Als je man niet bij de bevalling wil zijn...

Maar voor dit topic zou ik er helemaal niet over nadenken om hem überhaupt te vragen daarnaar. Ik vind het zo vanzelfsprekend.

Elodie schreef:Maar voor dit topic zou ik er helemaal niet over nadenken om hem überhaupt te vragen daarnaar. Ik vind het zo vanzelfsprekend.

Nee, niet letterlijk: 'Wil je bij de bevalling zijn straks?' Maar uit gesprekken die je normaal gezien voert zou dat toch echt wel opvallen als hij dat niet zou willen. Maar deze vrouw van Viva wist het dus al wel, hoopte alleen wat anders.

Susan schreef:

Kat1980 schreef:

Jetje schreef:

Susan schreef:

Jetje schreef:In mijn directe omgeving speelt deze discussie op het moment. Zij is Nederlands hij is Turks. In zijn cultuur is het de normaalste zaak van de wereld dat je de bevalling zonder man doet. Zij wil hem er absoluut bij hebben en hij wil het niet. Ik heb geen idee waar dit gaan uitkomen, maar ik vind het nogal wat.

Ik zou het mijn man altijd kwalijk blijven nemen dat weet ik zeker. Ik had hem de vorige keer ook echt nodig.

Ik ook, ik denk dat ik op een gegeven moment wel zou zeggen dat hij dan maar lekker weg moet blijven als hij het niet voor me op kan brengen, maar ik zou het hem nog heel lang nadragen en laten voelen. Zoiets zou ik echt niet kunnen vergeten of vergeven.

Precies! Hoe nutteloos mijn man zich ook voelde naast mijn bed, ik had hem geen seconde willen missen!

Alsof het voor 'ons' niet heftig en pittig is. Ik snap dat je je vrouw liever niet ziet lijden en ja sommige culturen zijn zo. Maar als ik het vertaal naar die situatie in mijn omgeving: je woont in NL. Ik vind dat je je dan ook mag aanpassen aan de cultuur. Ze zijn ook niet getrouwd dus in die zin houdt hij zich ook niet streng aan zijn geloof waarom nu ineens wel dan?

Dat denken mannen ja, maar een man is absoluut niet nutteloos tijdens een bevalling!
Mijn vriend was de enige die tot me door kon dringen op dat moment, dus hij herhaalde alles wat de vk zei en leidde zo op een bepaalde manier de bevalling in goede lijnen. En dan nog, al zit je er alleen naast om haar hand vast te houden en haar wat water te geven, dan nog steun je je vrouw en ben je dus absoluut niet nutteloos.

Inderdaad, plus dat het achteraf belangrijk is dat je die ervaring samen kan delen. Ik had best wel behoefte om erover te praten en dan het liefst met iemand die het ook had meegemaakt.

Inderdaad. Veel ging langs mij heen die dag. Vooral toen ik uiteindelijk naar de OK ging. Ik vond het fijn dat mijn man het wel allemaal nog wist.

We hebben het er nooit over gehad, ging er standaard vanuit. Vind ook niet meer dan normaal...hij moet erbij zijn.

Flower_L schreef:We hebben het er nooit over gehad, ging er standaard vanuit. Vind ook niet meer dan normaal...hij moet erbij zijn.

+1 en anders bond ik hem wel aan een stoel vast
het lijkt me heel erg als vrouw zijnde als die gene die je graag bij de bevalling wil hebben er niet bij wil zijn.

Persoonlijk vind ik ook geen enkel denkbaar argument waar hij mee aan zou kunnen komen redelijk...

Maargoed, bij l heeft hij zelfs geholpen dus ik ga er even vanuit dat hij er over 28 wkn er gewoon weer bij is

Mijn vriend was ook niet bij de bevalling zelf. Wel toen ik de weeën had etc. Maar door de stress (iets waar hij anders nooit last van heeft) begon hij nogal wit weg te trekken en ging hij even op de gang staan, toen was er nog niet eens spraken over persen. Toen hij 10 minuten later binnenkwam was Louise al geboren. Hij vond het echt heel jammer. Mij maakte het niet veel uit. Ik had hem wel écht nodig bij de weeën. Ik denk niet dat iemand anders mij zo goed zou hebben kunnen steunen als hij op dat moment.

studiebol: dat lijkt me ook weer raar, je wilt als vader toch juist je baby geboren zien worden? Die eerste blik, dat krijg je nooit meer terug. Ik zou dat echt niet willen missen als vader zijnde.
Mijn man vind ziekenhuizen ook niets, ik ook niet maar ja ik kan ook niet bang weglopen. Kind zal er toch uit moeten. Dus vind het net zo fair dat de man meehelpt met de bevalling.

Vind het laf als de man er niet bij wil zien, geen 1 reden vind ik normaal. Maar goed zou dan ook denken, jij mist een mooi moment, iets wat je misschien nooit meer beleefd.

Slakje schreef:Mijn vriend was ook niet bij de bevalling zelf. Wel toen ik de weeën had etc. Maar door de stress (iets waar hij anders nooit last van heeft) begon hij nogal wit weg te trekken en ging hij even op de gang staan, toen was er nog niet eens spraken over persen. Toen hij 10 minuten later binnenkwam was Louise al geboren. Hij vond het echt heel jammer. Mij maakte het niet veel uit. Ik had hem wel écht nodig bij de weeën. Ik denk niet dat iemand anders mij zo goed zou hebben kunnen steunen als hij op dat moment.

Was er geen verpleegster die hem even had kunnen roepen?

Ik zou het heel erg vinden als mijn man er niet bij zou willen zijn. Vooral omdat ik heel erg de behoefte had om erover te praten na de bevalling. Als ik dat met niemand had kunnen delen had ik dat heel moeilijk gevonden denk ik. Eigenlijk vind ik ook gewoon dat hij dat voor me over moet hebben. Hij wil toch ook een kindje dan vind ik dat hij me ook hoort te steunen bij de bevalling.

Dion is heel bang voor naalden, hartslagmeters, bloeddrukmeters, eigenlijk al dat soort ziekenhuisdingen. Hij is zelfs wel eens flauwgevallen toen iemand een verhaal over een hartoperatie vertelde. Toch is het nooit een moment in hem opgekomen om dan maar niet bij de bevalling te zijn. Wel is mijn moeder erbij geweest, mede voor het geval hij het allemaal niet zou trekken, maar uiteindelijk trok mijn moeder het zelf slechter dan hij, vooral omdat het allemaal zo lang duurde en mijn moeder dacht dat de baby (Ezra) er nooit uit zou komen.

Tania schreef:

Slakje schreef:Mijn vriend was ook niet bij de bevalling zelf. Wel toen ik de weeën had etc. Maar door de stress (iets waar hij anders nooit last van heeft) begon hij nogal wit weg te trekken en ging hij even op de gang staan, toen was er nog niet eens spraken over persen. Toen hij 10 minuten later binnenkwam was Louise al geboren. Hij vond het echt heel jammer. Mij maakte het niet veel uit. Ik had hem wel écht nodig bij de weeën. Ik denk niet dat iemand anders mij zo goed zou hebben kunnen steunen als hij op dat moment.

Was er geen verpleegster die hem even had kunnen roepen?

Ik zou het heel erg vinden als mijn man er niet bij zou willen zijn. Vooral omdat ik heel erg de behoefte had om erover te praten na de bevalling. Als ik dat met niemand had kunnen delen had ik dat heel moeilijk gevonden denk ik. Eigenlijk vind ik ook gewoon dat hij dat voor me over moet hebben. Hij wil toch ook een kindje dan vind ik dat hij me ook hoort te steunen bij de bevalling.

De dokters hebben zelf gezegd dat het beter was dat ze hem niet riepen. Hij was echt lijkbleek en ging elke moment van zijn sus gaan. Hij vond het echt zo rot.

Dan pakten ze een stoel voor hem en een flink glas zoete limonade?

Ja, of een cup-a-soupje.

freakielief schreef:Dit lijkt me iets dat je bespreekt voordat je zwanger probeert te raken. Als hij dan zou zeggen niet bij de bevalling te willen zijn, zou ik eerst maar eens goed over mijn kinderwens met hem nadenken. Maar goed, ik heb dan ook nooit gedacht: hij zal wel bijdraaien over dingen waar hij heel stellig in is. Vind ik eerlijk gezegd ook niet zo slim, zeker als het om zulke belangrijke dingen gaat.

Dit vind ik eigenlijk ook.

Ik zou ook echt mijn man erbij willen. Maar als ik zou weten dat mijn man een heel andere culturele achtergrond heeft, dan zou ik dus inderdaad wel willen weten in welke opzichten onze culturen van elkaar verschillen als ik me zo hecht aan iemand verbind door samen een kindje te krijgen.

Maar goed, inhoudelijk: ik zou het ook heel erg vinden om er zo alleen voor te staan, het zou voor mij een verdrietige stempel drukken op de zwangerschap en ook op de herinneringen aan de geboorte.

Zullen ze niet aan gedacht hebben denk ik. Er waren nog 4 andere vrouwen aan het bevallen. Haha. En ik eiste iedereen op.

Ik zou er denk ik niet zo'n probleem van maken. Mijn ex was (is) ook een nutteloze zak bij de bevalling die de helft van de tijd er niet eens bij was. Daarbij is het toch iets wat ik alleen moet doen, met of zonder hem. Ik zou de wens van mijn partner respecteren als dit zo zou zijn.

Ik heb het ook gelezen op Viva, en die man had al voor de zwangerschap aangegeven er niet bij te willen zijn. En toch valt iedereen de man aan nu puntje bij paaltje komt dat hij er nog altijd niet bij wilt zijn. Is het dan nog altijd fout dat de man er niet bij wilt zijn?

Die van mij wil er ook niet bij zijn , gelukkig nog tijd zat, dan heb ik hem denk ik tegen die tijd wel over gehaald haha

Muus schreef:Ik zou er denk ik niet zo'n probleem van maken. Mijn ex was (is) ook een nutteloze zak bij de bevalling die de helft van de tijd er niet eens bij was. Daarbij is het toch iets wat ik alleen moet doen, met of zonder hem. Ik zou de wens van mijn partner respecteren als dit zo zou zijn.

Ik heb het ook gelezen op Viva, en die man had al voor de zwangerschap aangegeven er niet bij te willen zijn. En toch valt iedereen de man aan nu puntje bij paaltje komt dat hij er nog altijd niet bij wilt zijn. Is het dan nog altijd fout dat de man er niet bij wilt zijn?

Ik vind gewoon het feit dat hij er niet bij wil zijn raar, of hij dat nou voor of tijdens de zwangerschap aangeeft. Ik kan ook eerlijk gezegd wel begrijpen dat zij heeft gehoopt dat hij nog bij zou draaien en ook dat ze het er in de tussentijd niet met hem over heeft gehad, omdat ze niet makkelijk zwanger raakte en een bevalling dus nog erg ver weg was.

Het is ook niet zo dat als je iets ruim van tevoren aangeeft, iedereen het dan maar oké heeft te vinden, dat zou wel erg makkelijk zijn.

Susan schreef:
Het is ook niet zo dat als je iets ruim van tevoren aangeeft, iedereen het dan maar oké heeft te vinden, dat zou wel erg makkelijk zijn.

Ik vind dat ze er niet van moest opkijken, juist omdat hij dit heeft aangegeven van te voren. Het zou toch vreemd zijn dat hij maar moet schikken omdat ze nu wel zwanger is. Ik begrijp dat er inderdaad ook andere manieren zijn van een bevalling meemaken, zoals bv een baarkruk. Of dat hij op het moment van de uitdrijving pas de kamer verlaat. Maar dat is aan hem, en niet aan haar.

Muus schreef:

Susan schreef:
Het is ook niet zo dat als je iets ruim van tevoren aangeeft, iedereen het dan maar oké heeft te vinden, dat zou wel erg makkelijk zijn.

Ik vind dat ze er niet van moest opkijken, juist omdat hij dit heeft aangegeven van te voren. Het zou toch vreemd zijn dat hij maar moet schikken omdat ze nu wel zwanger is. Ik begrijp dat er inderdaad ook andere manieren zijn van een bevalling meemaken, zoals bv een baarkruk. Of dat hij op het moment van de uitdrijving pas de kamer verlaat. Maar dat is aan hem, en niet aan haar.

Dat hij maar moet schikken? Dat is aan hem en niet aan haar? Meen je dat nou serieus? Jemig... Ik snap dat je een andere mening kunt hebben hierover, maar ik vind het echt heel apart.

Ik neem aan dat zij dat echt jaren geleden goed en meermaals hebben besproken. (Dat is tenminste hoe ik dat zou doen) Als hij alleen zou zeggen "nee bah, ik wil niet" en er verder geen woord over zou uitweiden dan zou ik er ook geen begrip voor hebben.

En nu moet ik wel bekennen dat ik niet het hele topic heb doorgelezen, dus wat zijn argumenten verder zijn weet ik niet.
Maar normaal gezien zouden mensen hier toch heel uitvoerig over praten, en dan komt het niet uit de lucht vallen toch?

Muus schreef:
Maar normaal gezien zouden mensen hier toch heel uitvoerig over praten, en dan komt het niet uit de lucht vallen toch?

Wat ik ervan gelezen heb, hebben ze het niet heel uitvoerig besproken omdat zij nog in de medische molen zat en het voor haar voelde als 'de goden verzoeken' om al op dat soort dingen vooruit te lopen. Wat ik ervan begrijp is dat het nu pas echt ter sprake komt, en zij er nu pas echt achterkomt dat het menens is en hij niet van plan is zijn standpunt bij te stellen. En dat terwijl zij niemand anders heeft om op terug te vallen tijdens de bevalling, ze zal het dan dus in haar eentje moeten doen.

Haar vriend reageert inmiddels mee in het topic.

@ Susan, volgens mij kan je nu beter op het viva forum zitten :-p!! Je kan opF5 blijven klikken.
Vind het maar een raar verhaal worden, vriend die ook een account heeft aangemaakt en reageert. Zij zit beneden hij boven, zij gooit de 'vuile was' buiten en hij reageert niet eens

Fiebje schreef:@ Susan, volgens mij kan je nu beter op het viva forum zitten :-p!! Je kan opF5 blijven klikken.
Vind het maar een raar verhaal worden, vriend die ook een account heeft aangemaakt en reageert. Zij zit beneden hij boven, zij gooit de 'vuile was' buiten en hij reageert niet eens

Jawel, hij heeft ook een paar keer gereageerd.