Ik kom er niet uit..

IVF of een operatie......

That's the question wat mij al weken bezig houdt. Ik kom er niet uit. Hier even kort 't verhaal:
Na mijn twee miskramen zeer kort op elkaar, kreeg ik na veel zeuren bij 't ziekenhuis eindelijk onderzoekjes. Na veel gedoe bleek: Ik heb twee hydrosalphinxen (klinkt als die katten maar dat is 't dus niet!). Hydro bet betekent vocht en salphinx is eileider. Ik heb dus eileiders gevuld met vocht. De een heel erg, en de ander minder erg. Door degene die iets minder slecht aan toe is, raak ik gewoon zwanger (als dus mijn eitje daar rijpt en niet in de andere die eigenlijk niet meer te redden is zover te zien was op de xray foto met contrastvloeistof. De arts heeft mij verteld, op deze manier zal je nog 1000x zwanger kunnen raken, maar de kans dat je een gezonde baby op de wereld zet, is zo goed als 0. En 0, gebruik ik eigenlijk nooit, zegt hij. Daaruit moest ik mijn conclusie trekken. Maar ik hou er wel van als artsen niet om de hete brij heendraaien. Ok. Ik raak dus zwanger, tot 't eitje gaat nestelen. De hydrosalphinx heeft ook een cyclus. Die vult zich met mijn eigen cyclus op met vocht dat niet zuiver vocht is. Als 't eitje genestelt heeft, na een paar dagen (waarop ik zonder bevruchting dus ongesteld zou worden) druppelt het vocht langzaam maar zeker de baarmoeder in. Normaal gesproken, zonder een bevruchting gaat dit vocht via je vagina je slipje in.. (had er ooit een topic over geopend, dat vele waterige vocht na mijn menstruatie). Maar bij een zwangerschap in beginning, sterft 't vruchtje af. Mijn baarmoeder is door die verdomde eileider geen veilig nestje.. na een paar weken gaat 't daarom mis! Ok, met deze wetenschap ben ik doorgestuurd naar het VUMC in Amsterdam. En met die doorverwijzing sta ik nog steeds naar een grote vraagteken dat de toekomst heet te kijken.

Ik kan twee dingen doen volgens de arts. Ik ben nog jong maar de wens is er wel. Ik heb dus wel tijd zat, maar het geduld niet meer. De arts vertelde mij, we kunnen een kleine kijkoperatie doen bij je.. ze gaan dan kijken in je buik hoe erg de eileiders er aan toe zijn. Hij zag op de xray foto van die inhammejes in de eileider met vocht.. ik zag 't niet maar ok, hij is arts.. haha! Die inhammetjes kunnen erop wijzen dat de trilhaartjes in mijn eileider nog intact zijn. Wat dus na die kijkoperatie zal blijken. Mocht de arts denken dat het zinvol is de grote operatie te doen, dan doet hij op dat moment niets. Ik moet dan terugkomen voor en zware grote operatie waarbij ze mijn eileiders gaan herstellen. Hoe precies weet ik (nog) niet. Maar als blijkt tijdens de kijkoperatie dat ze er te slecht aan toe zijn, dan haalt de arts ze terplekke uit. Weg. Geen eileiders op je 26ste..... Ik kan er ook voor kiezen dat ze met een klemmetje worden afgezet, maar dat is puur mindfucken.. want 't komt erop neer dat ze niet werken en ziek zijn, of ze nu afgeklemt of niet zijn.. Dan kom ik dus ala minute in aanmerking voor IVF en heb ik geen keus meer, wil ik een baby dan zal ik IVF moeten ondergaan. De eileiders laten zitten zoals ze nu zijn en daarbij een IVF is geen optie. Het vruchtje gaat namelijk 't niet overleven met die stomme eileiders.

Nu moet ik kiezen tussen twee kwade. Wat doe ik? Als ik de operatie wil, zal de arts er alles aan doen om 't te redden, de kans dat ik hiermee zwanger raak is per jaar 30%. Ik krijg dan na de operatie 2 jaar om op natuurlijke manier toch zwanger te worden. Geen garantie. En twee jaar lang wachten op iets wat misschien niet gaat gebeuren. Ervaring van andere vrouwen leert mij dat de kans op zwanger worden heel klein is na zo'n herstel. Ik kan dan niet na 6 maanden zeggen, ik wil toch IVF als 't wachten ons teveel wordt.

Ok, IVF dan. Via de laprascopie (kleine buikoperatie) worden dan gelijk de eileiders verwijderd. Wat mij gelijk in aanmerking laat komen voor IVF. IVF.. wow, heftig! Maar de drang om moeder te worden is zeer groot.. en de arts vertelde mij dat de manier waarop mijn lieve man en ik erin staan, eigenlijk hele geschikte kandidaten maakt, en ik veel kans heb om zwanger te worden omdat ik 1 mankement heb en dat is die eileiders. Het feit(toeval of geluk wil) dat ik voordat de eileiders (door chlamydia naar de klote gingen, bedankt ex) 14 weken zwanger ben geweest en dat ik die zelf heb laten afbreken,speelt heel erg voor de arts. Ik krijg 3 pogingen vergoed. Ik dank de Heer op mijn blote knieeen, dat de druk van 3x niet bij ons aanwezig is. De financiele middelen om 't vaker te proberen zijn gelukkig aanwezig, want dus de druk al een hele hoop wegneemt! Het is een dure kwaal en een hoge prijs die ik ga betalen, mentaal. De kans dat ik een snoezig baby'tje krijg door IVF is vrij hoog, maar again, geen garanties.

Dus................ wat gaan we doen?! Ik ben nu 26, voordat ik de operatie onderga zal ik 27 zijn. Voordat ik groenlicht krijg na de operatie, ben ik al 3-6 maanden 27. Dan moet ik 't twee jaar proberen.. wat mij 29 maakt als ik alsnog IVF krijg.. en 29 is al een stuk dichterbij de 35, dat is de leeftijd waarbij wetenschappelijk gezien de vruchtbaarheid van een vrouw afneemt.

Mijn man, de nuchtere Hollander, die hoort mijn verhalen aan, maar hij beseft zich dondersgoed: haar lichaam en haar keuze. Hij pusht me niet hij zegt dat ik de keus mag maken. Ga ik linksom of rechtsom.. allemaal prima. Hij zegt ook regelmatig als 't ons niet gegund is, dan ben ik nog steeds gelukkig met jou.

Maar ik kan niet kiezen. Ik kan ook nog zeggen, laat die baby maar. We hebben zo'n leuk leven, al die ellende hoef ik niet.. maar force of nature.. 't lukt me niet! Momenteel neig ik naar IVF. Waarom weet ik niet, gevoel zegt dat die operatie niet goed zal uitpakken. Ik ben er bang voor, ik ben ook bang voor 't litteken op mijn mooie buik.. Begrijp mij niet verkeerd, als er een baby uit voort komt, dan kan dat litteken me ook niet schelen ook, maar die garantie heb ik niet.

Mijn werkgever weet van 't probleem af,dus voor de follikelmetingen naar 't VU op en neer (wat btw 10 min van mijn werk is, pluspunt!) maken ze geen enkel probleem van..

Mijn vraag is: wat zou jij kiezen?! Ik kom er namelijk NIET uit.

Wat een lang verhaal zeg alle drommels nog aan toe.

Fijn dat je weer terug bent......maar men wat een verhaal. Ik ga het vandaag nog een keertje lezen en dan reageren. Vet klote dat dit allemaal door die chlamydia komt.

Jeetje das heftig meid
Ik zelf zou voor IVF kiezen, waarom? weet ik niet, het spreekt mij het meest aan en de kans op een kindje is het grootst.
Ik wil je iig heel veel sterkte en succes wensen in de keuze die je maakt

Ik zou ook voor de IVF kiezen denk ik (puur gevoelsmatig). Je zegt dat jullie het je kunnen veroorloven om meer dan drie pogingen te doen dus daar hoef je je in ieder geval niet druk om te maken.

Ik denk, dat ik dan direct voor IVF zou kiezen.
Als ik het zo lees. Maar wie weet hoe ik erover zou denken als ik zelf in deze situatie zou zitten!

Het blijft een moeilijk besluit, maar de ingreep zoals de operatie en dan eigenlijk maar een minimale kans op een zwangerschap.
Terwijl eigenlij kal heel duidelijk is dat de kans met IVF groter is en waarschijnlijk ook sneller.

Poeh wat zou ik kiezen..
Ik vind het een lastig verhaal. Er is dus met de kijkoperatie geen garantie dat ze je eileiders kunnen 'maken' (even cru gezegd), er bestaat zelfs de kans dat ze dan toch verwijderd worden en je 'moet' beginnen aan IVF.
of je maakt dus nu de keus al om te beginnen aan IVF.
Wat een keus, ik zou niet weten wat ik zou moeten kiezen. Ik denk dat ik in jouw plaats zou gaan voor IVF (maar ik moet er wel bij zeggen dat ik die keus niet echt kan maken, ik heb geen verstand van IVF en dus ook geen idee hoe zwaar het zou zijn).
Ik vind het knap hoe je man en jij je er tot nu toe doorheen slaan. Jullie zijn een goed stel samen en het is mooi om te lezen hoe je man je steunt, welke keus je ook maakt.
Ik denk dat je geen verkeerde keuze kunt maken, de keuze zal toch gebaseerd zijn op gevoel, wat voor jou/jullie het beste voelt, dat is de beste keuze. Veel sterkte met het maken van een keuze.

Jeetje zeg wat een verhaal !
En wat moet het een hel zijn om voor zo'n onmenselijke keuze te staan !
Ik kan me voorstellen dat je niet makkelijk de keuze kan maken voor geen baby ! Maar die andere 2 zijn ook verre van makkelijk.

Ik kan niet voor je kiezen ook al zou ik dat graag voor je willen doen ! Ik wil je alleen heel veel sterkte toe wensen en alle steun die jullie nodig hebben om een keuze te kunnen maken !

Wat een heftig verhaal, had het al wel gelezen, maar nu staat het er weer zo zwart op wit.
Kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vindt om een keuze te maken.

Zelf zou ik voor de IVF gaan en de reden daarvoor is dat als je voor de hersteloperatie gaat de kans nog steeds erg klein is dat je via de natuurlijke weg zwanger raakt. Ook dan vind ik dat je nog op een prima leeftijd bent om een kindje te krijgen (en mocht het ooit lukken ook nog een 2e of meer), dus die leeftijdsdruk zou ik bij mezelf geloof ik niet zo voelen. Wel de onzekerheid of je via die weg wel zwanger raakt.
Ik heb van dichtbij 2 mensen gezien die erg moeilijk zwanger konden raken en ik weet dus hoe slopend het is om ergens je hoop op te vestigen en steeds weer te worden teleurgesteld. Nou dan is 2 jaar erg lang hoor!!!

Het is sowieso al zwaar waar je in zit, maar je moet wel goed bekijken naar hoe zwaar beide trajecten zijn. En dan nog meer in emotionele dan in lichamelijke zin. Aan dat litteken op je buik wen je wel. Ik heb zelf een kijkoperatie gehad (voor iets heel anders, maar oke) en heb nu 4 littekentjes over een groot deel van mijn buik. Janken geblazen toen ik ze voor het eerst zag en nu, 2,5 jaar later, weet ik niet meer anders.

Ik wens je heel veel sterkte toe met deze moeilijke keuze die je moet maken

FoolishSam schreef:Jeetje das heftig meid
Ik zelf zou voor IVF kiezen, waarom? weet ik niet, het spreekt mij het meest aan en de kans op een kindje is het grootst.
Ik wil je iig heel veel sterkte en succes wensen in de keuze die je maakt

+1

Als ik jouw verhaal zo lees zou ik zeggen: waarom twijfel je nog ? haha.. Het lijkt mij duidelijk in jouw verhaal dat je zelf ook liever IVF zou kiezen. Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat dit een keuze is die je in een minuut maakt, maar ik kan lezen dat je er al goed en lang over hebt nagedacht en dat je inderdaad neigt naar IVF.

Dit is een heftig proces, maar ik zou zeker als je wens nu al zo groot is niet gaan voor de operatie. De risico's, de kans op succes etc. Die afweging zou voor mij de doorslag geven.

Enne, wat een lieve man heb jij! Fijn dat hij er zo voor je is en je nergens toe laat beslissen en jou alle tijd geeft om die beslissing te maken!

Succes met je beslissing !

Jeetje CKC, dat is niet niks zeg! Dit verklaard wel je miskramen natuurlijk, ik ben bang dat je als je de mogelijke hersteloperatie laat doen je nog zo veel terleurstellingen en tegenslagen de verwerken krijgt....

Ik zou ook voor de IVF gaan, waarom...tja dat zegt mn gevoel haha.

Ik heb onlangs ook iets 'raars' te horen gekregen op het gebied van zwanger raken/blijven etc... zal straks ook eens mijn verhaal doen.

Wat een heftig verhaal meis, en wat een moeilijke keuze! Ik zou ook naar IVF neigen. Ik ben het met Vlinder19 eens.

Puur gevoelsmatig zou ik ook voor IVF kiezen. Maar jeetje, wat heftig. Ik wil je veel sterkte wensen bij het nemen van een beslissing.

Wat heftig allemaal, jeetje. Ik zou denk ik kiezen wat er voor mij op dit moment mogelijk is en dat is de IVF optie. Ik weet niet of je arts er kennis van heeft, maar mijn buurvrouw (in een andere situatie waarin ze wellicht alleen haar baarmoeder over zal houden, of zelfs dat niet) vertelde over een eiceldonatie-techniek, waar ze in Amerika al goed en ruim mee aan de slag zijn, waarbij als je baarmoeder gezond is, dat dus alternatief zou kunnen zijn. Wellicht als je de middelen hebt om als dat als alternatief te kunnen (laten) onderzoeken (met hulp van je arts/en)?

Ik zou denk ik ook voor IVF kiezen, al heb ik makkelijk praten zo. Maar ik denk dat het komt, omdat de kans op een zwangerschap groter is. Wat een onwijs moeilijke keuze! Ik wil je heel veel sterkte wensen. En ik maar denken dat je niet kon kiezen uit een behangetje.....Ik had je andere verhaal nooit meegekregen Fijn dat je man je zo kan steunen! Nogmaals heel veel sterkte

Jeetje CKC, dat is een heftig verhaal zeg!
Wat ontzettend vervelend en wat een lastige keuze. Aan de hand van dit verhaal zou ik voor IVF kiezen, maar dat is voor mij makkelijk gezegd natuurlijk, want ik hoef die keuze niet te maken.
Ik lees wel tussen de regels door een beetje dat jij zelf ook meer neigt naar IVF. Denk er goed over na en ik wil je heel veel succes wensen.

Trouwens, wat goed dat je er op hebt aangedrongen dat je na je miskramen meer onderzoeken hebt gekregen. Ik kreeg dat destijds niet, zelfs niet na lang zeuren. Bij jou is het dus echt goed geweest om wel door te zoeken.

Meis, ik kan je echt geen nuttig advies geven vrees ik. Maar ik wil je ontzettend veel sterkte wensen met alles, met je keuze, met je behandelingen.

Hou je taai!!

Ondanks dat ik weet hoe zwaar IVF is, zou ik ook voor IVF kiezen in jouw geval.

"Fijn" om weer is iets van jou te lezen CKC! Ik heb me ook afgevraagd hoe het met je ging, nu weet ik dat dus.

Verder ben ik het eens met alle meiden hier, ik zou ook IVF kiezen. Dat is zoals ik jou verhaal lees, de beste keus en grootste kans voor jullie.

Sterkte ermee!

PS: Lekker zo'n ex die je hiermee opscheept...

Bedankt meiden!

Ik ben blij om te horen dat jullie ook zouden kiezen voor IVF. Ondanks dat het zwaar is en ongetwijfeld een enorme zware opgave wordt. De twijfel slaat toe omdat je IVF moet zien als laatste optie, maar zo zie ik 't niet.

Ik vraag me af hoe zwaar het eigenlijk is. Als ik een van de gelukkige ben die de eerste poging al slaagt, dan ervaar ik dat natuurlijk anders als ik er al 2-3 op heb zitten.

Pff.. lastige keuzes.

Bazyle schreef:
PS: Lekker zo'n ex die je hiermee opscheept...

En zelf 2 perfect gezonde kindjes heeft. Ik vind 't heel erg maar ik wens hem allerlei erge dingen toe.

Misschien lees ik niet goed hoor maar ik vroeg me af: als je ivf doet, doen ze dat dan met je eigen eicellen?

yvonne schreef:Misschien lees ik niet goed hoor maar ik vroeg me af: als je ivf doet, doen ze dat dan met je eigen eicellen?

Ja, ik krijg precies dezelfde behandeling die gezonde vrouwen zonder eileider problemen niet zwanger worden 't zelfde. Ik krijg hormooninjecties etc bij ivf en dan prikken ze mijn eigen eitjes aan.

Dan zou ik ook voor IVF gaan. 2 jaar wachten met een heel grote kinderwens is echt heel erg rot.

2CKC2 schreef:Bedankt meiden!

Ik ben blij om te horen dat jullie ook zouden kiezen voor IVF. Ondanks dat het zwaar is en ongetwijfeld een enorme zware opgave wordt. De twijfel slaat toe omdat je IVF moet zien als laatste optie, maar zo zie ik 't niet.

Ik vraag me af hoe zwaar het eigenlijk is. Als ik een van de gelukkige ben die de eerste poging al slaagt, dan ervaar ik dat natuurlijk anders als ik er al 2-3 op heb zitten.

Pff.. lastige keuzes.

Dat weet je helaas gewoon echt niet. Ik heb al een zwangerschap gehad dus ik dacht/hoopte dat ik ook wel in 1 keer zwanger was met IVF maar ik ga nu dus mijn 3e poging in. Een kennis van mij is echter na 3,5 jaar zelf proberen meteen de eerste poging zwanger geraakt. Je moet het geluk gewoon hebben dat je embryo blijft leven én dat hij zich innestelt. Er is verder gewoon niks over te zeggen helaas..