Kinderwens van vriendin

Een vriendin van mij heeft ongeveer twee maanden geleden een miskraam gehad. Heel naar allemaal, met extreem bloedverlies, een curretage en een ziekenhuisopname. Sindsdien is ze heel erg bezig met zwanger worden, ze belt me over elk kwaaltje, wanneer ze het beste seks kan hebben, hoe vaak ze het best seks kan hebben, etc. Ook heel erg logisch, want ze was zo dichtbij een kindje en nu moet ze weer helemaal opnieuw beginnen. Ik probeer er zoveel mogelijk voor haar te zijn, maar dit begint moeilijker te worden naarmate mijn eigen kinderwens ook steeds groter wordt en wij ook binnenkort weer voor een kindje willen gaan. Vandaag vroeg ze mij wanneer wij gingen beginnen, want dan moest ze vast opschieten, want ze wil wel eerder zwanger zijn dan ik. Dat snap ik wel, maar zorgt voor mij voor een heel nare bijsmaak voor mezelf doordat het begint te voelen als een soort wedstrijd. Ik wil ook graag dat zij eerder zwanger is dan ik, maar ik wil niet gaan wachten tot zij zwanger is(wie weet hoe lang dat duurt). Maakt mij dat een hele slechte vriendin? Ik voel me nu haast al schuldig, want stel nou dat het ons eerder lukt...

Ik vind dat je er best voor je vriendin kunt zijn, maar zij mag en kan niet van jou verwachten dat jij wel wacht met zwanger worden totdat zij zwanger is. Zo werkt dat nou eenmaal niet.

Natuurlijk maakt je dat geen slechte vriendin. Jij doet wat je kan maar jij kan er niet voor zorgen dat zij zwanger raakt en het lijkt me niet dat je je eigen leven een halt gaat toeroepen omdat zij eerst zwanger moet worden toch?

Moet ze vooral zo obsessief mee bezig zijn, dat zal dr zeker helpen.
Pff. Jij moet gewoon doen wat jij wil Aimee, je kan geen baby in haar buik stoppen en ook niet je eigen wens wegstoppen. Ik krijg de indruk dat je wel naar haar wil luisteren maar dat ze 't jou ook niet heel makkelijk maakt.

Hier een iets ander verhaal, vriendin in de medische molen. Ik had het er toen over met een collega en ze zei: Je moet niet je eigen geluk opzij zetten. Gelukkig was ze 3 maanden eerder zwanger, ik weet niet hoe ik het anders had moeten brengen.


Kan je het niet gewoon tegen haar zeggen, dat je het vervelend vind van de miskraam, maar dat je het ook wel weer over andere dingen wil hebben.

Lijkt me inderdaad moeilijk, zeker omdat ze er precies een soort wedstrijd van maakt, al bedoelt ze het vast niet zo. Ik zou het haar gewoon zeggen, dat je het echt kut vindt voor haar dat het zwanger worden niet goed lukt en van haar miskraam, maar dat je zelf gaat kijken hoe het loopt bij jullie. Ik zou het nogal wiedes vinden als ze boos zou zijn omdat jij misschien eerder zwanger bent dan haar.

Ja pfff ik vind het zo lastig, omdat ik het zo rot voor haar vind en haar ook gewoon kindje gun. Maarja, zo werkt het natuurlijk niet... En ik vind het stiekem zelfs soms wel vervelend dat ze mij een soort schuldgevoel geeft omdat ik ook graag nog een kindje wil. Ik wil helemaal niet aan haar moeten verantwoorden waarom, wanneer en hoe ik het wil. Maar hoe maak je dat bespreekbaar zonder aan haar gevoel voorbij te gaan?

Door eerlijk en open te zijn Aimee. Zolang je er wel voor haar bent, en ze haar verhaal bij jou kwijt kan, moet jij gewoon je eigen leven kunnen leiden, en daar hoort wellicht een baby krijgen gewoon bij. Zo is het nou eenmaal, daar kun jij niks aan doen, hoe vervelend je het ook voor haar vind. En dat moet je ook vertellen. Dat je om haar geeft, er voor haar bent, maar niks kan beloven, omdat jouw leven gewoon verder gaat, net als haar leven.

misschien open kaart spelen? Vertel dat je het heel erg voor ze vindt en heel erg hoopt dat ze snel weer zwanger is. Dat jullie wellicht over een tijdje ook weer willen proberen om zwanger te raken en dat je het heel moeilijk zou vinden als jij eerder zwanger zou raken, maar dat die kans er wel in zit. Misschien vragen hoe zij er tegenaan kijkt? Als je open kaart speelt, dan kan ze er misschien alvast wat aan wennen dat het zo kan zijn dat jij eerder zwanger bent.

Rejoy. schreef:misschien open kaart spelen? Vertel dat je het heel erg voor ze vindt en heel erg hoopt dat ze snel weer zwanger is. Dat jullie wellicht over een tijdje ook weer willen proberen om zwanger te raken en dat je het heel moeilijk zou vinden als jij eerder zwanger zou raken, maar dat die kans er wel in zit. Misschien vragen hoe zij er tegenaan kijkt? Als je open kaart speelt, dan kan ze er misschien alvast wat aan wennen dat het zo kan zijn dat jij eerder zwanger bent.

Dat zou ik ook doen.

Natuurlijk ben je geen slecht vriendin als je eerder zwanger bent.

Zelf wil ik nu over een paar weken ook weer proberen om zwanger te worden. Ik weet dat vriendinnen van mij ook dit jaar gaan beginnen een in augustus en een ander in september.
Wie zegt dat ik dan weer zwanger ben? Misschien duurt het wel een jaar voordat ik weer zwanger ben.
Ben ik boos als een van mijn vriendinnen eerder zwanger is dan mij? Absoluut niet. Ik gun iedereen een kindje waar ze liefde aan kunnen geven.

Omdat het bij ons de eerste keer helemaal fout is gegaan is toch geen rechtvaardige reden om eerder zwanger te mogen zijn dan mijn vriendinnen. Ik weet ook dat mijn vriendinnen het mij ook heel erg gunnen.

Ik zou wel boos zijn als ze verzwijgen als ze zwanger zijn en mij gaan ontlopen. Maar dat doen ze toch niet.

Ik vind jou vriendin een beetje egoistisch.
Wel zou ik haar vertellen dat je zelf ook weer zwanger wilt worden en dat je het haar ook erg gunt om weer zo snel mogelijk zwanger te zijn.

Ik zou terug zeggen dat het me juist zo leuk had geleken samen zwanger te zijn... Dan heb je toch een beetje een middenweg erin, beetje het 'strijd'-idee eruit gehaald, zonder haar gevoel teniet te doen.

Open zijn en haar nu al aan het idee laten wennen. Dat vind ik zelf het fijnst...
En dat zij zoiets roept is ook gewoon een gevoel, overigens heel normaal. Het lijkt mij dat ze zelf ook wel weet (diep van binnen) dat jij niet op haar gaat wachten. Ik heb zoiets ook wel gezegd, overigens tegen vriendin die pas over een jaar er voor wil gaan zoals t nu staat. Ik hoop toch echt dat ik haar iig nog voor ben! Zij had het er nu al over dat ze dat zo moeilijk zou vinden voor mij. Heel fijn om zoiets nu al bespreekbaar te maken.

Moeilijk. Idd erover praten. Dat had ik niet gedaan
Een goede vriendin van mij had in januari miskraam, met enkele toeters en bellen, wat in april pas weer over was. In mei zijn wij er voor gegaan en al snel aangeteld, dus eerder zwanger dan zij (ze zei wel dat ze er niet zo mee bezig waren maar toch). Ik heb dit in mijn zwangerschap ook gemerkt, ze was helemaal niet echt geinteresseerd.. Dit leek de laatste maanden pas beter te zijn, alleen bleek ze toen zelf ook zwanger (en kon ze daardoor meer interesse tonen??)

Ik vind het wel heel naar en direct van haar om te vragen wanneer jullie er weer voor gaan en dat zij voor die tijd zwanger wilt zijn. Logisch, maar ik vind dat ze jouw in een lastige positie zet. Want al;s jij wel eerder zwanger bent, en je het haar moet gaan vertellen weet je nu al hoe ze erover denkt.

Het blijft altijd lastig voor een ongewenst kinderloze, al kan de een er beter mee omgaan dan de ander natuurlijk. Trek het je als zwangere alsjeblieft niet persoonlijk aan...en maak het bespreekbaar. Vraag gewoon; vind je het moeilijk dat ik zwanger ben? Dan komt er meer openheid..

Ja LCN, ik ben me er ook wel heel erg van bewust dat het voor haar heel erg moeilijk is hoor (ook al zijn ze zelf ook nog niet erg lang bezig, maar die miskraam was gewoon heel stom). Maar juist dat bespreekbaar maken vind ik onwijs moeilijk, denk dat ik het liefst ook een eventuele zwangerschap voor haar geheim zou houden totdat ze zelf zwanger zou zijn. Dat is natuurlijk helemaal stom, maar ik wil haar gewoon geen pijn doen Ook al zou het stom zijn om mijn leven op de rem te zetten omdat zij ook graag een kindje wil.

Kan het me wel voorstellen hoor. Ik zou in ieder geval niet geheim houden dat jullie er binnenkort toch weer voor willen gaan, alleen als je dat normaal ook tegen haar zou zeggen. En verder eerst maar eens afwachten!