Welke keuze zou jij maken?

Tania schreef:Ik snap best dat het heel moeilijk is om nog zo lang te moeten wachten als je nu graag een kindje wil. Toen bij mij de Echte kriebels kwamen had ik ook echt geen 5 jaar meer kunnen wachten. Daar was ik dan gewoon ongelukkig van geworden. Maar als je echt graag deze studie wil afmaken zou je misschien kunnen kijken of je in ieder geval nu je studie af kunt maken, dat is nog wel te overzien toch? Daarna kun je dan misschien gewoon gaan werken en zwanger worden en dan zie je dan wel wat er gebeurd. Want als je nu fulltime aan het werk gaat en je wordt zwanger weet je ook niet of je contract verlengd wordt en zit je na een half jaar misschien wel zwanger en werkeloos thuis.

Jadat klopt. Ik denk ook dat dat de enige optie is.

Hoe denkt je vriend er eigenlijk over?

pantuf schreef:Hoe denkt je vriend er eigenlijk over?

Hij zegt in beide gevallen achter mij te staan. Hij is nu nog niet toe aan een kindje, maar denkt er over een jaar wel klaar voor te zijn. Ik wil er op dat moment financieel ook klaar voor zijn.

Als ik in jouw schoenen zou staan dan zou ik echt even wachten! Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten. Mijn man en ik zijn nu bijna 6 jaar bij elkaar. Na 1 jaar samen zijn hadden we een kinderwens en geloof mij die was groot! Maar financieel nog geen poot om te staan,nog met een studie bezig. En wat ben ik blij dat ik toen heb gewacht. Ik heb mn studie afgerond, leuke baan, financieel alles in orde. Ik ben gewoon blij dat ik mn kindje kan geven wat ik wil ( in gewone normale dingen dan he). Baby´tjes kosten gewoon geld en ja tuurlijk kun je uitmaken hoe duur je alles maakt maar een basis moet er altijd zijn elke maand, en als ze gaan groeien nou dan gaan ze wat kosten!

Je kunt trouwens wel in het laatste jaar van je studie proberen zwanger te worden. Dat maakt het al wat dragelijk misschien voor je. Dan is het vinden van een baan in het begin misschien niet erg makkelijk, maar ik denk dat dat makkelijker te behappen is, dan nu stoppen met je studie, kind krijgen, studie weer afmaken en dan een baan zoeken. Dat is gewoon veel omslachtiger.

M@niek schreef:Als ik in jouw schoenen zou staan dan zou ik echt even wachten! Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten. Mijn man en ik zijn nu bijna 6 jaar bij elkaar. Na 1 jaar samen zijn hadden we een kinderwens en geloof mij die was groot! Maar financieel nog geen poot om te staan,nog met een studie bezig. En wat ben ik blij dat ik toen heb gewacht. Ik heb mn studie afgerond, leuke baan, financieel alles in orde. Ik ben gewoon blij dat ik mn kindje kan geven wat ik wil ( in gewone normale dingen dan he). Baby´tjes kosten gewoon geld en ja tuurlijk kun je uitmaken hoe duur je alles maakt maar een basis moet er altijd zijn elke maand, en als ze gaan groeien nou dan gaan ze wat kosten!

Ja maar er is in mijn verhaal toch ook helemaal geen sprake van aan een kindje beginnen zonder het geld ervoor te hebben? Ik wil juist het geld er voor hebben. Daarom zit ik nu ook in dilemma, en zou ik het liefst willen gaan werken. Toen ik klaar was met de SPW wist ik dat ik verder wilde studeren, maar nu nog even niet omdat ik gewoon even geen zin meer had in studeren. Werkelijk iedereen zei me, dat als je eenmaal gaat werken, je nooit meer aan studeren toekomt. Nou dat ben ik dus wel gaan doen, omdat ik zelf het doel voor ogen had waar ik heen wilde met mijn leven. Ik sta nog steeds volledig achter mijn keuze. Alleen is mijn kinderwens gewoon inmiddels ook uitgegroeid tot iets dat ik nog maar moeilijk kan overzien. Ik voel op dit moment niet voldoende motivatie om mij volledig in te zetten voor mijn opleiding, omdat ik zo graag gewoon geld wil verdienen!

Marin schreef:Je kunt trouwens wel in het laatste jaar van je studie proberen zwanger te worden. Dat maakt het al wat dragelijk misschien voor je. Dan is het vinden van een baan in het begin misschien niet erg makkelijk, maar ik denk dat dat makkelijker te behappen is, dan nu stoppen met je studie, kind krijgen, studie weer afmaken en dan een baan zoeken. Dat is gewoon veel omslachtiger.

Het punt is, als ik dat doe, ik geen geld heb kunnen sparen. Ik moet volgend jaar dan 32 uur stage lopen. Dan kan ik er niet bij werken. En met een beetje pech verdien ik met stage ook niks...

Zenna schreef:

pantuf schreef:Hoe denkt je vriend er eigenlijk over?

Hij zegt in beide gevallen achter mij te staan. Hij is nu nog niet toe aan een kindje, maar denkt er over een jaar wel klaar voor te zijn. Ik wil er op dat moment financieel ook klaar voor zijn.

mijn man heeft meerdere keren tegen mij gezegd dat hij verwachte er volgend jaar wel aan toe te zijn, uiteindelijk heeft dat toch 3,5 jaar geduurd! ik zou dus pas echt plannen gaan maken als hij er klaar voor is!

Dan zal je toch echt helaas nog even moeten wachten denk ik.

Als het echt tijdens je studie was, zou ik zeggen 'dat is zwaar, maar maak een weloverwogen keuze en je komt er wel uit'.

Maar dat hele idee van je studie stoppen tijdelijk, zwanger worden, kind krijgen, en weer verder studeren, lijkt me erg zwaar worden om te realiseren. Dat zou zo zonde van je studie zijn. En zelfs al zou je wel door gaan met studeren daarna, heb je alsnog geen geld want dan studeer je nog (ja stufi enzo). Je kunt echt beter eerst het ene afmaken, en dan aan de volgende stap beginnen, denk ik.

Marin schreef:Dan zal je toch echt helaas nog even moeten wachten denk ik.

Als het echt tijdens je studie was, zou ik zeggen 'dat is zwaar, maar maak een weloverwogen keuze en je komt er wel uit'.

Maar dat hele idee van je studie stoppen tijdelijk, zwanger worden, kind krijgen, en weer verder studeren, lijkt me erg zwaar worden om te realiseren. Dat zou zo zonde van je studie zijn. En zelfs al zou je wel door gaan met studeren daarna, heb je alsnog geen geld want dan studeer je nog (ja stufi enzo). Je kunt echt beter eerst het ene afmaken, en dan aan de volgende stap beginnen, denk ik.

Ja, ik denk dat jullie allemaal gelijk hebben. Ik verweer me wel steeds op alles wat jullie zeggen, maar tegelijkertijd weet ik zelf ook heel goed dat het een onrealistisch plan is wat ik trek. Nu is alleen de grote uitdaging nog om dit te realiseren.

Ja dat is ook moeilijk, als je iets zo graag wilt. Het voelt echt naar om dan nog maar te moeten wachten.

Pien schreef:

Zenna schreef:

pantuf schreef:Hoe denkt je vriend er eigenlijk over?

Hij zegt in beide gevallen achter mij te staan. Hij is nu nog niet toe aan een kindje, maar denkt er over een jaar wel klaar voor te zijn. Ik wil er op dat moment financieel ook klaar voor zijn.

mijn man heeft meerdere keren tegen mij gezegd dat hij verwachte er volgend jaar wel aan toe te zijn, uiteindelijk heeft dat toch 3,5 jaar geduurd! ik zou dus pas echt plannen gaan maken als hij er klaar voor is!

Mee eens. Ik vind het ook een beetje een 'gevaarlijke uitspraak'. Dat gevoel moet er gewoon zijn. Als het er nog niet is, kunt je niet vooraf gaan plannen wanneer het er dan wèl is.
Als het er over een jaar nog niet blijkt te zijn, zijn al je plannen die je nu maakt en hoop die je creëert...voor niets?

Dit is verder niet lullig bedoelt, maar om grote teleurstelling te voorkomen.

Zenna schreef:

M@niek schreef:Als ik in jouw schoenen zou staan dan zou ik echt even wachten! Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten. Mijn man en ik zijn nu bijna 6 jaar bij elkaar. Na 1 jaar samen zijn hadden we een kinderwens en geloof mij die was groot! Maar financieel nog geen poot om te staan,nog met een studie bezig. En wat ben ik blij dat ik toen heb gewacht. Ik heb mn studie afgerond, leuke baan, financieel alles in orde. Ik ben gewoon blij dat ik mn kindje kan geven wat ik wil ( in gewone normale dingen dan he). Baby´tjes kosten gewoon geld en ja tuurlijk kun je uitmaken hoe duur je alles maakt maar een basis moet er altijd zijn elke maand, en als ze gaan groeien nou dan gaan ze wat kosten!

Ja maar er is in mijn verhaal toch ook helemaal geen sprake van aan een kindje beginnen zonder het geld ervoor te hebben? Ik wil juist het geld er voor hebben. Daarom zit ik nu ook in dilemma, en zou ik het liefst willen gaan werken. Toen ik klaar was met de SPW wist ik dat ik verder wilde studeren, maar nu nog even niet omdat ik gewoon even geen zin meer had in studeren. Werkelijk iedereen zei me, dat als je eenmaal gaat werken, je nooit meer aan studeren toekomt. Nou dat ben ik dus wel gaan doen, omdat ik zelf het doel voor ogen had waar ik heen wilde met mijn leven. Ik sta nog steeds volledig achter mijn keuze. Alleen is mijn kinderwens gewoon inmiddels ook uitgegroeid tot iets dat ik nog maar moeilijk kan overzien. Ik voel op dit moment niet voldoende motivatie om mij volledig in te zetten voor mijn opleiding, omdat ik zo graag gewoon geld wil verdienen!

Ik wil er ook mee zeggen dat ik weer hoe het voelt om een diepgekoesterde wens te hebben!

Het valt niet mee hoor een keuze maken. Maar als je zo zorgen maakt over het studeren en een baan vinden e.d. zou ik toch echt even wachten, hoe moeilijk het ook is.