Jaloers

yvonne schreef:

Bubbelicious schreef:

yvonne schreef:Ik weet niet of jaloers het goede woord er voor is maar soms als een moeder een foto laat zien van haar 2 (of meer) kinderen kan ik wel eens jaloers zijn. Ik zou ook zo graag willen dat ik foto's van mijn 2 zoontjes samen kon maken..

Ben jij een kindje verloren Yvonne?

Ja, mijn eerste zoon.

Jezus wat verschrikkelijk! Dikke knuffel

Bubbelicious schreef:

yvonne schreef:

Bubbelicious schreef:

yvonne schreef:Ik weet niet of jaloers het goede woord er voor is maar soms als een moeder een foto laat zien van haar 2 (of meer) kinderen kan ik wel eens jaloers zijn. Ik zou ook zo graag willen dat ik foto's van mijn 2 zoontjes samen kon maken..

Ben jij een kindje verloren Yvonne?

Ja, mijn eerste zoon.

Jezus wat verschrikkelijk! Dikke knuffel

Wat verschrikkelijk. Hoe oud was hij?

Yvonne, wat vreselijk...

Ik ben best wel jaloers, soms. Op mooie vrouwen, met mooie borsten, een mooi figuur... Ja eigenlijk vooral dat, want andere jaloerse trekjes, hangen daarmee wel samen. Zo kan ik soms zo jaloers zijn op vrouwen die zonder enige problemen allemaal mooie mannen aan de haak slaan

En soms ben ik een beetje jaloers op mensen met rijke ouders. Niet dat dat een verdienste is, maar goh, het kan wel heel makkelijk zijn...

Ik ben soms jaloers op mensen die een fijne vaste relatie hebben, of vrouwen die altijd sjans hebben.
Maar vaak ben ik blij met mijn single leven.

Ik ben jaloers op mensen die een goede band met hun ouders hebben. Samen leuke dingen doen en leuk reageren op de dingen die je doet i.p.v. altijd maar negatief.

Lavendel schreef:

Bazinga schreef:Complete gezinnen vol liefde en trouw.

Uit zo'n gezin kom ik. En vaak sta ik er zelf niet bij stil wat ik eigenlijk wel allemaal heb waar anderen zelfs jaloers op zijn. Moet ik toch vaker doen.

Inderdaad Ik kom uit een gebroken gezin, gescheiden sinds 20 jaar, er was wel liefde voor ons, maar de spanningen, het getouwtrek, het verdriet.. Vroeger hoopte ik altijd op een huis met een kamer precies in 't midden en 2 voordeuren. Mijn slaapkamer zou de kamer in het midden zijn en ik zou 2 deuren hebben en gewoon om de dag bij pappa of mamma wonen, leek me ideaal.. Als ik nu kijk naar de ouders van mijn beste vriendin bijv, die zijn al 25 jaar samen en nog steeds happy, dan ben ik zoo jaloers, ik zou dat ook heel graag willen

Ik ben wel is jaloers op mensen die een hele goede vriendin hebben. Dat heb ik niet echt en dat mis ik wel is.

Verder ben ik nooit jaloers.

Op mijn broer.

Het lijkt wel of alles wat mij wel interesseert, hem niets interesseert. Zo wil ik altijd geld over houden voor mezelf. Zodat ik nooit in de problemen kom. Hij smijt met geld. En dan niet alleen voor zichzelf.

VB: Maandag was stief langs. Ze hebben een gigantische Buddha cadeau gedaan. Dat zagen ze op markt en ondanks dat het ding maar 25euro had gekost, had ik zoiets van:"Waarom kom ik nooit met zoiets. Kom ik weer met een lullig bakje vol douchespullen". Ze zijn die maandag vroeg weer vertrokken met de mededeling; We bellen van de week even en dan komen we vrijdag langs. Vrijdag waren ze er dus ook en hadden ze gebak meegenomen van de bakker. Nou, het spijt me. Daar had ik nooit aangedacht. Als het geld kost, dan denk ik al snel alleen en enkel aan mezelf.

Ik ben dus jaloers op hem, omdat hij sociaal veel sterker is en ook meer voor een ander over heeft. Althans, dat is mijn visie.

Lavendel schreef:

Bubbelicious schreef:

yvonne schreef:

Bubbelicious schreef:

yvonne schreef:Ik weet niet of jaloers het goede woord er voor is maar soms als een moeder een foto laat zien van haar 2 (of meer) kinderen kan ik wel eens jaloers zijn. Ik zou ook zo graag willen dat ik foto's van mijn 2 zoontjes samen kon maken..

Ben jij een kindje verloren Yvonne?

Ja, mijn eerste zoon.

Jezus wat verschrikkelijk! Dikke knuffel

Wat verschrikkelijk. Hoe oud was hij?

Hij was 10 weken..

Vreselijk Yvonne was hij ziek?


ik was vroeger een vreselijk jeloers mokkel! het is wel stuk erger geworden toen mijn ex zijn ex nog lag te ketsen tijdens onze relatie.

gelukkig ben ik ouder en wijzer geworden, en ben ik eigenlijk bijna niet meer jeloers. ik zit nu ook in een hele fijne relatie.
na mijn miskraam was ik echt wel jeloers op mensen die zwanger raakte in mijn omgeving, en zeker bij de mensen die dit eigenlijk niet "wilde". nu ben ik stiekum ietjes jeloers op de meiden met een lekkere dikke buik en niet zo lang meer hoeven, maar dit is mijn onzekerheid.

ook kan ik wel een soort van jeloers zijn op mensen die altijd maar makkelijk hun rekeningen kunnen betalen, en daarnaast vet kunnen sparen. wij hebben financieel alles op orde, hebben geen leningen (behalve hypotheek) en ik weet precies wat in en uit gaat, maar een buffer hebben we niet, want er is altijd wel weer iets!

Angel Blue Eyes schreef:Op mijn broer.

Het lijkt wel of alles wat mij wel interesseert, hem niets interesseert. Zo wil ik altijd geld over houden voor mezelf. Zodat ik nooit in de problemen kom. Hij smijt met geld. En dan niet alleen voor zichzelf.

VB: Maandag was stief langs. Ze hebben een gigantische Buddha cadeau gedaan. Dat zagen ze op markt en ondanks dat het ding maar 25euro had gekost, had ik zoiets van:"Waarom kom ik nooit met zoiets. Kom ik weer met een lullig bakje vol douchespullen". Ze zijn die maandag vroeg weer vertrokken met de mededeling; We bellen van de week even en dan komen we vrijdag langs. Vrijdag waren ze er dus ook en hadden ze gebak meegenomen van de bakker. Nou, het spijt me. Daar had ik nooit aangedacht. Als het geld kost, dan denk ik al snel alleen en enkel aan mezelf.

Ik ben dus jaloers op hem, omdat hij sociaal veel sterker is en ook meer voor een ander over heeft. Althans, dat is mijn visie.

Maar ABE, dat je er niet aan denkt of aan gedacht hebt wil toch niet automatisch zeggen dat je het er ook niet voor over hebt?

Nee dat heb ik niet snel, jaloerse gevoelens.

Mijn vriendin woont in een heel groot huis, met een dikke auto voor de deur, sauna in haar huis, kan 2x per jaar op vakantie, kan bijna alles kopen wat ze wil. Dat zou ik soms ook wel willen, maar echt jaloers, nee. Ik gun het haar.

Abe: Alleen een zuinigere levensstijl heeft eigenlijk niks te make met sociaal sterker zijn en veel voor een ander over hebben. Je kunt ook op allerlei niet-materiele dingen veel voor een ander overhebben, misschien ben jij wel de eerste die helpt met een afwas, attenter is om te vragen als iemand naar de huisarts is geweest enzovoorts.

Jaloers vind ik een groot woord. Het enige waar ik wel eens moeite mee heb is dat gezond kinderen krijgen voor ons zo'n issue is en zulke onzekerheid met zich mee brengt. Het lijkt me heerlijk als je gewoon met de pil kan stoppen en zwanger kan raken zonder zorgen.

Voor de rest heb ik eigenlijk niet echt jaloerse gevoelens. Als je een verlangen hebt naar iets, kan je daar meestal wel aan werken om het te bereiken.

Yvonne:

Jaloers.... tja... ik heb geen idee. Wat of wanneer ben je precies jaloers? Ben ik jaloers als ik zeg dat ik ook graag een gezonde man wil hebben? Ben ik jaloers als ik zeg dat ik ook net als mijn zus minder wil werken om vaker voor ons kindje thuis te zijn? Ben ik jaloers als ik zeg dat ik ook graag een huis had willen kopen ipv huren?

Het zijn allemaal dingen waarmee mijn man en ik een compromis hebben kunnen sluiten met elkaar of waarin we gedwongen werden een compromis te sluiten.

joyce: hij had een hartafwijking.

Pien: het is al bijna zover voor je! Hoe voel je je?

Nucia schreef:

Maar ABE, dat je er niet aan denkt of aan gedacht hebt wil toch niet automatisch zeggen dat je het er ook niet voor over hebt?

Zodra het geld kost zie ik het nut niet. En dat maakt dat ik enkel aan mezelf denk, of iig aan mijn spaarrekening, en niet aan plezier of aan anderen.

Twellie: Dat is wel zo, maar ik zou ook wel wat vaker wat makkelijker met geld omgaan. Mijn broer verdient minder dan ik doe, heeft een vriendin met enkel Stufi, en ik ben degene die nooit iets meeneemt naar een ander. Ik zou willen dat ik het sociale in me had en niet op zes euro neerkeek als ik een ander daar gelukkig mee kon maken.

Ik ben gewoon op mezelf, heb nooit goede ideeen en sociaal gewoon niet sterk. Ik doe heel veel sociale dingen voor mijn familie, zolang ik mijn portomonnee maar gesloten kan houden. Dat irriteert me gewoon.

yvonne schreef:Pien: het is al bijna zover voor je! Hoe voel je je?

ik voel me eigenlijk op mn best!! tijdens de hele zwangerschap veel kwaaltjes gehad en nu sinds een week of 6 gaat het zoveel beter, ik heb echt weer zin in het zwanger zijn en vooral in de bevalling... IK geniet volop van de kleine, haar schopjes, bewegingen, de hik, het is echt heel fijn en heerlijk!! Ga dat straks ook heel erg missen, maar tegelijkertijd ben ik ook zo toe aan de bevalling, morgen 38 weken dus nu nog echt max 4 weken, als die 4 weken zo gaan als de afgelopen 6 weken teken ik ervoor!! We zijn natuurlijk ook heel erg benieuwd naar haar, willen dr graag knuffelen, vertroetelen, showen en vooral haar naam aan iedereen vertellen...

Vandaag is het trouwens weer wat spannender geworden, heb heel veel pijnlijke harde buiken die echt gepaard gaan met menstruatiekrampen en slijmverlies!!

Geloof dat ik geen jaloezie heb, maar we hebben een nieuw kantoor en de projectleidster komt wel eens langs een meisje van mijn leeftijd met een dikke buik. Ik vraag altijd geinteresseerd naar dr zwangerschap en als ze weg is baal ik best! Want ik wil ook een kindje..

Gelukkig voel je je de laatste weken een stuk beter! Dat geeft je weer energie voor de bevalling. Ik hoop dat je de komende tijd nog kunt genieten en straks een goede bevalling en een gezond meisje hebt. Ben heel benieuwd naar haar naam.

Over deze vraag heb ik vanavond eens goed nagedacht. Ik dacht van mezelf altijd dat ik nooit jaloers zou kunnen zijn, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik degelijk wel jaloers kan zijn. En dan wel op ouders met meerdere gezonde kinderen, op het gewone leven wat ze leven, op de dingen die ze doen zonder er 10 keer bij na te moeten denken of alles af te moeten wegen. En dat gaat dan om kleine dagelijkse dingen zoals het wel of niet aanzetten van de radio of tv, het koffie drinken bij iemand thuis, wel of niet naar een verjaardag gaan ? Haar wel of niet meenemen naar de winkel ? Wel of geen kindje uit school laten spelen ? Haar wel of niet mee laten spelen met andere kinderen ?

Ouders die geen zorgen hebben over de ontwikkeling van hun kind, geen zorgen over de toekomst m.b.t sociale vaardigheden/gedragstoornissen / levensverwachting/mogelijke hersen operatie's en onzekerheid op ieder vlak in de ontwikkeling van hun kind. Ouders die vrij zorgeloos kunnen leven, net zoals wij eerst leefde, ja daar kan ik echt wel jaloers op zijn.

Daarnaast ben ik een beetje jaloers op meiden die lekker kunnen winkelen/dagje sauna/op vakantie/dagje of avondje weg kunnen met hun moeder. Door de spierziekte van mijn moeder kunnen we al jaren niets anders meer doen dat 'alleen' koffie drinken bij elkaar. Dit omdat mijn moeder niet verder dan 100 meter kan lopen. Ik waardeer ontzettend dat ze nog bij ons is, maar als ik soms een moeder en dochter samen zie winkelen kan dat pijn doen.



Yvonne, dikke knuffel voor jou meid weet dat N. nooit vergeten zal worden.

Susan, ik ken je gevoelens Ik hoop dat Esra nog veel stappen vooruit gaat zettten zodat jullie goed met hem kunnen communiceren. Ik duim zooooo hard met jullie mee.

@Mama van 2, ik kan je heel goed snappen! Dikke knuffel!

Mama van 2, heel begrijpelijk! Ik zie hetzelfde bij mijn ouders, mijn broertje is geestelijk gehandicapt en mijn stiefmoeder heeft die gevoelens ook behoorlijk gehad. Meer dan logisch ook.. Dikke voor jou!

Voor jou ook een dikke knuffel mama van 2. Het lijkt me echt heel lastig om iedere keer al die afwegingen te moeten maken.

Volgens mij heb ik gemist wat er met Ezra is.