Re: Bevallingspijn echt zo verschrikkelijk pijnlijk?

Rouge di 28 feb 2012 - 9:54

ik vond de pijn van de laatste perswee zo'n beetje te vergelijken met dat je **** in de fik staat (niet dat ik dat weet maar ik vermoed dat het ongeveer hetzelfde aanvoelt) Het is dat je weet dat je er wat voor terug krijgt, maar anders..
Ik was de pijn wel snel weer vergeten gelukkig.

Viva di 28 feb 2012 - 9:59

Rouge schreef:ik vond de pijn van de laatste perswee zo'n beetje te vergelijken met dat je **** in de fik staat (niet dat ik dat weet maar ik vermoed dat het ongeveer hetzelfde aanvoelt) Het is dat je weet dat je er wat voor terug krijgt, maar anders..
Ik was de pijn wel snel weer vergeten gelukkig.

Rouge di 28 feb 2012 - 10:02

dat was helemaal niet grappig! Mad

Gast di 28 feb 2012 - 10:03

Het persen vond ik.helemaal niet pijnlijk. Dat branderige gevoel ook niet maar ik ben dan ook niet gescheurd of geknipt.

Gast di 28 feb 2012 - 10:04

ik had tien keer liever ontsluitingsweeën dan het persen, persen deed me veel meer pijn dan de ontsluiting.

Rouge di 28 feb 2012 - 10:08

ik vond het persen ook echt niet fijn, ten eerste duurde dat 1,5 uur en ten tweede had ik op een gegeven moment geen echte persdrang meer en had ik eigenlijk besloten om er maar gewoon mee te stoppen...wat helaas niet kon laughcry

Gast di 28 feb 2012 - 10:16

Van het persen vond ik fijn dat ik eindijk iets met de pijn kon doen.
Daarvoor wist ik niet waar ik het zoeken moest. Wilde lopen, op de grond liggen of op handen en knieën. Maar ik mocht niet veel....

Aimee di 28 feb 2012 - 10:17

Ik vond het wel heel pijnlijk, maar minder pijnlijk dan ik van te voren had gedacht (ik dacht echt dat ik het nooit zou kunnen, bevallen, omdat ik normaal echt heeeeel kleinzerig ben).
Wat bij mij heel erg hielp is (klinkt heel zweverig), om een soort van afstand te nemen van mijn eigen lichaam. Soms werd te pijn zo heftig dat ik daar in mee dreigde te gaan en me daarin te verliezen, waardoor ik alleen nog de pijn voelde. Als ik me in plaats daarvan concentreerde op mijn ademhaling en stil stond bij het kindje in mijn buik was de pijn veel beter te dragen.
Toen dat niet meer lukte en ik het gevoel had dat ik niet meer kon, bleek ik 9 cm te hebben en mocht ik al zachtjes mee persen. Het persen viel mij alles mee, ik vond het fijn om eindelijk echt iets te kunnen doen.

Uiteindelijk vond ik het hechten nog het ergst Laughing

Gast di 28 feb 2012 - 10:36

Ik vond de pijn bij beide bevallingen verschrikkelijk, ze duurden dan ook erg lang. Bij de eerste vond ik de persweeen het allerergste. Bij de tweede heb ik waarschijnlijk uren- en urenlang tien centimeter ontsluiting gehad en toen kreeg ik op een gegeven moment echt gruwelijke pijn: zoals de piek van een wee, maar dan onophoudelijk. Ik dacht echt dat ik gek werd van de pijn.

Ik heb trouwens ook kolieken gehad, maar die doe ik tien keer zo lief nog even over dan de ergste pijn van een bevalling.

Stuiterbal di 28 feb 2012 - 10:40

Van de hele bevalling heb ik het hardste gegild toen de vacuum pomp geplaatst werd. De weeen en persweeen vielen in 1 klap in het niets.

Gast di 28 feb 2012 - 10:54

Ik geloof... dat ik er nooit aan wil beginnen pale

Gast di 28 feb 2012 - 11:01

Youandi schreef:Ik geloof... dat ik er nooit aan wil beginnen

Ik ook niet :shock:

.

Gast di 28 feb 2012 - 11:05

Het is het waard hoor. laughcry

Aimee di 28 feb 2012 - 11:05

Charlie schreef:
Youandi schreef:Ik geloof... dat ik er nooit aan wil beginnen

Ik ook niet .

Leuk is het niet, maar als het niet te doen zou zijn zouden mensen niet voor een 2e (of 3e of 4e of 5e) kindje gaan... (cliché)
De pijn is tijdelijk en daarnaast is pijn natuurlijk iets relatiefs!

Shy di 28 feb 2012 - 11:08

Charlie schreef:
Youandi schreef:Ik geloof... dat ik er nooit aan wil beginnen

Ik ook niet .

Te laat

Gast di 28 feb 2012 - 11:28

Aimee schreef:
Charlie schreef:
Youandi schreef:Ik geloof... dat ik er nooit aan wil beginnen

Ik ook niet .

Leuk is het niet, maar als het niet te doen zou zijn zouden mensen niet voor een 2e (of 3e of 4e of 5e) kindje gaan... (cliché)
De pijn is tijdelijk en daarnaast is pijn natuurlijk iets relatiefs!

En dan zou ik geen werk hebben Wink

Maar liever laat ik het aan anderen over Bevallingspijn echt zo verschrikkelijk pijnlijk? - Pagina 3 561177

Puggle di 28 feb 2012 - 11:34

Misschien een beetje dom, maar ik hoor wel vaker dat mensen vinden dat het zoveel pijn doet als ze de vacuümpomp erop zetten. Waarom dan eigelijk? Ik weet ook niet zo goed hoe dat ding werkt enzo hoor. Als het antwoord TE eng is vertel het dan maar niet laughcry

Roodkapje di 28 feb 2012 - 11:45

Aimee schreef:
Charlie schreef:
Youandi schreef:Ik geloof... dat ik er nooit aan wil beginnen

Ik ook niet .

Leuk is het niet, maar als het niet te doen zou zijn zouden mensen niet voor een 2e (of 3e of 4e of 5e) kindje gaan... (cliché)
De pijn is tijdelijk en daarnaast is pijn natuurlijk iets relatiefs!

De pijn.. tja.. ik weet er eigenlijk niet veel meer van.. Bij de eerste deed het staan van het hoofdje het meeste "pijn". Ik had het gevoel in de fik te staan, het brandde verschrikkelijk ... Dat weet ik nog.. Maar ik was al 40 weken aan het kotsen en ook tijdens de bevalling hield het niet op, dat vond ik nog wel het allervervelendst denk ik.

Bij de 2e vond ik het opvangen van persweeen het pijnlijkst omdat ik moest wachten met persen tot de vk bij ons thuis was.

Bij nr 3 heb ik totaal geen pijn ervaren. Ik ging plassen en daar was de baby. Heb geen enkele wee gehad en ik lag 2 minuten ervoor nog aan het CTG waar ook geen enkele noemenswaardige activiteit op zichtbaar was.

Hoewel dit klinkt als een droombevalling zou ik het nooit meer zo mee willen maken. Laat mij maar eerst een uur pijnleiden ofzo...dat versterkt de band toch denk ik.... Ik kon me steeds maar niet voorstellen dat het echt ons kind was wat daar in de couveuse lag.. ik dacht dat ik droomde...

Ik kan me voorstellen als je horrorbevallingen hebt gehad dat je dat je nog lang heugt.. maar ik kan niemand meer uitleggen hoeveel pijn het nou werkelijk deed. En of er ergere pijn is, ja dat denk ik wel. Je lijft wordt overspoeld met hormonen die het draagbaar maken.

Didi di 28 feb 2012 - 12:21

Ik zat in een weeënstorm met rug- en been weeën en dat was wel even pijnlijk ja. Ik was ook heel erg verbaasd wat er met m'n lichaam gebeurde, het was net een tornado die door m'n lijf raasde. En toen het hoofdje stond vond ik het wat branderig voelen.

M'n bevalling was vrij vlot en de weeënstorm duurde niet heel lang, ik zat zomaar op 10 cm. Al met al vond ik het meevallen. Was wel flink uitgescheurd en ik kon de eerste tijd niet eens fatsoenlijk zitten maar dat is weer helemaal goed gekomen.

L!ND@ di 28 feb 2012 - 19:52

Puggle schreef:Misschien een beetje dom, maar ik hoor wel vaker dat mensen vinden dat het zoveel pijn doet als ze de vacuümpomp erop zetten. Waarom dan eigelijk? Ik weet ook niet zo goed hoe dat ding werkt enzo hoor. Als het antwoord TE eng is vertel het dan maar niet

Omdat ze een cup op het hoofdje moeten plaatsen, ter grootte van een koffiekopje (de bovekant hè).En dat ging niet heel erg zachtjes...Ik ben de hele bevalling stil geweest, maar toen heb ik geschreeuwd! Damn, alsof ze je uit elkaar scheuren!

Jasmine di 28 feb 2012 - 20:04

Puggle schreef:Misschien een beetje dom, maar ik hoor wel vaker dat mensen vinden dat het zoveel pijn doet als ze de vacuümpomp erop zetten. Waarom dan eigelijk? Ik weet ook niet zo goed hoe dat ding werkt enzo hoor. Als het antwoord TE eng is vertel het dan maar niet

Ik heb dus helemaal niets gemerkt van het plaatsen van die cup. J. was er opeens, dus ik vraag doodleuk of ik gehecht moet worden. Euh, ja dus, want had een flinke knip. Weg trots gevoel dat ik het zelf gedaan had... Achteraf denk ik dat ze van de cup en knip niks zeiden, om mij niet bang te maken. De placenta liet nl los, waarna J. d'r hartslsg weg viel. Dus er was behoorlijk wat 'paniek' bij de gyn.

L!ND@ di 28 feb 2012 - 20:08

Yasmine schreef:
Puggle schreef:Misschien een beetje dom, maar ik hoor wel vaker dat mensen vinden dat het zoveel pijn doet als ze de vacuümpomp erop zetten. Waarom dan eigelijk? Ik weet ook niet zo goed hoe dat ding werkt enzo hoor. Als het antwoord TE eng is vertel het dan maar niet

Ik heb dus helemaal niets gemerkt van het plaatsen van die cup. J. was er opeens, dus ik vraag doodleuk of ik gehecht moet worden. Euh, ja dus, want had een flinke knip. Weg trots gevoel dat ik het zelf gedaan had... Achteraf denk ik dat ze van de cup en knip niks zeiden, om mij niet bang te maken. De placenta liet nl los, waarna J. d'r hartslsg weg viel. Dus er was behoorlijk wat 'paniek' bij de gyn.

Herkenbaar! Ik had ook niet in de gaten dat er geknipt was. Toen ze vertelden dat ze gingen hechten, vroeg ik doodleuk waarom nerd

Gast di 28 feb 2012 - 20:19

Ik vond het persen beide keren het ergste. De weeen waren echt wel pijnlijk, maar daar kijk ik goed op terug. Het persen bij de 1e was zonder persdrang, en dan 2 uur persen uit het niets, heeft toch wel een soort trauma bij me achter gelaten, vooral omdat ik met de ambulance opgehaald werd, terwijl het hoofdje elke keer hier thuis al te zien was. Ik moest de trap zelf aflopen, en dat vond ik echt zo erg.

Bij de 2e zag ik daarom erg tegen het persen op, maar dat ging toen zo snel en eigenlijk toch wel makkelijk, omdat ik toen wel persdrang had, en mijn lichaam het als het ware van me overnam. Daarom kijk ik daar wel positief op terug.

En het is echt zo wat anderen al zeiden, de meesten kijken er op een gegeven moment zelfs naar uit om eindelijk te kunnen bevallen. Ik had dat tenminste bij de 2e en de tweeling wel heel erg. Ik vond het zo zwaar op het laatst, dat ik niks liever wilde. Ik had er zelfs een dubbele stuitbevalling voor over bij de tweeling. Nu ik bevallen ben, snap ik nog niet hoe ik dat ooit heb gedurft, maar toen keek ik er heel nuchter en ontspannen tegenaan. Ik was ook totaal niet zenuwachtig voor het inleiden, ik was er klaar voor.

Happydobby di 28 feb 2012 - 20:51

Ik vond het persen ook het pijnlijkst terwijl het hoofdje van mijn zoon op dezelfde plek bleef zitten, ik had ook geen persweeën.

Maar ik heb ooit mijn pols op twee plekken tegelijk gebroken en dat deed een hele week verschrikkelijk pijn en die verstandskies eruit halen deed geen pijn maar vanaf de dag erna 4 weken pijn gehad in mijn kaak.

Maar bevallen is een pijn die je alleen ervaart tijdens de bevalling.

Gast di 28 feb 2012 - 20:54

Ik vond de laatste fase van de ontsluitingsweeen het meest pijnlijke wat ik heb meegemaakt, maar dan ben je er bijna.
De persweeen en het persen vond ik echt een opluchting, dat je doos voelt alsof het in brand staat klopt wel maar vond dat goed te doen.

Het hechten daarna vond ik erg gemeen.

Gesponsorde inhoud