Thuisblijfmoeder vs werkende moeder

Wat ben jij en hoe bevalt dit je? Laten we elkaar niet aanvallen op onze keuzes. Ik ben gewoon erg nieuwsgierig!

Ik begin zelf morgen na mijn zwangerschapsverlof weer met werken voor 3 dagen per week. Maar ik denk erover om een tijdje thuis te blijven bij mijn zoon (omdat ik graag werk dichterbij huis wil zoeken, mijn huidige werk is te ver weg vind ik nu -ik werk per dag gemiddeld 6-7 uur maar ben zo'n 11 uur van huis daarvoor-, en ook omdat het me fijn lijkt een tijdje bij mijn zoon te zijn). Ik zie aan beide keuzes eigenlijk wel voordelen, namelijk:

Thuisblijfmoeder: Ik vind elk uur dat ik van huis ben eigenlijk 1 te veel, vind het voor mijn zoontje niet leuk om hem 's morgens al heel vroeg weg te moeten brengen en sowieso vind ik het trouwens niet leuk om hem weg te brengen, ik ben zelf veel relaxter als ik thuis ben.

Werkende moeder: Fijn om je nuttig te voelen voor de maatschappij en wat extra geld om handen te hebben (financieel minder afhankelijk te zijn).

Oke, ik ben natuurlijk nu niet heel opjectief want het is altijd moeilijk om weer aan de slag te gaan na je verlof. Toch had ik er veel meer zin in gehad als ik max een kwartier tot half uur hoefde te reizen, zodat ik na het werk snel thuis kon zijn en ook snel bij mijn zoontje kan zijn als er iets met hem is. Ik vind ook dat ik blij moet zijn dat ik werk héb, het is momenteel al lastig om wat te vinden. Heel verhaal maar jullie begrijpen mijn vraag toch?

Ik ben een werkende moeder, maar ik ben het eerste jaar (zo goed als) thuis gebleven. Bij een evt tweede hoop ik dat ook zo te doen. Pas na een jaar voelde het voor mij goed om dl een hele dag naar de oppas te brengen.

Wij hebben mijn inkomen trouwens ook nodig om van rond te komen. Dus al zou ik thuis willen blijven, het gaat hier gewoon niet.

Ik ben tot aankomende vrijdag thuisblijfmoeder. Ik vind het heerlijk, ik heb nu wat meer mensen in mijn omgeving waar ik overdag mee kan afspreken, dus het is niet meer zo eenzaam als helemaal in het begin. Ik vind het super om lekker de hele dag bij m'n meisje te zijn en alles van haar mee te krijgen.

Vanaf vrijdag ga ik 8 tot 16 uur per week werken en voor nu is dit ook mijn max. Het is lekker dat we straks wat meer kunnen sparen en het financieel net iets ruimer hebben. Ik vind het wel vervelend om haar weer twee dagen per week weg te brengen.

Ik heb er nog geen ervaring mee maar het is de bedoeling dat ik 2/3 middagen blijf werken. Mijn man is dan thuis. Het lijkt me lekker om dan ook even met iets anders bezig te zijn. Maar misschien denk ik er straks wel anders over.

Ik ben een moeder die thuis werkt (als gastouder), de perfecte combinatie tussen beide
Ik ben het verder helemaal eens met de voor- en nadelen die jij al noemt loekie. In mijn geval is verder het thuis werken nog voordeliger ivm het feit dat ik zo meer verdien als dat ik hetzelfde werk voor een baas zou doen (op een kdv). Het nadeel vind ik dat je geen collega's hebt om eens een praatje mee te maken.

Ik ga na mijn verlof 32 uur werken. Kan niet minder met de functie die ik heb. Weet nu nog niet hoe het me gaat bevallen natuurlijk maar ik schat dat het te doen is. Mocht er toch een mogelijkheid komen om 24 uur te werken zou ik dit nog wel overwegen mits mn werk wel een uitdaging blijft. Helemaal thuis zitten zie ik niet zitten, denk dat de muren heel snel op me af komen en ook al ben je wel druk met de kleine en het huishouden ik zou me gaan vervelen denk ik.

Ik werk maar 12 uur per week en ga meer werken en M gaat naar een kdv 1 dag per week, ik denk zelf dat M het heel leuk gaat vinden daar. Ik vind het soms best eenzaam om thuis te zijn, iedereen werkt en ik vind mijn werk leuk.
Als ik alleen maar thuis zou zitten zou ik het erg eenzaam vinden.

Ik ben studerende en werkende moeder. Desondanks lukt het me wel om vrij veel thuis te zijn. Gelukkig, want echt fijn vind ik het niet om veel weg te gaan. Zoals het nu gaat is het prima, ik heb buiten huis ook mijn afleiding, maar ben ook veel bij A. en ik mag dus niet klagen. Als ik echter diep in mijn hart kijk zou ik het liefst thuisblijfmoeder zijn, dat heb ik altijd al geroepen, ook voordat ik moeder werd. Gewoon fulltime thuis bij de kids zijn tot ze op de basisschool zitten. Hier is dat gewoon niet haalbaar, in elk geval op dit moment niet. Nu ben ik zo'n 2.5 dag van huis (dit blok geen lessen voor mijn studie, erg uitzonderlijk) en werk ik in de avonduren nog vanuit huis.

Ik ben in principe thuisblijfmoeder, maar ik werk wel freelance. Dat staat nu wel op een veel lager pitje dan toen ik er drie jaar geleden mee begon. Ik vind thuisblijfmoeder zijn best lastig omdat ik vaak het gevoel heb dat alles rondom Ezra op mijn schouders komt en ook omdat ik me best wel geïsoleerd voel, buiten de maatschappij voel staan. Het is momenteel niet echt anders.

ik werk gemiddeld 3-4 dagen per week,en vind het verschrikkelijk.Als ik werk moet ik om 7.30 met me zoontje op de fiets zitten,die word dan halverwege opgehaald door mijn moeder(bij station)Dan ga ik werken,en als ik geluk heb ben ik om 18.45 thuis en zie ik V heel soms nog even voordat hij gaat slapen.Mis ik de bus dan ben ik pas om 19.15 thuis en zie ik V helemaal niet.Op vrijdagen werk ik vaak van 9-20 en zie V dan helemaal niet.Ik weet dat V het leuk heeft bij mijn moeder en als mijn vriend thuis is,Maar leuk vind ik het niet dat ik weg moet.Nu komt het misschien ook omdat ik mijn baan niet echt leuk vind.

Ik werk 3 dagen in de week, over een klein half jaar worden er dat weer 4, waarvan mijn vriend er dan weer 1 minder gaat werken.



Mijn ouderschapsverlof zit er dan op en dan neemt mijn vriend een half jaar 1 dag ouderschapsverlof op.



Na dat half jaartje wil ik misschien wat anders, zit te overdenken om of een flexibel contract waarin ik zelf kan kiezen welke avond of dag ik wil bij werken naast mijn 3 dagen... of dat ik de richting van eventueel gast ouder op ga. Heb gelukkig nog een klein jaartje om dat te overdenken.

Ik moet over 3 weken weer aan de slag. Of nu ja moet.. ik zou thuis kunnen blijven maar ik vind het fijn dat we door mijn baan flink kunnen sparen en dingen kunnen doen die we leuk vinden. Als ik volledig thuis zou blijven zouden we toch minder te besteden hebben en dat willen we beiden niet.

Al zie ik er nu wel heel erg tegen op om weer aan de slag te gaan! Maar wie weet valt het mee. T. gaat in ieder geval naar mijn ouders, zij wonen een half uur hier vandaan. En ze zal daar ook slapen aangezien ik dagen van 7 tot half 4 werk of van 3 tot 11 in de avond, dus dan is het voor haar fijner als ze daar gewoon lekker haar ritme kan blijven volgen wat betreft opstaan en naar bed gaan.

Graag had ik vanuit huis gaan werken, maar heb geen idee wat ik dan vanuit huis zou moeten doen. Met mijn achtergrond als verpleegkundige zijn er geen opties vanuit huis dus helaas. Gastouder heb ik al eens over nagedacht, maar vraag me af of dat wat je verdient een beetje leuk is en hoe dat zit met alles wat je in huis moet hebben voor de kindjes die komen.

Susan schreef:Ik ben in principe thuisblijfmoeder, maar ik werk wel freelance. Dat staat nu wel op een veel lager pitje dan toen ik er drie jaar geleden mee begon. Ik vind thuisblijfmoeder zijn best lastig omdat ik vaak het gevoel heb dat alles rondom Ezra op mijn schouders komt en ook omdat ik me best wel geïsoleerd voel, buiten de maatschappij voel staan. Het is momenteel niet echt anders.

Ik werk 16 uur per week, maar jouw stukje over Ezra had de mijne kunnen zijn over Sven.

Rataplan schreef:

Susan schreef:Ik ben in principe thuisblijfmoeder, maar ik werk wel freelance. Dat staat nu wel op een veel lager pitje dan toen ik er drie jaar geleden mee begon. Ik vind thuisblijfmoeder zijn best lastig omdat ik vaak het gevoel heb dat alles rondom Ezra op mijn schouders komt en ook omdat ik me best wel geïsoleerd voel, buiten de maatschappij voel staan. Het is momenteel niet echt anders.

Ik werk 16 uur per week, maar jouw stukje over Ezra had de mijne kunnen zijn over Sven.

Het is niet dat mijn man niks doet, hij probeert zoveel mogelijk bij gesprekken te zijn en denkt ook echt wel mee, toch heb ik soms het idee dat hij maar een fractie meekrijgt van de situatie en dat hij eigenlijk geen idee heeft hoe het voor mij is.

hoi Lookie,

ik werk nu 24 uur met 2 kids. ik wil gaan minderen maar dat hangt af wat ik dan financieel overhoud. ik wil naar de 18 uur per week gaan. maar helemaal thuis zitten is 1 niet haalbaar qua financiën en 2 zou dit ook niet willen

. veel succes met je eerste werkdag meis

Ik ben thuisblijfmoeder, maar ik werk wel 2 weekenden in de maand als mijn man thuis is. Ik vind het heerlijk om lekker thuis te zijn en zoveel mogelijk te genieten van mijn dochter. Zou voor nu niet anders willen.

Ik werk 20uur in de week, en helaas gaat Y. nog naar mijn ouders of op sommige dagen is mijn man thuis. Maar ik vind het niets door wat er afgelopen weekend is voorgevallen.

Helaas is het financiel niet te doen om thuis te blijven, omdat we mijn inkomen ook hard nodig hebben. We zullen binnenkort overwegen om Y. naar KDV te doen of gastouder.

studiebol schreef:Over een maand ga ik weer aan het werk en dan ben ik 6 maanden thuis geweest.

Eerlijk is eerlijk het is fijn om zoveel bij de meiden te kunnen zijn, veel van ze mee te krijgen enzo. En het is fijn dat ik de mogelijkheid om twee maanden extra verlof op te nemen zodat ze nog niet zo klein naar het kinderdagverblijf hoefde.

Maar ik kijk er ook wel weer naar uit om te werken. De hele dat thuis zijn is gewoon niet mijn ding. Ik onderneem heel veel en ook neem ik die meiden overal wel mee naar toe dus echt geisoleerd voel ik me dan ook niet, maar ik denk dat ik het wel weer erg prettig vind om iets anders te doen dan voor de meiden te zorgen. Even belangrijk zijn voor andere mensen en weer wat werken aan mijn eigen ontwikkeling.

Ik ga straks 24 uur werken, 3 dagen in de week. Mijn ouders passen 1 dag op en de andere 2 gaan ze naar het dagverblijf.

Even off topic, maar ik heb volgens mij wel eens gelezen dat jij een paard hebt? Hoe doe je dat dan als je meiden overdag thuis zijn? Neem je ze mee? Ik heb zelf ook een paard maar zou niet weten hoe ik dat in de toekomst met kinderen moet combineren. Mijn vriend is vroeg weg en laat thuis dus gaan als hij thuis is is geen optie hier

Susan schreef:

Rataplan schreef:

Susan schreef:Ik ben in principe thuisblijfmoeder, maar ik werk wel freelance. Dat staat nu wel op een veel lager pitje dan toen ik er drie jaar geleden mee begon. Ik vind thuisblijfmoeder zijn best lastig omdat ik vaak het gevoel heb dat alles rondom Ezra op mijn schouders komt en ook omdat ik me best wel geïsoleerd voel, buiten de maatschappij voel staan. Het is momenteel niet echt anders.

Ik werk 16 uur per week, maar jouw stukje over Ezra had de mijne kunnen zijn over Sven.

Het is niet dat mijn man niks doet, hij probeert zoveel mogelijk bij gesprekken te zijn en denkt ook echt wel mee, toch heb ik soms het idee dat hij maar een fractie meekrijgt van de situatie en dat hij eigenlijk geen idee heeft hoe het voor mij is.

Ja, dat ervaar ik eigenlijk precies zo. Mijn man doet een hoop en gaat uiteraard ook mee naar ziekenhuizen en gesprekken. Maar ik trek het nu niet meer, dat weet hij ook, en ga daarom morgenvroeg naar de huisarts. Ik heb al het hele weekend huilbuien en sta stijf van de stress.

studiebol schreef:Over een maand ga ik weer aan het werk en dan ben ik 6 maanden thuis geweest.

Eerlijk is eerlijk het is fijn om zoveel bij de meiden te kunnen zijn, veel van ze mee te krijgen enzo. En het is fijn dat ik de mogelijkheid om twee maanden extra verlof op te nemen zodat ze nog niet zo klein naar het kinderdagverblijf hoefde.

Maar ik kijk er ook wel weer naar uit om te werken. De hele dat thuis zijn is gewoon niet mijn ding. Ik onderneem heel veel en ook neem ik die meiden overal wel mee naar toe dus echt geisoleerd voel ik me dan ook niet, maar ik denk dat ik het wel weer erg prettig vind om iets anders te doen dan voor de meiden te zorgen. Even belangrijk zijn voor andere mensen en weer wat werken aan mijn eigen ontwikkeling.

Ik ga straks 24 uur werken, 3 dagen in de week. Mijn ouders passen 1 dag op en de andere 2 gaan ze naar het dagverblijf.

Met alle respect, maar ik denk ook niet dat dat echt te vergelijken is met thuisblijfmoeder zijn. Toen ik vijf maanden thuis was met Ezra voelde ik me ook nog niet geïsoleerd, helemaal niet als ik nog gewoon een baan had gehad en het vooruitzicht had gehad om binnen afzienbare tijd weer te gaan werken.

Rataplan schreef:

Susan schreef:

Rataplan schreef:

Susan schreef:Ik ben in principe thuisblijfmoeder, maar ik werk wel freelance. Dat staat nu wel op een veel lager pitje dan toen ik er drie jaar geleden mee begon. Ik vind thuisblijfmoeder zijn best lastig omdat ik vaak het gevoel heb dat alles rondom Ezra op mijn schouders komt en ook omdat ik me best wel geïsoleerd voel, buiten de maatschappij voel staan. Het is momenteel niet echt anders.

Ik werk 16 uur per week, maar jouw stukje over Ezra had de mijne kunnen zijn over Sven.

Het is niet dat mijn man niks doet, hij probeert zoveel mogelijk bij gesprekken te zijn en denkt ook echt wel mee, toch heb ik soms het idee dat hij maar een fractie meekrijgt van de situatie en dat hij eigenlijk geen idee heeft hoe het voor mij is.

Ja, dat ervaar ik eigenlijk precies zo. Mijn man doet een hoop en gaat uiteraard ook mee naar ziekenhuizen en gesprekken. Maar ik trek het nu niet meer, dat weet hij ook, en ga daarom morgenvroeg naar de huisarts. Ik heb al het hele weekend huilbuien en sta stijf van de stress.

Ik hoop dat de huisarts iets voor je kan betekenen.

Ik heb ook van die periodes dat ik het echt niet meer trek, dan ben ik op de een of andere manier ook altijd bang dat hij het niet écht snapt en denkt dat ik me aanstel, al zou hij dat nooit zeggen.

Hij zegt ook wel heel vaak dat als ik me geïsoleerd voel, ik gewoon een baan moet zoeken voor een paar dagen en dat hij dan wel minder gaat werken, maar ten eerste zouden we dan niet meer rondkomen en ten tweede weet ik hoe hard hij het nodig heeft om uitdaging te hebben op zijn werk en dat zou hij niet meer hebben als hij nog maar 20 of 24 uur zou werken. Dan zou hij een heleboel kansen missen die hij nu wel krijgt. Dus ik probeer maar te denken dat mijn tijd wel weer komt, op dat gebied.

Ik werk 20 uur per week. Ivm ziekte collega ga ik tijdelijk naar 24, maar kan die 4 waarschijnlijk uit huis werken. Ik vind het fijn om te werken maar ook fijn om thuis te zijn denk dat de mix zo goed is.
@ eline, heb je je paard aan huis? Ik neem mijn zoon nu mee naar buiten als het weer goed is. En anders als mijn man thuis is vlieg ik naar buiten o ja en tijdens het middagdutje.

Susan en Rataplan, , wat naar om te lezen. Ik heb erg veel respect voor jullie! Ik hoop dat de huisarts wat voor je kan doen Rataplan. Sterkte, het lijkt me heel lastig voor jullie

Ik ben in principe thuis bij de kinderen. Toen ik zwanger was van de oudste heb ik mijn baan opgezegd, ik kon mijn baan alleen uit blijven voeren met 32 uur werken en dat vonden we te veel. Mijn vriend werkt voor zichzelf, dus het verschilt per opdracht hoeveel hij werkt. Tot een jaar geleden was dat meestal 40/55 uur in de week. Maar bij zijn huidige opdracht heeft hij aangegeven nog maar 36 uur te willen werken en dat dan verdeeld over 4 dagen. Erg fijn, we hebben dus altijd 3 dagen weekend met zijn allen en dan moet mijn vriend 4 dagen werken, waarvan 1 vaak ook nog thuis. Hij moet wel regelmatig thuis of in het weekend nog even inloggen, dus in de praktijk werkt hij toch vaak weer meer dan 40 uur.

Financieel gezien hebben we het niet nodig dat ik ga werken. Sterker nog, wanneer ik voor een baas zou gaan werken, zou het ons zoveel meer rompslomp opleveren en in verhouding gezien financieel zo weinig dat we dat nu niet zien zitten. We hoeven nu nooit af te stemmen wie de kinderen wegbengt/ophaalt etc, wat te doen als ze ziek zijn.

Ik vind het zelf erg fijn dat de kinderen thuis kunnen zijn en ik vind het leuk om veel met ze samen te zijn. Maar ik merk wel dat ik het regelmatig mis dat ik niet werk. Ik kijk daarom regelmatig rond of er ook freelance opdrachten zijn, maar ben nog niet iets tegen gekomen of wel tegengekomen, maar dat ik niet op gesprek mocht komen. En daarbij was ik de afgelopen 3 jaar steeds of net bevallen of zwanger haha, waardoor het ook lastig is om iets te zoeken.

Het is dus niet zo dat ik moet werken, maar ik zou het wel fijn vinden om zo nu en dan ook een opdracht te hebben, zodat mijn vriend en ik het werken en thuis zijn wat meer kunnen afwisselen. Overigens doe ik wel alle administratie en dergelijke voor de zaak van mijn vriend. Ik ben daar gemiddeld 1 ochtend/middag in de week mee bezig.

Oh Susan, het is allemaal zó herkenbaar wat je zegt. Ook een voor jou!