Kinderwens...

chococupcake schreef:Spannend Linnie!

Ik zei het net tegen mijn vriend dat het misschien het begin van een innestelingsbloeding kan zijn, gaattie naar de wc en ik dacht na niet echt een reactie. Komte terug krijg ik een lieve knuffel van hem hihi. Ik vind het ook wel een beetje eng om te testen, ik heb wel meer gedacht misschien zwanger te zijn (en we zijn nog niet zo lang bezig) en was iedere keer teleur gesteld dat het niet zo blijkt te zijn.

Vannavond reageerde mn vriend een beetje onaardig (tja formule 1 vorige week opgenomen en zattie te kijken) ik merkte dat ik bijna moest huilen van hoe hij reageerde... Ik heb ook nog eens hoofdpijn (al sinds vanmiddag), ik denk dat ik maar een douche ga nemen en naar bed ga.

Hm, nou ik ben benieuwd!
Eerst maar lekker gaan slapen en dan morgen testen als je je nog zo voelt.

Bij ons is de kinderwens al langer aanwezig, maar het leek nooit echt het juiste moment. Ik heb gestudeerd tot ik 25 was, nadien een jaar steeds in tijdelijke contracten gezeten. Nu wonen we samen sinds maart, wat me ook wel doet twijfelen.

Ondertussen hebben we allebei een vaste baan, het samenwonen lukt goed, dus eigenlijk is er niets dat ons nog tegenhoudt. Vanaf volgende maand gaan we er dus voor ! We zijn dan allebei 27.

Soms denk ik dat even wachten misschien slimmer zou zijn, om nog wat meer reserve op te bouwen, misschien een eigen huisje te vinden (we huren nu). Maar je hebt nooit in de hand hoelang het duurt voor ik zwanger ben... Dan ga ik er liever nu voor en dan een jaar proberen, dan nog een jaar te wachten en dàn merken dat het niet vanzelf gaat. Uiteindelijk is een kindje nu ook al meer dan welkom en zou ik dolgelukkig zijn als het van de eerste ronde prijs zou zijn...

Linnie, ik ben ook heel benieuwd !!

ik duim voor je linnie.
spannend!!

Heel herkenbaar allemaal! Ik heb ook sinds een jaar dat ik er veel over nadenk.. Ik vind kindjes en babies en zwangere vrouwen helemaal interessant. Ik vind het ook leuk om over het onderwerp te lezen en er ook over na te denken.. De kleine van mijn zus vind ik ook helemaal geweldig! Maar wel veel werk wat er bij een kindje komt kijken...

Aan de andere kant denk ik heel vaak: ik wil nog genieten en vrijheid.Ik hou erg van feesten maar ook relaxen en vakantie en dat kan met een kindje niet meer (zoveel)... Voor de rest ben ik wel jong (24 en 26 zijn wij), maar hebben wel een koophuis, vaste baan.. Ik zou nog wel wat meer financiele reserves willen hebben...

Het is heel dubbel, we hebben het er samen wel eens over, misschien over een jaar of twee jaar, wie weet..

Ik heb echt een hele grote kinderwens, altijd al gehad. Dat is zo'n logische stap voor mij, ik heb daar nooit over hoeven nadenken. En ik heb de laatste tijd ook nog weer eens hele erge baby kriebels. Maar ja, ik moet denk ik nog wel zeker 3 tot 5 jaar wachten. Eerst maar eens een man. Vroeger wilde ik voor m'n 25e moeder worden, maar dat heb ik niet gehaald. Nu hoop ik voor de 30, maar zelfs dat betwijfel ik. Intussen zit ik al op 'als het maar voor m'n 32e lukt'. Maar dat duurt nog zo lang

Ik had op mijn 22e al wel een kinderwens, maar toen op mijn 24ste een vriendin (petteflet) en mijn zus zwanger werden, begon het nog meer te kriebelen. Toen we ook nog eens op vakantie mensten ontmoetten met een zoontje van 10 maanden, was ook mijn man om en ging de pil de deur uit. :-)

Ik wilde altijd al graag rond mijn 25e kinderen. Ik wilde wel graag getrouwd zijn voordat we aan kinderen begonnen. De pil was toen ook al de deur uit. Ik ben nu bijna (11 juni) 7 jaar getrouwd en de oudste is 5,5. Ik was dus uiteindelijk 27 toen ik beviel van de eerste en 29 toen ik van de 2e beviel. Bij ons heeft het even geduurd voordat ik aantelde.

James schreef:Oh, maar Punk'd en Fauve: daar groei je in mee hoor . Ook in de zogenaamde drukte zeg maar. Het is niet dat je ineens een 2 jarige peuterpuber hebt haha.

Op gegeven moment waren de kriebels er. Nog een jaar gewacht en na 9 maanden was ik zwanger op mijn 22e.

Dat is ook wel zo.. En je hebt ook 9 maanden de tijd om je voor te bereiden natuurlijk.. En mijn zus weet (vooral bij haar peutertje haha) wat hij bedoelt en wat hij wilt.. en ik sta soms echt te kijken "waar heb je het over".. en dan raakt hij weer gefrustreerd dat ik het niet snap

Maar mijn 'angst' is ook echt meer de eerste 2 maanden ofzo.. Dat je echt zo'n klein mensje moet verzorgen.. Wat als je alles al hebt gedaan en hij blijft huilen brr.. haha het lijkt me zo eng in het begin

Punk'd schreef:

James schreef:Oh, maar Punk'd en Fauve: daar groei je in mee hoor . Ook in de zogenaamde drukte zeg maar. Het is niet dat je ineens een 2 jarige peuterpuber hebt haha.

Op gegeven moment waren de kriebels er. Nog een jaar gewacht en na 9 maanden was ik zwanger op mijn 22e.

Dat is ook wel zo.. En je hebt ook 9 maanden de tijd om je voor te bereiden natuurlijk.. En mijn zus weet (vooral bij haar peutertje haha) wat hij bedoelt en wat hij wilt.. en ik sta soms echt te kijken "waar heb je het over".. en dan raakt hij weer gefrustreerd dat ik het niet snap

Maar mijn 'angst' is ook echt meer de eerste 2 maanden ofzo.. Dat je echt zo'n klein mensje moet verzorgen.. Wat als je alles al hebt gedaan en hij blijft huilen brr.. haha het lijkt me zo eng in het begin

Haha, ik ken dat wel. Ik vond het het in het begin doodeng . Maar daar leer je binnen een paar weken handigheid in.

Punk'd schreef:

James schreef:Oh, maar Punk'd en Fauve: daar groei je in mee hoor . Ook in de zogenaamde drukte zeg maar. Het is niet dat je ineens een 2 jarige peuterpuber hebt haha.

Op gegeven moment waren de kriebels er. Nog een jaar gewacht en na 9 maanden was ik zwanger op mijn 22e.

Dat is ook wel zo.. En je hebt ook 9 maanden de tijd om je voor te bereiden natuurlijk.. En mijn zus weet (vooral bij haar peutertje haha) wat hij bedoelt en wat hij wilt.. en ik sta soms echt te kijken "waar heb je het over".. en dan raakt hij weer gefrustreerd dat ik het niet snap

Maar mijn 'angst' is ook echt meer de eerste 2 maanden ofzo.. Dat je echt zo'n klein mensje moet verzorgen.. Wat als je alles al hebt gedaan en hij blijft huilen brr.. haha het lijkt me zo eng in het begin

Die eerste maanden gaan wel als een speer voorbij als ik naar mijn eigen ervaring kijk. Ik wil nu heel graag een 2e en kan me echt nu al druk maken om de eerste paar maanden. Maar als je er eenmaal midden in zit 'overleef' je die uiteindelijk ook wel denk (hoop) ik

2,5 jaar geleden begonnen bij mij de eierstokken flink te rammelen en mijn man was er ook klaar voor maar toen toch maar besloten om eerst te gaan trouwen vorig jaar September. In Juli is de pil de deur uit gegaan en ben nu inmiddels 13 weken zwanger

jammer maar helaas, ben toch ongesteld geworden .

Ik heb al jaren een kinderwens maar sinds een jaar rammelt het enorm.
Mijn vriend is er nu ook klaar voor en binnenkort willen we voor een kindje gaan, spannend!

@ linnie; Jammer!!

Wij beginnen er wel steeds meer over te praten! Mijn man vindt kindjes ook helemaal geweldig en wil niet heel lang meer wachten. Ik twijfel nog wel omdat ik nog geen vaste baan heb...zit nog een beetje in de tijdelijke contracten.
Mijn man moet per september wat anders zoeken en wil graag nog een studie gaan doen, dus dat is ook nog allemaal wel spannend!

Kortom nu is het nog niet heel erg handig...
Maar als dat allemaal wat meer zeker is wordt het al weer anders..

Wij wilden een paar jaar geleden al heel graag kinderen, maar het was op dat moment niet verstandig. Daarom hebben we eerst nog 2 jaar gewacht, toen ik op mijn werk in de functie zat die ik graag wilde. dat was namelijk de hoofdzaak. Ik zei ook altijd voor mijn 25e moeder te willen worden, dat is me nog net gelukt (nou ja, op mijn 25e dan)

mijn vriend en ik wilden altijd jong kinderen, maar hebben nooit echt een doel voor ogen gesteld voor wanneer of wanneer ik zou stoppen met de pil. zelf riep ik al jaren dat ik graag rond mijn 25e mijn eerste kindje wilde als onze relatie goed zou blijven enz.. daarnaast wonen we nu 2,5 jaar samen en hebben we beiden een vaste baan, dat vonden wij ook wel belangrijke 'eisen'.
toen wij vorig jaar in mei hoorden dat de buurvrouw zwanger was gaf mijn vriend aan dat hij er ook wel voor wilde gaan, ik hoefde toen nog maar 1 week de pil te slikken en ben daarna ook meteen gestopt en zijn we ervoor gegaan. aan de ene kant lijkt het misschien van het ene op het andere moment, maar het is wel iets waarvan we van elkaar wisten dat we het beiden graag wilden..
eind mei vorig jaar slikte ik mijn laatste pil en nu ben ik half juli uitgerekend voor ons 1e kindje. deze maand zijn wij 7 jaar samen en in augustus wordt ik 24, dus uiteindelijk nog ruim een jaar voor mijn 25e, wat ik graag wilde.. mijn vriend wilde voor zijn 30e graag kinderen en is nu 26..

Ik was 12 toen ik al met een kussen onder mijn trui voor de spiegel stond om te kijken hoe ik er uit zou zien als ik zwanger zou zijn. Vroeger wilde ik ook kraamverzorgster worden en ik werd meteen al week van baby's.

Mijn echte kriebels, als in "ik wil echt nu wel een kindje" kwamen toen ik 20 was. Maar toen vond ik mezelf wel te jong en te vrijgezel haha.
Ik kreeg op mijn 22e een relatie met mijn huidige vriend en we zijn er voor gegaan toen ik 26 was, september 2007. Aankomende donderdag word ik 30 en heb nog geen kindje helaas ( we hebben al van alles geprobeerd omdat ik verminderd vruchtbaar ben, momenteel laten we het weer even op zijn beloop maar als ik nu zwanger zou zijn zou ik de koning te rijk zijn ).
De kriebels zijn er altijd, soms op de achtergrond, soms te overheersend. Maar nu kan het gewoon even niet om meerdere redenen. En als het wel kan, wordt het IVF. En dat besef doet heel erg zeer.

Maar hey, ik ben leuk en mijn vriend is leuk. Ons huis is leuk, onze poezen en kipjes zijn leuk. Ik kan elke dag eten als ik honger heb en ik heb familie en vrienden. Er zijn mensen die het veel en veel slechter hebben.

Dit was mijn betoog voor vandaag

Linnie1985 schreef:jammer maar helaas, ben toch ongesteld geworden .

Dikke voor jou meis.

Tealeaf, ik vind het toch zo knap hoe jij ermee omgaat! Petje af hoor!

Ik wilde altijd voor mijn 30ste een kindje. Toen mijn vorige relatie uitging op mijn 28ste dacht ik dat die droom in duigen zou vallen maar na twee maanden vrijgezel zijn kreeg ik iets met mijn huidige vriend (inmiddels man) en werd ik na een paar maanden ongepland zwanger. We waren, ondanks dat het erg snel was, er heel erg blij mee en het was meer dan welkom. Nu zijn we alweer bijna 6 weken papa en mama van een prachtige zoon en we zijn blij dat onze relatie zo goed heeft uitgepakt. Een prille relatie en een zwangerschap gaan natuurlijk niet altijd heel goed samen.. Komende september word ik 30 dus is het toch nog gelukt!

Ah Nucia, lief van je. Maar op een gegeven moment raak je er 'aan gewend' dat het zo is, hoe stom het ook klinkt.
Ik heb best wel eens een dikke jankbui, maar helemaal wegkwijnen en je alleen op die wens focussen, daar wordt je leven ook niet leuker van

Leuk dat je een zoontje hebt!
We zijn bijna even oud, ik word donderdag 30

Tea-Leaf schreef:

Linnie1985 schreef:jammer maar helaas, ben toch ongesteld geworden .

Dikke voor jou meis.

Dank je . We zijn nog niet zo heel lang bezig, maja toch baal ik er iedere maand weer van dat het niet gelukt is. Volgende maand weer nieuwe ronden, nieuwe kansen.

Linnie1985 schreef:

Tea-Leaf schreef:

Linnie1985 schreef:jammer maar helaas, ben toch ongesteld geworden .

Dikke voor jou meis.

Dank je . We zijn nog niet zo heel lang bezig, maja toch baal ik er iedere maand weer van dat het niet gelukt is. Volgende maand weer nieuwe ronden, nieuwe kansen.

En zo is het

Ik wil heel graag een kindje...maar mijn vriend zit nog op school hij is in januari klaar. Maar dan moet hij nog een baan hebben...en ik werk zelf nu als invalkracht, dus heb een nul-urencontract. En dan nog een huisje, als we dat allemaal hebben wil ik snel een kindje. Ik wil graag jong moeder worden!

Ik heb altijd al vroeg kinderen gewild. Bij mijn vriend begint het nu ook steeds meer te kriebelen en het gaat qua werk bij hem nu de goede kant op. (hij heeft een nul-urencontract maar hij krijgt waarschijnlijk een contract met uren) Het huis hebben we al dus als alles goed gaat gaan we er volgend jaar voor!