Wat je altijd al wilde zeggen...

rapa nui schreef:

luisa schreef:Ik vind het vervelend dat topics weggehaald worden, zo maar uit het niets.
Laatst nog, net een constructieve reactie getypt,2 keer zelfs want ging iets niet goed, bij het plaatsen bleek topic weg. Iemand zal wel zo haar redenen hebben om topic te laten verwijderen, maar blijft voor mij storend.

Helemaal mee eens, en ook al heb ik dan niet gepost dan heb ik het wel gelezen en denk ik er over na, leef ik mee etc. Dan heb ik bv tussen de middag iets gelezen maar dan heb ik vaak geen tijd om te reageren, dan denk ik er tussendoor nog over na, afhankelijk van het onderwerp gooi ik het op mijn werk nog even in de groep om meningen van andere te horen en dan wil ik 's avonds verder lezen en evt. reageren en dan is het topic weg.

Snoopy schreef:

Eucalypta schreef:

Cimic schreef:Het maakt toch niet uit of je kind 18 is of niet? Waarom zou IK mijn kinderen slaan/pedagogische tik geven als ik weet wat het met mij allemaal heeft gedaan. Waarom zou ik mijn kinderen dat toedoen? Iets waar je zelf een hekel aan hebt pas je toch niet toe? Ik weet dat kindjes lastig kunnen zijn en je het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen maar als ik van mijzelf al weet dat ik mij kan inhouden ongeacht wat, dat ik dat toch best mag zeggen. Er zijn ook andere manieren om een kind te straffen.

Het mooie is dat kinderen vaak later de klappen van zweep pas opvangen

Minneke zou jij je quote weer weg kunnen halen alsjeblief.

Ja, maar je weet gewoon niet waar je nog voor komt te staan. Je kunt je voornemen om nooit een tik uit te delen. En misschien lukt dat. Misschien haalt hij het bloed een keer zó onder je nagels vandaan dat je wél een tik uitdeelt. Dan is er óók geen man overboord. Er zijn inderdaad andere manieren, maar niet iedereen is altijd in staat om de juiste manier te kiezen, ongeacht over welke situatie je het hebt. Dat is nou eenmaal menselijk, dat je soms best wéét dat er betere manieren zijn, maar dat je toch voor een minder goede manier kiest. Ik moet de eerste mens nog tegenkomen waarbij dat niet zo is.

Maar zou je het in sommige gevallen niet wel zo stellig kunnen zeggen. Als iemand gewend is om met kinderen om te gaan (en dus weet hoe ver ze kunnen gaan), maar ook gewend is om zich staande te houden onder druk (denk bijvoorbeeld aan militairen of zo, die getraind zijn om hun geduld niet te verliezen) en dan de het kader van Cimic? Denk dat je dan wel 100% zeker kan zijn dat het je nooit zou overkomen.

Natuurlijk is dit een uitzondering en zal het voor de meeste gevallen wel zijn dat je nooit nooit kan zeggen.

RYW schreef:

Jop schreef:

Stofzuiger schreef:Ik vind opmerkingen in de trant van: ' ik WA je wel even ' ergens halverwege een topic heel irritant. Doe dat dan gewoon en zet het niet neer. Voegt niks toe.

Tuurlijk wel. Je moet toch af en toe ff showen dat je mensen buiten 't forum kent?

Ik heb wel eens een PM gehad of ik soms ruzie had met Nour omdat ik niet op haar topic reageerde maar wel ergens anders poatte. Dat was omdat we het al minimaal anderhalf uur lang aan de telefoon besproken hadden en ik me dus niet netjes was komen afmelden in het topic

RYW schreef:

Maura schreef:Maar RYW, hadden jullie ook niet de afspraak om niet op elkanders topic te reageren? Omdat jullie elkaar zo goed kennen en wellicht te veel zeggen over de ander? Zoiets heb ik volgens mij een keer meegekregen?

Niet dat ik weet het is wel eens voorgekomen dat we bewust niet reageren om te kijken hoe mensen die er meer blanco in staan tegen een situatie aan kijken, maar we hebben niet standaard de afspraak elkaars topics links te laten liggen.

Wel heb ik meerdere keren bewust niet gereageerd als Nour in een discussie zat, omdat a) ze het zelf uitstekend kan en b) ik niet de indruk wil wekken dat ze haar vriendinnetjes optrommelt om haar gelijk te komen geven

mzcharlotte schreef:Waar ik moeite mee heb, is reageren op hele persoonlijke zaken. Neem bijvoorbeeld het topic van Zoey. Ik zou zo graag de juiste woorden willen vinden waarbij ik haar niet alleen heel veel sterkte wens, maar ook dat ik hoop dat het een mooie begrafenis is, dat ze er de periode van de roes kan afsluiten en met verwerking kan beginnen. Maar hoe zeg je dat nou? Ook bijvoorbeeld toen B. van Lejow werd geboren, ik heb daar dan zo'n moeite mee dat ik vaak reacties schrijf, maar het dan toch niet post omdat ik bang ben dat het "dom" overkomt, of omdat een forumster echt helemaal niks aan mijn woorden heeft, of omdat ik toch niet kan begrijpen hoe het is om..., of...

En nu zou ik dit ook weg willen halen, maar voor eens, voor een keer zal ik het toch eens posten.

Roza schreef:

mzcharlotte schreef:Waar ik moeite mee heb, is reageren op hele persoonlijke zaken. Neem bijvoorbeeld het topic van Zoey. Ik zou zo graag de juiste woorden willen vinden waarbij ik haar niet alleen heel veel sterkte wens, maar ook dat ik hoop dat het een mooie begrafenis is, dat ze er de periode van de roes kan afsluiten en met verwerking kan beginnen. Maar hoe zeg je dat nou? Ook bijvoorbeeld toen B. van Lejow werd geboren, ik heb daar dan zo'n moeite mee dat ik vaak reacties schrijf, maar het dan toch niet post omdat ik bang ben dat het "dom" overkomt, of omdat een forumster echt helemaal niks aan mijn woorden heeft, of omdat ik toch niet kan begrijpen hoe het is om..., of...

En nu zou ik dit ook weg willen halen, maar voor eens, voor een keer zal ik het toch eens posten.

Maar iéts zeggen is nog altijd beter dan niets. Ik vind dit ook vaak moeilijk. Maar even laten weten dat je meeleeft is genoeg. Draai het eens om en stel dat jij in een dergelijke situatie zit. Dan vind je het toch ook heel fijn/prettig als andere mensen aan je denken?

Tazz schreef:

Snoopy schreef:

Eucalypta schreef:

Cimic schreef:Het maakt toch niet uit of je kind 18 is of niet? Waarom zou IK mijn kinderen slaan/pedagogische tik geven als ik weet wat het met mij allemaal heeft gedaan. Waarom zou ik mijn kinderen dat toedoen? Iets waar je zelf een hekel aan hebt pas je toch niet toe? Ik weet dat kindjes lastig kunnen zijn en je het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen maar als ik van mijzelf al weet dat ik mij kan inhouden ongeacht wat, dat ik dat toch best mag zeggen. Er zijn ook andere manieren om een kind te straffen.

Het mooie is dat kinderen vaak later de klappen van zweep pas opvangen

Minneke zou jij je quote weer weg kunnen halen alsjeblief.

Ja, maar je weet gewoon niet waar je nog voor komt te staan. Je kunt je voornemen om nooit een tik uit te delen. En misschien lukt dat. Misschien haalt hij het bloed een keer zó onder je nagels vandaan dat je wél een tik uitdeelt. Dan is er óók geen man overboord. Er zijn inderdaad andere manieren, maar niet iedereen is altijd in staat om de juiste manier te kiezen, ongeacht over welke situatie je het hebt. Dat is nou eenmaal menselijk, dat je soms best wéét dat er betere manieren zijn, maar dat je toch voor een minder goede manier kiest. Ik moet de eerste mens nog tegenkomen waarbij dat niet zo is.

Maar zou je het in sommige gevallen niet wel zo stellig kunnen zeggen. Als iemand gewend is om met kinderen om te gaan (en dus weet hoe ver ze kunnen gaan), maar ook gewend is om zich staande te houden onder druk (denk bijvoorbeeld aan militairen of zo, die getraind zijn om hun geduld niet te verliezen) en dan de het kader van Cimic? Denk dat je dan wel 100% zeker kan zijn dat het je nooit zou overkomen.

Natuurlijk is dit een uitzondering en zal het voor de meeste gevallen wel zijn dat je nooit nooit kan zeggen.

Militairen die hun geduld niet verliezen? Als het hier defile is dan weet je dat het in de stad wemelt van de militairen en dan is het bijna altijd vechten. Daarbij is mijn vader militair en die kon zijn handen ook niet thuis houden vroeger. Ik had mezelf voorgenomen mijn kids nooit te slaan maar de oudste heeft me toch al een paar keer zo pissed gekregen dat ze wel een tik kreeg.

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Discordia schreef:Dat ik aan de ene kant ontzettend op veel van jullie en jullie keuzes neerkijk, me ontzettend stoor aan jullie bekrompen, overdreven emotionele mening over dingen die jullie zelf niet zouden doen/durven/snappen en daar graag mee speel. Maar aan de andere kant ook jaloers ben op het feit dat de meeste van jullie in staat zijn om een normale relatie te hebben en een relatief normaal leven te leiden.

Ik erken ook wel dat dit probleem vooral in mijn hoofd zit, maar zo voelt het dus voor mij om op dit forum te komen. Een soort irritante verslaving waar ik een haat/liefdeverhouding mee heb.

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Tuinstoel schreef:

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Ja en ik weet nu gelijk wie je bent.

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Susan schreef:

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Dat wel, maar als ik dan heel eerlijk ben denk ik niet dat ik bij eventuele toekomstige topics van haar nog zin zal hebben om moeite te steken in een constructieve reactie.

Susan schreef:

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Dat wel, maar als ik dan heel eerlijk ben denk ik niet dat ik bij eventuele toekomstige topics van haar nog zin zal hebben om moeite te steken in een constructieve reactie.

Tuinstoel schreef:

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Ja en ik weet nu gelijk wie je bent.

Marin schreef:Nee maar ik bedoelde het ook serieus dat ik geinteresseerd ben in haar topics. Ik ben echt benieuwd. Bovendien herken ik het gevoel van 'nooit normaal volgens de norm kunnen leven' wel. Dat heb ik ook zo lang gevoeld en ben nog steeds verbaasd dat ik het - weliswaar op m'n eigen manier - wel kan.

Charlie schreef:

Tuinstoel schreef:

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Ja en ik weet nu gelijk wie je bent.

Hahahaha idd.

Zelda schreef:

Charlie schreef:

Tuinstoel schreef:

Zelda schreef:Zo Discordia, dat is een eerlijke mening.

Ja en ik weet nu gelijk wie je bent.

Hahahaha idd.

Ik dénk het te weten, maar zeker weten doe ik het niet.