Ik kom er niet uit..

Wat ik me afvraag he, misschien heb ik erover heen gelezen, maar als je gebruik maakt van IVF, wat zorgt er dan voor dat een zwangerschap wel uitgedragen kan worden? Ik dacht dat IVF ervoor zorgde dat de eicel en de zaadcel bij elkaar komen zodat er een zwangerschap ontstaat, maar het gaat hier toch meer om het behoud van de zwangerschap?

Hee Ckc,

Voor jou speciaal een korte comeback. Gezien mijn 3 miskramen heb ik zelf ook ivf geopperd. De gyn zei heel duidelijk dat elke ifv-poging maar 25-30% kans op slagen heeft en dat natuurlijke zwangerschappen altijd meer kans van slagen hebben. Jij wordt makkelijk zwanger, dat word je ook na de operatie. Daarnaast is het proces van ifv slopend en ingrijpend in tegenstelling tot een natuurlijke zwangerschap. 27 is nog jong en 29 nog helemaal niet zo oud. Natuurlijk had je het liever anders gezien, zo moet het helemaal niet gaan. Het is vreselijk verdrietig en oneerlijk wat je overkomt. Veel sterkte bij het maken van deze beslissing.

Fauve schreef:Wat ik me afvraag he, misschien heb ik erover heen gelezen, maar als je gebruik maakt van IVF, wat zorgt er dan voor dat een zwangerschap wel uitgedragen kan worden? Ik dacht dat IVF ervoor zorgde dat de eicel en de zaadcel bij elkaar komen zodat er een zwangerschap ontstaat, maar het gaat hier toch meer om het behoud van de zwangerschap?

Klopt helemaal! Ik heb hierover hele concrete uitleg gehad. Zelfs al pakken ze het beste eitje en het beste zaadje, de kans van ivf op slagen is altijd kleiner dan bij een natuurlijke bevruchting, omdat het geen natuurlijk proces meer is. Het bevruchte eitje moet na terugplaatsing gaan innestelen in de baarmoeder, terwijl het in een andere omgeving bevrucht is. Ivf helpt bij bevruchting, het samenbrengen van eitje en zaadje, maar aangezien dat bij Ckc heel makkelijk gaat zou ik niet kiezen voor ifv.

Fauve schreef:Wat ik me afvraag he, misschien heb ik erover heen gelezen, maar als je gebruik maakt van IVF, wat zorgt er dan voor dat een zwangerschap wel uitgedragen kan worden? Ik dacht dat IVF ervoor zorgde dat de eicel en de zaadcel bij elkaar komen zodat er een zwangerschap ontstaat, maar het gaat hier toch meer om het behoud van de zwangerschap?

Daarom moeten dus de eileiders eruit, IVF en dus een volledige zwangerschap uitdragen zonder dat het vocht roet in het eten gooit.

(ps: je lamp komt er zsm aan. We hebben een nieuw huis gekocht en ik was daar de afgelopen maanden heel druk mee!)

Jolie2 schreef:Hee Ckc,

Voor jou speciaal een korte comeback. Gezien mijn 3 miskramen heb ik zelf ook ivf geopperd. De gyn zei heel duidelijk dat elke ifv-poging maar 25-30% kans op slagen heeft en dat natuurlijke zwangerschappen altijd meer kans van slagen hebben. Jij wordt makkelijk zwanger, dat word je ook na de operatie. Daarnaast is het proces van ifv slopend en ingrijpend in tegenstelling tot een natuurlijke zwangerschap. 27 is nog jong en 29 nog helemaal niet zo oud. Natuurlijk had je het liever anders gezien, zo moet het helemaal niet gaan. Het is vreselijk verdrietig en oneerlijk wat je overkomt. Veel sterkte bij het maken van deze beslissing.

Maar bij een normale gezonde meid in perfecte conditie is dat ook zoveel.
Mijn fertiliteitsarts zei 30% na operatie en nog wel iets hoger na een IVF poging.

Ze zeggen dat je per IVF poging net zoveel kans hebt op een zwangerschap als normaal als je een embryo terug geplaatst krijgt die blijft leven. Maar bij IVF heb je nog wat stappen daarvoor die eerst nog moeten slagen, dus de kans op een zwangerschap is via IVF inderdaad kleiner als op de normale manier bij een vrouw die goed gezond is.

Jolie, wat naar om te lezen dat ook jij nog niet gezond zwanger bent! Begin steeds meer te denken dat het zwanger worden helemaal niet vanzelfsprekend is.

Jee, heftig zijn! Het lijkt me inderdaad een erg moeilijke keuze. Zelf zou ik geloof ik ook meer naar direct IVF neigen, het is wat je zegt..je wordt ook steeds ouders en daarmee niet makkelijker.
Ik wens jullie ontzettend veel sterkte met het nemen van jullie besluiten, en wat jullie ook beslissen, alles is goed want je hebt die beslissing zelf genomen!

Giacomo schreef:Ze zeggen dat je per IVF poging net zoveel kans hebt op een zwangerschap als normaal als je een embryo terug geplaatst krijgt die blijft leven. Maar bij IVF heb je nog wat stappen daarvoor die eerst nog moeten slagen, dus de kans op een zwangerschap is via IVF inderdaad kleiner als op de normale manier bij een vrouw die goed gezond is.

Jolie, wat naar om te lezen dat ook jij nog niet gezond zwanger bent! Begin steeds meer te denken dat het zwanger worden helemaal niet vanzelfsprekend is.

Nee soms is het niet vanzelfsprekend. Ik heb alle onderzoeken gehad en er komt niets uit. Als ik weer zwanger word, wat steeds wel erg makkelijk gaat, is de kans dat het goed gaat 70-80%. Heel hoog dus, maar toch durf ik het niet meer aan. Drie miskramen in minder dan een jaar is erg heftig.

Ivf lijkt mij heel heftig. Je hebt verhoogde kans op een miskraam

Bij een IVF zwangerschap bestaat eveneens een verhoogde kans op een miskraam. Ongeveer 15 tot 20% van de zwangerschappen eindigt in een spontane miskraam. Voor een deel is hierbij alleen sprake van een positieve zwangerschapstest en wordt nooit hartactie op de echo gezien, voor een deel betreft dit miskramen nadat aanvankelijk een vitale zwangerschap werd vastgesteld. Na de miskraamperiode, die 14 weken na de punctie eindigt, loopt nog maar een enkele zwangerschap mis. In het eerste deel van de zwangerschap treedt vaak bloedverlies op; ook als er geen miskraam dreigt. Het is raadzaam altijd contact op te nemen met de IVF-kliniek bij bloedverlies.

En dit zijn de statistieken:

Ja brrr wil er eigenlijk niet eens over nadenken. Het voelt zo hopeloos en ik heb al zo'n moeite om te geloven in een 3e poging. Moet je zoveel doen om het überhaupt tot een bevruchting te laten komen, dan hopen op een innesteling en dan is de kans op een miskraam ook nog groter. Alsof je nog niet genoeg zooi over je heen hebt gehad.

Jullie denken nu dus ook aan IVF Jolie?

Giacomo schreef:Ja brrr wil er eigenlijk niet eens over nadenken. Het voelt zo hopeloos en ik heb al zo'n moeite om te geloven in een 3e poging. Moet je zoveel doen om het überhaupt tot een bevruchting te laten komen, dan hopen op een innesteling en dan is de kans op een miskraam ook nog groter. Alsof je nog niet genoeg zooi over je heen hebt gehad.

Jullie denken nu dus ook aan IVF Jolie?

Ja daarom lijkt ivf me zo heftig. Ik zie dat de tabellen het niet doen, maar dat maakt ook niet uit. Ik zou met de arts de verschillende prognoses bespreken en de statistieken ernaast leggen. Daarnaast zou ik me heel erg goed op de hoogte laten brengen en voorbereiden op de impact van ifv.

Bij mij is ivf niet ter sprake, omdat de prognose zo goed is. Ik word steeds binnen 3 maanden zwanger en er is geen aantoonbare reden waarom het mis gaat. De kans dat ik op natuurlijke wijze weer zwanger word is erg groot en de kans dat ik die zwangerschap voldraag is 70-80%, een goede prognose dus. De kans dat ik met ivf succesvol zwanger word is maar 30%.

Ik krijg bij een volgende zwangerschap wel progesteron toegediend en daarnaast slik ik extra vitamine en asperine (bloedverdunner), maar dat is meer als placebo. Volgende week ga ik nog naar het Academisch ziekenhuis in Gent, daar wordt getest op auto-immuunafwijkingen, mocht daar sprake van zijn dan krijg ik lage dosering prednison. Verder doe ik accupunctuur. Mijn laatste miskraam is nu 1,5 maand geleden en ben nu nog niet toe aan een volgende poging.

Wanneer mag jij weer? Ben je alweer helemaal tot rust gekomen?

2CKC2 schreef:

Fauve schreef:Wat ik me afvraag he, misschien heb ik erover heen gelezen, maar als je gebruik maakt van IVF, wat zorgt er dan voor dat een zwangerschap wel uitgedragen kan worden? Ik dacht dat IVF ervoor zorgde dat de eicel en de zaadcel bij elkaar komen zodat er een zwangerschap ontstaat, maar het gaat hier toch meer om het behoud van de zwangerschap?

Daarom moeten dus de eileiders eruit, IVF en dus een volledige zwangerschap uitdragen zonder dat het vocht roet in het eten gooit.

(ps: je lamp komt er zsm aan. We hebben een nieuw huis gekocht en ik was daar de afgelopen maanden heel druk mee!)

Ah! Ik begrijpt het, wat heftig dat je eileiders er dan ook uitgaan pff. Oh en gekkie doe rustig aan, wat leuk een nieuw huis! Ik zie het wel verschijnen hoor.

Puur gevoelsmatig zou ik nu denk ik kiezen voor IVF. Maar goed wie weet doe ik als ik zelf in de situatie sta wel iets heel anders.
Heel veel sterkte met het maken van deze moeilijke beslissing!

Ik zou kiezen voor die kijkoperatie. Als daaruit blijkt dat je eileiders nog te redden zijn zou ik dan verder kijken, mocht blijken dat ze niet meer te redden zijn, dan is er in feite niet echt een keuze. Ik zou denk ik in eerste instantie willen weten of er iets te kiezen valt of niet.

Ik las je verhaal laatst ook al in een ander topic, maar wat is dit toch naar voor je, zeg. Ik was denk ik zelf voor IVF gegaan. Wachten op een kindje kan echt heel erg lang duren (omdat het inderdaad zo'n oerwens is) en anders heb je dus twee jaar voor de boeg waarin je waarschijnlijk niet zwanger gaat worden en er verder ook niets ondernomen kan worden.

Ik zit inmiddels ook alweer een tijdje in de medische molen en het begint me op te breken. Ik heb zelf ook twee miskramen achter de rug en mijn vriend en ik hebben afgesproken dat we hierna nog een poging gaan wagen. Zou die zwangerschap ook weer een miskraam worden, stoppen we ermee. Puur omdat het hele traject zo ongelooflijk zwaar is. Ik ga me er dan liever bij neerleggen dat het voor ons niet meer weggelegd is (hoe zwaar ook), dan nu eigenlijk geen leven meer te hebben.
Verschil tussen ons is wel dat ik al een kindje heb.

Vanwege de zwaarte van het traject zou ik dus aanraden voor de weg te kiezen die er het kortste uitziet. Maar dat is puur wat ik zou doen. Ik sta niet meer zo sterk in mijn schoenen wat dit hele gedoe betreft, maar jij klinkt altijd strijdlustig /sterk, dus misschien heb jij daar de kracht wel voor.

@ Jolie: Naar voor je dat jij ook weer een miskraam hebt gehad . Goed dat je even een pauze neemt.

Ik kan nu wat uitgebreider reageren.

Moet je nu sowieso eerst een kijkoperatie ondergaan of kun je er voor kiezen om nu zonder meer je eileiders te laten verwijderen en voor IVF te kiezen? Ik zou zelf altijd eerst die kijkoperatie willen. Stel dat het met IVF ook langer gaat duren dan je had gehoopt, dan denk ik dat het best moeilijk zal zijn als je nooit zal weten of je eileiders nou nog te redden waren of niet. Stel dat je weet dat dat niet zo is, dat je eileiders te beschadigd zijn voor die grote operatie, dan denk ik dat het makkelijker is om vrede te hebben met de beslissing om ze te laten verwijderen. Mocht blijken dat ze nog wel te redden zijn, dan is de beslissing misschien wel extra moeilijk, maar dan weet je wel dat je echt alle opties goed hebt kunnen overwegen, dat je beslissing is gebaseerd op alle mogelijke informatie die je maar kon hebben. Ik denk dat dat op de lange termijn beter is, hoe begrijpelijk het ook is dat je nu het liefste voor de kortste en makkelijkste route zou willen kiezen.

En dan nog iets, mocht je na de grote operatie niet binnen twee jaar op de natuurlijke manier zwanger raken, dan kun je daarna wel alsnog voor IVF kiezen, toch? Ik snap dat dat alles bij elkaar ook een lange, slopende weg is, maar ik vraag het even om mijn beeld compleet te krijgen.

Susan schreef:Ik kan nu wat uitgebreider reageren.

Moet je nu sowieso eerst een kijkoperatie ondergaan of kun je er voor kiezen om nu zonder meer je eileiders te laten verwijderen en voor IVF te kiezen? Ik zou zelf altijd eerst die kijkoperatie willen. Stel dat het met IVF ook langer gaat duren dan je had gehoopt, dan denk ik dat het best moeilijk zal zijn als je nooit zal weten of je eileiders nou nog te redden waren of niet. Stel dat je weet dat dat niet zo is, dat je eileiders te beschadigd zijn voor die grote operatie, dan denk ik dat het makkelijker is om vrede te hebben met de beslissing om ze te laten verwijderen. Mocht blijken dat ze nog wel te redden zijn, dan is de beslissing misschien wel extra moeilijk, maar dan weet je wel dat je echt alle opties goed hebt kunnen overwegen, dat je beslissing is gebaseerd op alle mogelijke informatie die je maar kon hebben. Ik denk dat dat op de lange termijn beter is, hoe begrijpelijk het ook is dat je nu het liefste voor de kortste en makkelijkste route zou willen kiezen.

En dan nog iets, mocht je na de grote operatie niet binnen twee jaar op de natuurlijke manier zwanger raken, dan kun je daarna wel alsnog voor IVF kiezen, toch? Ik snap dat dat alles bij elkaar ook een lange, slopende weg is, maar ik vraag het even om mijn beeld compleet te krijgen.

+1, ik denk dat ik er ook zo over zou denken als ik in jouw situatie zou zitten. Maar daar kan ik natuurlijk nooit over oordelen of dat dan ook echt zo zou zijn. Persoonlijk lijkt het me gewoon prettiger om alles doorlopen te hebben zodat je later nooit een knagend gevoel kan hebben van 'wat als?'. Wat je ook beslist, heel veel succes / sterkte en kracht gewenst! Lijkt me geen makkelijke keuze. Ik hoop dat hoe het ook loopt, je in de toekomst een prachtig kindje mag krijgen.

Ik zou ook voor de operatie kiezen. Even heel kort door de bocht: als bij die operatie je eileiders verwijderd moeten worden, blijft IVF over en is het in feite niet anders dan wanneer je gelijk voor IVF kiest (dan moeten je eileiders uiteindelijk toch ook verwijderd worden?), maar misschien is het helemaal niet nodig en kunnen bij die operatie je eileiders hersteld worden en kan je zelf zwanger worden.

Misschien een ontzettend stomme vraag, maar als je eileiders verwijderd worden, waar komen dan de eitjes vandaan voor IVF?

Lavendel schreef:Misschien een ontzettend stomme vraag, maar als je eileiders verwijderd worden, waar komen dan de eitjes vandaan voor IVF?

Je hebt eileiders en eierstokken. In de eierstokken zijn de eicellen opgeslagen, eileiders zijn voor het vervoer naar de baarmoeder.

haha oja, ik zat al te denken volgens mij vergeet ik iets

Zou het een hele moeilijke keus vinden. Als ik er nu zo over nadenk zou ik denk ik meteen voor IVF kiezen. Maar ook wat Susan zegt misschien zorgt een operatie er wel voor dat je op de natuurlijke manier zwanger kunt worden. Echt heel moeilijk dit.
Wil je sterkte wensen met je keus en duim voor je dat het jullie over een tijd gegund is!

He jakkes CKC wat klote! Goed dat je hebt aangedrongen op de onderzoeken. Ik zou zelf ook voor de ivf gaan. Hoe zwaar het mij ook lukt. Maar een operatie afwachten etc en dan over 2 jaar misschien alsnog IVF moeten lijkt mij mentaal nog veel zwaarder. Op de wachtbank zitten is al geen pretje en zeker niet als je kans maar 30% per jaar is, mits de operatie slaagt. Ik vind het echt heel erg voor jullie en hopelijk kan je een keuze maken die voor jullie goed voelt. Praat toch ook met je man en zorg dat hij ook zijn visie laat horen ( ookal is het jouw lijf) dat is toch belangrijk voor jullie relatie en zo voorkom je misschien frustraties in de toekomst. Een hele dikke knuffel voor jou!

De kijkoperatie zou ik sowieso willen. Daarna zou ik na hand daarvan mijn keuze maken. Maar als ze nu al uitgaan van 30% per jaar dan denk ik niet dat het meer zal worden. Bij een kijkoperatie zien ze meer dan op de scans en naar aanleiding van die scans hebben ze je dan 30 % gegeven?

Je moet doen wat voor jou goed voelt: of de "snelste weg" via ivf of toch de zekerheid willen hebben "echt alles geprobeerd te hebben" en dan eerst de operatie de laten doen.
Bedenk ook dat iedereen een mening heeft, maar dat jij de beslissing moet nemen. Dus probeer hierin je gevoel te volgen, want jij moet hier de rest van je leven mee leven.
Heel veel sterkte!

Jeetje CKC, wat een moeilijke keuze.
Ik zelf zou voor de operatie gaan, dat is ook meer een gevoel eigenlijk. Als ik het goed begrijp kan je, als het na de operatie niet lukt, nog IVF krijgen?