Op welke forummer ben jij 'jaloers'?

Ik ben jaloers op mensen die een huis met een tuintje hebben, zonder alle trappen. Die gewoon makkelijk de deur uit kunnen met een kinderwagen.

ProudMama schreef:Ik ben jaloers op mensen die een huis met een tuintje hebben, zonder alle trappen. Die gewoon makkelijk de deur uit kunnen met een kinderwagen.

Ja, echte respect voor jullie. Hebben jullie verhuisplannen? Dacht je vooraf dat het makkelijker zou gaan als dat nu blijkt?

Smikkell schreef:

ProudMama schreef:Ik ben jaloers op mensen die een huis met een tuintje hebben, zonder alle trappen. Die gewoon makkelijk de deur uit kunnen met een kinderwagen.

Ja, echte respect voor jullie. Hebben jullie verhuisplannen? Dacht je vooraf dat het makkelijker zou gaan als dat nu blijkt?

Ik dacht dat ik er minder moeite mee zou hebben om binnen te zitten omdat ik de laatste tijd al de deur niet meer uit kon/ mocht. Maar dat valt heel erg tegen!
Verhuizen moet ik nu echt niet aan denken, zou niet weten waar ik het geld, de tijd en de energie vandaag moet halen.

Ik ben jaloers op forummers die gaan trouwen. Ik wil ook trouwen

Ik wil überhaupt een vent, laten we daarmee beginnen....

Maura schreef:Eigenlijk niemand.

Er zijn voldoende meiden die iets hebben wat ik niet heb. Soms hebben ze hun gewicht mee, dan weer hun uiterlijk, dan hun mooie scherpe tong, dan hun financien, hun leuke vriendje etc.. Maar ik ben niet jaloers/benijd ze niet.

+1

Op geen enkele forumster.

ProudMama schreef:Ik ben jaloers op mensen die een huis met een tuintje hebben, zonder alle trappen. Die gewoon makkelijk de deur uit kunnen met een kinderwagen.

Echt, ZO mee eens! 6 trappen op en af + 13 kilo zwaar wegende peuter + boodschappen is een hel I feel you!

Qua forumster ben ik op niemand jaloers. Ieder heeft zijn eigen geluks momenten maar ook eigen vervelende gebeurtenissen.

Ik heb wel zo nu en dan dat iets me steekt en soms pijn doet en dat is als ik kinderen van 2 jaar zie lopen, spelen en kletsen.
Mijn kleintje heeft al een onstuimige 2 jaar achter de rug met de nodige vervelende onderzoeken.
Hij gaat waarschijnlijk nooit lopen en of praten en dat is soms best frustrerend.
Van de rest van de wereld krijg je constant rare opmerkingen en de opmerking dat ik zijn handicap moet accepteren.
Ik probeer het ook wel maar als moeder accepteer je het denk ik nooit 100% omdat je dit je kindje niet heb gegund.
Al met al is mijn kleintje gelukkig en zou ik hem nooit meer willen missen, maar de rest van ons leven zullen we ons moeten aanpassen en moeten accepteren
dat bij ons niet alles vanzelfsprekend is en we ook bepaalde dingen niet kunnen doen.
Hij zal niet naar een gewone school gaan en waarschijnlijk geen gezin krijgen.

Als hij weer eens een vervelend pijnlijk onderzoek krijgt breekt mijn hart telkens weer en er staat hem nog heel veel te wachten!

Als ik dan bij een babyprogramma een meisje van 19 hoor zeggen dat ze maar even een kindje neemt omdat ze geen familie meer heeft denk ik: Potverdikkie je praat alsof
je "even" een babyborn bij de Bart Smit gaat kopen! ( <- jaloerse reactie )

Cupcake, wat erg voor je..

Storm & PM; Wij zien wel altijd tegen het werk in de tuin op hoor. Verder is het inderdaad wel fijn als je gewoon een eengezinswoning hebt. (heb in hetzelfde schuitje gezeten, 3.5 jaar gewacht, maar we zijn wel beloond, vertrouw daarop!!

Jeetje cucake wat erg !!

Cupcake, wat heftig. Wat heeft je kindje?

Dat is inderdaad heftig, Cupcake!

Babydoll schreef:Storm & PM; Wij zien wel altijd tegen het werk in de tuin op hoor. Verder is het inderdaad wel fijn als je gewoon een eengezinswoning hebt. (heb in hetzelfde schuitje gezeten, 3.5 jaar gewacht, maar we zijn wel beloond, vertrouw daarop!!

Ik wacht nu ongeveer 3 jaar, en we hebben nog geen uitzicht op een huisje...echt waar, ik ben het waar ik woon zo onwijs beu.

Storm schreef:

Babydoll schreef:Storm & PM; Wij zien wel altijd tegen het werk in de tuin op hoor. Verder is het inderdaad wel fijn als je gewoon een eengezinswoning hebt. (heb in hetzelfde schuitje gezeten, 3.5 jaar gewacht, maar we zijn wel beloond, vertrouw daarop!!

Ik wacht nu ongeveer 3 jaar, en we hebben nog geen uitzicht op een huisje...echt waar, ik ben het waar ik woon zo onwijs beu.

Toen ik het eenmaal zat was en me erbij neergelegd had, kregen we dit aanbod, in de wijk waar we wilden, zelfs de stráát. Het kan zo van een op andere moment raak zijn. Ons appartement zat toen op 1e verdieping, dus dat was ideaal, alleen was het zo ongelofelijk klein. Ga echt voor je duimen.

-

Babydoll schreef:

Storm schreef:

Babydoll schreef:Storm & PM; Wij zien wel altijd tegen het werk in de tuin op hoor. Verder is het inderdaad wel fijn als je gewoon een eengezinswoning hebt. (heb in hetzelfde schuitje gezeten, 3.5 jaar gewacht, maar we zijn wel beloond, vertrouw daarop!!

Ik wacht nu ongeveer 3 jaar, en we hebben nog geen uitzicht op een huisje...echt waar, ik ben het waar ik woon zo onwijs beu.

Toen ik het eenmaal zat was en me erbij neergelegd had, kregen we dit aanbod, in de wijk waar we wilden, zelfs de stráát. Het kan zo van een op andere moment raak zijn. Ons appartement zat toen op 1e verdieping, dus dat was ideaal, alleen was het zo ongelofelijk klein. Ga echt voor je duimen.

Ik loot nu mee bij de woningbouw, er worden woningen 'verloot'. Maar vaak zit er weinig soeps bij. Lief dat je wilt duimen, dankjewel

Storm schreef:

Babydoll schreef:

Storm schreef:

Babydoll schreef:Storm & PM; Wij zien wel altijd tegen het werk in de tuin op hoor. Verder is het inderdaad wel fijn als je gewoon een eengezinswoning hebt. (heb in hetzelfde schuitje gezeten, 3.5 jaar gewacht, maar we zijn wel beloond, vertrouw daarop!!

Ik wacht nu ongeveer 3 jaar, en we hebben nog geen uitzicht op een huisje...echt waar, ik ben het waar ik woon zo onwijs beu.

Toen ik het eenmaal zat was en me erbij neergelegd had, kregen we dit aanbod, in de wijk waar we wilden, zelfs de stráát. Het kan zo van een op andere moment raak zijn. Ons appartement zat toen op 1e verdieping, dus dat was ideaal, alleen was het zo ongelofelijk klein. Ga echt voor je duimen.

Ik loot nu mee bij de woningbouw, er worden woningen 'verloot'. Maar vaak zit er weinig soeps bij. Lief dat je wilt duimen, dankjewel

Hoe gaat dat in zijn werk? Hier sta je gewoon op een lijst en moet je zelf ook woningen aanklikken waar je graag in zou willen wonen. We mochten niet reageren op flats en appartementen, als je met zijn 3 (of meer) bent heb je daar dan geen 'recht' meer op.

Ik ben op niemand jaloers. Sowieso ben ik in jaren tijd alleen jaloers geweest op zwangere vrouwen toen ik moeilijk zwanger kon worden. Op andere vlakken heb ik het ook wel moeilijker (gehad) dan een gemiddeld ander, maar die dingen lokken gelukkig geen jaloezie uit bij mij.

Lady4 schreef:Wat heftig Cupcake.. Hoe kan het dat je zoontje waarschijnlijk nooit gaat lopen of praten?

Wat betreft je laatste opmerking, ik weet niet of dat 'jaloezie' is. Mijn nekharen gaan ook overeind staan van zulke naïeve opmerkingen en ik heb bij voorbaat al medelijden met het kindje.

Wisten we maar hoe het kwam! Hij is iig paar weken eerder met spoedkeizersnede gehaald wegens zuurstofgebrek, het ging niet meer goed met hem en mij.
Hij heeft een mega-achterstand en je kunt hem vergelijken met een kindje van 7/8 maanden qua gewicht en lengte alleen doen die kindjes lichamelijk meer dan mijn kleintje.
Hij kan omrollen en thats it! Hij is nog volledig afhankelijk en kan niks zelfstandig.
We lopen ziekenhuis in en uit en diverse ziekenhuizen in nederland hebben hem besproken maar WAT er nu precies is kan niemand me vertellen.
Hij krijgt het ene vervelende onderzoek na het andere oa: MRI's ,chromosomenonderzoek, hersenonderzoeken, gehooronderzoeken, spieronderzoeken, op allerlei gekke plekken wordt bloedgeprikt.

De chromosomen zijn normaal, hij had dus als gezond kind geboren moeten worden.

Verder krijgt hij therapieen en het slokt een hoop tijd en energie bij mij op. Heb alles al die tijd opgekropt en ingeslikt en nu hij ouder wordt wordt het besef en de confrontatie door vergelijkingen met andere kids van die leeftijd steeds groter. Ben op dit moment even "helemaal op" en kan de dingen niet zo heel goed verwerken merk ik.

Over die opmerkingen kan ik je nog een noemen:

Werkte met iemand samen die zwanger was en rookte als een ketter.
Heeft ze hele zwangerschap door gedaan, toen ik haar ernaar vroeg zei ze:
Mijn vriendin rookte ook en was gestopt en kindje had allerlei achterstanden, bij de 2e rookte ze door en dat kindje was gezond dus dan rook ik ook maar door!
Het enige wat kan gebeuren is dat het kindje wat kleiner is, maar dan doet het ook minder pijn bij het bevallen!

GRRR ik was om op te vreten... Vooral als je tijdens zwangerschap overal op hebt gelet en niet drinkt en rookt!

Wat naar voor je Cupcake en wat een stomme opmerking, het is alleen geluk geweest dat dat kindje niet met een slechte start is geboren.

Storm schreef:

Babydoll schreef:Storm & PM; Wij zien wel altijd tegen het werk in de tuin op hoor. Verder is het inderdaad wel fijn als je gewoon een eengezinswoning hebt. (heb in hetzelfde schuitje gezeten, 3.5 jaar gewacht, maar we zijn wel beloond, vertrouw daarop!!

Ik wacht nu ongeveer 3 jaar, en we hebben nog geen uitzicht op een huisje...echt waar, ik ben het waar ik woon zo onwijs beu.

Wij hebben een koophuis, maar een huis met een tuin kost weer zoveel meer, en dat kunnen we gewoon niet ophoesten. En ons huis is nog niet eens af qua verbouwen, zonde om het nu in de verkoop te zetten.
Hebben een super huis, grote woonkamer + keuken, lekkere badkamer met bad, 2 wc's, 3 slaapkamers en een ruime zolder. 2 balkons.
Lokatie is ideaal, scholen, CS, centrum, supermarkt zijn allemaal op loopafstand.
Alleen dus geen tuin en een trap voor de deur en trap naar woonverdieping. En dan 2x naar beneden met maxicosi, onderstel van de wagen uit de auto halen enz terwijl ik na het voeden nog 1,5 uur over heb tot de volgende ronde is gewoon niet haalbaar qua tijd en het gebrek aan energie wat ik heb.
Maar zodra er meer tijd tussen de voedingen gaat zitten word het vast beter, krijg ik vast meer energie.

Eigenlijk ben ik op iedereen jaloers die nog haar moeder heeft en onlangs geslaagd is voor een diploma. Ik had zo graag gewild dat mn moeder aanwezig was bij mijn diploma uitreiking. Dat was mijn doel en mijn allergrootste wens.

@Cupcake: Jeetje ik wilde schrijven dat ik me kan voorstellen hoe je je nu voelt. Maar dat kan ik helemaal niet ! Zo te lezen word je weer met je neus op de feiten gedrukt hoe blij je mag zijn wanneer je een gezond kind hebt.
En die opmerking gaat dan idd nog eens extra door merg en been !

Ik wil je veel sterkte wensen !