Re: Biechttopic 4

bolus26 wo 12 sep 2012 - 0:31

natuurlijk krijg je bewondering,je verdient ook een groot compliment dat je zelf de eerste stap zet voor hulp!

Gast wo 12 sep 2012 - 2:19

Het is ook hartstikke goed van je dat je je probleem hebt toegegeven, dus daar heeft die dokter gelijk in.

Ga je het ook in je omgeving vertellen? Of houd je het voor jezelf?

Ik wil je heel veel succes wensen met alles. Het is niet niks. Biechttopic 4 - Pagina 5 699888

Gast wo 12 sep 2012 - 3:34

Ik heb net een rekening gekregen en ik kan het echt niet betalen Embarassed

Ook moet ik per maand nog een bedrag aflossen aan familie wat vrij hoog is. Wat moet ik doen? Ik wil een lening afsluiten zodat ik beide bedragen in 1x kan betalen, de maandlasten van die lening zouden de helft zijn van wat ik nu per maand betaal. Ook kan je tussentijds aflossen.
Totaal onverstandig of niet? Ik weet anders ook niet wat ik moet, wil niet nog meer geld van mn familie lenen.

(Even voor de duidelijkheid: ik heb geen gat in mn hand en probeer zo zuinig mogelijk te doen)

SuperGrover wo 12 sep 2012 - 3:39

Bedrijf bellen waar je die rekening van hebt gekregen en proberen een betalingsregeling te sluiten. Leg uit dat je het financieel heel moeilijk hebt op het moment, en dat je het geld voor die rekening niet hebt, maar wel wil betalen. Maak duidelijk dat je dus wel de intentie hebt om zo snel mogelijk het hele bedrag te betalen, maar dat dat alleen mogelijk is met een regeling. De meeste bedrijven bieden je dit, omdat ze het liever in gedeeltes hebben, dan helemaal niet.

Lavendel wo 12 sep 2012 - 3:40

Schulden biechtje: heel goed plan een lening afsluiten.

Nee NATUURLIJK niet. Leningen helpen je gegarandeerd verder in de shit. En ik snap dat je niet verder wil lenen van familie maar je hebt niet echt een keus. Dus eerst rekening betalen en familie vragen om de terugbetaling over een langere termijn te smeren.

Werk je? Kun je meer gaan werken of op zoek naar een betere betaalde baan? Of studeer je en kun je meer er naast gaan werken?

Gast wo 12 sep 2012 - 3:46

Ik werk uiteraard, meer werken of een andere baan is geen optie (heb een vast contract).
Kijk, wat het is.. Het gaat om een bedrag wat ik iedere maand moet betalen, zo'n €100. Dus vanaf nu moet ik dat weer gaan betalen + die achterstand wegwerken. Als ik dat per maand doe zit ik vanaf nu iedere maand nog krapper en dat is echt klote. Als ik die lening afsluit is dat minder, kan ik tussentijds aflossen, bijvoorbeeld met mn eindejaarsbonus. Vandaar dat ik het zo had bedacht..

Lavendel wo 12 sep 2012 - 3:54

aah nee echt niet doen joh, dat is zo zonde van al die rente. Kun je dan niet beter toch aan familie vragen of je iets langer over het terug betalen kunt doen? Maar ik volg je niet helemaal, je moet 100 euro pm aan familie betalen en de rekening betalen die je nu gekregen hebt. Wat is dan die achterstand die je ook nog moet betalen? Dat is toch die schuld bij familie wat je elke maand aflost met 100 euro?

Gast wo 12 sep 2012 - 4:00

De rekening die ik nu moet betalen is een achterstand van een bedrijf waar ik maandelijks ook €100 aan moet betalen (woonlasten), dat bedoel ik.

Gast wo 12 sep 2012 - 4:01

Biechtje01 schreef:De rekening die ik nu moet betalen is een achterstand van een bedrijf waar ik maandelijks ook €100 aan moet betalen (woonlasten), dat bedoel ik.

Maar dan schuif je het probleem toch alleen maar verder weg? Je betaalt het aan hun af, maar vervolgens leen jij het alsnog en houd je dus dezelfde schuld.

Blair wo 12 sep 2012 - 4:06

Pippa schreef:
Biechtje01 schreef:De rekening die ik nu moet betalen is een achterstand van een bedrijf waar ik maandelijks ook €100 aan moet betalen (woonlasten), dat bedoel ik.

Maar dan schuif je het probleem toch alleen maar verder weg? Je betaalt het aan hun af, maar vervolgens leen jij het alsnog en houd je dus dezelfde schuld.

Precies, zo ga je van de ene schuld in de andere. En als ik zie op internet hoe hoog die rentes tegenwoordig zijn. Ik las dat je niet meer van je familie wil lenen, is het dan geen mogelijkheid om toch het bedrag (ik weet niet hoe hoog deze is) voor de schuld van je woonmaatschappij te lenen van je familie, zodat dat iig afbetaald is, en je alleen je familie maandelijks nog een bedrag hoeft over te maken?

Gast wo 12 sep 2012 - 4:10

Babydoll schreef:
Pippa schreef:
Biechtje01 schreef:De rekening die ik nu moet betalen is een achterstand van een bedrijf waar ik maandelijks ook €100 aan moet betalen (woonlasten), dat bedoel ik.

Maar dan schuif je het probleem toch alleen maar verder weg? Je betaalt het aan hun af, maar vervolgens leen jij het alsnog en houd je dus dezelfde schuld.

Precies, zo ga je van de ene schuld in de andere. En als ik zie op internet hoe hoog die rentes tegenwoordig zijn. Ik las dat je niet meer van je familie wil lenen, is het dan geen mogelijkheid om toch het bedrag (ik weet niet hoe hoog deze is) voor de schuld van je woonmaatschappij te lenen van je familie, zodat dat iig afbetaald is, en je alleen je familie maandelijks nog een bedrag hoeft over te maken?

Dat is een optie, maar het feit is dat het bedrag wat ik aan familie moet betalen nog hoog is en dat zou dan zoveel hoger worden dat ik nog 3 jaar aan het af betalen ben. Ik wil daar niet meer afhankelijk van zijn, vooral ook omdat ik me steeds moet verantwoorden.

Als ik het bedrag zou lenen zouden de maandlasten lager zijn, de duur van aflossen langer maar kan ik wel tussentijds aflossen en het scheelt me de helft qua maandlasten (waardoor ik eindelijk eens niet iedere cent om hoef te draaien).

Nu nog even iets wat ik wil voorleggen: ik zou binnenkort een weekend weg gaan met mn vriend, het is al geboekt maar kan wel geannulleerd. Hij weet van niks (wel dat ik krap zit, maar niet van deze achterstand). Ik kan het geld nu veel beter gebruiken natuurlijk, maar moet ik het opbiechten? Dan weet ook gelijk iedereen het (als we niet gaan) want iedereen in mn omgeving weet al van dat weekendje weg :-(

Blair wo 12 sep 2012 - 4:16

Maar als je een lening afsluit denk je er dan binnen die 3 jaar vanaf te zijn? Volgens mij kom je dan op hetzelfde neer. Ik snap dat je niet meer afhankelijk wil zijn, maar om jezelf onnodig meer in de nesten te werken? Want een lening afsluiten klinkt ideaal, tot je de kleine lettertjes (te laat) leest.

Viva wo 12 sep 2012 - 6:08

Ik zou het sowieso je vriend vertellen ja.
Tenzij je nog maar 1 maand samen bent, maar vooral als je al wat langer samen bent, lijkt het me toch fijn dat hij er rekening mee kan houden dat jij niet met geld kan smijten. En dat weekendje weg zal hij dan vast wel begrijpen, + een verstandige keuze vinden, lijkt mij.

Gast wo 12 sep 2012 - 6:19

Biechtje01 schreef:Mijn vriend heeft een veel lager libido dan ik. Dat is altijd zo geweest, het is niet een bepaalde periode zo ofzo. Ik heb eigenlijk altijd wel zin in seks en zou 3 keer per week wel ideaal vinden, maar als hij 1 keer per week wil is het veel. Meestal resulteert het in 1 keer in de 2 weken seks en dat vind ik gewoon te weinig. Gelukkig is de relatie verder gewoon goed en we kunnen het hier heel open over hebben, dus dat is geen probleem. Maar het blijft steken bij me. Als we het er dan over hebben, geeft hij aan dat ik gerust initiatief moet nemen en dat hij er dan wel op zal reageren als hij zin heeft, maar in de praktijk gebeurt dat echt nooit. Ik voel me vaak afgewezen en durf niets te beginnen. Dan probeer ik hem kusjes te geven of aan hem te zitten en dan duwt hij me soms een beetje weg of reageert hij er gewoon niet op. Dan durf ik al niet meer verder te gaan en wacht ik tot een keer dat hij zin heeft. We zijn verder wel heel intiem en knuffelig elke dag, maar het leidt eigenlijk nooit tot seks. Ik durf daarom nooit zelf te beginnen en hoop altijd dat hij op een gegeven moment begint met zoenen en opgewonden raakt. En dat gebeurt dus niet zo vaak.
Ik vind het heel vervelend want ik word er zo onzeker door. Ik weet echt dat hij me aantrekkelijk vindt en we hebben het echt heel erg leuk samen, als we seks hebben is het ook echt heel goed, maar hebben gewoon minder seks dan dat ik zou willen. Maar het lukt me niet om te veranderen. Ik probeer genoegen te nemen met minder vake maar dan wel goede seks, maar ik merk dat ik elke dag denk van 'zouden we vandaag....?'

Ik heb exact hetzelfde probleem, maar wil mezelf niet kenbaar maken hier op het forum. Zou wel graag met bovenstaand biechtje in contact komen, maar dat lukt op deze manier natuurlijk niet (neem aan dat zij ook anoniem wil blijven), haha! Maar het is ontzettend moeilijk, ik ben gelukkig met mijn vriend en ook zo vaak niet, denk er soms aan om ermee te stoppen. Het is altijd een afweging, alles zit goed tussen ons, behalve dit. Ik voel me soms zo ongewild, zo onaantrekkelijk, en tegelijkertijd is er zoveel om wél voor te gaan. We houden van elkaar, maar hij is zoals hij is en het is aan mij om het te accepteren of niet.

Caro wo 12 sep 2012 - 7:13

@bovenstaande biechtjes: zoals ik al eerder zei, was dat in mijn vorige relatie ook zo. Het begon met een gigantische fijne sexperiode, en na een jaartje of 4 werd dat minder en minder. Eerst paar per week, toen een keer per week etc etc totdat het dus uiteindelijk zo werd dat hij steeds minder en minder wilde. Ik trok dat niet en heb er vanalles aan gedaan... Het proberen te accepteren, het proberen te veranderen, gesprekken, etc etc. Alles zat toen nog verder goed maar door mijn groeiende onzekerheid hierdoor werd het ook een vicieuze cirkel natuurlijk.
Ik voelde me onaantrekkelijk, ik trok het niet meer om afgewezen te worden en zo ging het verder. Praten hielp niet, hij zei dat het niet aan mij lag: hij vond me nog aantrekkelijk etc etc. Maar het ging gewoon steeds minder en minder.

Ik zeg natuurlijk niet dat dit bij jullie ook zo moet gaan, asjeblieft niet, maar realiseer je wel dat dit diepe sporen kan achterlaten. Niet iedereen heeft natuurlijk dezelfde sexdrive en dat zal bij ieder koppel (soms) een probleem zijn. Maar je moet zeker niet je eigen gevoelens hierin opzij zetten.

Gast wo 12 sep 2012 - 7:19

Libidobiechtjes kunnen jullie niet allebei aan caro laten weten wie jullie zijn als jullie behoefte hebben om met elkaar in contact te komen? Dan kan Caro jullie beiden laten weten wie jullie zijn? Misschien zeg ik nu iets geks maar dacht zeg het even! Wie weet hebben jullie iets aan elkaars ervaringen.

Caro wo 12 sep 2012 - 7:26

Powerbabe schreef:Libidobiechtjes kunnen jullie niet allebei aan caro laten weten wie jullie zijn als jullie behoefte hebben om met elkaar in contact te komen? Dan kan Caro jullie beiden laten weten wie jullie zijn? Misschien zeg ik nu iets geks maar dacht zeg het even! Wie weet hebben jullie iets aan elkaars ervaringen.

Mag van mij hoor :-).

Ik wil nog echt benadrukken dat ik absoluut niet wil dat het bij anderen ook zo gaat maar ik weet wel nog dit gevoel heel goed. Ik zou het nu niet meer kunnen, kijk: periodes minder.. prima, kan gebeuren. Maar als dit structureel zo gaat is het gewoon echt vervelend. Zeker als je sex gewoon zélf wel belangrijk vindt. Niet iedereen waardeert sex op dezelfde manier, of hecht er dezelfde waarde aan.
En ik heb ooit gelezen: als de sex goed zit, maakt het 20% van je relatie uit. Als het niet goed is, kan het opeens 80% van je relatie gaan uitmaken.
Praat dus gewoon over je verwachtingen... praat over wat je wil en wat je denkt. Maak het bespreekbaar.

Ik heb verder geen tips, maar ik weet wel dat dit dus wel grote problemen kan opleveren. En dat was bij ons niet het enige probleem hoor, maar zeker wel een onderdeel ervan. Ik trok bijvoorbeeld ook echt niet de gedachte dat het nu al zo weinig was: wat als er kinderen zouden komen? Dan zou het nog minder worden. En als je al wat ouder was? Hoe moest het dan gaan... en de gedachte daaraan maakte me soms zó verdrietig. Dat wilde ik niet..

Gast wo 12 sep 2012 - 7:48

Youandi schreef:Ga je het ook in je omgeving vertellen? Of houd je het voor jezelf?

Er zijn een paar mensen die het weten en anderen zullen het misschien wel vermoeden? Maar verder hou ik het voor mezelf.
Vanmiddag heb ik een telefonische intake gehad voor de verslavingszorg. Er is een afspraak gepland voor 30 oktober. Nu pas besef ik me dat, dat pas over anderhalve maand is.

Gast wo 12 sep 2012 - 7:58

Hier libidobiechtje2: het is inderdaad structureel, hij zegt ook dat het niet aan mij ligt, dat hij het altijd al heeft gehad en dat hij het zelf niet ziet veranderen. Ik maak me soms zorgen of we wel kinderen zouden kunnen krijgen, omdat het er eigenlijk nooit van komt en zo makkelijk is het nu ook weer niet om zwanger te raken, tenzij het letterlijk een lucky shot is.

Het ergste vind ik nog wel dat ik inderdaad als persoon al veranderd ben, voel me minder waard, minder geliefd, hou misschien ook minder van mezelf. Ik merk dat ik bijvoorbeeld mijn gewicht als obsessie heb aangenomen (niet in de zin van dieeten, maar in sportverslaving), met de hoop dat als ik maar niet dik word, dat dat dan al geen excuus kan zijn om mij minder aantrekkelijk te vinden. Ik haat het nu als mensen zeggen dat ze ons zo'n mooi stel vinden, omdat ik dan bitter denk: je zou eens moeten weten...

Vind het goed bedacht van Powerbabe en lief van jou, Caro, dat je het aanbiedt, maar ik moet er nog even over nadenken. Het is toch iets heel privé en intiem.

Caro wo 12 sep 2012 - 8:07

Biechtje01 schreef:Hier libidobiechtje2: het is inderdaad structureel, hij zegt ook dat het niet aan mij ligt, dat hij het altijd al heeft gehad en dat hij het zelf niet ziet veranderen. Ik maak me soms zorgen of we wel kinderen zouden kunnen krijgen, omdat het er eigenlijk nooit van komt en zo makkelijk is het nu ook weer niet om zwanger te raken, tenzij het letterlijk een lucky shot is.

Het ergste vind ik nog wel dat ik inderdaad als persoon al veranderd ben, voel me minder waard, minder geliefd, hou misschien ook minder van mezelf. Ik merk dat ik bijvoorbeeld mijn gewicht als obsessie heb aangenomen (niet in de zin van dieeten, maar in sportverslaving), met de hoop dat als ik maar niet dik word, dat dat dan al geen excuus kan zijn om mij minder aantrekkelijk te vinden. Ik haat het nu als mensen zeggen dat ze ons zo'n mooi stel vinden, omdat ik dan bitter denk: je zou eens moeten weten...

Vind het goed bedacht van Powerbabe en lief van jou, Caro, dat je het aanbiedt, maar ik moet er nog even over nadenken. Het is toch iets heel privé en intiem.

denk jij er nog maar even over na, maar ik vind je woorden ontzettend schrijnend en het laat me precies terugdenken aan hoe het bij mij was. en ik hoop voor je dat dit niet dezelfde uitwerking heeft als bij ons. Maar man, wat weet ik hoe jij je voelt.

Ik was ook veranderd. Voelde me niks waard, minder geliefd, dik, lelijk, een trol en ga zo maar verder. Werd stiller, teruggetrokkener etc..

Bij mij liet, hoe typisch, iemand anders zien dat ik hier dus geen genoegen mee hoefde te nemen. En hij heeft het nooit letterlijk gezegd maar daar kwam wel spntaan een keer van: goh, wat zie je er leuk uit oid. En daarbij kon ik wel opeens weer grapjes maken over sex (ben erg van de platte humor en mijn ex zag dat dan weer als aanval op hem waardoor ik op die manier niet met sex bezig kon zijn).

Je mag ook je verhaal bij mij doen, vind ik ook helemaal prima!! Wat jij wil.... weet alleen dat je dus niet de enige bent die dit doormaakt!!! En dát, dát gegeven zou mij alleen al goed hebben gedaan want ik kon bij niemand hierover terecht. Immers: hoe maak je een ander duidelijk dat je man je niet wil (zo voelde het voor mij).

Carra wo 12 sep 2012 - 8:16

Caro schreef:

weet alleen dat je dus niet de enige bent die dit doormaakt!!! En dát, dát gegeven zou mij alleen al goed hebben gedaan want ik kon bij niemand hierover terecht. Immers: hoe maak je een ander duidelijk dat je man je niet wil (zo voelde het voor mij).

Heel erg +1. Ik heb ook in een dergelijke situatie gezeten. Zo erg zelfs dat ik het eerste jaar van mijn relatie welgeteld 1 keer seks heb gehad. Niet te begrijpen als ik het zo neer zet, maar wel echt gebeurd. Jouw woorden laten mij ook terugdenken aan die periode.

Ik kan je ook weinig adviseren want mij relatie is er uiteindelijk op stuk gegaan. Maar weet inderdaad dat je niet de enige bent. Dus denk alsjeblieft niet dat het aan jou ligt. Dat je dik, lelijk, slecht in bed of whatever bent. Want dat is écht niet zo. Biechttopic 4 - Pagina 5 699888

Caro wo 12 sep 2012 - 8:22

Carra schreef:
Caro schreef:

weet alleen dat je dus niet de enige bent die dit doormaakt!!! En dát, dát gegeven zou mij alleen al goed hebben gedaan want ik kon bij niemand hierover terecht. Immers: hoe maak je een ander duidelijk dat je man je niet wil (zo voelde het voor mij).

Heel erg +1. Ik heb ook in een dergelijke situatie gezeten. Zo erg zelfs dat ik het eerste jaar van mijn relatie welgeteld 1 keer seks heb gehad. Niet te begrijpen als ik het zo neer zet, maar wel echt gebeurd. Jouw woorden laten mij ook terugdenken aan die periode.

Ik kan je ook weinig adviseren want mij relatie is er uiteindelijk op stuk gegaan. Maar weet inderdaad dat je niet de enige bent. Dus denk alsjeblieft niet dat het aan jou ligt. Dat je dik, lelijk, slecht in bed of whatever bent. Want dat is écht niet zo.

Hier was het vanaf de bruiloftsnacht tot een jaar + een maand later niks. Te bizar maar je verzint ook gewoon 'excuses' voor hem.. of althans: dat deed ik. Hij is moe. Gestresst. En nog 100 excuses die ik nu niet meer weet: ja maar we knuffelen veel. En dat gedeelte is dan niet goed, maar kijk hoe goed de rest van de relatie is? etc etc...

Gast wo 12 sep 2012 - 8:31

Ongelooflijk hoe het overeenkomt met jullie beiden, ik weet eerlijk waar niet meer wanneer de laatste keer was, een half jaar, of misschien toch ook al een jaar? We zijn nu 2 jaar samen. Ik heb nog wel elke dag hoop dat het ervan komt, wat eigenlijk raar is, want het gebeurt toch niet. Elke avond denk ik ook: ja maar hij is moe. En inderdaad, ik kan het bij niemand kwijt (in real life), want ik schaam me ervoor. Ik vind het zo zo jammer, ik nam vroeger initiatief, voelde me sexy als ik hem (of een ex, voor zijn tijd) verleidde, maar no way dat dat nog in mij zit, ik ga me er niet meer aan verbranden, want het loopt toch mis en dat zit ik er weer dagen mee. Ik negeer het en stort me dus op het sporten, winkelen om er mooi uit te zien (of te voelen), mijn lichaam goed te verzorgen met bodyscrubs en weet ik veel wat voor duizenden cremes, nagellakjes, want ja, ik moet het toch ergens vandaan halen.

Carra wo 12 sep 2012 - 8:37

Ja, precies wat jij zegt Caro. Die excuses verzon ik ook voor mezelf. Ik heb er helaas tijdens mijn relatie nooit met iemand over kunnen praten. Je schaamt je er inderdaad voor.

Ik heb alles gedaan wat ik kon. Ik heb gehuild, gesmeekt, ben boos geworden, heb koel gedaan, gepraat, het onderwerp doodgezwegen. Totdat ik echt kapot was en niet meer kon. Ik ben nu een aantal jaar verder en heb er nog steeds last van. De onzekerheid die ik toen heb opgebouwd is nog steeds niet weg.

Lieve biechtjes, ik hoop dat het voor jullie niet zo ver komt. Je hoeft je relatie er niet op te laten stuklopen als je het kan accepteren. Maar accepteren is dan wel een must. Anders ga je langzaam aan kapot.

Caro wo 12 sep 2012 - 9:06

Ongelooflijk hoeveel herinneringen er bij mij nu weer boven komen. Laat me toch realiseren dat ik dit no niet helemaal verwerkt hebt. Precies wat Carra zegt: ik heb ook gehuild, uitgelegd wat het met mij deed, gesmeekt, open gesprekken gevoerd, kwaad geworden etc etc. En hij keek wel porno. En ik heb geen problemen met porno, helemaal niet, maar als je vent dat wel kijkt en jou niet aanraakt wordt het een héél ander verhaal. Dan ga je het wél bij jezelf zoeken ondanks dat hij wel 100x zegt van niet.

En ik schaamde me zo diep...

Ik had iedere dag hoop, toen iedere dag in het weekend, want ja: dan hadden we tijd samen. Ik knuffelde, probeerde wel eens wat maar bij iedere afwijzing werd het verdriet en de angst alleen maar groter. Maar je wíl die hoop houden omdat je niet wil dat je relatie hierop stuk loopt. Immers: je kan beter elkaar iedere dag het huis uitvechten want dan heb je meer een aantoonbare reden dat het niet meer loopt dan hierdoor.

Sindsdien ben ik we echt van mening (nog meer) dat sex bij een relatie hoort en een belangrijk onderdeel is. En als je het niet hebt, dat dat óf moet zijn omdat je beiden niet wil, of dat het dus enorme sporen achterlaat en dat er dan toch iets niet goed zit. Ieder koppel moet dit voor zichzelf definieren, ik kan alleen maar zeggen hoe ik erin sta. Ik kan er niks aan doen, wilde dat ik meer bemoedigende woorden had maar die heb ik niet. Ik weet hoe het voelt, hoe het is en ik heb het uiteindelijk te lang laten doorgaan. Totdat ik niet meer ik was.

Gesponsorde inhoud