Wilde jouw man/vriend altijd al kinderen?

De topictitel zegt het al; Wilde jouw man/vriend altijd al kinderen?

Mijn vriend zegt al zijn hele leven dat hij geen kinderen wil. Ik heb altijd gedacht van wel, maar nu ben ik 25 en ik weet het niet. Ik heb gelukkig nog even om erover na te denken. Maar ik ben wel benieuwd of er hier meiden zijn met een vriend die geen kinderen wilde en die zich nu heeft bedacht. En is er een reden waarom hij zich bedacht heeft?

Mijn vriend heeft zich tijdens zijn vorige relatie bedacht. Hij wilde ze eerst nooit, tot hij een vriendin kreeg met twee kinderen uit een eerder huwelijk en hij daar voor mocht zorgen. Nu wil hij niets liever.

Wij waren toen nog tieners, dus we hadden het er niet echt inhoudelijk over, toen mini-me uiteindelijk geboren was zei ie wel dat ie "dit altijd al had gewild".

Wij hebben nog geen kinderen, maar het is wel duidelijk dat we allebei wel kinderen willen. Hij wil alleen wel pas na zijn 30e aan kinderen beginnen. En dat vind ik wel balen, want ik ben twee jaar ouder, en eigenlijk wilde ik rond mijn 28e wel al beginnen. Maar dan is hij dus nog maar 26 en dat vindt hij veel te vroeg. Dus ja, dat is een beetje jammer.
Maar ik ben al lang blij dat hij een kinderwens heeft, want dat zou voor mij echt een reden zijn om mijn relatie te beëindigen.

Inderdaad Lissa, de wens en wil is er, alleen wil hij het op het juiste moment, zolang jij dat geduld op kan brengen, is er niets aan de hand. En zoals je hem beschrijft lijkt het me niet een persoon die het heel erg gaat vinden als je onverwacht toch eerder in verwachting raakt. In mijn omgeving was iedereen echt geschokt toen we zwanger waren, te jong, nog te veel te bereiken, te veel te doen, etc. Inmiddels ben ik bijna 26 en de 'kleine' bijna 6, ondanks ik het er toen moeilijk mee had, vind ik het nu heerlijk zo jong moeder te zijn.

Babydoll schreef:Inderdaad Lissa, de wens en wil is er, alleen wil hij het op het juiste moment, zolang jij dat geduld op kan brengen, is er niets aan de hand. En zoals je hem beschrijft lijkt het me niet een persoon die het heel erg gaat vinden als je onverwacht toch eerder in verwachting raakt. In mijn omgeving was iedereen echt geschokt toen we zwanger waren, te jong, nog te veel te bereiken, te veel te doen, etc. Inmiddels ben ik bijna 26 en de 'kleine' bijna 6, ondanks ik het er toen moeilijk mee had, vind ik het nu heerlijk zo jong moeder te zijn.

Oeh, dat was wel heel jong! Dan zou ik nu ook al eentje rond hebben lopen. Dat toch liever niet.

Nee mijn vriend gaat echt een hele leuke vader zijn, dat weet ik zeker. En misschien is het maar beter dat we wat langer wachten hoor, dan kan ik ook nog iets meer carrière maken. Ik wil namelijk wel een stabiele situatie voor mijn eventuele toekomstige kind(eren). En nee, ik denk niet dat hij het heel erg zou vinden als ik eerder zwanger raak. Zelfs als ik over een jaar zwanger raak (als ik klaar ben met mijn opleiding) zou hij het niet 'erg' vinden. Eerder onhandig en jammer dat het zo vroeg al gebeurt. Maar hij zou er zeker wel blij mee zijn.

Nee, hij wilde geen kinderen. Maar met mij wel dus

Nee, hij vond kinderen maar vervelende wezentjes. On opgevoed, schreeuwerig, altijd een smerige toet etc.
Tot ik hem duidelijk heb gemaakt dat je je eigen kind kunt opvoeden zoals jij het wilt en vooral toeten wassen wat jij wil.
En dat een eigen kind heel anders is dan een kind van een ander wat je maar eens in de zoveel tijd ziet.
Het heeft wel tijd gehad en toen we net getrouwd waren was hij er ook opeens klaar voor.
Opeens in mijn ogen dan... hij was er al een tijd mee bezig.

Nu is zijn mening over andermans kinderen nog niet echt veranderd, alleen mijn nichtje vind hij een leuk kind.
Maar hij is wel veranderd over het hebben/krijgen van eigen kinderen, anders was S er niet geweest.
En met de koudwatervrees wat hij had van te voren is het uiteindelijk allemaal meegevallen.

Mijn vriend wil heel graag kinderen, maar pas als hij 30 is. Ik wilde nooit kinderen, inmiddels wel en nu vind ik 30 nogal laat.

Rush schreef:Mijn vriend wil heel graag kinderen, maar pas als hij 30 is. Ik wilde nooit kinderen, inmiddels wel en nu vind ik 30 nogal laat.

En waarom pas als hij 30 is? Is hij dan opeens volwassen?
Persoonlijk vind ik 30 ook laat voor een eerste kindje. Ik ben, achteraf gezien, héél blij dat wij vroeg erbij waren met het beginnen aan kinderen. Als we pas op mijn 30ste waren begonnen en het duurde ook 4,5 jaar phfff dan werd ik wel een hele oude moeder. (als je er dan meerdere wilt)

Mijn vriend maakte het eigenlijk niet uit. Als ik geen kinderen had gewild was het ook goed. Maar hij was/is wel altijd heel erg gek op kindjes en nu hij zelf een zoon heeft is hij echt een trotse papa die geen dag zonder hem kan

Ja!

Mijn man wilde niet voor zijn 30ste (en dan wist hij het eigenlijk ook nog niet zo zeker)

Mijn vriend zei/zegt altijd dat hij voor zijn 30e drie kinderen wil!
We zijn nu allebei 23 en hebben al 1 kind, dus wie weet gaat het lukken.

Volmondig ja! Hij wilde graag jong vader worden, nu is hij 29 en hebben we twee kinderen, zijn wens is vier kinderen, het liefste dicht op elkaar.

SarahKey schreef:Nee, hij vond kinderen maar vervelende wezentjes. On opgevoed, schreeuwerig, altijd een smerige toet etc.
Tot ik hem duidelijk heb gemaakt dat je je eigen kind kunt opvoeden zoals jij het wilt en vooral toeten wassen wat jij wil.
En dat een eigen kind heel anders is dan een kind van een ander wat je maar eens in de zoveel tijd ziet.
Het heeft wel tijd gehad en toen we net getrouwd waren was hij er ook opeens klaar voor.
Opeens in mijn ogen dan... hij was er al een tijd mee bezig.

Nu is zijn mening over andermans kinderen nog niet echt veranderd, alleen mijn nichtje vind hij een leuk kind.
Maar hij is wel veranderd over het hebben/krijgen van eigen kinderen, anders was S er niet geweest.
En met de koudwatervrees wat hij had van te voren is het uiteindelijk allemaal meegevallen.

Ik vind dat altijd zo raar en eigenlijk ook heel onaardig, dat je andermans kinderen standaard vervelend vindt. Natuurlijk zitten er kinderen bij die je minder leuk vindt, maar álle andere kinderen vervelende wezens vinden, behalve je eigen kind en je nichtje? Ik had het best een afknapper gevonden als mijn man zo naar kinderen had gekeken.

Hij was er gewoon nog niet mee bezig toen ik hem leerde kennen, hij wilde ze toen nog niet, maar in de toekomst wel, en gelukkig had hij niks tegen andermans kinderen en kon hij daar ook leuk mee omgaan.

Mijn man riep altijd dat hij geen kinderen wilde. Ik wilde wel, maar de wens was niet zo sterk dat ik me daar zorgen over maakte. De afgelopen twee jaar werd bij mij de wens sterker en hij groeide daar in mee. Wel wilde hij eerst trouwen. We zijn afgelopen september getrouwd en in december voor een kindje gegaan. Ik ben 'al' 32, maar was er heel veel eerder ook echt nog niet aan toe geweest. Ik had wel het geluk dat ik snel zwanger was

Mijn man wilde wel heel graag kinderen maar wilde eerst een mooi huisje en trouwen. Toen dat allemaal zover was, was ik 30. Eigenlijk had ik rond mijn 28ste wel willen beginnen.
Nu ben ik 31 en zwanger van een tweeling, ik vind dit nu prima zo en ben wel blij dat wij nog even gewacht hebben.
Wij hebben in de tussentijd mooie reizen gemaakt en ons kunnen vormen zoals wij nu zijn.

Mijn man wilde juist altijd al kinderen. Niet aan leeftijd gebonden of als we dit of dat, hij wilde ze gewoon. Ik niet, tot we zoon kregen

Mijn vriend wil gelukkig wel kinderen. Heb dat ergens aan het begin van onze relatie al gevraagd, haha. Ik wist gewoon zeker dat ik ze ooit wil, dus als hij keihard 'nee' had gezegd, was het misschien niet eens wat geworden.
Hij was toen nog net 23 en zei toen dat hij voor z'n 30e wel een kindje wilde. Nu is die 30 en duurt het nog wel even, haha. Eerst maar eens verhuizen naar een huisje met de ruimte voor een kindje!

Susan schreef:

SarahKey schreef:Nee, hij vond kinderen maar vervelende wezentjes. On opgevoed, schreeuwerig, altijd een smerige toet etc.
Tot ik hem duidelijk heb gemaakt dat je je eigen kind kunt opvoeden zoals jij het wilt en vooral toeten wassen wat jij wil.
En dat een eigen kind heel anders is dan een kind van een ander wat je maar eens in de zoveel tijd ziet.
Het heeft wel tijd gehad en toen we net getrouwd waren was hij er ook opeens klaar voor.
Opeens in mijn ogen dan... hij was er al een tijd mee bezig.

Nu is zijn mening over andermans kinderen nog niet echt veranderd, alleen mijn nichtje vind hij een leuk kind.
Maar hij is wel veranderd over het hebben/krijgen van eigen kinderen, anders was S er niet geweest.
En met de koudwatervrees wat hij had van te voren is het uiteindelijk allemaal meegevallen.

Ik vind dat altijd zo raar en eigenlijk ook heel onaardig, dat je andermans kinderen standaard vervelend vindt. Natuurlijk zitten er kinderen bij die je minder leuk vindt, maar álle andere kinderen vervelende wezens vinden, behalve je eigen kind en je nichtje? Ik had het best een afknapper gevonden als mijn man zo naar kinderen had gekeken.

Hij was er gewoon nog niet mee bezig toen ik hem leerde kennen, hij wilde ze toen nog niet, maar in de toekomst wel, en gelukkig had hij niks tegen andermans kinderen en kon hij daar ook leuk mee omgaan.

Ik vind het zeker geen afknapper. Niet iedereen is dol op kinderen. En ik zou het pas onaardig vinden als hij dit zou zeggen tegen de desbetreffende ouders of tegen het kind zelf. Maar dit doet hij niet, dus geen probleem in mijn ogen. En hij gaat sowieso wel leuk om met andere kinderen, hij praat gewoon met ze, gaat ze niet uit de weg en hij kan eindeloos bellen blazen voor ons andere nichtje. Maar dat hoeft niet te betekenen dat je dan elk kind maar leuk moet vinden.

Mijn man is gek op kinderen en heeft altijd een kinderwens gehad. Maar hij hoopt wel dat ze dan zindelijk en al kunnen praten als ze ter wereld komen. Hij vind het maar eng dat ze nog niks duidelijk kunnen maken als ze nog zo mini zijn. Maar hij kan nu in ieder geval al niet wachten tot ons klein wondertje wordt geboren..

Nee, je hoeft zeker niet ieder kind leuk te vinden, maar er is nog wel een middenweg tussen ieder kind leuk vinden en alle kinderen 'vervelende wezentjes' vinden, behalve dan dat wat eigen is.p

En nee, niet iedereen vindt kinderen leuk, maar ik zou denk ik niet passen bij iemand die zo naar kinderen kijkt, ik vind dat persoonlijk echt een vervelend trekje.

Ja, nog eerder dan mij..

Ja, alleen nu nog niet :') Toen ik een test deed en die positief was heeft hij dan ook 3 dagen geschreeuwd dat ik een abortus moest doen en nadien was hij bijgedraaid, al liep alles niet van een Leie dakje, ik denk dat hij pas sinds september helemaal in zijn vaderrol zit en zich daar goed bij voelt.