De pijn van de bevalling is te vergelijken met...

Darius schreef:Ik vond het in het begin nog wel te doen, kon me ook goed ontspannen. Maar de laatste drie cm waren echt verschrikkelijk, ik heb nog nooit zulke pijn gevoeld en er is ook niets meer wat je dan kunt doen. Het ergste is nog dat je weet dat er over een minuut weer een wee komt.

Het is trouwens een beetje te vergelijken denk ik met kramp in je voet of in je kuit, dan kan ik ook echt heel hard 'au au au' en andere krachttermen roepen. Alleen met kramp kun je je voet nog stretchen, met weeen kun je eigenlijk niets doen tegen de pijn.

Ik heb trouwens liever een bevalling dan mijn vinger tussen de deur.

vond je dat tijdens de bevalling ook?

Nou mijn bevalling was echt verschrikkelijk. Die duurde van de regelmatige weeen tot de bevalling 23 uur en ik kan de pijn nog erg goed herrineren. Als ik binnen 5 uur was bevallen kon ik wel zeggen dat het allemaal wel mee viel maar ik heb nou eenmaal een bevalling gehad waar alles wel mis ging en die pijn voel ik nu nog steeds als ik er aan terug denk. Als ik nog een keer zwanger zou raken krijg ik met 38 weken een keizersnede. Maar als ik zeker zou weten dat ik weer zou bevallen zoals mijn eerste bevalling zou ik never nooit geen tweede willen.

De ontsluitingsweeën vond ik lijken op ongesteldheidskrampen, en de persweeën deden me denken aan wat je lichaam doet vlak voordat je moet overgeven: dat gevoel dat je hele maag naar boven komt. Maar dan anders. En dan nog het gevoel erbij dat je heel nodig moet poepen
De pijn van de weeën kan ik me ook niet zo goed meer herinneren. Het was een soort zeurende pijn en dan heel heftig. Maar geen 'scherpe' pijn zeg maar.

Ik ben trouwens best wat uitgescheurd, maar ik kan me niet herinneren dat dat pijn heeft gedaan. Ik was na de bevalling zelfs verbaasd dat ik gehecht moest worden (6 hechtingen) omdat ik niets heb gevoeld van dat uitscheuren. De weeën waren het enige pijnlijke.

Misschien raar om te zeggen, maar ik vond alle 3 de bevallingen echt een "makkie". Ik had me heel druk gemaakt over hoeveel pijn het zou doen bij de 1e.. Die bevalling was overigens nog wel de zwaarste van alle 3. Het pijnlijkst vond het ik het "staan" van het hoofdje... het voelde echt alsof alles uit elkaar werd gescheurd en een soort heet gevoel ( alsof je te veel sambal in je mond hebt, maar dan ergens down under haha). Weeen waren lastig om even mee om te gaan, maar had meteen 5 cm.. ( liep al een tijd met 3cm.) dus ging allemaal heel vlot. Binnen 6 uur vanaf het eerste krampje was ze er.

Bij nr 2 binnen een uur bevallen.. vriend en verloskundige nog bijna te laat! Pijnlijkst: naweeen!

Nr 3 is geboren op het toilet in het ziekenhuis, het voelde gewoon aan alsof ik moest plassen Geen wee gehad dus wist niet dat ik aan het bevallen was. Waren totaal geen tekenen van ( lag zelfs 1 minuut ervoor nog aan het ctg en daarop was geen activiteit te zien!) Daarom mocht ik er ook vanaf om even te plassen, en hoppa... zomaar een baby erbij:)

Razz_ schreef:Nou mijn bevalling was echt verschrikkelijk. Die duurde van de regelmatige weeen tot de bevalling 23 uur en ik kan de pijn nog erg goed herrineren. Als ik binnen 5 uur was bevallen kon ik wel zeggen dat het allemaal wel mee viel maar ik heb nou eenmaal een bevalling gehad waar alles wel mis ging en die pijn voel ik nu nog steeds als ik er aan terug denk. Als ik nog een keer zwanger zou raken krijg ik met 38 weken een keizersnede. Maar als ik zeker zou weten dat ik weer zou bevallen zoals mijn eerste bevalling zou ik never nooit geen tweede willen.

Ik kan erover met je meepraten. Mijn bevalling duurde 22 uren en als ik er nu aan terug denk, denk ik NOOIT weer. Die pijn, verschrikkelijk. Ik heb echt een hoge pijngrens maar dit... pfff de ontsluiting wou maar niet komen. Na uren en uren weeen te hebben had ik eindelijk 10 cm ontsluiting en kon ik gaan persen. Dit heeft vervolgens ook nog 2 uren geduurd ( mag niet eens zolang ) en toen is Z. uiteindelijk gehaald met de vacuümpomp. Ik kreeg een beste prik van onder en knip en dat gevoel voel ik nu nog als ik er aan denk..... Het voelde alsof ze met een stuk vlees aan de haal gingen ( aan de onderkant ) maarja vacuümpomp is absoluut geen pretje. Ik zou ook nooit meer een 2e willen als ik wist dat ik dit nog eens zou mee moeten maken, maar helaas weet je dat nooit van te voren.

Mijn hele bevalling tot aan het persen was echt een eitje. Mijn weeen waren enorm goed te doen en goed op te vangen. Alhoewel ik dat op dat moment echt niet vond hahaha.

Maar de pijn die ik nooit meer vergeet is het moment dat de vacuüm erop werd gezet. Het voelde aan alsof mijn vagina met 2 handen werd beet gegrepen en uit elkaar werd getrokken letterlijk ! Ik heb ook echt een gil gegeven ! Vergeleken met dat viel de rest allemaal in het niets.

Ik weet nog dat ik op mijn bed lag en dat ik echt zoiets had van pff ik hoop dat die ontsluitingsweeen snel beginnen want dit is niet te houden. Heb wel rare houdingen aangenomen om de pijn te doen afnemen

Maar achteraf waren dat de ontsluitingsweeen al, want toen de verloskundige kwam toen kwam het hoofdje ook al ik kon de haartjes al voelen
Dus in dat opzicht viel het alweer mee. Maar ik heb ook maar 2 uurtjes ontsluitingsweeen gehad hoor.

Giacomo schreef:Dat is nergens mee te vergelijken vind ik. Ik vind het aan de ene kant de ergste pijn die ik ooit gehad heb en aan de andere kant is het te doen omdat je er iets moois voor terug krijgt. Maar het is zeker niet pijnloos, sorry

+1.

De een heeft een helse bevalling en de ander niet! Je zou het na mijn idee ook nergens mee kunnen vergelijken..ik voelde het als soort lichte menstruatiepijn, heb ook amper pijn gevoeld omdat alles werkelijk waar zo vlot ging!

Ik kan het nergens mee vergelijken, zelfs alle 3 de bevallingen waren anders.
Alle 3 uiteindelijk wel dmv weeënopwekkers, omdat de ontsluiting niet vorderde. Wel heb ik bij alle 3 rugweeën gehad op het laatst, die vond ik nog het ergste.

hele erge krampen in mijn benen en sterke poepdrang met het gevoel alsof je uit me kaar gescheurd word daar vond ik het wel op lijken

Razz_ schreef:Nou mijn bevalling was echt verschrikkelijk. Die duurde van de regelmatige weeen tot de bevalling 23 uur en ik kan de pijn nog erg goed herrineren. Als ik binnen 5 uur was bevallen kon ik wel zeggen dat het allemaal wel mee viel maar ik heb nou eenmaal een bevalling gehad waar alles wel mis ging en die pijn voel ik nu nog steeds als ik er aan terug denk. Als ik nog een keer zwanger zou raken krijg ik met 38 weken een keizersnede. Maar als ik zeker zou weten dat ik weer zou bevallen zoals mijn eerste bevalling zou ik never nooit geen tweede willen.

De bevalling van Lisa duurde maar 1,5 uur en die vond ik veel heftiger en pijnlijker dan de bevalling van Rick die bijna 7,5 uur duurde inclusief flinke weenstorm.

Mijn tweede bevalling duurde een uur waarvan 25 minuten weeen en geloof me, ik zou ook liever mijn eerste bevalling overdoen met 7 uur weeen en daarna nog lang persen. Ik vind het een nare opmerking moet ik zeggen, alsof een korte bevalling niet net zo heftig zo niet heftiger kan zijn dan een langere bevalling en dus "wel meevalt".

Ik denk dat elke bevalling heftig is (uitzonderingen daargelaten) en dat ze niet met elkaar te vergelijken zijn.

Ik ben ingeleid en toen ze begonnen had ik nog geen ontsluiting. Het heeft 5 dagen geduurd, al had ik de eerste 4dagen geen last van weeen, geestelijk was het wel heel zwaar omdat ik elk dag dacht te gaan bevallen en ik zonder dat ik er van t evoren over was ingelicht in het ziekenhuis moest blijven.

De bevalling zelf...de weeen kwamen na het breken van de vliezen en de weeenopwekkers meteen goed, heftig en snel opgang en mijn lichaam had dus geen tijd om endorfine (of welk stofje maak je dan aan) aan te maken, ik had dus ff nodig tot ik zn goed kon opvangen. De weeen deden dus behoorlijk pijn, ik kan het gevoel niet meer helemaal helder voor de geest halen, maar het is te vergelijken met heeeeeeeeeeeeeeeeele heftige menstuatie krampen en dan dat ik een miljoen ofzo.
Het ergste eraan vond ik dat je niet weet hoelang het gaat duren...als ze je kunnen zeggen dat het bijvoorbeeld nog een uurtje duurt dan kun je daar naartoe leven, maar dat kan natuurlijk niet.
De geboorte zelf vond ik eigenlijk niet pijnlijk, het was voor mij een opluchting. Ik moet er wel bijzeggen dat ik maar 10min. heb geperst en dat T met behulp van een knip en een verloskundige op mn buik geboren is en dat het super snel ging.
Naweeen heb ik amper gehad.

xx teddy

Arden schreef:Mijn tweede bevalling duurde een uur waarvan 25 minuten weeen en geloof me, ik zou ook liever mijn eerste bevalling overdoen met 7 uur weeen en daarna nog lang persen. Ik vind het een nare opmerking moet ik zeggen, alsof een korte bevalling niet net zo heftig zo niet heftiger kan zijn dan een langere bevalling en dus "wel meevalt".

Juist! Ik heb regelmatig te horen gekregen, ow das lekker! Maar 1,5 uur! Nou ik vond het dus helemaal niet lekker, en wat dacht je van de naweeen?

Sjonno schreef:

Arden schreef:Mijn tweede bevalling duurde een uur waarvan 25 minuten weeen en geloof me, ik zou ook liever mijn eerste bevalling overdoen met 7 uur weeen en daarna nog lang persen. Ik vind het een nare opmerking moet ik zeggen, alsof een korte bevalling niet net zo heftig zo niet heftiger kan zijn dan een langere bevalling en dus "wel meevalt".

Juist! Ik heb regelmatig te horen gekregen, ow das lekker! Maar 1,5 uur! Nou ik vond het dus helemaal niet lekker, en wat dacht je van de naweeen?

Ik vond het ook echt niet lekker... maar vooral emotioneel. Maar die naweeen idd vreselijk.

Mijn eerste bevalling duurde zes uur, rustig weeen die opbouwden. Wel lang persen, en dat vond ik zwaar. Mijn tweede bevalling duurde drie uur, constante pijn. Ik wist totaal niet wat ik met mezelf aanmoest, dus ik zou ook liever mijn eerste langere bevalling overdoen. Ik heb de tweede keer ook vreselijke naweeen gehad.
De pijn is eigenlijk met niks te vergelijken, je moet het toch zelf meegemaakt hebben. Daarnaast beleeft iedereen de pijn anders natuurlijk.

yes1984 schreef:...

Ik kan me er geen voorstelling van maken.
Is de pijn van het bevallen in jouw beleving ergens mee te vergelijken?
Of helemaal niet.

Natuurlijk weet ik dat het per persoon verschilt.
Maar ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

is het wel handig om te weten hoe iedereen het ervaart ??
word je daar niet meer bang en onzeker van.
bang voor het onbekende. omdat het voor niemand hetzelfde is.
ik heb dat wel. als ik dat allemaal zo lees. wil ik niet meer hahahahah.
maar je moet zo maar denken. al de meiden hier op het forum hebben het overleefd. of het nou heel veel pijn doet of iets minder. je erop voorbereiden kan je toch niet.
gewoon over je heen laten komen. dat is het beste denk ik.

Bij de oudste heb ik 20 uur weeen gehad en 2,5 geperst voordat het een keizersnede werd. De eerst 10 uur vond ik wel te doen, een soort menstuatie krampen maar dan erger. Rond de 7 cm. ontsluiting vond ik het zwaarder worden omdat ik rugweeen en een weeenstorm kreeg door opwekkers in een infuus daarna het persen pff die weeen deden echt ontzettend pijn, ik voelde dat het echt niet ging passen en na 2,5 uur persen bleek dat ook het geval want mijn bekken staan gekantekd waardoor ik niet natuurlijk kan bevallen. Het meest pijnlijke vond ik het persen toen dacht ik ook echt even dat ik dood zou gaan van de pijn. Ze zeggen dat je het vaak vergeten bent maar na 5 jaar kan ik die pijn mezelf nog goed voor de geest halen. In het afgelopen jaar heb ik 2 keer nierstenen gehad en ik zei meteen tegen de huisarts dat het dezelfde soort krampen/pijn is als weeen.

schuddebuikje schreef:

yes1984 schreef:...

Ik kan me er geen voorstelling van maken.
Is de pijn van het bevallen in jouw beleving ergens mee te vergelijken?
Of helemaal niet.

Natuurlijk weet ik dat het per persoon verschilt.
Maar ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

maar je moet zo maar denken. al de meiden hier op het forum hebben het overleefd. of het nou heel veel pijn doet of iets minder. je erop voorbereiden kan je toch niet.
gewoon over je heen laten komen. dat is het beste denk ik.

Helemaal mee eens! Zo dacht ik er ook over tijdens de zwangerschap.

Nonnevot schreef:Mijn hele bevalling tot aan het persen was echt een eitje. Mijn weeen waren enorm goed te doen en goed op te vangen. Alhoewel ik dat op dat moment echt niet vond hahaha.

Maar de pijn die ik nooit meer vergeet is het moment dat de vacuüm erop werd gezet. Het voelde aan alsof mijn vagina met 2 handen werd beet gegrepen en uit elkaar werd getrokken letterlijk ! Ik heb ook echt een gil gegeven ! Vergeleken met dat viel de rest allemaal in het niets.

Ja, zo ervaarde ik dat ook inderdaad! Had dan geen pomp, maar wel een tang en ik denk dat je die pijn wel kan vergelijken. Holy crap, ik ging door het plafond. Ze zouden me ''eventjes gaan helpen''. Ehhh hahaha.

Mijn bevalling heeft 13 uur geduurd, vanaf de eerste wee tot ze geboren werd en ik kan me er nauwelijks wat van herinneren.
Eigenlijk alleen dat wat me verteld is. Ik heb nog 2 uurtjes heerlijk geslapen tussendoor

De pijn, die ik ongetwijfeld gehad heb, kan ik me ook echt niet meer herinneren.
Als deze bevalling ook zo gaat dan ben ik kei tevreden

Arden schreef:

Sjonno schreef:

Arden schreef:Mijn tweede bevalling duurde een uur waarvan 25 minuten weeen en geloof me, ik zou ook liever mijn eerste bevalling overdoen met 7 uur weeen en daarna nog lang persen. Ik vind het een nare opmerking moet ik zeggen, alsof een korte bevalling niet net zo heftig zo niet heftiger kan zijn dan een langere bevalling en dus "wel meevalt".

Juist! Ik heb regelmatig te horen gekregen, ow das lekker! Maar 1,5 uur! Nou ik vond het dus helemaal niet lekker, en wat dacht je van de naweeen?

Ik vond het ook echt niet lekker... maar vooral emotioneel. Maar die naweeen idd vreselijk.

Ik was de naweeën even vergeten geloof ik, die waren idd niet prettig.
Ik had een bevalling van 2 uur en wat je zegt je hebt dan geen tijd voor de emotionele verwerking.
Gelukkig kon ik dit na de bevalling aan de vk aangeven en hebben we een afspraak gemaakt dat ze na een dag of 8 alles uit kwam leggen. Dit heeft ze gedaan. Ze had het bevallingsverslag bij en legde mij stap voor stap uit wat er allemaal gebeurd was.
Ik vond dit erg fijn en kon het op deze manier een fijn plekje geven.

Ik heb een bevalling van ruim 23 uur gehad. Ik had rugweeën en vond het tot de 5 cm wel te doen. Daarna werden mijn vliezen geprikt en ik dacht echt dat ik gillend gek werd. Wilde absoluut niet meer gaan liggen. Uiteindelijk ben ik naar het ziekenhuis gemoeten vanwege afnemende weeën en kreeg ik weeën opwekkers.

Persweeën waren idd vreselijk. Kwam zoveel druk op te staan. De vacuümpomp vond ik dan wel weer meevallen, maar had dan al wel een verdoving gehad. Mijn dochter is uiteindelijk met een keizersnede geboren.

Het ligt er natuurlijk ook aan waar je de pijn voelt, maar ik had rugweeën en ik vond dat aanvoelen alsof je zenuwen worden fijngeknepen, langzaam in de wee werd dat erger alsof er steeds harder op die zenuw werd gedrukt en dat zwakte weer af tot de volgende wee. De persdrang vond ik vooral erg heftig door de kracht en druk die je door je lichaam voelt. Ik heb wel 'auw auw auw' geroepen maar of het nu echt zoveel zeer deed? Dat weet ik niet meer. Ik had volgens mij echt pijn, maar toen A. was geboren zei ik nog geen minuut erna dat ik het wel vond meevallen.. De spuit die ik in m'n been kreeg tegen het bloeden, het hechten en de naweeën waren vervelender voor m'n idee, alsof je er dan meer 'bij' bent en de pijn bewuster ervaart.