Biechttopic 4

Jeetje ladies, wat heftig is dat voor jullie (geweest)... Ik had me nooit gerealiseerd dat het zo'n zware impact zou hebben. Natuurlijk wel dat het wat met je doet, maar dat het zo diep ging, jeetje, wat verdrietig.

Hier libido Biechtje 1.
Ik kan nu niet alles lezen, maar heb het verzoek van Biechtje 2 gelezen en zal morgen alles doorlezen en Caro een PM sturen en hier op reageren in dit topic. Nu ga ik gauw slapen.

Alles is hier verder goed hoor overigens. Totaal geen twijfels over m'n relatie en deze week zelfs al twee keer seks gehad.

Libidobiechtje2 weer. Ik wilde het niet vermelden, omdat dat nogal een zeer punt is, maar nu ik Caro's laatste post lees: hij kijkt hier ook porno ja, regelmatig zelfs. Ik ben daar ook openminded over, maar in ons geval doet het gewoon zeer. Libido heeft hij dus eigenlijk wel, maar niet met mij. Ik ben werkelijk waar heel blij met en dankbaar voor jullie reacties, maar ik laat het nu (vanavond) even hierbij, het is een beetje te confronterend en ik word er nogal verdrietig van.

Jeetje, ik heb me ook nooit gerealiseerd dat dit zo'n enorme impact kan hebben op je relatie en je gevoel voor eigenwaarde. Sterkte Biechtjes!

Biechtje01 schreef:Libidobiechtje2 weer. Ik wilde het niet vermelden, omdat dat nogal een zeer punt is, maar nu ik Caro's laatste post lees: hij kijkt hier ook porno ja, regelmatig zelfs. Ik ben daar ook openminded over, maar in ons geval doet het gewoon zeer. Libido heeft hij dus eigenlijk wel, maar niet met mij. Ik ben werkelijk waar heel blij met en dankbaar voor jullie reacties, maar ik laat het nu (vanavond) even hierbij, het is een beetje te confronterend en ik word er nogal verdrietig van.

Ik snap dat je het er even bij hebt gelaten! Het is enorm confronterend.. je ziet opeens iets zwart op wit staan (of zwart op roze in dit geval ;-)) wat je wellicht voor jezelf ook onderkent hebt. Ik 'mocht' er maar niet teveel aan denken van mezelf want dat deed alleen maar heel veel pijn. En als ik er niet aan dacht, 'bestond' het probleem ook niet.

Het hele porno verhaal zat mij zo dwars. Ik heb wel 50x uitgelegd hoe ik erin stond: dat het pijn deed omdat hij dat wel keek en mij niet aanraakte. En in ons geval was het ook niet gewoon filmpjes maar waren het gewoon massa's plaatjes van jongere meiden waarvan ik me afvroeg of die wel wisten dat ze op internet stonden. Althans, hetgeen wat ik heb gezien. Ik heb hem ook een keer betrapt... zo genant. Het was 's avonds laat, ik vroeg me af waarom hij nog niet in bed lag, liep de slaapkamer uit en studeerkamer in (liggen naast elkaar) en daar zat hij. Hij probeerde nog te doen alsof hij iets moest zoeken in de kast maar goed: zijn bewijs loog er niet om.
Wat heb ik me toen vernederd gevoeld zeg. Bah. En gewoon omdat hij mij dus níet aanraakte.

Nu ik het zo allemaal typ, begin ik pas te merken welke sporen het heeft achtergelaten. En ik mocht geen grapjes meer maken over sex want dat voelde hij zich aangesproken? Maar dát mocht allemaal wel..?

Ook toen ik heel erg begon af te vallen, dacht ik 'misschien vind hij me zo weer aantrekkelijk'.. Maar er kwam gewoon niks meer. En die laatste paar maanden hadden we weer 1x per week sex, maar ik merkte toen al dat mijn afstand te groot geworden was.

Wat een herkenning. Ook mijn ex keek porno. Ik heb hem zelfs betrapt op het mailen met die meiden. Stuurde hij ook foto's van zichzelf naar ze toe. Gegild heb ik echt. En hij maar volhouden dat het écht niks met mij te maken had. Hij had de behoefte aan de spanning en het klaarkomen kennelijk wel, maar niet aan fysiek contact met een echt persoon.

Biechtje1, je klinkt positief. Dat is fijn. Biechtje2. Je mag me altijd PM'en als je daar behoefte aan hebt.

Carra schreef:Wat een herkenning. Ook mijn ex keek porno. Ik heb hem zelfs betrapt op het mailen met die meiden. Stuurde hij ook foto's van zichzelf naar ze toe. Gegild heb ik echt. En hij maar volhouden dat het écht niks met mij te maken had. Hij had de behoefte aan de spanning en het klaarkomen kennelijk wel, maar niet aan fysiek contact met een echt persoon.

Biechtje1, je klinkt positief. Dat is fijn. Biechtje2. Je mag me altijd PM'en als je daar behoefte aan hebt.

Nou, ik snap dat je gegild hebt. Ik heb ook gegild toen ik hem zo betrapte. Echt staan schreeuwen als een keukenmeid.. en wat deed hij? Hij ging naar zolder zonder iets te zeggen en daar op een matrasje liggen. Ook daar heb ik echt tegen hem staan schreeuwen maar hij zei niks.
Ik weet dan niet of hij ook iets 'live' met iemand heeft gedaan (als in foto's sturen/ chatten etc) maar brrrr: ik kan me voorstellen dat je ervan gruwelt. Hoeveel sporen kan dit nalaten he?

Nu ik er zo over praat en ook herkenning bij jullie vind, komt er ook wel steeds meer los. Ook dingen die ik heb onderdrukt..

Hier Libido Biechtje 1 weer.

Oh Caro, wat vind ik dat erg om te moeten lezen van je. Dat slijt zo diep in je, die pijn. Zelfs ik kan het me amper voorstellen hoe vernederd je je moet hebben gevoeld. Alsof jij degene bent die verkeerd is in je relatie door seks te willen. Ik hoop voor je dat je dit voor een nieuwe relatie een plaats kunt geven. Die porno lijkt me ook moeilijk. Normaliter wel mee om te gaan, ik zou porno kijken op zich niet zo'n ramp vinden, maar als je al een soort strijd voert waarbij hij jou niet aan wil raken, is dat wel de genadeklap lijkt me. Geldt overigens ook voor Carra. Ik lees met verdriet je verhaal.

Zoals ik het dan in mijn situatie zie, is het allemaal nog niet zo erg, maar ik ben wel bang dat het er in gaat slijten als het niet beter wordt. Ik voel nu dat onze relatie veel te sterk is dat het ooit een echt groot probleem zal vormen, maar ik ben wel bang dat het probleem groter wordt dan dat het nu is.

Het ergste vind ik wel elke keer die hoop. Dan liggen we halfnaakt tegen elkaar in bed, te knuffelen en kroelen, kusjes te geven en ik voel en zie dan dat hij een stijve heeft. Op dat moment ben ik al opgewonden, of heb ik op z'n minst zin in seks. Dan raak ik hem aan, hij mij, geven we kusjes, maar vervolgens draait ie zich abrupt om en gaat op z'n telefoon liggen lezen.
Of dat ik sta te douchen met m'n ogen dicht en dan ineens een lichaam tegen me aan voel. Hij is achter me komen staan. Mijn gedachten gaan dan direct van hmm lekker, raak me aan. Maar ook: Zou dit het dan zijn? Zou ie nu wel seks willen? Vervolgens stapt ie de douche uit en zegt ie dat ie me even gedag kwam zeggen en gaat vervolgens op de wc naast me zitten.
Ben ik dan gek? Het voelt echt alsof ik dan niet opgewonden mag raken, of alsof ik de gekke seksverslaafde ben die direct bij contact aan seks denkt.
Natuurlijk hoef je niet elke dag seks te hebben, maar ik heb het gevoel alsof hij die link niet legt. Alsof hij niet opgewonden raakt van mij aanraken. Hij raakt me wel aan, maar het doet hem niets en vervolgt gewoon de dagelijkse dingen. Dat kwetst me zo.

Zoals ik al eerder aangaf hier, hebben we het er wel eens open over en dat is heel fijn. Hij zegt dat ik dan gewoon hem mag zoenen en dat hij wel aangeeft of hij ook geil is, maar ik durf het niet meer. Ik durf niet nog meer hints te geven dat ik hem wil, bang voor een nog grotere afwijzing. Dus wacht ik maar tot hij geil is, wat dus niet zo heel vaak voor komt. Jullie schrijven dat het soms maar 1 keer per jaar voor komt, zo erg is het gelukkig niet, het komt wel op 1 keer in de 2 weken uit gemiddeld, maar dat vind ik alsnog veel te weinig. Te weinig voor mij in elk geval en ik begin die strijd zo zat te worden. Elke keer die hoop, elke keer die teleurstelling. Ik word er chagrijnig van en in plaats van dat ik denk ah lekker seks, denk ik ah eindelijk seks.

Voor Caro, Carra en de biechtjes, wat verschrikkelijk allemaal.

Biechtje 1, ik vind je situatie anders aardig schrijnend. Ik zou echt pissed off zijn als mijn man mij zou flikken wat jouw vriend bij jou doet. Je gaat mij niet een partij opgeilen om vervolgens het niet door te zetten.

Tja ik begin eigenlijk gewoon steeds meer het idee te krijgen dat hij t niet als opgeilen ziet en hij gewoon niet als seksueel ervaart of bedenkt dat ik er geil van word. Dat t allemaal heel lief is, maar niet bedenkt van goh dit is geil.

Biechtje01 schreef:Tja ik begin eigenlijk gewoon steeds meer het idee te krijgen dat hij t niet als opgeilen ziet en hij gewoon niet als seksueel ervaart of bedenkt dat ik er geil van word. Dat t allemaal heel lief is, maar niet bedenkt van goh dit is geil.

Ik hoop dat het dit is, maar is het feit dat hij er een stijve van krijgt niet dat hij er wel geil van wordt? Soms weet ik echt niet hoe die gekke mannelijke geslachtsdelen werken ;-), maar met mijn simpele hoofd krijg je alleen een stijve als je opgewonden bent. Of als je 's ochtends net wakker bent ofzo..

En het is heel lief dat hij je zo vastpakt onder de douche etc, dus dat kan ik me nog voorstellen. Maar niet als je lekker samen ligt te kroelen en hij er een stijve van krijgt. Sorry :-(. Maar dat is meer hoe ik het zie, ik ken jouw vriend niet en jij zeker wel! Maar ik zou het ook aan hem vragen en niet zelf gaan speculeren. EN waarom: puur omdat ik het herken dat je als het ware 'excuses' voor hem aan het bedenken bent. Die excuses helpen je niet, op geen enkele manier. Het laat je zelfs op bepaalde momenten nog meer twijfelen...

Caro schreef:Ik hoop dat het dit is, maar is het feit dat hij er een stijve van krijgt niet dat hij er wel geil van wordt? Soms weet ik echt niet hoe die gekke mannelijke geslachtsdelen werken ;-), maar met mijn simpele hoofd krijg je alleen een stijve als je opgewonden bent. Of als je 's ochtends net wakker bent ofzo..

Nou dit dus. Ik word plat gezegd ook niet nat als ik mijn man een kusje en knuffel wil geven om vervolgens buiten naar de vogeltjes te kijken. Ik zou het hem ook gewoon eens vragen.

mzcharlotte schreef:

Caro schreef:Ik hoop dat het dit is, maar is het feit dat hij er een stijve van krijgt niet dat hij er wel geil van wordt? Soms weet ik echt niet hoe die gekke mannelijke geslachtsdelen werken ;-), maar met mijn simpele hoofd krijg je alleen een stijve als je opgewonden bent. Of als je 's ochtends net wakker bent ofzo..

Nou dit dus. Ik word plat gezegd ook niet nat als ik mijn man een kusje en knuffel wil geven om vervolgens buiten naar de vogeltjes te kijken. Ik zou het hem ook gewoon eens vragen.

Idd... ik denk echt dat je hem dit nog ef moet vragen Biechtje! Praat het uit voordat het wellicht wél een ding kan worden :-)

Echt super bedankt voor het begrip meiden.

Ik wil even wat van me afpraten. Dan ben ik het even kwijt.

Mijn moeder is heel depressief en heeft zo haar periodes. Vanaf januari tot aan ongeveer 2 weken geleden ging het heel slecht. Ik heb zoveel zorgen gehad, zoveel drama en het heeft me onwijs veel energie gekost. De details ga ik niet allemaal vertellen, wordt een te lang verhaal. Maar het komt er op neer dat het veel om haar draaide. Meerdere keren per week een huilende moeder aan de telefoon, etc. Nouja, so be it. Ik ben dat ook wel gewend.

Maar nu gaat het redelijk goed met haar. Heel erg mooi! Ik ben daar heel blij om en dat geeft rust. Ze doet ook weer haar vrijwilligerswerk. Ik krijg niet meer zoveel telefoontjes, etc. Nou goed, net belde ze en hele verhalen over haar vrijwilligerswerk en wat ze allemaal gedaan heeft en dat ze vindt dat ze best wel goed is in haar werk en het past bij haar, etc. Vind ik heel erg leuk! Vorige week is mijn broer getrouwd en ze was getuige, ik was ceremoniemeester. Ze zei net; wat heb ik het goed gedaan he vorige week, met tekenen enz? Dus ik van; ja, mam, hartstikke goed! En ik ook he? Toen zei ze; ja, je zag er heel mooi uit. Hele lieve opmerking, maar ik baal dan gewoon een beetje dat ze niet door heeft wat ik allemaal heb geregeld en hoe druk ik die dag ben geweest. Na een kwartier praten over haar werk en hoe het met haar gaat, dacht ik; ja ik wil ook wel graag wat over mijn nieuwe studie vertellen! Ik ben daar net mee begonnen en wil mijn ervaringen kwijt. Omdat ze er zelf niet naar vroeg, begon ik er zelf over. Dus ik zei; ik heb vandaag mijn eerste les gegeven! En toen kwam er een reactie; oh oke, leuk! En ze begon weer over zichzelf.

Volgens mij is het een beetje een warrig verhaal dus respect voor wie het begrijpt. Maar mijn gevoel is gewoon een beetje bluh. Dit komt omdat het continu om haar draait en ook als het goed met haar gaat, gaat het 80% van een gesprek over haar (begrijp me niet verkeerd, ik gun haar het echt dat ze zich goed voelt). Ik vind dat gewoon een beetje jammer. Laat mij dan ook een keer kind zijn die lekker over school kan praten en een moeder die daar ook echt interesse voor heeft.

Ik denk dat ze het niet door heeft, dus ik kan er ook niet echt veel aan doen. Maar ik ben het in ieder geval even kwijt!

Wat lastig, Biechtje... Je zei zelf al, je moeder is nu zo ontzettend met zichzelf bezig en daar heb je begrip voor natuurlijk, maar jij mag er ook zijn en ze is ook nog jouw moeder. Mijn vriend heeft dit ook een tijdje gehad toen hij met een depressie en burnout worstelde, die was totaal met zichzelf bezig. Niet dat hij geen interesse had in mij, maar hij had er gewoon geen plek voor. Nu een jaar later bijna is dat weer bijna helemaal terug, ookal is die burnout en depressie al een tijdje voorbij.

Herstel kost ook tijd, en dat je moeder zich goed voelt wil nog niet zeggen dat het ook stabiel goed met haar gaat, structureel zegmaar. Dat kost zoveel tijd... Maar tegelijkertijd ben je niet haar hulpverlener maar haar dochter, en ze moet er nu weer aan gaan wennen ook aandacht voor jou te gaan hebben. Ik vind dat je het best mag zeggen tegen haar, voorzichtig. Mam, ik ben heel blij dat je je beter voelt, maar ik heb ook dingen meegemaakt die ik heel graag aan je wil vertellen, kunnen we het daar ook over hebben? Zoiets.

Ik heb trouwens met een vriendin daar een hele goeie modus over. Nooit zo afgesproken maar gewoon zo gegroeid. Als de één in een dip zit staat de ander klaar, en als we dat niet kunnen omdat we zelf teveel aan ons hoofd hebben dan laten we elkaar dat weten, wensen elkaar succes met de wederzijdse shit en dan spreken we elkaar later weer. Zo voorkomen we irritaties over en weer omdat we beiden geen ruimte hebben om elkaars verhaal de aandacht te geven die het verdient. Misschien kan je ook zoiets met je moeder doen? Als je weet in wat voor staat ze is gewoon bepaalde dingen niet willen delen, omdat dat je meer frustratie oplevert? Zo kan je het later misschien bespreken zodra je denkt dat ze er wel voor openstaat...

Ah, thanks voor je reactie, super lief. Ik neem mee wat je gezegd hebt en zal daar de komende tijd ook 'rekening' mee houden als ik haar spreek. Je hebt daar wel een punt in en ik hoop dat ook wat te relativeren als ik met haar aan de telefoon heb gezeten. Voor haar is het nog zwaarder en ze komt net uit een heel lang diep dal.

Het is ook even een dipje bij mij omdat ze altijd zo is, ze is al ziek zolang ik leef. Dus soms wil ik het gewoon even niet...dan ben ik er klaar mee en wil ik gewoon heel even een normale moeder-dochterband. Maar dat zit er niet in en dat kan me wel eens frustreren, zoals vandaag.

Graag gedaan ik snap (en herken) je reactie en je frustratie enorm, en het is soms heel moeilijk om mee te dealen, zeker als het zoals bij jou al je hele leven duurt, dat lijkt me heel moeilijk. Verwacht ook niet het onmogelijke van jezelf, verwacht niet dat je er altijd maar zen mee bent, dat is te veel van jezelf gevraagd, denk ik. Succes!

Ik herken het ook heel erg Biechtje, en ik ben het verder eens met RYW. Het is belangrijk dat de rollen weer omgedraaid worden, ook al is dat voor haar nu moeilijk, ik zou het wel aangeven.

Buiten dat om, hoe was het geven van je eerste les?

Leuk! Was niet heel lang, maar dat vond ik ook prima. Positieve feedback gekregen! Leuk dat je het vraagt, thanks.

Ik herken ook heel erg veel in je verhaal biechtje! Wat fijn dat de les zo goed is gegaan en je positieve feedback hebt gekregen. Op naar de volgende keer.

Het Biechtaccount is opgeheven omdat het blijkbaar toch niet kan werken. Ik vind dat persoonlijk erg jammer maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat men hier niet alsnog anoniem kan posten door dan desnoods een nieuw topic te openen met een ander account.

Dit topic wordt om deze reden dan ook gesloten.