Re: Biechttopic 4

Gast do 6 sep 2012 - 7:15

Ja, jullie hebben gelijk. Ik moet niks. Hij stuurde een appje dat tie even rond loopt om tot rust te komen en hoopt dat ik straks naar hem wil luisteren dus ik wacht maar even af... Sad

RYW do 6 sep 2012 - 7:18

Verstandig, denk ik. Soms is er ook iets heel heftigs nodig om weer te kunnen gaan zien wat er nou echt belangrijk is. Dat wil niet zeggen dat het goed is of dat ik het wil goedpraten, maar ik vind het niet direct klinken alsof hij in herhaling zal willen vallen. Ik hoop dat jullie samen kunnen herkennen waar dit door kwam en waardoor hij zich niet meer kon beheersen, zodat je er iets aan kan doen. Heeft je vriend hulp voor zijn problemen?

Gast do 6 sep 2012 - 7:25

Fijn om van een ander te horen, ik zie op dit moment even niks meer. Ja, hij heeft hulp en op dit moment komt alles eruit, hij voelt zoveel emotie, frustratie en kwaadheid dat de psycholoog hem precies heeft waar ze hem wil hebben. Had alleen niet verwacht dat dit zou gebeuren...

Gast do 6 sep 2012 - 7:26

Pfoe, wat een heftige situatie. Ik kan me heel goed voorstellen dat na wat er gebeurd is, alle vertrouwen en je principes in 1 klap onder je voeten weg is geslagen. Je had je natuurlijk nooit kunnen bedenken dat hij je zou slaan. Wat ik wel weet, is dat ze niet voor niks zeggen: een man die 1 keer slaat, blíjft slaan. Ik weet niet of dit waar is. Ik kan me voorstellen dat je ontzettend geschrokken bent, vooral ook omdat jullie over 2 maanden gaan trouwen, en totaal niet weet wat je moet doen nu.

Ik heb helaas verder geen tips voor je, maar ik wil je wel een dikke knuffel geven: Biechttopic 4 699888

RYW do 6 sep 2012 - 7:30

Wat bedoel je met dat de psycholoog hem heeft waar ze hem hebben wil? Dat klinkt alsof jij daar weinig vertrouwen in hebt. Klopt dat?

Zelda: dat geldt echt lang niet voor alle mannen of vrouwen, dat ze na 1 keer blijven slaan. Echt verreweg niet. Wat wel vaak voorkomt is, zoals hier, dat de drempel tijdelijk verlaagd is door frustraties of zorgen. Als je dan die zorgen aanpakt en met hulpverlening iemand 'weerbaarder' maakt tegen die neiging, dan is er vaak genoeg aan te doen. Daarbij is iedereen in staat tot agressie. Iedereen. Hij is niet ineens een monster of mishandelaar, maar zij mag natuurlijk kiezen of zij het hierbij wil laten of dat ze het nog een kans wil geven. Zij kent hem het beste.

Gast do 6 sep 2012 - 7:33

RYW schreef:Wat bedoel je met dat de psycholoog hem heeft waar ze hem hebben wil? Dat klinkt alsof jij daar weinig vertrouwen in hebt. Klopt dat?

Zelda: dat geldt echt lang niet voor alle mannen of vrouwen, dat ze na 1 keer blijven slaan. Echt verreweg niet. Wat wel vaak voorkomt is, zoals hier, dat de drempel tijdelijk verlaagd is door frustraties of zorgen. Als je dan die zorgen aanpakt en met hulpverlening iemand 'weerbaarder' maakt tegen die neiging, dan is er vaak genoeg aan te doen. Daarbij is iedereen in staat tot agressie. Iedereen. Hij is niet ineens een monster of mishandelaar, maar zij mag natuurlijk kiezen of zij het hierbij wil laten of dat ze het nog een kans wil geven. Zij kent hem het beste.

Dát zeg ik ook niet. Maar ik denk ook niet dat die uitspraak uit de lucht is komen vallen, eerlijk gezegd. En ik denk trouwens ook dat er wel altijd een 'reden' is om zo'n woedeuitbarsting te hebben dat je je agressief kan gedragen, als je heel veel woede hebt opgekropt bijvoorbeeld. Máár, ik denk ook dat als je eenmaal een keer geslagen hebt, het de volgende keer makkelijker is om het weer te doen. Ik zeg niet per definitie dat het zo altijd gaat, maar de kans is zeer zeker aanwezig.

Gast do 6 sep 2012 - 7:36

De psycholoog is eindelijk door die dikke muur van hem heen, daar ben ik juist wel blij mee maar hij moet nu zo ontzettend veel verwerken dat ik hoop dat tie wel weer zijn lieve rustige zelf zal worden.
Betreft dat slaan, tja ik zal naar hem luisteren, ken hem namelijk echt niet agressief.

Gast do 6 sep 2012 - 7:39

Dat hij vervolgens direct in tranen uitbarst zegt in mijn ogen wel dat hij zelf van het slaan schrok en dat hij er echt wel berouw van heeft. Ik zou niet willen generaliseren dat iedere man die eens slaat, altijd blijft slaan en ik zou dan ook eigenlijk kijken hoe hij is en wat hij zegt als hij dalijk weer terug is, en dan pas bekijken wat ik zou doen.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik zou blijven, meer omdat ik het idee heb dat het slaan niet puur is om jou als persoon op je plek te zetten, maar meer omdat alles hem nu even teveel wordt. Natuurlijk geeft hem dat niet het recht om te slaan en keur ik het slaan ten zeerste af, maar ik zou er (nog) niet om weggaan.

RYW do 6 sep 2012 - 7:43

Zelda schreef:
RYW schreef:Wat bedoel je met dat de psycholoog hem heeft waar ze hem hebben wil? Dat klinkt alsof jij daar weinig vertrouwen in hebt. Klopt dat?

Zelda: dat geldt echt lang niet voor alle mannen of vrouwen, dat ze na 1 keer blijven slaan. Echt verreweg niet. Wat wel vaak voorkomt is, zoals hier, dat de drempel tijdelijk verlaagd is door frustraties of zorgen. Als je dan die zorgen aanpakt en met hulpverlening iemand 'weerbaarder' maakt tegen die neiging, dan is er vaak genoeg aan te doen. Daarbij is iedereen in staat tot agressie. Iedereen. Hij is niet ineens een monster of mishandelaar, maar zij mag natuurlijk kiezen of zij het hierbij wil laten of dat ze het nog een kans wil geven. Zij kent hem het beste.
Dát zeg ik ook niet. Maar ik denk ook niet dat die uitspraak uit de lucht is komen vallen, eerlijk gezegd. En ik denk trouwens ook dat er wel altijd een 'reden' is om zo'n woedeuitbarsting te hebben dat je je agressief kan gedragen, als je heel veel woede hebt opgekropt bijvoorbeeld. Máár, ik denk ook dat als je eenmaal een keer geslagen hebt, het de volgende keer makkelijker is om het weer te doen. Ik zeg niet per definitie dat het zo altijd gaat, maar de kans is zeer zeker aanwezig.

Nee, dat zei je inderdaad niet, je zei dat je niet wist of dat waar was en daar gaf ik antwoord op smile

wat ik hoor van de politieagenten waarmee ik werk, is dat je grofweg twee stromingen hebt (buiten eergerelateerd geweld): de gezinnen waarbij het een terugkerend patroon is: man slaat, vrouw belt politie, wil of durft geen aangifte te doen, man komt weer thuis en snel begint het opnieuw. De tweede groep is waar dit onverhoopt gebeurt door 'omstandigheden' die van alles kunnen zijn, uit machteloosheid, en die door hulpverlening een heel eind op weg gewerkt kunnen worden.

Biechtje: zoiets kan een hoop oproering veroorzaken in zijn hoofd. Dat kan voor hem heel opruimend werken, maar nu valt het heel rot uit, dat jij er op zo'n verdrietige manier slachtoffer van moet worden.

Gast do 6 sep 2012 - 7:47

RYW schreef:
Zelda schreef:
RYW schreef:Wat bedoel je met dat de psycholoog hem heeft waar ze hem hebben wil? Dat klinkt alsof jij daar weinig vertrouwen in hebt. Klopt dat?

Zelda: dat geldt echt lang niet voor alle mannen of vrouwen, dat ze na 1 keer blijven slaan. Echt verreweg niet. Wat wel vaak voorkomt is, zoals hier, dat de drempel tijdelijk verlaagd is door frustraties of zorgen. Als je dan die zorgen aanpakt en met hulpverlening iemand 'weerbaarder' maakt tegen die neiging, dan is er vaak genoeg aan te doen. Daarbij is iedereen in staat tot agressie. Iedereen. Hij is niet ineens een monster of mishandelaar, maar zij mag natuurlijk kiezen of zij het hierbij wil laten of dat ze het nog een kans wil geven. Zij kent hem het beste.
Dát zeg ik ook niet. Maar ik denk ook niet dat die uitspraak uit de lucht is komen vallen, eerlijk gezegd. En ik denk trouwens ook dat er wel altijd een 'reden' is om zo'n woedeuitbarsting te hebben dat je je agressief kan gedragen, als je heel veel woede hebt opgekropt bijvoorbeeld. Máár, ik denk ook dat als je eenmaal een keer geslagen hebt, het de volgende keer makkelijker is om het weer te doen. Ik zeg niet per definitie dat het zo altijd gaat, maar de kans is zeer zeker aanwezig.

Nee, dat zei je inderdaad niet, je zei dat je niet wist of dat waar was en daar gaf ik antwoord op wat ik hoor van de politieagenten waarmee ik werk, is dat je grofweg twee stromingen hebt (buiten eergerelateerd geweld): de gezinnen waarbij het een terugkerend patroon is: man slaat, vrouw belt politie, wil of durft geen aangifte te doen, man komt weer thuis en snel begint het opnieuw. De tweede groep is waar dit onverhoopt gebeurt door 'omstandigheden' die van alles kunnen zijn, uit machteloosheid, en die door hulpverlening een heel eind op weg gewerkt kunnen worden.

Ja, dat klopt, en daarom vind ik ook niet dat Biechtje meteen bij hem weg moet gaan, als hij inderdaad tot de tweede categorie behoord (dat vermoed ik wel, omdat het nog nooit eerder is voorgekomen).
Maar jeetje, zoiets heeft volgens mij wel een enorme impact op je eigenwaarde en op je relatie, je gaat je allerlei dingen afvragen: zal hij het weer doen in een volgende ruzie? Waarom laat ik dit gebeuren? etc.

RYW do 6 sep 2012 - 7:50

Vaak ook schuldgevoelens a la 'ik was ook inderdaad wel enorm irritant/gemeen/dom dus ik heb het misschien ook wel verdiend', het verdriet, het faalgevoel, schaamte naar de buitenwereld... en het moet zeker nu niet alleen gaan over zielige vriend en zijn problemen, maar vooral dat dit dus nooit meer mag gebeuren en hoe hij dat, ondanks zijn problemen, denkt te gaan regelen.

Ella do 6 sep 2012 - 8:10

Maple schreef:Dat hij vervolgens direct in tranen uitbarst zegt in mijn ogen wel dat hij zelf van het slaan schrok en dat hij er echt wel berouw van heeft. Ik zou niet willen generaliseren dat iedere man die eens slaat, altijd blijft slaan en ik zou dan ook eigenlijk kijken hoe hij is en wat hij zegt als hij dalijk weer terug is, en dan pas bekijken wat ik zou doen.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik zou blijven, meer omdat ik het idee heb dat het slaan niet puur is om jou als persoon op je plek te zetten, maar meer omdat alles hem nu even teveel wordt. Natuurlijk geeft hem dat niet het recht om te slaan en keur ik het slaan ten zeerste af, maar ik zou er (nog) niet om weggaan.

Eens met dikgedrukte. Ik zou wachten tot hij thuis is en naar zijn verhaal luisteren. Je hoeft helemaal niets te beslissen nu. Neem je tijd! In ieder geval veel sterkte!

Gast vr 7 sep 2012 - 3:40

Ook ik ben vorige week door mijn vriend geslagen. We waren op vakantie en kregen ruzie in de auto, hij reed bijna een paar voetgangers aan, ik schrok enorm en sloeg hem met vlakke hand van schrik op zijn schouder. Hij haalde meteen vol uit in mijn gezicht...ik helemaal hysterisch, gillen en huilen. Hij heeft me toen nog bij mijn keel gegrepen en heel hard aan mijn haren naar achteren getrokken. Ik heb van angst in mijn broek geplast. Vervolgens ben ik bij het stoplicht uit de auto gesprongen en terug naar het hotel gegaan, waar ik even later de schuld kreeg van alles. Ik heb flink van me afgebeten en toen begon hij uiteindelijk te huilen. Hij blijft er wel bij dat hij vind dat hij mij mocht terugslaan omdat ik eerst sloeg.

En nu....ik heb meteen geroepen dat dit het was, dat dit het einde was. Dat ik bij hem weg zou gaan. En nu zit ik thuis op de bank, in ons huis, we hebben al jaren een relatie, en ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik ben bang dat mijn gevoel weg is. Ik wil hem niet meer knuffelen, of aanraken, niets....

Ik voel me zwak en bang en heel erg in de war...

Jerry vr 7 sep 2012 - 3:45

Jeutje, dat vind ik echt superheftig!

mzcharlotte vr 7 sep 2012 - 4:07

Je bent niet zwak en zoals het andere geslagen biechtje, hoef je ook niet per direct een beslissing te nemen of achter je woorden te blijven staan. Wat ik wel veel schrijnender vind, is dat hij (nog steeds) vind dat hij terug mocht slaan. Zijn reactie is zwaar overtrokken en in eerste instantie gaf hij jou de schuld... Ik vind dat echt erg. Weten anderen ervan? Praat je erover?

Curious vr 7 sep 2012 - 4:17

mzcharlotte schreef:Je bent niet zwak en zoals het andere geslagen biechtje, hoef je ook niet per direct een beslissing te nemen of achter je woorden te blijven staan. Wat ik wel veel schrijnender vind, is dat hij (nog steeds) vind dat hij terug mocht slaan. Zijn reactie is zwaar overtrokken en in eerste instantie gaf hij jou de schuld... Ik vind dat echt erg. Weten anderen ervan? Praat je erover?

Ik vind jou verhaal eigenlijk ook wel een beetje 'zoals iedereen zou kunnen overkomen' lijken in eerste instantie, maar vind het ook heel erg om te horen dat hij nog steeds vind dat hij in zijn gelijk is. Dat vind ik toch echt niet kloppen. Heel veel sterkte! Jou situatie lijkt me echt heel lastig!

Gast vr 7 sep 2012 - 4:20

Hier het eerste biechtje die geslagen werd. We hebben uren gepraat, gehuild en niet geslapen. Hij heeft spijt, heel veel spijt, is helemaal van slag. Ik ben boos, teleurgesteld en zo verdrietig. Het blijft maar door m'n hoofd spoken hoe hij mij behandelt heeft. Cry

Hij zit nu boven, heb even genoeg gepraat, moet er echt goed over nadenken. Sad

mzcharlotte vr 7 sep 2012 - 4:25

De eerste stap is gezet biechtje, jullie hebben open over het voorval gesproken. Natuurlijk kun je het niet zomaar loslaten, daar is tijd voor nodig. Is er geen manier dat je even een stapje terug / afstand neemt? Heb je uberhaupt iemand buiten je relatie erover gesproken? Hij zit al in therapie toch? Kun je niet een sessie of twee mee?

Gast vr 7 sep 2012 - 4:50

Eerste geslagen biechtje: wat naar... en zeker nu net voor jullie
huwelijk. Ik zou zeggen, laat het even bezinken en ga inderdaad eens mee
naar therapie.

Tweede geslagen biechtje: ik vind het echt ver over de grens dat hij jou heeft geslagen in je gezicht én je heeft vastgegrepen bij je keel én aan je haren heeft getrokken. Vervolgens dan ook nog eens zeggen dat je 'mag terugslaan', vind ik echt beneden kleuterpeil.

Heeft hij vaker van dit soort uitbarstingen gehad? Hebben jullie vaak ruzie? Scheldt hij je wel eens uit? Is er nog passie in jullie relatie? Want omdat je al zo lang bij elkaar bent, is geen reden om er niet mee te kappen... (vind ik).

SuperGrover vr 7 sep 2012 - 4:51

Wow Biechtjes, wat heftig. Ik denk dat de twee incidenten niet echt vergelijkbaar zijn. Tweede Biechtje, ik zou weggaan als ik jou was. Dat je zo bang was voor je eigen vriend en dat hij vond dat hij het recht had om je te slaan, en dus niet inziet hoe fout dit was, dat is echt niet goed. Ik begrijp dat je tijd nodig hebt om hierover na te denken, maar laat alsjeblieft niet over je heen lopen. Eerste Biechtje, goed dat je met je vriend gesproken hebt. Laat het bezinken, en gun jezelf ook die tijd. Heel veel sterkte allebei.

mzcharlotte vr 7 sep 2012 - 6:34

(Overigens wil ik de twee voorvallen ook niet vergelijken, mocht dat wel zo lijken)

SuperGrover vr 7 sep 2012 - 6:52

mzcharlotte schreef:(Overigens wil ik de twee voorvallen ook niet vergelijken, mocht dat wel zo lijken)

Oh nee, dat bedoelde ik ook niet te zeggen hoor!

mzcharlotte vr 7 sep 2012 - 7:09

SuperGrover schreef:
mzcharlotte schreef:(Overigens wil ik de twee voorvallen ook niet vergelijken, mocht dat wel zo lijken)
Oh nee, dat bedoelde ik ook niet te zeggen hoor!

Gelukkig! Ik las mijn eigen reactie terug en vond het niet gek als het misschien wel zo leek.

Gast vr 7 sep 2012 - 7:11

Biechtje01 schreef:Hier het eerste biechtje die geslagen werd. We hebben uren gepraat, gehuild en niet geslapen. Hij heeft spijt, heel veel spijt, is helemaal van slag. Ik ben boos, teleurgesteld en zo verdrietig. Het blijft maar door m'n hoofd spoken hoe hij mij behandelt heeft. Hij zit nu boven, heb even genoeg gepraat, moet er echt goed over nadenken.

Ik zou in jouw geval persoonlijk niet weggaan. Het blijkt wel uit zijn doen en laten dat het hem even teveel werd. Natuurlijk geen excuus, maar het zou voor mij geen reden zijn om weg te gaan. Zeker als je zegt dat hij met zichzelf heel erg in de knoop zit. Sterkte hoor.

2e biechtje: in jouw geval zou ik wel gaan. Dat is gewoon mishandeling.

Ella vr 7 sep 2012 - 7:18

Luce schreef:
Biechtje01 schreef:Hier het eerste biechtje die geslagen werd. We hebben uren gepraat, gehuild en niet geslapen. Hij heeft spijt, heel veel spijt, is helemaal van slag. Ik ben boos, teleurgesteld en zo verdrietig. Het blijft maar door m'n hoofd spoken hoe hij mij behandelt heeft. Hij zit nu boven, heb even genoeg gepraat, moet er echt goed over nadenken.

Ik zou in jouw geval persoonlijk niet weggaan. Het blijkt wel uit zijn doen en laten dat het hem even teveel werd. Natuurlijk geen excuus, maar het zou voor mij geen reden zijn om weg te gaan. Zeker als je zegt dat hij met zichzelf heel erg in de knoop zit. Sterkte hoor.

2e biechtje: in jouw geval zou ik wel gaan. Dat is gewoon mishandeling.

Helemaal eens met Luce.

2de biechtje, dat hij misschien uit reflex een klap terug geeft kan ik enigsinds nog begrijpen maar hij ging daarna echt veel te ver door. Snap goed dat je bang bent.

Gesponsorde inhoud