Voorkeur voor een meisje

Lejow schreef:Ik hoopte ook op een meisje.
Vind mezelf meer een meisjes mama dan een jongens mama, lekker tuttelen en doen. Terwijl ik het met jongens vaak allemaal wat harder, rechter door zee en rauwdauweriger vind.

+1

Ik heb nu twee zoontjes en het is hartstikke leuk, maar het heeft wel een hele tijd geduurd voordat ik me neer kon leggen bij het feit dat ik nooit een meisje zal krijgen.

Ik kan nu eindelijk zeggen dat ik het geaccepteerd heb.... Ik vond het denk ik vanzelfsprekend dat ik een meisje zou krijgen.

Ik heb een lichte voorkeur voor een jongen, mijn vriend vind een meisje leuker. Ik weet niet waarom eigelijk. Maar ik zou niet teleurseteld of iets zijn als we een meisje zouden krijgen.

Shygirl85 schreef:Ohja bij barbie's bruiloft kreeg ik wel de indruk dat ze absoluut niet blij zou zijn als ze zwanger was van een jongen, en dat maakte mij gister wel weer boos!
Tuurlijk kan je een voorkeur hebben maar je weet als je aan kinderen begint dat het twee kanten op kan.

Zij roep natuurlijk van alles zonder nadenken

Ik had geen voorkeur maar betrapte mij er wel op dat ik toch wel een kleine voorkeur voor een meisje had. Nu heb ik ze beide en ben daar superblij mee.

Ze zeggen dat jevoor een meisje lekker kan winkelen maar ik vindt dat vies tegenvallen! Ik zie voor jongens juist superleuke kleren. Gelukkig kan ik die ook nu kopen!

Ik hoopte ook op een meisje, kom uit een meidenfamilie, met de 20 weken wisten wij dat het een knul werd en daar heb ik me op kunnen voorbereiden.
Nu hoor ik van veel mensen dat ze me een jongens mama vinden en dat vind ik nu ook.

Maar stiekum hoop ik ooit op een dochter.

Ik heb ook altijd een lichte voorkeur gehad voor een meisje. Ik denk omdat ik zelf echt een meisje meisje ben.

Zaterdag hebben wij een geslachtsbepaling gehad. Ze wist het niet helemaal zeker, dus ik weet het nog niet. Maar wat ze me wel vertelde is dat ik me geen zorgen moest maken om de 20 weken echo, alles zag er goed uit. Dat vond ik zo geweldig om te horen dat het me nu eigenlijk niet meer uitmaakt wat het 7 mei blijkt te zijn...

Voordat ik zwanger was had ik een lichte voorkeur voor een meisje, vanwege het tutten en de kleertjes enzo en omdat ik al jaren een meisjesnaam in mijn hoofd heb. Nu ik zwanger ben merk ik dat ik steeds meer aan een jongen denk en dat me ook super leuk lijkt.

Zou mij nou echt niets uitmaken.

Ik vind jongenskleertjes vaak ook veel stoerder dan meisjes kleding. Natuurlijk met goed zoeken heb je ook toffe meisjes kleding. Maar bij meisjes vind ik het snel zo tuttig/popperig

Ik vind dat je ook kunt tutten met een jongen (leuk zijn haartjes half lang laten groeien, stoere kleding/schoenen/jasjes). Het enige is lange haren bij een meisje (maar ik hou al niet van schuifjes/speltjes en dat soort dingen.. dus ja)

Al met al.. maakt het mij niets uit.

Rush schreef:

Shygirl85 schreef:Ohja bij barbie's bruiloft kreeg ik wel de indruk dat ze absoluut niet blij zou zijn als ze zwanger was van een jongen, en dat maakte mij gister wel weer boos!
Tuurlijk kan je een voorkeur hebben maar je weet als je aan kinderen begint dat het twee kanten op kan.

Zij roep natuurlijk van alles zonder nadenken

Ja dat is wel zo, maar ik had het idee als haar verteld werd dat het een jongen was dat ze echt heeel ongelukkig zou zijn

Stofzuiger schreef:Ik hoopte heel stiekem juist op jongens!

Ik ook! En maakte een vreugdedans omdat Siem ook daadwerkelijk een jongen bleek te zijn.
En het aller aller liefst hoop ik in de toekomst nog graag een jongentje te mogen krijgen.

Ik heb echt niets met meiden, dat gefrutsel en gedoe en getut. vind de kleur roze echt afschuwelijk. Nee hoor geef mij maar jochies

ik had ook een voorkeur voor een meisje. Maar dat is gewoon omdat ik gek ben op rokjes, jurkjes, staartjes maken enz

Het maakte mij helemaal niet uit wat het werd! Totdat mijn gevoel op een gegeven moment zei van he waarom loop ik altijd maar direct nar de meiden afdeling (onbewust).

Nu hoop ik stiekem op een jongen, zou leuk zijn, maar een meisje ook zeer zeker! Als het maar gezond is!

Stofzuiger schreef:Ik hoopte heel stiekem juist op jongens!

Ik ook, een jongetje dan en kreeg er 1

Mij maakt t, voor de toekomst, absoluut niks uit.
Lijkt me allebei geweldig

Moet juist zeggen dat de as papas in mijn omgeving ech voor een jongen gaan...
Gelukkig maak t mijn vriend echt niks uit.

Ik had geen voorkeur, wel een voorgevoel en die bleek bij allebei te kloppen.

Merk wel dat dochter echt naar papa toe trekt, en zoon mijn knuffelkont is

Ik vind dat altijd zo'n luxeprobleem.. Dat er daadwerkelijk vrouwen zijn die over de zeik zijn dat er een piemeltje aan zit , snap ik helemaal niks van. Wees blij dat je kind gezond is, die mensen beseffen volgens mij al niet half wat voor 'luxe' dat is.

Mijn tante is nu zwanger van haar eerste en ze is 42, dus ws ook de laatste. Zij steekt bepaald niet onder stoelen of banken dat ze een meisje wil en is ook echt het type om teleurgesteld te zijn als het een jongen is. Ze weten het geslacht niet, hoop dat het bij de geboorte een meisje is, vooral voor het kind zelf!

En een oud-klasgenootje van me uit Amerika is nu ook zwanger van haar eerste en die heeft meerdere malen op FB een status gehad over dat ze zo graag een meisje wilde. Heb ze even opgezocht "YIKES! Chinese gender chart says boy... praying it is wrong!" "I sooo hope this baby is a girl, just saw two little boys and I would be really sad if I have a boy" en er was er nog 1 waar heel veel mensen over vielen maar die heeft ze verwijderd. Een paar weken geleden schreef haar man in haar status dat ze een jongen kregen maar dat zij er niets over wilde zeggen dus het niet bekend had gemaakt. En nu sinds vorige week weten ze dat ze tóch een meisje krijgen, althans dat lijkt nu op echo's. Ik hoop dat het een wake-up call is geweest voor haar dat ze eerst dacht dat ze een zoon kreeg...

Toen ik net zwanger was vroegen mensen weleens wat zou je graag willen naast dat het gezond was natuurlijk maar dan zei ik altijd een meisje. Waarom weet ik eigenlijk niet maar toen het een jongen bleek te zijn was ik dolgelukkig. Ik ben niet echt een meisjesmama. Ik doe weleens de haren van ons nichtje en ik vind het altijd maar lastig. Het zou heust wel wennen bij de tijd mocht ik ooit nog een keer zwanger worden en het zou een meisje worden. Maar bij een jongen trek je stoere kleren aan en gel in zijn haartjes en klaar.

Lejow schreef:Mijn vriend wilde ook graag een meisje.

Mijn vriend wil ook graag een meisje en ik ook. Maar teleurgesteld zijn als het een jongen is, absoluut niet hoor. Ben al lang blij dat ik zwanger ben!

Ik had geen voorkeur.
Mijn schoonfamilie daarintegen wel... Die vonden dat ik een meisje moest krijgen want ik was ab-so-luut geen jongensmama en ik zou dat helemaal niet leuk vinden

TBIB schreef:Ik had geen voorkeur.
Mijn schoonfamilie daarintegen wel... Die vonden dat ik een meisje moest krijgen want ik was ab-so-luut geen jongensmama en ik zou dat helemaal niet leuk vinden

Das helemaal belachelijk

Jolicious schreef:Ik vind dat altijd zo'n luxeprobleem.. Dat er daadwerkelijk vrouwen zijn die over de zeik zijn dat er een piemeltje aan zit , snap ik helemaal niks van. Wees blij dat je kind gezond is, die mensen beseffen volgens mij al niet half wat voor 'luxe' dat is.

+1

Dat iemand echt heel boos is als het kindje van het andere geslacht blijkt te zijn snap ik ook niet. Sommige zouden maar al te graag ruilen! Als we hier een meisje zouden krijgen zou ik alleen denken: 'Oh... nu moet ik echt even heel erg omschakelen' Want vanaf de test dacht ik meteen al een jongen.
En roze kleertjes, ach zou erg moeten slikken, maar een meisje zou net zo welkom zijn. Maar als je 'wens' uitkomt dat is dan toch best even mooi. Ik droom al jaren over een blond jongetje met stekels. Nou het jochie is er, blond word hij, nu nog de stekels. Heb dat vast en zeker niet zomaar al die tijd gedroomd.

Mijn man wou ook graag een jongen. Voor de stamboom. Dat boeit mij nou niet zo Maar snap het wel. Maar goed hij zou net zo blij zijn geweest als het een meisje zou zijn. Hij zegt nu al: Siem jij krijgt nog een zusje!
En ik dan: nee hoor, een broertje.

Ik heb een lichte voorkeur voor een meisje, maar ik weet niet waar die onzin vandaan komt. Volgens mij is het allebei leuk, en het ene meisje is misschien wel heel stoer en hangt als een aapje in bomen en het andere jongetje speelt het liefst binnen achter zijn spelcomputer of met zelfs met poppen. Het geslacht zegt niks.

Politiek correct gezegd: als het maar gezond en gelukkig is. Dat is het mooiste wat je kan wensen als je eenmaal zwanger bent.

Voodat ik zwanger was had ik een voorkeur voor een meisje, het leek me vooral leuk vanwege alle meisjesdingen die je dan kunt doen (tutten, alles roze, speldjes, strikjes, etc.) en omdat ik natuurlijk als vrouw beter weet wat er in een meisje om kan gaan dan in een jongen. Ben zelf ook echt een meisje-meisje en had een soort minime in gedachten. Al weet ik dat dit nergens op slaat, aangezien meisjes ook wat stoerder kunnen zijn en je dus maar moet afwachten hoe je kindje zal zijn, wat het geslacht ook is.

Toen ik zwanger bleek had ik niet echt een voorkeur meer. Vond het wel heel leuk toen het een meisje bleek te zijn. Maar had met een jongen ook blij geweest, teleurstelling zou het zeker niet geweest zijn. Vind dat ook altijd erg jammer om te lezen, ik vind persoonlijk dat een kindje sowieso een groot geschenk is.