Biechttopic 4

Ik biecht op dat ik het momenteel thuis even heel moeilijk vind. Alsof ik even niet mezelf kan zijn en moeilijk kan ontspannen. Ik hoop dat die fase weer over gaat, want het is echt niet leuk.

Luce, dat kan ik me voorstellen. Het lijkt me ook heel lastig te accepteren dat je man out of the blue met allerlei twijfels komt. Hoe is hij er nu zelf onder? Praten jullie er dagelijks over?

Lieve Luce, dat is logisch toch? Het is niet niks wat je allemaal mee krijgt. Heb je wel tijd om even aan jezelf te denken, praten jullie, is er wel verandering?

We praten er af en toe wat over, maar niet te veel. Want dat doet eigenlijk gewoon even teveel pijn en ik merk dat ik dan boos wordt van binnen (Wat natuurlijk niet meteen terecht is). Hij zit nu wel elke week in therapie ipv om de week. Zegt ook dat hij de intentie heeft om te blijven om aan onze relatie te werken. Maar het gevoel dat je weet dat hij twijfelt aan jou vind ik gewoon heel naar. Mijn relatie zou het 'thuis' gevoel moeten geven en ik heb het gevoel dat ik nu alleen maar op mijn tenen loop onbewust. Hij doet verder heel normaal, knuffelt gewoon, we hebben gewoon sex enzo, noemt me lief en schatje enz. Maar dat ik weet dat dat gevoel er is, vind ik heel moeilijk.

Ik weet niet goed wat te zeggen, Luce, behalve dat ik het heel rot voor je vind

RYW schreef:Ik weet niet goed wat te zeggen, Luce, behalve dat ik het heel rot voor je vind

Luce:

Mijn vriend heeft een veel lager libido dan ik. Dat is altijd zo geweest, het is niet een bepaalde periode zo ofzo. Ik heb eigenlijk altijd wel zin in seks en zou 3 keer per week wel ideaal vinden, maar als hij 1 keer per week wil is het veel. Meestal resulteert het in 1 keer in de 2 weken seks en dat vind ik gewoon te weinig. Gelukkig is de relatie verder gewoon goed en we kunnen het hier heel open over hebben, dus dat is geen probleem. Maar het blijft steken bij me. Als we het er dan over hebben, geeft hij aan dat ik gerust initiatief moet nemen en dat hij er dan wel op zal reageren als hij zin heeft, maar in de praktijk gebeurt dat echt nooit. Ik voel me vaak afgewezen en durf niets te beginnen. Dan probeer ik hem kusjes te geven of aan hem te zitten en dan duwt hij me soms een beetje weg of reageert hij er gewoon niet op. Dan durf ik al niet meer verder te gaan en wacht ik tot een keer dat hij zin heeft. We zijn verder wel heel intiem en knuffelig elke dag, maar het leidt eigenlijk nooit tot seks. Ik durf daarom nooit zelf te beginnen en hoop altijd dat hij op een gegeven moment begint met zoenen en opgewonden raakt. En dat gebeurt dus niet zo vaak.
Ik vind het heel vervelend want ik word er zo onzeker door. Ik weet echt dat hij me aantrekkelijk vindt en we hebben het echt heel erg leuk samen, als we seks hebben is het ook echt heel goed, maar hebben gewoon minder seks dan dat ik zou willen. Maar het lukt me niet om te veranderen. Ik probeer genoegen te nemen met minder vake maar dan wel goede seks, maar ik merk dat ik elke dag denk van 'zouden we vandaag....?'

Biechtje01 schreef:Mijn vriend heeft een veel lager libido dan ik. Dat is altijd zo geweest, het is niet een bepaalde periode zo ofzo. Ik heb eigenlijk altijd wel zin in seks en zou 3 keer per week wel ideaal vinden, maar als hij 1 keer per week wil is het veel. Meestal resulteert het in 1 keer in de 2 weken seks en dat vind ik gewoon te weinig. Gelukkig is de relatie verder gewoon goed en we kunnen het hier heel open over hebben, dus dat is geen probleem. Maar het blijft steken bij me. Als we het er dan over hebben, geeft hij aan dat ik gerust initiatief moet nemen en dat hij er dan wel op zal reageren als hij zin heeft, maar in de praktijk gebeurt dat echt nooit. Ik voel me vaak afgewezen en durf niets te beginnen. Dan probeer ik hem kusjes te geven of aan hem te zitten en dan duwt hij me soms een beetje weg of reageert hij er gewoon niet op. Dan durf ik al niet meer verder te gaan en wacht ik tot een keer dat hij zin heeft. We zijn verder wel heel intiem en knuffelig elke dag, maar het leidt eigenlijk nooit tot seks. Ik durf daarom nooit zelf te beginnen en hoop altijd dat hij op een gegeven moment begint met zoenen en opgewonden raakt. En dat gebeurt dus niet zo vaak.
Ik vind het heel vervelend want ik word er zo onzeker door. Ik weet echt dat hij me aantrekkelijk vindt en we hebben het echt heel erg leuk samen, als we seks hebben is het ook echt heel goed, maar hebben gewoon minder seks dan dat ik zou willen. Maar het lukt me niet om te veranderen. Ik probeer genoegen te nemen met minder vake maar dan wel goede seks, maar ik merk dat ik elke dag denk van 'zouden we vandaag....?'

Ik denk dat het heel normaal is dat je dat denkt. Ik had precies hetzelfde in mijn vorige relatie. Ik had veel meer zin dan hij en hij wilde op een gegeven moment zelfs helemaal niet meer. Dat heeft ook echt voor een verwijdering gezorgd bij mij... het feit dat mijn vent me niet wilde aanraken deed me zo gruwelijk veel pijn. En hij had er geen reden voor.. althans: hij zei dat hij onzeker was over zichzelf.
Op een gegeven moment is het wel weer redelijk weggetrokken maar ik weet dat ik ook áltijd dat gevoel had: zouden we vandaag? En sowieso moest het initiatief bij mij vandaan komen. Het was absoluut niet makkelijk en iets waarvan ik weet dat ik het in een volgende relatie absoluut niet meer wil.

Tips heb ik niet echt voor je. Jullie praten erover en dat is al heel fijn.. maar een simpele 'je moet je erbij neerleggen' dat zou er bij mij ook niet ingaan. Heeft hij altijd minder zin gehad dan jij?

**

*

Ik zou toch liever wat vaker seks hebben met condoom dan weinig seks zonder condoom, maar goed, ik heb ook niet echt moeite met condooms.

Fijne reacties zijn er binnen gekomen. Het is ook absoluut niet dat onze relatie hier onder lijdt en zijn altijd heel erg knuffelig. Alleen van seks komt het gewoon niet veel. Het is volgens mij ook heel lastig om iemand te vinden met hetzelfde libido als jij. Volgens mij komt dat zelden voor. Dat maakt het zo'n moeilijk onderwerp. Ik neem het hem niet kwalijk, maar ik word er wel onzeker zelf door. Bovendien is het toch wat ongewoner over het algemeen dat de vrouw een hoger libido heeft.

Caro: Ja dit is altijd al zo in onze relatie geweest. Het ligt niet aan een stressvolle periode, maar gewoon aan het verschil. Ik heb voor een vrouw denk ik een vrij hoog libido en hij voor een man misschien minder. Wat jij schrijft klinkt echt schrijnend. Zo afwijzend voelt het voor mij gelukkig niet en scheelt ook dat we er open over praten, maar ik wil niet elke keer bij knuffelen me afvragen en hopen dat het uitloopt op meer. Juist daarom durf ik geen initiatief te nemen. Bang voor die afwijzing. Daarom wacht ik altijd maar tot hij het initiatief toont, hoewel hij in gesprekken aangeeft dat ik het echt wel mag doen en als hij zin heeft antwoord hij dan wel. Maar in de praktijk doe ik dat dan toch niet, want altijd als we knuffelen en dan ga ik wat meer richting beneden kroelen of probeer ik hem langer te zoenen, vaak loopt het dan op niks uit of veegt hij m'n hand weg. De allerbeste tip aan mezelf zou zijn om op dat moment er op in te gaan, aan te geven dat ik op dat moment dan initiatief probeer te tonen, maar dat durf ik niet zo goed.

Zelda en Maple, andersom klinkt ook lastig. De situatie blijft moeilijk, welke kant op ook. Ik merk met voorbehoedsmiddel geen verschil in libido overigens, is net zo hoog

*

Susan schreef:Ik zou toch liever wat vaker seks hebben met condoom dan weinig seks zonder condoom, maar goed, ik heb ook niet echt moeite met condooms.

+1. Pil werkte bij mij ook libidokillend. En ondanks dat condooms ook niet alles zijn, zou ik echt niet terug willen naar de pil.

Maple schreef:Condoom vind ik écht niets, zo'n enorme sfeerverpester tijdens de seks, en los daarvan doet seks met condoom bij mij ook pijn.

Ligt dat er ook niet aan welke je gebruikt? Ik heb dat ook bij verschillende soorten, maar bij anderen absoluut weer niet. Ik wil je wel even tippen in pm?

En iets anders? Zoals een spiraaltje?

*

Maple schreef:

nina schreef:En iets anders? Zoals een spiraaltje?

We hopen binnen nu en 1-2 jaar voor een kindje te kunnen gaan dus dat vind ik geen optie.

Oke, terwijl ik van mening ben dat het die ene jaar of zelfs twee echt wel waard is.
Plus je hebt eerder je normale cyclus terug als je een spiraaltje er uit laat halen, sneller als bij het gebruik van de pil.
Maar je moet het natuurlijk helemaal zelf weten.

Dat maak toch niet uit? Ik hoop de mijne er voor vijf jaar uit te halen maar voor nu ben ik, los van de pijn in t begin, toch wel erg blij er mee.

Ik heb eigenlijk geen zin om mezelf te verdedigen hierover...

Ik ben er ook heel erg blij mee, met mijn spiraaltje. Ik word niet meer ongesteld, hoef me nergens zorgen om te maken, en kan me qua libido prima meten met mijn vriend Nou ga ik bij de mijne de vijf jaar (bijna) wel volmaken, want hij moet er namelijk over een maand of 9 uit, en rond die tijd willen we dan gaan kijken of we nog een kindje kunnen krijgen zoals het er nu uitziet, maar ook voor maar een jaar of 2 zou ik het absoluut weer doen.

Wel een enorm vervelende situatie, Biechtje en Zelda/Maple aan de andere kant. Het krijgt daardoor ook zo'n lading, het wordt helemaal een 'ding' waardoor er nog meer druk op komt te liggen en degene die niet zo vaak wil nog meer schuldgevoel (en minder zin, dus) krijgt. Dus eigenlijk verergert dat de situatie alleen maar, terwijl degene die graag meer seks wil daar eigenlijk ook niet eens wat aan kan doen.

Hebben jullie wel eens zin 'gemaakt'?

nina schreef:

Maple schreef:

nina schreef:En iets anders? Zoals een spiraaltje?

We hopen binnen nu en 1-2 jaar voor een kindje te kunnen gaan dus dat vind ik geen optie.

Oke, terwijl ik van mening ben dat het die ene jaar of zelfs twee echt wel waard is.
Plus je hebt eerder je normale cyclus terug als je een spiraaltje er uit laat halen, sneller als bij het gebruik van de pil.
Maar je moet het natuurlijk helemaal zelf weten.

Ik lees hier op het forum veel vaker verhalen over een cyclus die niet op gang komt na een spiraaltje dan na het gebruik van de pil, eigenlijk.

Oh nee dat hoeft ook niet maar alleen maar om aan te tonen dat t gewoon veel makkelijker kan. Anyway jij reageerde ook alleen maar op Biechtje dus ik zal er verder niet op in gaan idd. Maar vervelend dat je er zo'n last van hebt.

Maple schreef:Ik heb eigenlijk geen zin om mezelf te verdedigen hierover...

Goh, dat hoeft toch ook helemaal niet? Even lullig gezegd, maar niemand slaapt er toch een seconde minder over wat voor anticonceptie jij gebruikt? Het wordt als advies gegeven door mensen die ervaring hebben met het gebruik ervan, en dan kan je zelf kiezen wat je ermee doet, het advies opvolgen of het zo laten. Jouw keuze hoor, en ik vind niet dat je wordt aangevallen dus hoef je je wat mij betreft ook niet te verdedigen.