Zwanger worden na miskraam.

Sofie schreef:Weegschaal: Dank je! Doe ik ook voor jullie!
O ja dat doen veel mensen hier ook aan moeder of schoonmoeder vragen. En dan ook meteen vragen of ik al weer zwanger ben. Of mensen die het niet weten gewoon beginnen of het geen tijd wordt voor een broertje of zusje voor B.

Muppetje: Dank je wel voor je antwoord! Gelukkig heb je het niet lang nodig gehad. Ik heb tot nu toe nergens last van, gelukkig.
(Ik was het trouwens die je had toegevoegd op facebook, maar dat wist je misschien al. )

Ja ik had al zo'n vermoeden inderdaad, gezellig!

Sofie schreef:

Ik heb vanmorgen bloed laten prikken. Vijf buisjes. O.a. voor mijn schildklier en nog wat hormonen. Ook het ziekenhuis gebeld en heb nu een afspraak voor een echo op dag 13. Moest eigenlijk op dag 12, maar dan is mijn gynaecoloog er niet. Waarschijnlijk moet ik daarna weer op dag 17, omdat ze in het weekend natuurlijk geen echo's maken. Dus ik ben heel blij met de ovulatietesten van Jetje (en natuurlijk van Muppetje).
Nu maar hopen op een eisprong aan de goede kant.

Jaa hopelijk kan jij de meesten ook weer gewoon doorgeven Ik ga onwijs voor je duimen meis!!!

Jetje schreef:
Jaa hopelijk kan jij de meesten ook weer gewoon doorgeven Ik ga onwijs voor je duimen meis!!!

Dank je! Het zijn er 20 dus ik kan voorlopig vooruit, maar hoop er maar een paar nodig te hebben. Op welke dag ben jij begonnen met testen? Ik zat zelf te denken aan dag 12.

Ik heb gelukkig geen last van de clomid. Ben er morgen al weer vanaf.

Sofie, fijn dat je geen last hebt van de Clomid. Ik zou zelf pas met de testen beginnen als je een echo hebt gehad. Als ze daar al een groeiend eitje zien, kan je beginnen testen en je piek proberen te vinden.

Sofie schreef:

Jetje schreef:
Jaa hopelijk kan jij de meesten ook weer gewoon doorgeven Ik ga onwijs voor je duimen meis!!!

Dank je! Het zijn er 20 dus ik kan voorlopig vooruit, maar hoop er maar een paar nodig te hebben. Op welke dag ben jij begonnen met testen? Ik zat zelf te denken aan dag 12.

Ik heb gelukkig geen last van de clomid. Ben er morgen al weer vanaf.

Ik heb een iets langere cyclus dus de eerste keer ben ik op dag 17 (geloof ik) begonnen. Mijn eisprong was toen op dag 21. Hoop echt op goed nieuws bij je echo!

Ik meld me hier rustig aan. Ik ben vandaag even emotieloos, ik heb de zwangerschapsdagboek (twee pagina's in geschreven) weggegooid en een ander kalendertje ligt even opgeborgen. De echo met kloppend hartje ligt in onze 'memory box'. Ik ga dadelijk even rommelen in huis. Als het goed is, belt de verloskundige later ook nog en zij zullen dan mijn afspraken afmelden. Ik vloei nog een beetje, maar verwacht zelf eigenlijk dat het zondag wel echt over is. Hoe lang heeft het bij jullie geduurd voor de eerste menstruatie weer op gang kwam?

mzcharlotte wat erg, we weten hier allemaal hoe je je nu voelt

Ik was na ongeveer 28 a 29 dagen weer ongesteld, maar dat wisselt per persoon

Ik kom me hier ook aanmelden als jullie dat goed vinden. Ik heb 26 mei en 27 mei positieve testen in handen gehad. Een dag voor mijn NOD getest. Doe ik normaal nooit, maar mijn lief ging voor twee weken op vakantie, en ik voelde dat het raak was. Wilde niet het risico lopen het hem te moeten vertellen als hij op vakantie was.
Op woensdag 30 mei werd ik ongsteld. Ik heb geen tekenen gehad van een miskraag, geen krampen, geen stolsels. Het vruchtje is daar denk ik te klein voor geweest. Ondanks dat het zo klein was, heb ik er toch wel flink verdriet van gehad. Dit werd natuurlijk versterkt omdat mijn vriend niet hier was om het samen te verwerken. Inmiddels gaat het weer goed, heb ik het geaccepteerd en een plekje gegeven. Zondag komt mijn vriend weer terug. We gaan deze maand geen voorbehoedsmiddelen gebruiken, maar ook niet me zwanger worden bezig zijn. Nadat ik aankomende maand ongesteld ben geworden, gaan wij er weer voor.
Nu ben ik van mezelf al een heel onzeker persoon, maar hebben jullie ook nog sterker het gevoel dat je bang bent dat het weer mis gaat, mocht het zover komen? Ik weet nu al dat ik nooit meer voor mijn NOD ga testen en mocht ik na mijn NOD zwanger testen, dan doe ik een week later nog een test om te zien of het vruchtje zich genesteld heeft.

Vlinderjoy schreef:mzcharlotte wat erg, we weten hier allemaal hoe je je nu voelt

Daarom sluit ik me "graag" aan. In mijn omgeving heeft niemand er echt ervaring mee of ze praten er niet over (kan ook, aangezien het toch statisch vrij vaak voor komt). Er vallen voor mij wel wat puzzelstukjes op z'n plek. Zo liet de invalassistent mij met 4w5d al langskomen, terwijl dat normaal met 8w is. Hierdoor voelde ik me ook niet bezwaard om te bellen, omdat ze mij immers al een soort van kenden en hierdoor heb ik wel een fantastische begeleiding gehad. Ik vind dat wel heel typisch, ik geloof ook niet in toeval. Ondanks dat het moeilijk is en we in een zwart gat vallen, zijn mijn man en ik er erg realistisch over en was het ook niet goed geweest als de zwangerschap zich wel had voort gezet. Het kindje was ziek en hoe pijnlijk dat nu ook is, later was dat nog veel pijnlijker geweest.

mzcharlotte schreef:

Vlinderjoy schreef:mzcharlotte wat erg, we weten hier allemaal hoe je je nu voelt

Daarom sluit ik me "graag" aan. In mijn omgeving heeft niemand er echt ervaring mee of ze praten er niet over (kan ook, aangezien het toch statisch vrij vaak voor komt). Er vallen voor mij wel wat puzzelstukjes op z'n plek. Zo liet de invalassistent mij met 4w5d al langskomen, terwijl dat normaal met 8w is. Hierdoor voelde ik me ook niet bezwaard om te bellen, omdat ze mij immers al een soort van kenden en hierdoor heb ik wel een fantastische begeleiding gehad. Ik vind dat wel heel typisch, ik geloof ook niet in toeval. Ondanks dat het moeilijk is en we in een zwart gat vallen, zijn mijn man en ik er erg realistisch over en was het ook niet goed geweest als de zwangerschap zich wel had voort gezet. Het kindje was ziek en hoe pijnlijk dat nu ook is, later was dat nog veel pijnlijker geweest.

Hey meis, wat lees ik nu? Ik had dit nog niet meegekregen? Heb je ergens een topic geopend waar ik kan lezen wat er gebeurt is? Heel veel sterkte!!!!! Dikke

Het staat merendeel op mijn blog en ik heb meegeschreven in het tot 12 weken topic.

Nog een vraagje: zijn jullie gewoon doorgegaan met het slikken van foliumzuur?

Ik heb het net teruggelezen. Wat vreselijk meis. Wb de folium zuur. Ik heb een chronisch tekort, dus die slik ik soiewieso al dagelijks. De h.a heeft mij toen ik zwanger was wel aangeraden om er 1 extra te gaan slikken. Daar ben ik na de miskraam mee gestopt.

Mzcharlotte en slaatje: welkom hier (al had ik jullie hier liever niet hoeven zien).

Na mijn eerste miskraam duurde het 80 dagen voor ik ongesteld werd, na mijn tweede duurde het 46 dagen.

En ja, ik ben doodsbang dat het nog een keer misgaat. Doodsbang dat ik negen maanden bang en ongerust ga zijn. Doodsbang dat ik dit alles nog een keer mee moet maken. En dan die 12-weken grens. Wat zegt die nou, ook na 12 weken kan het nog misgaan. Ook dat heb ik ervaren. De eerste keer zagen we het aankomen, maar de tweede keer was het met 15 weken als donderslag bij heldere hemel. Gewoon pats, boem. Over en uit. Na drie keer een schitterende echo met kloppend hartje. Zonder reden, geen oorzaak, gewoon klaar.

Dat zijn zaken waar ik me ontzettend druk over maak. Wanneer vertel ik het mensen? Wanneer begin ik met een kamer? Want stel dat het later nog misgaat? We willen daarom in elk geval wachten tot na de 20-weken echo met grote dingen als een kamer etc.

Wat de miskramen wel teweeg hebben gebracht, is dat ik het geslacht van het kindje helemaal niet meer belangrijk vind. Eerder wilde ik het steeds graag weten, maar wat is de meerwaarde? Als het maar gezond is, dat is veel belangrijker. Daarbij lijkt het me ook wel wat hebben om als ik mijn kindje na een bevalling op mijn buik krijg me naderhand af te vragen: wat is het eigenlijk?

Jasmine schreef:Mzcharlotte en slaatje: welkom hier (al had ik jullie hier liever niet hoeven zien).

Na mijn eerste miskraam duurde het 80 dagen voor ik ongesteld werd, na mijn tweede duurde het 46 dagen.

En ja, ik ben doodsbang dat het nog een keer misgaat. Doodsbang dat ik negen maanden bang en ongerust ga zijn. Doodsbang dat ik dit alles nog een keer mee moet maken. En dan die 12-weken grens. Wat zegt die nou, ook na 12 weken kan het nog misgaan. Ook dat heb ik ervaren. De eerste keer zagen we het aankomen, maar de tweede keer was het met 15 weken als donderslag bij heldere hemel. Gewoon pats, boem. Over en uit. Na drie keer een schitterende echo met kloppend hartje. Zonder reden, geen oorzaak, gewoon klaar.

Dat zijn zaken waar ik me ontzettend druk over maak. Wanneer vertel ik het mensen? Wanneer begin ik met een kamer? Want stel dat het later nog misgaat? We willen daarom in elk geval wachten tot na de 20-weken echo met grote dingen als een kamer etc.

Wat de miskramen wel teweeg hebben gebracht, is dat ik het geslacht van het kindje helemaal niet meer belangrijk vind. Eerder wilde ik het steeds graag weten, maar wat is de meerwaarde? Als het maar gezond is, dat is veel belangrijker. Daarbij lijkt het me ook wel wat hebben om als ik mijn kindje na een bevalling op mijn buik krijg me naderhand af te vragen: wat is het eigenlijk?

Wat omschrijf je dat mooi Jasmine. En heel begrijpelijk. Als ik niet had getest, had ik waarschijnlijk niet eens geweten dat ik zwanger was. En jullie waren al zo ver. Ik heb er ook van geleerd, ik wil het ook niet al te snel gaan vertellen. Anderzijds wil ik ook niet mijn positieveteit verliezen, maar de pijn die je voelt (mijn pijn in vergelijking met die van jou is eigenlijk geen vergelijking natuurlijk) wil je niet nog eens mee maken. Lieve Jasmien, ik hoop dat jullie er snel weer voor mogen gaan en dat het dan allemaal goed blijft gaan. Dat je dan niet constant in onzekerheid zal zitten en dat je ook een beetje zult kunnen genieten.

Voor jou ook nog even een Jasmine. Ik vind dat je overal zo positief in staat en zo met iedereen meeleeft, terwijl jij ook je eigen sores hebt. Ik hoop dat je toch binnenkort een positieve test met een fantastisch verloop van je zwangerschap mag meemaken. Aan jou neem ik een voorbeeld.

Ooo MzCharlotte, dat wist ik helemaal niet. Wat verschrikkelijk voor jullie

Heel veel sterkte!

Het is ook redelijk vers van de pers Minneke, bedankt

mzcharlotte, ten eerste sterkte met die verdrietge verlies! Over het slikken van foliumzuur, ik zou er wel meer door blijven gaan!

Makamba schreef:mzcharlotte, ten eerste sterkte met die verdrietge verlies! Over het slikken van foliumzuur, ik zou er wel meer door blijven gaan!

Eens

En Jasmine, ik krijg elke keer een krop in mijn keel als ik jouw verhaal lees, zoveel verdriet en zoveel oneerlijkheid Ik hoop van harte dat jullie nu snel weer zwanger mogen worden en dat het nu eindelijk een keertje goed blijft gaan

Wat een mooi compliment Mzcharlotte, dank je wel. Daar word ik wel een beetje stil van. Ik vind jou trouwens ook heel sterk overkomen en kan me helemaal vinden in jouw denkwijze. Hoop dat jullie snel weer een positieve test hebben.

Slaatje: jij ook dank je wel Voor jou geldt eigenlijk hetzelfde.

Snoes: het was inderdaad een heel verdrietige periode. Op het moment is het vooral nog het onbegrip dat af en toe opspeelt. De vragen waarop ik nooit antwoord zal krijgen. Maar zoals ik in mijn onderschrift heb staan: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Komt helemaal goed.


Toch relativeert het voor mij ook dat ik al een kindje heb. Ik weet dat ik zwanger kan worden en ik weet dat ik een zwangerschap uit kan dragen. Vrouwen genoeg die die wetenschap nog niet hebben. Ik ben gezegend met een prachtige dochter. Een heerlijke meid waar ik elke dag opnieuw weer van geniet, ook al kan ik haar op zijn tijd wel achter het behang plakken. Zo is het goed, een tweede kindje zou het alleen nog beter maken.

En natuurlijk, we gaan weer gewoon voor die positieve test, anders kan ik net zo goed weer aan de pil. Het moet toch een keer lukken. Drie keer is scheepsrecht en anders vier keer wel. Ik ben er van overtuigd dat er een tweede kindje voor ons is weggelegd. Nu moet hij of zij alleen de weg naar ons nog vinden.


Zo, nu heb ik weer genoeg geknuffeld voor vandaag, heb nog genoeg te doen

En zo relativeer je, je eigen sores.
Kijk dat kan ik dan weer wel hoor

Ik heb geen miskramen hoeven meemaken en gun dat een ander ook echt niet.
Je kan dan relatief makkelijk zwanger worden, maar een miskraam of zelfs meerdere is ook vreselijk om mee te moeten maken. Dan mag je blij zijn als het wat langer duurt en het wel goed gaat ( niet dat je daar zekerheid op hebt natuurlijk..) Dan dat het makkelijk gaat, maar klap na klap krijgt te verwerken.

Sterkte allemaal meiden hopelijk mag alles een volgende keer goed gaan.

Mzcharlotte: Heel veel sterkte! Na de eerste miskraam was ik meteen weer zwanger en had toen een cyclus van 41 dagen. Die zwangerschap eindigde ook in een miskraam en duurde het 96 dagen voor ik weer ongesteld werd. Na de derde miskraam (en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap) duurde het 52 dagen dat ik weer ongesteld werd.
Ik ben gewoon doorgegaan met foliumzuur.

Vlinderjoy: Nog maar 3 dagen... Heb je er een gevoel over of het raak is?

Slaatje: Jij ook heel veel sterkte!
Ja dat gevoel heb ik heel erg. Ik had na de zwangerschap van mijn dochter ook nooit meer gedacht het nogmaals mee te maken (had er voor dat ik zwanger was van haar al 2 gehad). De laatste keer was ik zwanger van een tweeling, de ene is een miskraam geworden en dat andere zat in mijn eileider. Mijn eileider is toen ook verwijderd. Denk dat ik nu banger ben voor nog een keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap dan voor een miskraam.

Jasmine:
Had jij nou binnenkort een afspraak in het ziekenhuis of ben je al geweest?

Ik heb maandag weer een afspraak staan. Ben benieuwd.

Jasmine schreef:Ik heb maandag weer een afspraak staan. Ben benieuwd.

Ik dacht al dat je maandag een afspraak had staan inderdaad. Gaan ze dan 'beslissen' of jullie er echt voor mogen gaan? Of gaan jullie er nu ook gewoon al voor? Kans is natuurlijk reeel dat je voor maandag je eisprong al hebt gehad, of had je altijd een wat langere cyclus?

Slaatje en Mzcharlotte willen jullie ook in het lijstje?

Naam	Leeftijden	Aantal *	Kindje	Datum (laatste) miskraam	Bijzonderheden
Vlinderjoy	24/27	1	1e	26 december 2011
Sofie	30/31	4	2e	27 december 2011	EUG (2 januari 2012) - eileider verwijderd
Jasmine	30/35	2	2e	16 februari 2012
Weegschaal	27/26	3	1e	15 april 2012
Slaatje	34/41	1	1e	30 mei 2012
Mzcharlotte	28/34	1	1e	7 juni 2012