnaast de lat véél te hoog leggen.

Natuurlijk is het in haar verhaal wel heel erg zwart-wit. Maar ik herken sommige punten wel heel erg goed. Ik ben ook begonnen met borstvoeding uit een soort perfectionisme. Borstvoeding is het beste, dus ik geef borstvoeding. Ik ben dan ook niet gestopt met BV omdat ik dat zag als falen(schuldgevoel). Op dit moment loopt het lekker, dus is het niet meer aan de orde, maar in het begin heb ik echt wel wekenlang met mezelf in de knoop gelegen.
Omdat Luuk heel veel huilde in het begin, ben ik niet begonnen met Ria Blom, maar heb ik wel bepaalde dingen gedaan die normaal gesproken tegen BV adviezen ingaan (zoals inbakeren, en een speentje).
En me schamen voor de BV, tja dat niet echt... Maar ik voel me soms wel ongemakkelijk als ik mijn bekertjes gekolfde melk uit de koelkast haal op het werk en 2 (vrouwelijke) collega's kijken er met een vies gezicht naar. En ook als mensen vragen 'tot wanneer ben jij eigenlijk van plan BV te geven? Ik vind het zo'n gek gezicht zo'n grote baby aan de borst?' krijg ik wel het gevoel dat ik iets heel raars aan het doen ben.
Borstvoeding geven ten koste van jezelf, betekend voor mij wel de regeldagen in het begin, de pijn waar je doorheen moet, de gebroken nachten waar je in je eentje voor opdraait. 9 van de 10 keer doe ik het graag, maar soms ben ik zo moe dat ik bijna omval en ook wel eens tegen mijn vriend zou willen zeggen 'en nu ben jij aan de beurt!'

Ik herken me ook in dat verhaal! Eindelijk eens een verhaal op borstvoeding.com waar ik niet de kriebels van krijg.

Darius schreef:Ik herken me ook in dat verhaal! Eindelijk eens een verhaal op borstvoeding.com waar ik niet de kriebels van krijg.

Ik heb echt een heel andere bril op dan.. Ik krijg hier juist wel de griebels van. Van heel veel verhalen op bv.com ook hoor, maar van deze zeer zeker ook.

Ik voelde me altijd heel opgelaten als ik borstvoeding aan het geven was in het 'openbaar'. Ik was nog vrij jong toen mijn zoontje geboren werd, en ik had vrienden die totaal niet met kindjes bezig waren. En die moesten dan naar mij kijken toen ik borstvoeding aan het geven was....ik vond dat echt geen prettig idee, ik schaamde me er ook wel een beetje voor. Achteraf gezien was dat puur die onzekerheid, want ik voelde me ook erg onzeker als ik alleen met een kinderwagen liep bijvoorbeeld.

Ik herken mezelf niet in het verhaal maar wel meiden hier van het forum, alle verhalen over bv vind ik ook in haar verhaal terug.

Ik heb dat boek van Ria Blom nog nooit gelezen, ik probeer op mijn eigen manier mijn kind te volgen en voor ons een goed ritme te zoeken. Ik ben heel erg van slapen doe je in bed, ook een baby, en niet in een doek/box/wagen. Ik heb hem ook altijd, zonder problemen, even laten huilen omdat je zelf wel weet wat voor soort huiltje het is en omdat je je eigen kind toch het beste kent.

Wat Linda schrijft heb ik trouwens; ik krijg ook regelmatig de kriebels van die 'ow wat geweldig bv'verhalen. Maar ik ben dan ook totaal geen type voor dat forum haha.

Ik herken trouwens echt veel in dat verhaal wat hierboven is geplaatst.

Linda schreef:

Darius schreef:Ik herken me ook in dat verhaal! Eindelijk eens een verhaal op borstvoeding.com waar ik niet de kriebels van krijg.

Ik heb echt een heel andere bril op dan.. Ik krijg hier juist wel de griebels van. Van heel veel verhalen op bv.com ook hoor, maar van deze zeer zeker ook.

Haha, ik merk het!